LOGINShare
ตอนที่ 6 พ่อของลูกมึงเป็นใคร
Last Updated:
2025-03-21 16:01:53บ้านของจิรกิตติ์
ร่างของชายหนุ่ม ซึ่งใส่แค่กางเกงผืนเดียวนั่งอยู่บนโซฟา ยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก “ มึงทำอะไรลงไปวะไอ้เจต ทำไมไม่รู้จักหักห้ามใจให้มากกว่านี้ “ เขาหลับตาปี๋นิ้วมือจับเข้าที่สองขมับอย่างปวดหัว เหตุจากเขานั้นเป็นรุ่นน้อง แสงรวี พ่อของพลอยเจนที่รู้จักกันมามากกว่า 30 ปี และตัวเขาเองก็เห็นหญิงสาวมาตั้งแต่เกิดแม้ว่าช่วงวัยรุ่นของเธอเขาจะเริ่มตีตัวออกห่างมาได้หลายปีจนไม่สนิทกันเหมือนก่อนแล้ว แต่อย่างไรก็ตามพลอยเจนก็คือคนที่เขาบอกใครต่อใครว่าเป็นหลานสาว แม้จะกระดากปากทุกครั้งที่พูดก็ตาม “ ทั้งๆ ที่เราพยายามหักห้ามใจมาได้หลายปีแล้วแท้ๆ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ “ ยิ่งคิดภาพของเมื่อคืนก็ยิ่งชัดเจนในหัว ความรู้สึกผิดก็มีเพิ่มมากขึ้นแต่ก็พลันรู้สึกดีไปด้วย จนเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว “ เฮ้ย! “ เมื่อรู้สึกตัวว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ เขาก็รีบดึงสติตนเองกลับมาด้วยการส่ายหน้าไปมากลางอากาศ “ เราต้องบอกเรื่องนี้กับพี่แสง พี่จ๊ะจ๋า มั้ยวะ? “ ความรู้สึกอยากจะรับผิดชอบหญิงสาวแล่นเข้ามาในหัว ปากของเขาเผยยิ้มไม่หุบเมื่อคิดว่าถ้าทั้งคู่ได้แต่งงานกันจริงมันจะเป็นอย่างไร เพราะตัวพลอยเจนนั้นแหละคือเหตุผลที่ทำให้เขายังไม่มีใคร แต่เมื่อคิดไปถึงเรื่องราวก่อนหน้าที่หญิงสาวจะได้เกิด เขาก็หุบยิ้มทันที “ ใช่เธอมั้ยพราว “ หลายอาทิตย์ต่อมาที่ร้านคาเฟ่เจระวี เจ้าของร้านกำลังถูกอ้อมล้อมไปด้วยเหล่าเพื่อนฝูง ซึ่งมองมาที่เธอด้วยความสงสัย “ พ่อของลูกมึงเป็นใคร “ สามเสียงของเพื่อนหนุ่ม โอม หนึ่ง และไน ประสานกันเสียงดังจนคนถูกถามก็สะดุ้งที่ได้รู้ว่าความลับแตก แต่ที่เธอจะแคร์สุดในตอนนี้ก็คือครีมหอม เพราะมีแค่ครีมหอมเท่านั้นที่รู้ว่าเธอกำลังคบหากับคิตตี้อยู่ “ อย่าบอกคิตตี้นะครีม “ ถึงคิตตี้จะไม่ซื่อสัตย์กับเธอ แต่พลอยเจนก็ไม่ทันได้บอกเรื่องนี้ให้คิตตี้รู้เลยตั้งแต่วันนั้น “ เกี่ยวอะไรกับคิตตี้วะ “ เสี่ยโอมคนที่นั่งอยู่ข้างครีมหอมจ้องมายังเพื่อนสาวอย่างสงสัย แต่พลอยเจนก็ไม่สนใจที่จะตอบเธอเอาแต่ยืนเงียบ “ ตกลงมึงจะไม่บอกใช่มั้ยไอ้เจน ว่าพ่อของลูกมึงคือใคร “ หนึ่งเดียวถามขึ้นอีกด้วยความอยากรู้ แต่คนถูกถามกลับยังไม่สนใจ “ กูขอคุยกับครีมก่อนนะ “ พลอยเจนจึงดึงแขนครีมหอมที่นั่งอยู่ออกไปคุยกันข้างนอก “ มึงอย่าตามมานะเว้ย “ แต่เมื่อเห็นว่าเสี่ยโอมกำลังจะลุกตามมา เจนก็รีบหันไปห้าม “ พี่เจน ตอนนี้พี่กับคิตตี้เป็นยังไง ครีมได้ยินคิตตี้บ่นว่าพี่ไม่ค่อยติดต่อไปหาหรือเป็นเพราะเรื่องนี้เหรอคะ “ เมื่อเดินออกมาพ้นสายตาคนอื่น หญิงสาวรุ่นน้องก็รีบถามเรื่องที่สงสัย “ ไม่ แต่มันก็มีส่วนนั้นแหละ จะให้พี่พูดยังไงดี “ พลอยเจนมีสีหน้าเป็นกังวลแต่ครีมหอมที่รู้จักทั้งสองดีกลับเข้าใจ “ พี่เจนพูดมาเถอะค่ะ ครีมเข้าใจ เพราะคิตตี้เองก็.. “ “ ไม่ได้คุยกับพี่แค่คนเดียว “ สิ่งที่พลอยเจนพูดแทรกขึ้นมาก็ทำให้ครีมหอมตกใจไม่น้อย “ พี่รู้เหรอคะ “ “ อืม วันที่พี่รู้ก็คือวันที่พี่มีอะไรกับผู้ชายครั้งแรก แล้วก็…” พลอยเจนถอนหายใจแรงพร้อมกับน้ำตาคลอ “ เป็นแบบที่ครีมเห็นนี่แหละ “ ครีมหอมได้ฟังก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเธอไม่รู้จะต้องเข้าข้างใครดี “ คิตตี้ไม่น่าทำแบบนี้กับพี่เจนเลย แล้วพี่จะไปเคลียร์กับคิตตี้วันไหนคะ “ ครีมหอมหน้าซีดจ้องมองสาวรุ่นพี่ เธอรู้ดีว่าถึงน้องสาวของเธอจะแอบไปมีอะไรกับผู้ชายลับหลังพี่เจน แต่ครีมเองก็รับรู้ได้ว่าความรู้สึกที่น้องสาวมีให้พลอยเจนก็คงไม่ใช่ของปลอมหรอก “ พี่กำลังคิดอยู่เหมือนกัน แต่เรื่อง “ พลอยเจนก้มลงมองท้องของตัวเอง “ ครีมอย่าให้คิตตี้รู้นะ ไว้พี่จะเป็นคนไปบอกด้วยตัวเอง “ ครีมหอมพยักหน้าเข้าใจ คุยกันต่ออีกไม่นานทั้งสองก็เดินเข้ามาหาคนอื่นในห้อง “ ยังไง? จะตอบคำถามของพวกกูได้หรือยัง “ เมื่อร่างของพลอยเจนนั่งลงที่โซฟา คนที่นั่งไขว้ห้างกอดอกมองอยู่ก็ถามเธอขึ้น พลอยเจนเงยหน้าจ้องเสี่ยโอมและอีกสองหนุ่มที่กำลังจ้องเธอด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวดสลับกัน “ พวกมึงจะอยากรู้กันไปทำไม เดี๋ยวกูก็ไปเอามันออกแล้ว “ คนตอบหันหน้าไปมองทางอื่น “ อย่านะพี่เจน! “ เสียงของวรรณิหลาที่ได้ยินพลอยเจนพูดเช่นนั้นเธอก็ร้องห้ามเสียงดัง ทำให้คนถูกเรียกหันกลับมามอง “ การทำแบบนั้นมันเป็นบาปนะคะ แล้วการที่เราเสียลูกไปมันก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะเป็นสุข “ คนพูดนัยน์ตาเริ่มแดง จ้องพี่สาวด้วยแววตาอ้อนวอนไม่อยากให้คนพี่ทำผิดพลาด จนคนเป็นสามีแบบคุณหมอไนยะที่นั่งอยู่ด้วยต้องรีบลูบหลังปลอบประโลมเมียอย่างเบามือ “ ณิหลาเคยเสียลูกไปเพราะเหตุสุดวิสัย ณิหลาไม่อยากให้พี่เจนตั้งใจทำร้ายลูกตัวเองนะคะ “ “ ที่น้องมันพูดก็ถูก มึงอย่าทำแบบนั้นนะเจน “ จีนเน่คนที่นั่งอยู่ตรงหน้ากับพลอยเจนดึงมือหญิงสาวไปกุมไว้ “ มึงดูสิขนาดกูพยายามมีลูกกันแทบตายน้องยังไม่มาเลย แต่มึงเขาอุตส่าห์มาเกิดด้วย อย่าทำร้ายเขาเลยนะ ถือว่ากูขอ “ พลอยเจนฟังที่ทั้งคู่พูดก็นึกภาพตามไปต่างๆ นาๆ “ ใช่ ถ้าพ่อเด็กมันไม่ยอมรับพวกกูสามคนพร้อมเป็นพ่อทูนหัวให้หลานนะ “ ไนยะบอก เสี่ยโอมจึงเสริมต่อ “ นั่นสิ มึงก็สามสิบแล้วอายุไม่ใช่น้อยๆ ถ้ารอบนี้เอาออกไป ก็ไม่รู้จะมีโอกาสได้มีอีกมั้ย มึงเก็บเด็กไว้เถอะ ถ้าเกิดมาไม่มีเงินเลี้ยงหรือไม่อยากเลี้ยง กูเอาไปเลี้ยงให้เองก็ได้ “ “ มึงคิดดีๆ นะเจน เลือดเนื้อเชื้อไขของมึงเลยนะ ถ้ามึงไม่อยากให้ไอ้โอมเลี้ยงกลัวหลานเสียคน เดี๋ยวกูกับจีนช่วยเลี้ยงแทนเอง “ เพื่อนหนุ่มอีกคนก็พูดขึ้นมา พลอยเจนน้ำตาคลอจ้องหน้าเพื่อนทุกคนพลางเผยยิ้มอ่อน “ เห่อหลานกันจริงๆ เลยนะพวกมึง “ เธอกลั้นขำ แต่ก็ได้ไม่นานหน้าก็ซีดลงอีก “ กูยังไม่รู้เลยว่าจะเริ่มบอกพ่อกับแม่ยังไงดี “ “ ทุกเรื่องมีทางออกหมดแหละไอ้เจน พ่อกับแม่มึง ท่านสองคนก็เป็นตากับยายของลูกในท้องมึงนะ พวกท่านคงไม่ใจร้ายกับหลานตัวเองหรอก “ หนึ่งเดียวทาบฝ่ามือลงบนบ่าเพื่อนสาว พูดปลอบเพื่อไม่ให้ว่าที่คุณแม่ต้องคิดมาก “ แล้วกี่เดือนแล้วเหรอ “ ไนยะถามคำถามใหม่ขึ้นเมื่อเห็นว่าคำถามเก่านั้นเธอไม่ยอมตอบเสียที “ เกือบจะ 3 แล้วแหละ “ คนถามพยักหน้าเข้าใจในทันที เพราะเขาพอจะเดาขึ้นมาได้บ้างแล้ว ว่าพ่อของเด็กคงจะเป็นคนที่เขากำลังคิดอยู่
