LOGINShare
บทที่ 17 : รุนแรง 1
Last Updated:
2025-02-26 15:28:47
Related chapters
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 18 : รุนแรง 2
ปารดากลับมาช่วยงานเขียวและพุดอีกครั้งอย่างไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย คนที่มาสังเกตุการณ์อย่างชมพูเฝ้ามองดูด้วยความหมั่นไส้ที่ใครๆก็ให้ความช่วยเหลือปารดา ทั้งที่เป็นคนสร้างความเดือดร้อนแท้ๆ คำพูดคำจาที่หยอกเย้ากับคนงานแบบนั้นมันยิ่งทำให้หงุดหงิดจริงๆ/คิดว่ามีแต่คนเอ็นดูแล้วจะทำอะไรก็ได้หรือยังไง/สายตาของชมพูมองปารดาที่ตั้งใจเก็บส้มอยู่อีกฝากหนึ่ง ซึ่งมีลังส้มวางเทินกันไว้ปกติเช่นทุกวัน ความไม่พอใจบวกกับอาการไม่ชอบหน้าทำให้ชมพูคิดจะหาทางแกล้งปารดาขึ้นมาอีกหญิงสาวเจ้าถิ่นใช้จังหวะที่ปารดาเดินเข้ามาถ่ายส้มจากตะกร้าที่ไหล่ใส่ในลังที่พื้น เธอก้มลงเทส้มอย่างเบามือพอดีกับที่ชมพูทำเป็นเดินเซเข้าไปใส่ลังส้มที่เทินอยู่ไม่ไกล ใช้สองมือผลักอย่างแรง"เฮ้ย!" เสียงร้องของเขียวที่หันมาพอดี และถลาเข้าไปหาแต่ไม่ทันเวลาแล้ว"กรี๊ด!!!!... โครม!!! " เสียงกรีดร้องดังขึ้นตามมาด้วยเสียงโครมดังสนั่นไปทั่วบริเวณคนงานหลายคนวิ่งกรูกันเข้าไปหาปารดาที่ถูกลังส้มทับอยู่ ในขณะที่ชมพูลนลานรีบหนีไปจากตรงนั้น เธอไม่คิดว่าผลที่เกิดจะรุนแรงมากขนาดนี้ จึงต้องหนีไปก่อนที่ใครจะมาเห็นเข้า แต่ก็สวนทางกับชงโคที่วิ่งเข้ามาพอ
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 19 : เมียเจ้านาย 1
เพราะอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดทำให้แผนการกลั่นแกล้งภรรยาของชนาวินเป็นอันต้องยุติลง และเหตุผลที่บอกกับคนงานไปก็คืออยากให้ปารดาได้ลองทำงานในไร่ ถึงมันจะฟังไม่ขึ้นเท่าไหร่ ไม่มีเหตุผลอะไรมารองรับ แต่ก็ไม่มีใครกล้าคัดค้านหรือทัดท้วงอะไรทุกคนออกไปคุยกันข้างนอกมีแต่ชงโคที่นั่งมองคนที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติงบนเตียง มิน่าเล่า ถึงได้ดูเหมือนลูกคุณหนูชอบกล มาหลอกกันเสียได้นะ"อือ...." เสียงครางของคนบนเตียงกับการขยับตัวคล้ายว่ากำลังจะตื่นขึ้นมาทำให้ชงโครีบผวาเข้าไปหาปารดาปรือตาขึ้นมองไปรอบๆอย่างไม่คุ้นชิน ก่อนจะรับรู้ได้ถึงความเจ็บที่แล่นเข้ามา"อย่าเพิ่งขยับ" ชงโคว่าพลางกดออดเรียกพยาบาลเข้ามาดูอาการคนป่วย นั่นจึงทำให้ทุกคนรับรู้ว่าปารดาฟื้นขึ้นมาแล้ว"มองตามนิ้วนะครับ โอเคครับ" หมอเมฆาชี้นิ้วไปมาเพื่อทดสอบ"คุณชื่ออะไรครับ""ป่านค่ะ""ทราบชื่อจริงไหมครับ""ปารดาค่ะ ปารดา พัฒนกรกุล""คุณรู้สึกเจ็บที่ตรงไหนอีกไหมครับนอกจากที่หัว" หมอถามแล้วมองสำรวจร่างกายคนเจ็บ แม้ว่าจะเข้าเครื่องทำCT scan เรียบร้อยแล้วก็ตาม"ปวดแขนค่ะ" ปารดารู้สึกหนักอึ้งที่แขนข้างซ้าย เพราะเธอใช้มันบังลังที่ร่วงลงมา"ครับ แขนคุณฟกช้
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 20 : เมียเจ้านาย 2
ความเจ็บที่แขนซึ่งถูกจับเอาไว้นั่นไม่ได้ทำให้ปารดารู้สึกอัดอั้นมากเท่าคำปรักปรำที่เจ้าของไร่พยายามยัดเยียดให้ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ผิดไปหมด ทั้งที่เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ตั้งใจจะเจ็บตัวแบบนี้ และที่สำคัญ เขาไม่ใช่เหรอที่แกล้งเธอจนเป็นเรื่องแบบนี้ ใจร้ายชะมัด"ก็หรือไม่จริง ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาก็มีแต่เรื่อง" เขาปล่อยแขนเมื่อเห็นดวงตาของอีกคนสั่นไหวและเริ่มแดงขึ้นมา คงเจ็บที่เขาจับแบบนั้น"ก็แล้วมันเพราะใครล่ะคะ ที่อยากแกล้งฉัน ถ้าคุณคิดว่าทั้งหมดมันเพราะฉัน ฉันก็ขอโทษด้วย ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมคะ ฉันจะพัก" ปารดาขยับตัวปรับเตียงลงนอนราบ ตะแคงหันหลังให้คนไม่มีเหตุผล ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดจนถึงหน้าผาก พยายามกลั้นน้ำตาที่มีแต่มันก็ไหลออกมาจนได้ มือเล็กยกขึ้นปิดปากเพื่อไม่ให้อีกคนได้ยินเสียงสะอื้นของเธอ"อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆนะ แล้วอย่าคิดว่าทุกคนรู้เรื่องแล้วฉันจะใช้งานเธอไม่ได้อีก" ชนาวินเดินไปเดินมาอยู่หลายรอบด้วยความหงุดหงิด เพราะคนเจ็บนอนนิ่งๆเหมือนไม่รับรู้สิ่งที่เขาพูดอีกต่อไป มันส่งผลให้เขายิ่งโมโหที่ทำอะไรเธอไม่ได้แบบนี้"ขอโทษนะคะ หมดเวลาเยี่ยมแล้วค่ะ พรุ่งนี้ค่อย
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 21 : ภาวะจำยอม 1
ช่วงสายของอีกวัน ปานนท์ก็พากระถินที่ได้รับอนุญาตให้เอาของใช้ส่วนตัวเช่นโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์ของปารดามาให้ที่โรงพยาบาล"ดีขึ้นหรือยัง เจ็บมากไหม ทำไมลังมันล้มลงมาได้" คำถามมากมาพรั่งพรูอกมาทำเอาปารดายิ้มขำ"จะให้ตอบอันไหนก่อนดี กระถินถามเยอะไปหมด""อ้าว ขอโทษๆ เจ็บมากไหม" กระถินว่าพลางเอื้อมมือไปแตะเบาๆ ที่หางคิ้วนั่น"เจ็บสิ เหมือนเห็นดาวลอยรอบๆหัวเลยนะตอนลังหล่นลงมาก็เลยยกแขนกันแล้วแต่ลังก็ยังกระแทกมาที่ตรงนี้อีก แม่นมากเลยดีนะไม่โดนลูกกะตา" ปารดาบ่นเบาๆพลางทำท่าทางประกอบ ยกแขนที่ยังเขียวช้ำขึ้นมาโชว์ให้กระถินดูสองสาวคุยกันเสียงเจื้อยแจ้ว โดยมีพยาบาลพิเศษและปานนท์นั่งยิ้มอยู่ไม่ไกล ปารดาดูสดใสขึ้นมากจากเมื่อวานที่ดูซีดเซียว พอมีเพื่อนมาหาก็ทำให้มีชีวิตชีวามากขึ้นเลยทีเดียวก๊อกๆเสียงเคาะที่หน้าห้องทำให้กระถินและปารดาหันมองโดยพร้อมเพียงกัน ก่อนปรากฏร่างผอมบางของรังรองที่เดินเข้ามาเร็วๆกระถินถอยห่างให้อย่างอัตโนมัติ รังรองจึงโผเข้ากอดร่างเล็กของปารดาเอาไว้แน่นน้ำตาซึมออกมา"คุณป้า..." ปารดาครางออกมาในอ้อมกอดของปารดา/กลิ่นเหมือนแม่เลย/ หญิงสาวคิดในใจแล้วปล่อยให้รังรองกอดอยู
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 22 : ภาวะจำยอม 2