Related chapters
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 7 ไอ้แก่ไร้น้ำยา
หลังจากนั่งคุยเล่นกับเพื่อนไปสักพักทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ พลอยเจนเองก็ขับรถกลับบ้านมาด้วยความเหนื่อยเพลีย “ สงสัยจะได้หยุดปิดร้านสัก 2-3 วันไหมเนี่ย ทำไมช่วงนี้เหนื่อยง่ายจัง “ ขายาวก้าวลงจากรถเพื่อไปเปิดประตู เนื่องจากเธอกลับบ้านดึกแบบนี้ทุกวัน เลยไม่ได้ให้แม่บ้านรอเปิดประตูให้ “ โอ้ย อ้วก “ เมื่อเดินมาจนจะถึงประตู หญิงสาวก็รู้สึกพะอืดพะอม รีบก้มลงไปอ้วกที่มุมรั้ว แต่เมื่อเธออ้วกเสร็จเงยหน้าขึ้นกับหน้ามืดเซถอยหลัง วินาทีนั้นพลอยเจนตกใจมากเพราะกลัวจะทำตัวเองล้มหัวฟาด แต่เธอก็ยังโชคดีที่มีร่างใหญ่ของบางคนซึ่งยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของเธอนานแล้ว หญิงสาวจึงได้ล้มลงไปใส่อกของเขา “ อาเจต! “ เจระวีตาเหลือกโผนเมื่อเงยหน้ามองแล้วเห็นว่าเป็นใคร เธอรีบดีดตัวออกจากเขา แต่กลายเป็นว่าหน้ามืดรีบรอบ ทำให้จิรกิตติ์ต้องรีบกอดเอวเธอเอาไว้ “ อยู่เฉยๆ สิ เดี๋ยวก็ล้มหัวฟาดหรอก นี่ดื่มเมามาเหรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ตัวก็ไม่ได้มีกลิ่นเหล้านี่ “ คนพูดสูดดมไปตามซอกคอและต้นแขนของคนตรงหน้า “ คนทะลึ่ง อย่ามาทำแบบนี้นะ “ เธอเอียงหน้าไปดุเขา “ ทำไม ทำเยอะกว่านี้ก็เคยมาแล้วนี่ “ ใบหน้าโกรธปรากฏขึ้นมาบนหน้าสว
Last Updated : 2025-03-21พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 8 พลาดแล้ว
“ มีแฟนหรือยังเจน “ คำถามที่คนเป็นพ่อถามทำให้หญิงสาวสำลักนม “ เจน ..” จ๊ะจ๋าจึงได้รีบหยิบทิชชู่ส่งให้แก่ลูก ได้เช็ดหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำนมออก “ ทำไมพ่อถึงได้ถามแบบนี้คะ “ แสงรวีคิ้วชนกันเมื่อลูกตอบกลับมา เพราะเขาไม่ได้ถามคำถามนี้ครั้งแรก “ ก็ลูก 30 แล้วนะเจนควรจะแต่งงานมีครอบครัวได้แล้ว คบใครอยู่ห๊ะ บอกพ่อมาสิ ใช่หนึ่งในสองคนเพื่อนลูกหรือเปล่า “ แสงรวีถามขึ้นมาอย่างมีความหวังเพราะคิดเอาเองว่าลูกอาจจะแอบคบใครอยู่แต่แค่ไม่กล้าบอกตน “ ถ้าเป็นสองคนนั่นพ่อไม่ติดหรอกนะ คนไหนก็ได้ แต่ขอแค่รีบมาขอรีบแต่งเสียที “ พลอยเจนรีบส่ายหน้าอย่างรับไม่ได้ “ โอ้ยพ่อ ไม่ค่ะ “ “ อ้าว ไม่ใช่สองคนนั้นเหรอ แล้วใครล่ะ พ่อเห็นผู้ชายที่พัวพันในชีวิตลูกส่วนมากก็มีแค่สามคนนั้นไม่ใช่หรือ หนึ่งเดียวก็แต่งงานไปแล้ว ก็เหลือไนยะกับโอมไม่ใช่เหรอ “ ตัวเขาเองเพิ่งจะกลับมาจากทำธุรกิจต่างแดน จึงไม่ทันได้รู้เรื่องคุณหมอไนที่เพิ่งจะแต่งงานไป “ ไม่เหลือสักคนแล้วค่ะพ่อ ไนเพิ่งจะแต่งงานไปเมื่ออาทิตย์ก่อน คุณแม่ก็ไปด้วยนี่ ไม่ได้เล่าให้กันฟังหรือคะ “ แสงรวีมองหน้าเมียที่กำลังพยักหน้าให้เขา “ เหรอ พ่อก็ไม่
Last Updated : 2025-03-21พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 9 เจนท้อง!