ในขณะที่ชนาวินหน้าตึงมองจ้องปารดาอย่างคาดโทษ เหมือนจะบอกว่าทั้งหมดมันเพราะเธอนั่นแหละ"คุณคะ พอเถอะค่ะ นี่ด่าจนลูกสำนึกผิดไม่ทันแล้วนะ" รังรองหย่าศึกพ่อลูก ลุกจากเตียงเดินเข้าไปหาสามีแล้วลูบหลังเบาๆให้ใจเย็นๆ ขณะที่ปารดามองทั้งหมดตาปริบๆ ไม่รู้จะแทรกตรงไหนดี"ก็มันควรไหม นี่ถึงขนาดเลือดตกยางออกขนาดนี้ ดีแค่ไหนที่ไม่เป็นอะไร แกไม่ต้องทำงาน ระหว่างนี้ดูแลน้องอยู่ที่นี่จนกว่าน้องจะออกจากโรงพยาบาลด้วย" ชนะพลออกคำสั่งชัดเจน แต่ชนาวินส่ายหน้าดิก"พ่อจะบ้าเหรอ ไม่เอา ทำไมผมต้องอยู่ในเมื่อผมจ้างพยาบาลแล้ว""หยุดพูด! อยู่ดูแลน้องที่นี่ ไม่อย่างนั้นเห็นดีกันแน่" คนเป็นพ่อชี้นิ้วออกคำสั่งอีกครั้ง ชนาวินถึงกับเข่าอ่อนนั่งลงที่โซฟาอย่างเซ็งๆ"ป้าไปก่อนนะลูก พรุ่งนี้ป้ามาเยี่ยมใหม่ อยากได้อะไรบอกพี่เขานะคะ" รังรองเดินเข้าไปร่ำลาลูกสะใภ้ มือขาวแตะที่แก้มนิ่มเบาๆ ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้"ค่ะคุณป้า" ปารดายิ้มตอบ แต่ต้องหุบยิ้มเมื่อหันไปเห็นคนหน้าหงิกจ้องมองอยู่"ดูแลน้อง แล้วอย่าให้รู้ว่าแกล้งน้องอีก เข้าใจนะเดี๋ยวให้ป่าสนเอาของใช้กับเสื้อผ้ามาให้" ชนะพลยกนิ้วขึ้นแสดงสัญลักษณ์ใส่ลูกชายว่ารู้เห็นทุกอย่า
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 23 : เปลี่ยนแผน 1
ในเมื่อไม่สามารถขัดคำสั่งพ่อได้ ชนาวินก็จำต้องนอนเฝ้าคนป่วยเสียเอง แบบเฝ้าเฉยๆน่ะนะ เพราะนอกจากนั่งหรือนอนเฉยๆ ก็ไม่ทำอะไรเลยจริงๆ ปล่อยให้พยาบาลจัดการทั้งหมด แต่เมื่ออีกคนอยากเข้าห้องน้ำหรือกินข้าวก็ยังช่วยอยู่บ้าง เพราะชนาวินน่ะกำลังวางแผน ทำดีกับคนตัวเล็กเข้าไว้เพื่อเอาใจพ่อน่ะสิ"อุ้ย!" เสียงร้องของคนเจ็บดังมาจากในห้องน้ำ นั่นทำให้ชนาวินขยับตัวลุกขึ้นเดินไปดูอีกคน ไม่ได้เป็นห่วงหรอก แต่กลัวจะเป็นอะไรไปเดี๋ยวพ่อจะมาด่าเขาอีกน่ะสิ"นี่เธอ เป็นอะไรหรือเปล่า" เขาตะโกนถามจากหน้าประตู แต่ด้านในกลับเงียบเชียบ ชนาวินจึงพ่นลมหายใจแรงๆแล้วเดินกลับไปที่เดิม แต่ผ่านเวลาไปครู่ใหญ่ปารดาก็ยังไม่กลับออกมาจากในห้องน้ำ ทำให้ชนาวินต้องมายืนเคาะเรียกอีกครั้งปัง ปัง!!"เธอ ปารดา ทำไมไม่ออกมาสักที" เจ้าของร่างสูงขมวดคิ้วทุบมือลงที่ประตูหลายครั้ง เริ่มเป็นห่วงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวไม่รู้ว่าเป็นอะไรหรือเปล่า"คือคุณช่วยเรียกพยาบาลให้หน่อยได้ไหมคะ" ในที่สุดปารดาก็ตะโกนกลับมา ชนาวินพ่นลมหายใจอิกมาอย่างโล่งอก"มีอะไรบอกฉันสิ" เขายังขมวดคิ้วด้วยความอยากรู้ว่าทำไมต้องเรียกพยาบาล"ไปเรียกมาเถอะน่า เร็วๆสิคุณ" ปาร
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 24 : เปลี่ยนแผน 2
ชนาวินเดินเข้าไปเมียงมอง คนที่ดูเหมือนอาการจะดีขึ้นแล้วแต่ก็ยังมีสีหน้าเจ็บปวดอยู่ เธอนอนกอดถุงร้อนที่พยาบาลนำมาให้เอาไว้ แล้วหลับไปทั้งที่ยังหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างนั้นแหละพอเห็นว่าอีกคนหลับไปแล้ว ก็เลยถือโอกาสนี้ จะแอบออกไปหาพาขวัญเสียหน่อย เพราะร้านของอีกคนอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก/ถือว่าไปหาของกินให้แล้วกันนะ/ เขาพึมพำก่อนจะเดินออกไป ไม่ลืมฝากฝังปารดาเอาไว้กับพยาบาล โดยบอกว่าจะออกไปซื้อของข้างนอกเดี๋ยวจะกลับมาวันนี้ร้านของพาขวัญมีคนมากพอสมควร ชนาวินเลือกจอดรถไว้ที่หน้าร้านแล้วเดินเข้าไปยืนมองเจ้าของร้านคนสวยดูแลลูกค้าโดยไม่ได้สนใจเขาที่เข้ามานานมากแล้วจนกระทั่งลูกค้าออกไปจนหมด พาขวัญจึงได้เห็นว่าพี่ชายคนพิเศษมายืนมองอยู่ เธอจึงฉีกยิ้มกว้างแล้วเดินเข้ามาหาเขาที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของร้าน"พี่วิน มาได้ยังไงคะเนี่ย" เดินเข้ามาเกาะแขนอีกคนไว้ด้วยความเคยชิน"มาทำธุระแถวนี้ครับ คิดถึงเลยแวะมา""หื้ม ใช่เหรอคะ คิดถึงขนมเค้กของขวัญเหรอ" คนสวยยิ้มเขิน รู้แหละว่าพูดถึงใครแต่ก็เลี่ยงพูดถึงอย่างอื่น"วันนี้มีอะไรให้กินบ้างครับ พี่อยากได้นมอุ่นๆสักแก้วด้วยได้ไหม ของพี่เอาเป็นกาแฟเย็นแล้วกันค
Last Updated : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 25 : เจ้านายคนใหม่ 1
"นี่ นังชมพู ถูให้มันดีๆหน่อย เหม่ออะไรเนี่ย" เสียงสงวนเอ็ดอึงชมพูตั้งแต่เช้าเพราะเด็กสาวเอาแต่เหม่อจนทำงานบ้านล่าช้ากว่าที่ควรจะเป็น"ไม่ค่อยสบายน่ะป้า เป็นวันนั้นของเดือน ว่าแต่พ่อเลี้ยงให้เตรียมห้องให้ใครเหรอ" แก้ตัวไปข้างๆคูๆเพราะรู้ว่าสงวนไม่ได้ใส่ใจเธอจริงจังนักหรอก มือก็ถูพื้นไปด้วย ตาก็มองสำรวจ ห้องนี้ไม่เคยได้ใช้งานเลยตั้งแต่ที่ชมพูเข้ามาทำงานที่นี่ จะว่าไป ผ้าปูเอย ผ้าม่านเอย แถมข้าวของเครื่องใช้ในห้องมันบ่งบอกว่าคนที่จะเข้ามาใช้งานเป็นผู้หญิงสินะ"ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เอ็งก็รีบทำเถอะ ป่านนี่พ่อเลี้ยงใหญ่กับแม่เลี้ยงคงลงไปข้างล่างแล้ว ว่าแต่พ่อเลี้ยงวินไปไหนสองวันแล้วนะ" สงวนนึกขึ้นได้ว่าเจ้านายหายไปสองวันแล้ว แต่ก็ไม่ได้ถามใครเพราะคิดว่าคงไปประชุมหรือไปต่างจังหวัดอีกแน่ ๆ เพราะว่าพ่อเลี้ยงใหญ่ของพวกเธอน่ะกลับมาแล้ว"ป้าก็รีบๆทำสิ จะได้ลงไปข้างล่างเร็วๆ" ชมพูรีบทำงานตรงหน้า สลัดความคิดมากของตัวเองออกไปให้หมด สองวันผ่านไปแล้วยังไม่คนงานในไร่พูดเรื่องอุบัติเหตุนั่น ก็แสดงว่าไม่มีใครรู้ว่าที่เกิดขึ้นไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดา เอาไว้เที่ยงค่อยไปสืบข่าวปารดาอีกทีแล้วกันชนะพลและรังรอ
Last Updated : 2025-02-26
Latest chapter
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 64 : เมื่อพร้อม 2 [ จบเล่ม 1]
เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เด็กสาวกำลังจะทำมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอนาคต แต่ตามที่เขารับปากพ่อเอาไว้ เขาจะเป็นคนปกป้องและคอยช่วยเหลือเธอเอง"ต้องการผู้ช่วยไหม" ปารดาผละออกจากหน้าท้องของอีกฝ่าย ยกมือปาดน้ำตาพอลวกๆ แล้วแหงนหน้ามองอีกคนตาแดงก่ำ"รับสมัครหนึ่งตำแหน่งค่ะ""โอเค ค่าแรงแพงหน่อยนะ ไม่รู้จะจ่ายไหวหรือเปล่า" เขาย่อตัวลงแล้วยิ้มให้คนน้อง ยกมือขึ้นเกลี่ยน้ำตาที่แก้มนิ่มที่ผ่านมาเขามัวแต่หวาดระแวงกับการที่จะต้องแต่งงานกับเด็กคนนี้ กลัวที่ต้องเสียความโสดที่หวงแหนไป กลัวว่าจะต้องใช้ชีวิตกับคนที่ไม่ได้รัก แต่ตอนนี้เขาไม่มีเรื่องพวกนั้นในหัวเลยตั้งแต่ทำความเข้าใจอะไรหลายๆอย่างทั้งหมด เขาก็เข้าใจแล้วว่า มันคือหน้าที่ ปารดามีหน้าที่ที่จะต้องเป็นทายาทเจ้าสัว เขามีหน้าที่ดูแลทายาทเจ้าสัว นี่ต่างหาก คือความจริง"จ่ายไหวสิคะ หนูเป็นหลานสาวเจ้าสัวนะ" คนตัวเล็กกว่าพอจะยิ้มออกมาได้บ้างกับมุขเสี่ยวๆค่าตัวแพงของชนาวิน ความออดอ้อนที่มีทำให้เผลอแทนตัวเองเปลี่ยนไป แต่ชนาวินกลับรู้สึกชอบแบบนั้นมากกว่าแทนตัวด้วยชื่อสะอีก"หนูตัวใหญ่ไปนะ" เขาวางมือบนหัวแล้วโยกไปมาเบาๆเป็นเชิงหยอก"บ้า ป่านลืมตัว" เธอว่าแล้วท
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 63 : เมื่อพร้อม 1
ถึง หนูป่านของแม่ตอนที่หนูได้อ่านจดหมายฉบับนี้แม่คงได้ไปอยู่กับพ่อบนสวรรค์แล้วนะลูก แม่บอกคุณป้ารังรองของหนูเอาไว้ว่าให้มอบของพวกนี้ให้หนูตอนที่หนูเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วและยังมีชีวิตอยู่ ถึงตอนนั้นหนูคงจะพร้อมที่จะเป็นทายาทของคุณปู่ ทุกอย่างที่แม่และป้าทำ เพื่อหนูนะลูก อย่าได้ครางแครงสงสัยสิ่งที่คุณป้าบอกคือเรื่องจริงแม่เชื่อใจป้ารังรองของหนู ให้ทำทุกอย่างตามที่คุณป้าบอก แต่ถ้าหนูไม่อยากทำ ให้บอกคุณป้าไปตรงๆ จะไม่มีใครบังคับหนูได้ แต่อย่าลืม ว่าหนูคือธนทรัพย์รุ่งเรือง คือลูกสาวพ่อกับแม่ คือหลานของคุณปู่ แม่รักหนูมาก ดูแลตัวเองดีๆนะลูก รักแม่ของหนูปารดามองแผ่นกระดาษในมือ กวาดตาไปมาอยู่หลายรอบ หัวใจเต้นแรงมากขึ้น เธอเดินไปนั่งที่โต๊ะริมหน้าต่างนั่น หยิบของในซองออกมาทีละชิ้น ทีละชิ้น ของแต่ละชิ้นมีป้ายที่เขียนด้วยลายมือแปะเอาไว้เข็มกลัดของแม่สร้อยคอของพ่อแหวนประจำตระกูลกุญแจตู้เซฟที่ธนาคารxxxสมุดบัญชี สามสี่เล่มที่ยอดเงินไม่น้อยเลยเช่นกันและภาพถ่ายของสามคนพ่อแม่ลูก ไม่รู้เมื่อไหร่ที่น้ำตาหยดแมะลงมาบนพื้นโต๊ะไม้ มือของปารดาสั่นเทา หยิบรูปถ่ายใบนั้นขึ้นมามอง พ่อเหรอ คนนี้คือพ่อที
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 62 : คุณหนูอันตรา 2
"นี่คือหนูในตอนนั้น คุณหนูอันตราของทุกคน แม่ยังจำได้ ทุกคนดีใจกับการเกิดมาของหนูมาก เพราะหนูคือทายาทคนเดียวของธนทรัพย์รุ่งเรือง"ภาพหญิงสาวใบหน้าสะสวยที่ปารดาจำได้นี่คือแม่ของเธอ กำลังอุ้มเด็กตัวเล็กในอ้อมแขน อีกด้านมีผู้ชายหน้าตาใจดีที่ดูแล้วเหมือนปารดามากยืนอยู่ข้างกัน"เหมือนป่านมาก ไม่สิ ต้องบอกว่าป่านเหมือนคนนี้มาก" ชนาวินพูดออกมาเมื่อเห็นภาพถ่ายใบนั้นไปพร้อมกัน"ใช่ หนูป่านเหมือนพ่อมาก คุณปู่ก็เลยรักหนูมาก แล้วก็ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะยกทุกอย่างที่มีให้หนู นั่นทำให้เรื่องเลวร้ายทุกอย่างเกิดขึ้น" รังรองพูดด้วยน้ำเสียงติดสั่นเล็กน้อย ปากอิ่มเม้มแน่นเมื่อต้องพูดเรื่องเหล่านั้นขึ้นมา"ทำไมป่านถึงเป็นทายาทคนเดียว