“ เป็นยังไงแล้ว ไม่สบายตรงไหนไปหาหมอไหม “ คนเป็นพ่อที่เห็นว่าสองแม่ลูกหายกันมานานจึงได้เดินมาหา “ แล้วนี่เป็นอะไรกัน ร้องไห้เหรอ? “ ชายแก่จ้องหน้าลูกเมียด้วยความสงสัย “ กลับไปที่โต๊ะเถอะค่ะคุณ ลูกมีอะไรจะบอก “ จ๊ะจ๋าหันไปพูดกับสามีทำเอาลูกสาวตกใจ “ แม่คะ…” “ บอกพ่อไปเถอะลูก เชื่อแม่สิ “ เมื่อเป็นแบบนั้นทั้งสามจึงเดินกลับมาที่โต๊ะกินข้าว พลอยเจนยืนอ้ำอึ้งไม่ยอมนั่งลง “ อ้าว ทำไมไม่นั่งล่ะ ไหนบอกว่ามีอะไรจะบอกพ่อไง “ “ เจนว่า ยืนเอาก็ได้ค่ะ “ “ พูดอย่างกับจะไม่กินข้าว “ แสงรวีหัวเราะในลำคอเบาๆ แต่พอเห็นสีหน้าลูกเมียที่เหมือนจะไม่เล่นด้วยเขาจึงเงียบแล้วกลับสู่โหมดจริงจัง “ ไหน มีอะไรก็ว่ามา “ เขาถามลูกสาว มือก็คีบเครื่องเคียงบนโต๊ะจะเอาเข้าปาก “ เจนท้อง “ แสงรวีหยุดชะงัก รีบวางตะเกียบลงเสียงดัง “ อ้าว ไหนว่าไม่มีแฟนไง เจน!! “ คนเป็นพ่อลุกขึ้นตะคอกเสียงดัง “ มันหมายความว่ายังไงหะ “ พลอยเจนจ้องไปที่พ่อด้วยท่าทีสั่นกลัว “ เจนขอโทษ “ “ ขอโทษ? หมายความว่ายังไง! จะบอกว่าเด็กในท้องไม่มีพ่องั้นเหรอ! “ คนฟังน้ำตานองหน้า ถ้าเธอบอกไปว่าเป็นเขา พ่อต้องโกรธมาก พ่อจะไม
Last Updated : 2025-03-21พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 10 เขาแค่เป็นห่วงลูก
“ ก็หลานสาวสุดที่รักของแกไงเจต มันท้อง! “ จิรกิตติ์นิ่งอึ้งรีบหันไปจ้องหน้าหญิงสาว พลอยเจนที่กำลังจ้องเขาอยู่เช่นกันจึงรีบหลบหน้า “ มันไม่ยอมบอกว่าพ่อของลูกในท้องมันเป็นใคร! พี่ก็จะตีมันให้ตายคามือเลย หลีก“ แสงรวีผลักรุ่นน้องของเขาออก แล้วเตรียมฟาดไม้ใส่หลังลูกสาว เจตจึงรีบเข้ามาขวางไว้อีกครั้ง “ อย่า!! ในท้องเจนคือลูกผมเอง!! “ คนในบ้านเงียบไป แสงรวีจ้องมายังคนที่เขารักดั่งน้องชายด้วยแววตาผิดหวัง “ แกว่าอะไรนะ!! “ แสงรวีฟาดคันเบ็ดใส่เจตไปเต็มแรง “ ไหนแกบอกว่าหักห้ามใจได้แล้วไง ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้! ไอ้น้องเลว! “ “ ผมขอโทษพี่แสง จะตีจะฆ่ายังไงก็ได้ แต่ขอให้ทำผม อย่าทำเจนเลย ผมขอ “ “ ฮือ “ แสงรวีโมโหจัด ฟาดคันเบ็ดใส่จิรกิตติ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความโมโห จนพลอยเจนทนมองไม่ได้ต้องรีบเข้ามาห้าม “ พ่ออย่านะคะ อย่า อาเจตไม่ได้ผิด เพราะถ้าคืนนั้นไม่ใช่เขาเจนก็คงไปทำกับคนอื่นอยู่ดี “ จิรกิตติ์ถึงกับหน้าซึม ไม่ใช่เพราะโดนตีแต่เขาเจ็บในสิ่งที่หญิงสาวพูด “ ทำไมทำตัวแบบนี้ห๊ะ!! แล้วนี่จะเอายังไงกัน “ “ เจนจะเอาเด็กออก “ “ ไม่ได้นะเจน! “ ทั้งแม่และเจตรีบร้องประสานเสียง
Last Updated : 2025-03-21พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 11 ทำไมถึงไม่อยากแต่ง
“ ถ้าแม่บอกว่าเขามีเหตุผล งั้นแม่ก็บอกเหตุผลของเขามาให้เจนรู้ได้มั้ยล่ะ “ พูดจบเจระวีก็กอดอกหันหน้าหนีไปทางอื่น “ ไว้เจน ไปถามอาเจตเอาเองเถอะลูก “ จ๊ะจ๋าก้มหน้าคอตก ไม่รู้จะพูดยังไงให้ลูกสาวเข้าใจ ก่อนจะมีมือใหญ่ยื่นมาสะกิดบนบ่าเธอ จ๊ะจ๋าหันไปจ้องก็เห็นว่าเป็นจิรกิตติ์ “ ขอผมคุยกับเจนเองนะครับ “ คนฟังพยักหน้าแล้วเดินออกไปปล่อยให้ทั้งคู่อยู่กันตามลำพัง “ ทำไมเจนถึงไม่อยากจะแต่งงานกับอา “ คนที่ยืนหันหลังให้อยู่สะดุ้งแล้วรีบหันมามองต้นเสียง “ ถามแปลก คนไม่ได้รักใครจะอยากแต่งด้วยล่ะ หรือคุณอาอยากเหรอคะ “ เธอถามเขากลับอย่างประชดประชัน เมื่อเขาตอบกลับเท่านั้นเล่นเอาเธออึ้ง “ อยากสิ “ เธอกำลังจะเคลิ้มแต่เขากลับเฉลยเหตุผลเสียก่อน หญิงสาวถึงกับเบี่ยงหน้าหนี “ เพราะอาอยากให้ลูกของอาได้ลืมตาดูโลก “ คนพูดจ้องหน้าหญิงสาวอย่างจับพิรุธ แต่เมื่อเห็นเธอเอาแต่เงียบ เขาจึงถามเธอขึ้น “ เจน คิดจะทำร้ายลูกจริงๆ เหรอ นั่นลูกของเจนเลยนะ “ คนสองใจที่กำลังลังเลเรื่องจะเก็บเด็กไว้ หรือ เอาออกก็เริ่มคิดได้ “ แต่เจนไม่อยากแต่งงาน แล้วพ่อก็ต้องไม่ยอมแน่ถ้าจะให้เจนท้องโตโดยไม่จัดงานแต่ง “ ถึงอย่างนั