แล้วลุงล่ะคะ ลุงเป็นลูกของคุณแม่"ปารดาหันไปที่ชนาวิน เธอไม่เข้าใจ ในเมื่อรังรองก็เป็นลูกอีกคนของปู่ ถ้าอย่างนั้น ชนาวินก็ต้องมีสิทธิ์ในสมบัติพวกนั้นเช่นกันรังรองส่ายหน้าไปมา มองชนะพลแล้วจับมืออีกคนเอาไว้แน่น"ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของแม่ แม่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เกิดแค่นั้น" ชนาวินตอบแทน ปารดาอ้าปากค้างยิ่งสับสนหนักเข้าไปอีก"อะไรนะคะ" ถามออกไปอย่างไม่อยากเชื่อ"คุณปู่มีลูกสามคน คุณ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 61 : คุณหนูอันตรา 1
"มานั่งนี่สิลูก แม่มีอะไรจะเล่าให้ฟัง" รังรองยิ้มกว้างตอบรับลูกชายและลูกสะใภ้ ทั้งสองมานั่งลงคนละฝั่ง วันนี้ดูพ่อกับแม่จะเครียดๆชอบกล"มีอะไรหรือเปล่าครับ ทำไมแม่ดูเครียดๆ" ชนาวินมองรังรองที่สีหน้าแปลกไปจากทุกที แต่รังรองก็ยังคงยิ้มให้"ฟังแม่หน่อยนะ เรื่องนี้สำคัญมากเลยล่ะ" ชนะพลบอกกับลูกชายและปารดาที่นั่งตาแป๋วรอฟัง"ย้อนไปเมื่อยี่สิบปีก่อน"รังรองเริ่มเกริ่นถึงวันที่ปรมินทร์ได้รับอุบัติเหตุและเสียชีวิตในกองเพลิง โดยที่ภรรยาและลูกสาววัยขวบกว่าได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ว่าตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอผ่านไปสองสัปดาห์ ภรรยาของปรมินทร์นามว่าปรียานุชติดต่อมาหารังรองและขอความช่วยเหลือ ทำให้รู้ว่าการตายของปรมินทร์เป็นการจัดฉาก และคนที่ทำก็คือชัยยศปรียานุชที่หนีรอดมาได้ก็หอบลูกสาวคนเดียวที่เป็นทายาทของธนทรัพย์รุ่งเรืองหนีไปอยู่กับแม่แท้ๆที่ต่างจังหวัด เพื่อหลบหนีการตามล่าของชัยยศทุกคนช่วยกันวางแผนเพื่อให้สองแม่ลูกยังมีชีวิตอยู่ ปรียานุชติดต่อไปที่ธีรยุทธให้มารับสมอ้างเป็นพ่อของลูก เปลี่ยนชื่อและให้ใช้นามสกุลของธีรยุทธ แต่สุดท้าย ปรียานุชก็ต้องจากไปก่อนด้วยโรคมะเร็ง ก่อนตายได้ฝากฝังลูกสาวคนเ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 60 : อดีตของรังรอง 2
ฝันร้ายเมื่อสี่สิบปีก่อน ฝันที่รังรองไม่อยากจดจำ เด็กสาววัยสิบห้าปี ต้องเจอพี่ชายที่เห็นกันมาตั้งแต่เกิดลวนลามทั้งทางร่างกายและสายตามาตลอดแรกๆรังรองไม่คิดอะไร แต่พอนานวันเข้ายิ่งโต ชัยยศก็ยิ่งแสดงพฤติกรรมน่ารังเกียจอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะเข้ามากอดแล้วลูบคลำตัวเธอ หรือมองเธอด้วยสายตาจาบจ้วงตลอดเวลา รังรองและชัยยศอายุห่างกันสามปีพ่อรับชัยยศมาเพราะไม่มีลูกเสียที แต่พอผ่านไปสามปีก็มีรังรองออกมา และมีปรมินทร์ที่ห่างกันออกไปเกือบสิบปี เรื่องที่ชัยยศไม่ใช่ลูกแท้ๆทุกคนรู้ดี และนั่นยิ่งทำให้รังรองลำบากใจกับการใช้ชีวิตที่เหมือนโดนตามรังควานอยู่ตลอดเวลารังรองโดนชัยยศเข้าหาและเอาตัวรอดมาได้แบบเฉียดฉิว แต่พ่อไม่ฟังที่เธอพูด พ่อเข้าข้างชัยยศที่บอกว่าไม่ได้ทำอะไร และต่อว่าเธอที่เพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิง ครอบครัวคนจีนไม่ชอบลูกผู้หญิงอยู่แล้วรังรองจึงทำอะไรไม่ได้มากกว่าการร้องไห้กับแม่ จนเก็บกดและทนไม่ไหว เพราะแบบนั้นรังรองจึงหนีออกจากบ้านมาไกลถึงเชียงใหม่ด้วยวัยเพียงสิบหกปีพร้อมเงินติดตัวที่อยู่ในสมุดบัญชีจำนวนแปดหลักที่พ่อฝากให้ทุกเดือน แม้ว่าหลังจากที่ออกมาเงินจะไม่ได้ฝากเข้าให้อีกต่อไป แต่รังร
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 59 : อดีตของรังรอง 1
หลายวันถัดมาชัยยศนั่งมองรูปถ่ายของปารดาที่ถูกส่งมาจากคนของตัวเองที่ตามไปคอยดูความเคลื่อนไหวตลอดทั้งสัปดาห์ ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไร ดูเหมือนจะมีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ข้างกายตลอด ชัยยศไม่ได้รีรอ เขาให้คนสืบจนรู้ว่าชายหนุ่มหน้าตาดีที่อยู่กับปารดาเป็นประจำก็คือชนาวิน ลูกชายของชนะพล คนที่รังรองอาศัยอยู่ด้วยในตอนนี้"ฉันอยากได้ข้อมูลทุกอย่างของผู้ชายคนนี้ ตรวจสอบความเคลื่อนไหวของไร่ชนะพลด้วย ขอเร็วที่สุด" ชัยยศสั่งงานพวัตเสียงเข้ม เขาต้องการข้อมูลที่มากกว่าชื่ออายุ วันเกิดระดับการศึกษา เขาอยากรู้ว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันแบบไหนทำไมถึงได้สนิทสนมกันขนาดนี้ที่บ้านสวน"คุณท่านคะ คุณท่าน คุณรองค่ะ คุณรองโทรมา" เสียงพรรณีแตกตื่นรีบวิ่งเข้ามาพร้อมโทรศัพท์มือถือของสุรเดชเจ้าของโทรศัพท์เองก็ตื่นเต้นจนมือไม้สั่น รังรองงั้นเหรอ รังรองที่ออกจากบ้านไปสี่สิบปี นานทีปีหนจะโทรมาหาสักครั้งน่ะเหรอนี่เป็นการโทรมาครั้งแรกในรอบสองปีเลยก็ว่าได้ตั้งแต่ที่เขาล้มลงและเริ่มกล้ามเนื้ออ่อนแรงจนต้องใช้รถเข็น รังรองมาเยี่ยมแค่ครั้งเดียวและต้องรีบกลับไปเพราะไม่อยากจะเจอชัยยศ สุรเดชเองก็กลัวว่ารังรองจะเป็นอันตรายรีบไล่ให้กลั
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 58 : หมูกระทะ 2
"โห้ย อิ่ม"ปารดาแทบจะแผ่อยู่ตรงนั้น เมื่อได้กินของอร่อยที่คุ้นชินจนซัดเข้าไปเสียเต็มคราบ"อิ่มจริงๆแหละ" อีกคนที่อิ่มตื้อไม่แพ้กันก็ชนาวินนั่นแหละ ไม่ว่าปารดาจะคีบอะไรมาให้เขาก็กินมันจนหมด จนตอนนี้ท้องตึงไปหมดแล้ว"มีของหวานด้วยนะป่านเอาไหม" กระถินพูดขึ้น พลางยื่นถ้วยขนมหวานที่เป็นทับทิมกรอบให้ดู"ลุงเอาขนมหวานไหมคะ" ปารดาหันไปถาม"ยังกินไหวอีกเหรอเราน่ะ" เขาบ่นออกมาพลางส่ายหน้าปฏิเสธ"ก็อยากกินนี่คะ" ปารดาบอก แล้วจูงมือกระถินพากันไปเลือกขนมหวานที่มีให้เลือกสองสามอย่าง ก่อนกลับมาพร้อมไอศกรีม"ชอบกินแต่ไอติมเหมือนเดิม" กระถินว่าให้เบาๆ ทั้งที่บอกให้เลือกขนมหวาน แต่พอเจ้าตัวเห็นไอศกรีม ก็เลือกไอศกรีมเฉยเลย"ก็คนมันชอบนี่" คนตัวเล็กว่าพลางกัดไอศกรีมเข้าปากอย่างอารมณ์ดีชนาวินมองภาพนั้นแล้วได้แต่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ มองดูปารดาหยอกล้อเล่นกับกระถินและชงโคก็พลอยยิ้มไปด้วย"มากันบ่อยเหรอครับที่นี่" ชนาวินถามปานนท์"นานๆทีครับ เห็นว่ามีโปรโมชั่นหมูกระทะกระถินเขาก็เลยมาชวน" ปานนท์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม สายตาก็มองชงโคที่คอยดูแลปารดาราวกับเป็นคุณแม่ ปารดาที่เอาแต่อ้อนก็เหมือนเด็กเล็กๆ พอเห็นแบบนี้ก็พลอย