Last Updated : 2025-03-25พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 12 เจตจะทำให้เจนรักเหมือน...
“ เจนยอมแต่งครับ “ “ ห๊ะ! แล้วไปพูดท่าไหนเนี้ย ปกติเห็นเจนตั้งท่าจะเกลียดแกยิ่งกว่าอะไรดี “ แสงรวีที่ตกใจรีบหลุดปากถาม เจตจึงมีเพียงส่งยิ้มอ่อนให้ “ เอาเป็นว่าตามนั้นแหละครับพี่แสง ไว้เย็นนี้เราค่อยมาคุยกันใหม่ ผมต้องไปบริษัท “ “ ไม่กินข้าวเช้าด้วยกันก่อนเหรอ “ จ๊ะจ๋าชักชวน คนฟังก็รีบส่ายหน้า “ ไม่เป็นไรผมทานมาแล้ว ไปนะครับ “ ลาทั้งคู่เสร็จเขาจึงเดินออกไป ทำให้สองผัวเมียที่ยังอยู่หันมาจ้องหน้าแล้วคุยกันถึงเรื่องของทั้งสอง “ คุณคิดว่าเจนคือพราวมาเกิดใหม่จริงมั้ยคะ “ คนที่ไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องแบบนี้เหลือบมองเมียของเขา ตอนได้ยินในสิ่งที่เธอถาม “ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน “ “ แต่ฉันเริ่มจะเชื่อขึ้นมาแล้วนะคะ พราวอาจจะกลับมาหาเจตจริงๆ ก็ได้ “ แสงรวีถอนหายใจแรงแล้วหันมาพูดกับเมียน้ำเสียงเด็ดขาด “ จะยังไงก็ช่าง แต่ตอนนี้ลูกของเราคือเจน ไม่ใช่พราว แล้วก็หวังว่าเจตจะเห็นเจนเป็นพลอยเจนเหมือนกัน ผมไม่อยากให้ลูกต้องเสียใจ “ จ๊ะจ๋าได้ฟังเช่นนั้นก็พยักหน้าเข้าใจ “ อือ จริงด้วยค่ะ ลูกของเราไม่ใช่ตัวแทนของใครสักหน่อย “ เจระวีคาเฟ่ พลอยเจนที่กำลังช่วยพนักงานจัดโต๊ะอยู่ รีบหยิบมือถือท
Last Updated : 2025-03-25พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 13 ผมขอโทษที่ทำเธอท้อง
“ เจนไปไหนแล้วล่ะ “ จิรกิตติ์ทำการเก็บจานชามในห้องเสร็จ เดินออกมาก็ไม่เห็นหลานสาวตัวแสบแล้ว เขาจึงหันไปถามกับน้องพนักงาน “ มุกเห็นพี่เจนขับรถออกไปนานแล้วค่ะ แต่ไม่รู้ว่าไปไหนเหมือนกัน พอดีมุกไม่ได้ถามไว้ “ เมื่อได้ยินแบบนั้นคนถามก็พยักหน้าเข้าใจ เจนไปทำอะไรที่ไหนอีกนะ เขาเริ่มจะกังวลแล้วสิ อพาร์ทเม้นท์ แห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากเจระวีคาเฟ่เท่าไหร่นักในห้อง 305 มีร่างของพลอยเจนนั่งอยู่บนเตียง ในมือถือโทรศัพท์ต่อสายหาแฟนสาวที่กำลังจะได้กลายเป็นแค่พี่น้อง [“ ฮัลโหล พี่เจนในที่สุดพี่ก็โทรมา คิตตี้คิดว่าพี่เทคิตตี้ไปแล้ว “] ปลายสายตอบกลับเธอมาด้วยน้ำเสียงร่าเริงตื่นเต้น “ มาหาหน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย ตอนนี้รออยู่ที่ห้องของเรา “ พูดจบเธอก็ตัดสาย เธอไม่อยากจะให้ความสัมพันธ์นี้ไปต่อแล้ว ในเมื่อคนรักไม่ซื่อสัตย์ ก็ควรจะจบ เพราะเรื่องที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้คงไม่สามารถทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับหญิงสาวได้เคลียร์ใจแล้วไปต่อได้อีก มือบางยกขึ้นปาดน้ำตาน้อยๆ ที่หยดลงมาบนใบหน้า บ้านรุณรวี “ คุณเจตมาหรือยังตูน “ จ๊ะจ๋าที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวถามกับแม่บ้านที่เพิ่งเดินออกไปจัดโต๊ะอาหารที่ห้องกิ
Last Updated : 2025-03-25พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 14 สองผัวเมียคู่นี้...
“ เมื่อไหร่เจนจะกลับมาเนี้ย “ คนเป็นแม่บ่นหลังจากเอาอาหารมาตั้งโต๊ะหมดแล้วยังไม่เห็นหน้าลูกสาวโผล่มา “ เถลไถลแต่เล็กจนโตจริงๆ ลูกสาวคนนี้ “ แสงรวีเห็นอาการกระวนกระวายของเมียก็รีบร้องปราม “ อย่าไปรอเลย สงสัยคงไม่มาแล้วแหละ มากินข้าวกันเถอะ “ ระหว่างที่ทุกคนกำลังจับช้อนส้อม เสียงมือถือของจิรกิตติ์ก็ดังขึ้น เขาจึงขอตัวลุกจากโต๊ะออกไปรับสาย แต่พอเห็นว่าเป็นเบอร์ใครเขาก็แปลกใจไม่น้อย เพราะหลานสาวคนนี้ไม่ได้โทรหาเขาแบบนี้นานแล้ว [“ ฮัลโหล ถ้าตอนนี้คุณอยู่กับพ่อแม่เจนละก็ รีบเงียบปากไว้เลยนะ “] เมื่อรับสายเขาก็โดนเธอขู่เสียงแข็ง “ ทำไม เป็นอะไรหรือเปล่า “ [“ รถชน ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล “] “ ห๊ะ!!! “ จิรกิตติ์ร้องออกมาด้วยความตกใจ มือไม้สั่นไปหมด [“ อย่าบอกพ่อแม่เจนเด็ดขาดเลยนะ เจนไม่อยากโดนด่า แล้วคุณก็มารับเจนด้วย “] “ ก็ได้ ๆ “ เมื่อหญิงสาววางสายไป จิรกิตติ์ที่ตอนนี้จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวก็รีบวิ่งกลับไปหาพี่ชายพี่สาวที่โต๊ะกินข้าว “ พี่แสงพี่จ๊ะจ๋า พอดีผมมีงานด่วน ต้องขอตัวก่อนนะครับ “ ไม่ทันที่จะให้ทั้งคู่ได้ซักถามเจตก็รีบวิ่งกลับไปที่บ้านของเขาทันที “ อ้า
Last Updated : 2025-03-25
Latest chapter
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 20 แต่ไหนแต่ไร
“ ทำไมต้องทำแบบนี้ “ ปากอิ่มพร่ำถาม “ อาหวงเจน หวง–” นิ้วเรียวยกขึ้นมาแตะปากเขาเอาไว้ “ อย่ามาพูดเลย ทีตัวเองยังมีสาวในสต็อกเป็นสิบ จะมาพูดว่าหวงคนอื่นใครเขาจะเชื่อ “ มือเล็กผละออกจากปากเขา “ อย่าห่วงเลย ยังไงเจนก็จะคลอดลูกให้คุณก่อน แล้วถึงจะไปกับคนอื่น “ เธอพูดกับเขาอย่างประชดประชัน ส่วนคนฟังนั้นก็ถึงกับหน้าซีดพูดไม่ออก “ ถ้าจะไปส่งก็รีบออกรถได้แล้ว “ คนขับที่กำลังเสียใจอยู่ถอนหายใจเหนื่อยๆ พลอยเจนคงจะไม่มีใจให้เขาเลยสินะ เจระวีคาเฟ่ “ สวัสดีค่ะพี่เจน “ “ อือ ทำไมวันนี้มุกมาเช้าจัง “เจนทักทายพนักงาน ที่กำลังจัดร้านอยู่ มุกดาเห็นคนพี่มาคุยด้วยจึงหยุดคุย “ พอดีเมื่อคืนมุกนอนไม่ค่อยหลับ ตื่นเช้าไม่มีอะไรให้ทำเลยมาเร็วนะคะ “ พลอยเจนก็จ้องหญิงสาวตรงหน้าด้วยความเป็นห่วงหน่อยๆ “ ไม่สบายหรือเปล่าถึงได้นอนไม่หลับ อย่าหักโหมละ เดี๋ยวจะป่วยเอาได้ “ “ ค่ะพี่เจน “ “ อือ แต่มุกทำแบบนี้ก็ดีแล้ว วันไหนมาก่อนก็มาเปิดร้านรอพี่ เพราะช่วงนี้พี่คงต้องมาช้ากลับเร็วบ่อยขึ้น “ “ ค่ะ สำหรับมุกไม่มีปัญหาอะไรหรอก ในฐานะที่พี่เจนไว้ใจถึงกับให้กุญแจร้านกับมุก มุกก็จะขยันทำงานไม่ทำให้
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 19 หวง