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 57 : หมูกะทะ 1
ปารดาเร่งทำงานในส่วนของตัวเองให้แล้วเสร็จก่อนเวลาเลิกงานเพื่อจะได้ไปกินหมูกระทะกับเพื่อนๆ ชนาวินเองก็พลอยรีบเคลียร์งานของตัวเองไปด้วย"เสร็จแล้ว เย้"ชูมือสองข้างขึ้นแล้วยิ้มออกมาด้วยคใามดีใจที่หายเรียบร้อยและพร้อมสำหรับการเลิกงาน"พอจะได้ไปเที่ยวนี่รีบเลยนะ" ชนาวินบ่นให้เบาๆ"ลุงยังไม่เสร็จเหรอคะ"คนตัวเล็กเข้ามาเดินวนเวียนใกล้ๆ ซ้ายทีขวาทีจนชนาวินไม่มีสมาธิ เขาเลยคว้าเข้าที่แขนของอีกคนแล้วออกแรงดึงจนปารดาเซลงมานั่งบนตักของเขาแบบไม่ตั้งตัว"ลุง!!"ปารดาแหวใส่เสียงหลง ดันตัวอีกคนเอาไว้จะลงจากตักแต่ชนาวินยึดเอวคนตัวเล็กเอาไว้แน่นราวกับเป็นตุ๊กตา"อยู่แบบนี้แหละ เดินไปเดินมาเวียนหัว"เขาพูดทื่อๆขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ เอียงตัวเซ็นเอกสาร มีอีกคนนั่งนิ่งๆบนตักเพราะเกร็งจนไม่กล้าขยับน่ะสิความเงียบเข้าครอบงำ มีแค่เสียงหัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ถึงแม้จะนั่งเฉยๆ แต่แรงกอดที่เอวมันพาให้ใจเต้นแปลกๆชอบกล ปารดาเหลือบมองคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาเคลียร์งานไม่กล้าจะพูดหรือขยับตัว กระทั่งชนาวินวางปากกาลงและปิดเอกสารตรงหน้า เขาก็คลายมือออกและจับคนตัวเล็กลงจากตักไปยืนข้างๆ"เสร็จแล้ว" เขาบอก แล้วลุกขึ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 56 : หลานสาว 2
บริษัท เจทีคอเปอเรชั่น จำกัดบนชั้นสี่สิบของตึกสูงระฟ้าที่ตั้งของบริษัทส่งออกยักษ์ใหญ่อย่างเจทีคอเปอเรชั่น ชัยยศยืนมองแผ่นฟ้ากว้างผ่านกระจกหนาตรงหน้า สีหน้าเรียบนิ่งจนเยือกเย็นของอีกคนไม่เคยประดับรอยยิ้มเลยสักครั้ง แววตาดุดันมองไปไกลคล้ายกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง"นายครับ ผมให้พวกมันไปซ่อนตัวที่ชายแดนเรียบร้อยครับ" พวัตเข้ามารายงานหลังจากที่จัดการส่งมือผืนสองคนที่ทำงานพลาดไปชายแดนตามคำสั่งผู้เป็นนายเรียบร้อยแล้ว"หาคนใหม่ไปคอยจับตาดู พลาดไปครั้งนี้พวกมันคงระวังตัวแจ ให้คนไปเฝ้าบ้านไอ้ธีรยุทธด้วย แล้วลูกสาวคนโตของมันหาตัวเจอหรือยัง" น้ำเสียงเคร่งขรึมกับท่าทางสุขุมน่าเกรงขามของชัยยศทำให้หลายคนหวั่นเกรง แม้แต่พวัตที่ทำงานด้วยกันมานานก็ยังเกร็งทุกครั้งเวลาที่รับคำสั่งโดยตรง"ยังครับ เธอซ่อนตัวเก่งเหมือนมีคนคอยช่วยตลอดเวลาเลยครับ คนของเราไม่เจอเธอเลย""เพิ่มคนอีก ตามหาให้ทั่วแล้วจับตัวมาให้ได้ เข้าใจไหม""ครับนาย""วันนี้ฉันจะกลับบ้านสวน บอกคนที่นั่นเตรียมอาหารให้ด้วย""กลับบ้านสวนเหรอครับนาย แล้วคุณท่าน" พวัตทักท้วง"ทำไม ฉันจะกลับไปหาพ่อฉันบ้าง ผิดหรือไง ทำตามที่ฉันสั่ง ออกไปได้แล้ว" ชัย