“ จอดตรงนี้แหละค่ะพี่ “ พลอยเจนหยิบเงินให้กับคนขับรถ แล้วจึงก้าวขาลงมาที่อู่ซ่อมรถ มาดูรถของเธอที่ดูจะเละเทะเพราะชนหลักกิโลเมื่อคืน “ อีกนานมั้ยคะ ถึงจะซ่อมเสร็จ “ เธอเดินเข้าไปถามกับช่าง “ อย่างต่ำก็น่าจะอาทิตย์หนึ่งละครับคุณ “ “ ห้ะ ตั้งเป็นสัปดาห์เลยเหรอ “ หญิงสาวคิ้วขมวด สีหน้าเป็นกังวล “ ใช่ครับ เพราะอะไหล่รถคุณที่อู่ไม่มี ผมเพิ่งสั่งซื้อไปเมื่อเช้า กว่าจะถึงก็อีก 2-3 วัน “ คนฟังพยักหน้า เตรียมหันหลังจะเดินกลับแต่ขาเธอดันซวยเหยียบโดนน้ำมันเครื่อง ตัวลอยจะล้ม “ ว้าย!! “ “ เป็นอะไรไหมครับ “ โชคดีที่นายช่างคนนั้นมือไว รีบเข้ามารับเธอไว้ได้ทัน เมื่อทรงตัวเองได้ เธอจึงรีบส่ายหน้า “ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยจับ นี่ถ้าล้มไปไม่รู้จะเป็นอะไรไปบ้าง “ ชายคนนั้นก็ยิ้มหวานมาให้เธอ “ ครับ ยังไงก็เดินระวังหน่อยนะครับ “ หญิงสาวยิ้มตอบแล้วค่อยๆ ก้าวเดินออกมายังหน้าอู่ระหว่างนั้นมือเล็กก็ลูบท้องตัวเองอย่างใจหาย ปี๊นๆ เสียงแตรรถดังสนั่นอยู่บริเวณใกล้ เมื่อเธอหันไปมองก็จำได้ว่าเป็นรถใคร รถหรูคันดังกล่าวเคลื่อนมาจอดต่อหน้าเธอ ไม่นานแว่นรถก็เปิดลง “ มาทำอะไรที่นี้ “ เจ้าข
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 18 ขอโทษ
รุ่งเช้าที่แสนสดใส จ๊ะจ๋าเดินลงมาจากชั้นสองก็เจอเข้ากับลูกสาวที่นั่งจิบนมอยู่ตรงโซฟา “ อ้าวเจน ลูกกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ “ ด้วยเพราะจำไม่ได้ จึงได้ถามพลางมองคนตรงหน้าอย่างแปลกใจ แต่ก็ยิ่งตกใจมากกว่าเดิมเมื่อเห็นบางอย่างแปะอยู่บนหัวของลูก “ แล้วนี่ไปโดนอะไรมา ทำไมถึงปิดพลาสเตอร์ไว้ “ พลอยเจนเอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมหันไปมองคนที่พูดด้วย เพราะในใจเธอนั้นคิดแต่เรื่องอื่นอยู่ นี่ถ้าแม่เห็นผ้าก๊อซเมื่อวานคงเป็นเรื่องแน่ ดีที่แผลน้อยๆ นั้นมันแห้งเร็วเธอจึงเอาพลาสเตอร์ปิดให้มันดูเป็นเรื่องเล็กลงมาหน่อย “ ล้มนิดเดียวเองค่ะ “ เธอตอบ “ ล้ม! ไปทำท่าไหนให้ล้ม แล้วนี้เป็นอะไรมากไหมหืม “ จ๊ะจ๋าเดินมานั่งข้างลูกแล้วสำรวจดูตามเนื้อตัว “ ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะแม่ “ ถึงเธอจะพูดแบบนั้นก็ใช่ว่าสีหน้าของแม่จะดูเครียดน้อยลง “ เหรอ แต่ครั้งหน้าแม่ไม่ยอมให้ไปไหนมาไหนคนเดียวอีกแล้วนะ โดยเฉพาะกลับดึกดื่นแบบนี้นะ เจนท้องอยู่นะลูก ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง “ พลอยเจนมองหน้าแม่ด้วยแววตาเศร้าลง “ แม่เป็นห่วงหลานเหรอ “ “ ก็ใช่น่ะสิ นี่หลานคนแรกของแม่เลยน้า “ เมื่อฟังแบบนั้นหญิงสาวก็เริ่มตาแดง “
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 17 หลานหรือเมีย
“ อาบน้ำนานจัง “ เมื่อเดินกลับออกมาก็เห็นจิรกิตติ์นั่งรออยู่ที่ปลายเตียง เขาจ้องร่างกายเธอที่กำลังใส่เสื้อเชิ้ตของเขาแล้วก็นึกขำ “ ขำอะไร!! “ “ ก็ขำเจนไง อาไม่คิดว่าเจนจะกลัวพ่อแม่บ่นขนาดนั้น “ หญิงสาวถอนหายใจแรง “ ก็การโดนบ่นมันมีผลดีอะไรเหรอ หรือว่าคุณไม่อยากให้เจนอยู่ที่นี้ งั้นเจนกลับก็ได้ ป่านนี้แม่ก็คงจะนอนแล้ว “ พลอยเจนกำลังจะเดินออกจากห้อง จิรกิตติ์ที่เห็นแบบนั้นก็รีบลุกแล้วมากอดเอวของเธอไว้ “ ปล่อย! คุณอาไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้น่ะ “ เธอพยายามแกะมือปลาหมึกของเขาออก หน้าคมก็โน้มมากระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูเธอ “ ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ อากอดลูกของอาในท้องเจน อาผิดอะไร “ คนฟังหัวร้อนควันออกหู เขาจะลวนลามเธอแล้วเอาลูกมาอ้างแบบนี้ได้ไง “ ลูกคุณยังเป็นก้อนเลือดอยู่เลย อย่ามาหาเรื่องตู่จะฉวยโอกาสเจนนะ “ เธอหยิกมือเขาจนเขายอมคลายออก พลอยเจนจึงหันไปจ้องหน้าคนข้างหลัง “ อายอมรับก็ได้ว่าอาอยากจะฉวยโอกาสเจน อาอยากอยู่ใกล้ๆ เจน “ เขาก็ยอมรับออกมาอย่างลูกผู้ชาย แต่เธอกลับนึกถึงเรื่องที่เขาทำเธอเสียใจ “ เหรอ แต่ที่ผ่านมากลับตีตัวออกห่างเจนตลอด นั่นเหรอเรียกว่าอยากใกล้ชิด “ “ ก็เ
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 16 ไอ้แก่หัวงู
หลังจากนั้นไม่นานจิรกิตติ์ก็พาหญิงสาวกลับมาที่บ้าน รถหรูจอดเทียบที่หน้าบ้านของพลอยเจน “ ลงไหม “ เมื่อเขาเห็นว่าเธอเอาแต่นั่งนิ่งจึงได้หันไปถาม หญิงสาวก็ไม่ได้หันมาเอาแต่มองเข้าไปในบ้าน “ คุณคิดว่าพ่อกับแม่จะนอนกันหรือยังคะ “ เจตฟังเช่นนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวคงกลัวโดนพ่อแม่ซักไซ้ “ ดึกขนาดนี้แล้ว ก็คงจะหลับกันหมดแล้วละ นี่เจนกลัวพ่อกับแม่ขนาดนั้นเลยเหรอ “ “ ก็ไม่ แต่คนแก่บ่นฟังแล้วมันหดหู่ใจต่างหากละ เจนเกลียดคนแก่ที่ชอบบ่นยาวๆ ที่สุด “ ประโยคหลังเธอหันมาจ้องเขา ทำเอาคนข้างกายสะดุ้งเล็กน้อย “ งั้นให้อาเดินเข้าไปส่งมั้ย “ เขาเสนอ แต่เธอกลับส่ายหน้า “ ไม่จำเป็น “ หญิงสาวเปิดประตูกำลังจะก้าวขาลงจากรถแต่กลับเหลือบไปเห็นว่าแม่นั่งอยู่ในห้องนอนของเธอผ่านหน้าต่าง เธอเลยรีบดึงขากลับขึ้นรถมาแล้วปิดประตูเอาไว้ดังเดิม “ อ้าว มีอะไรหรือเปล่า? “ “ ไปบ้านคุณอากันเลยเถอะ ถ้าแม่เห็นเจนหัวแตกคงได้บ่นยาวยันพรุ่งนี้เช้าแน่ “ เธอหันมาทำหน้ายุ่งใส่เขา จิรกิตติ์ก็เผยยิ้มกว้าง สิบกว่าปีได้แล้วมั้งที่เธอไม่ได้ไปที่บ้านของเขา “ เจนจะไปนอนบ้านอาเหรอ “ “ ทำไมคะ ไม่ได้หรือไง ถ้าไม่ได
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 15 เด็กหญิงเจระวีของอาเจต
‘ อาเจตคะ? ‘ เด็กหญิงวัยสิบขวบนามว่าพลอยเจนวิ่งเข้ามาในบ้านของคนที่เธอเรียกว่าอา ทั้งวิ่งและตามหาเขาไปทั่ว ‘ มีอะไรเจน แล้วนี่ไปทำอะไรมาถึงได้เป็นแบบนี้ ‘ จิรกิตติ์เดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน แล้วลงมานั่งย่อตัวคุยกับหลานสาวที่เนื้อตัวเปรอะเปื้อนมอมแมม ‘ ต่อยกับพวกผู้ชายที่โรงเรียนมาค่ะ ‘ ‘ ห๊ะ! ทำไมถึงทำแบบนั้นล่ะเจน ‘ ชายหนุ่มอุทานออกมาอย่างตกใจ เขารู้ว่าเด็กคนนี้ดื้อ แต่ก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ ‘ ถ้าพวกมันอยู่เฉยๆ เจนก็ไม่สนใจหรอก แต่พวกมันมาล้อหน้าม้าเจนนี่น่า ‘ คนตัวน้อยจับและแหงนมองดูผมหน้าม้าที่แสนจะภูมิใจของตัวเอง ‘ แม่อุตส่าห์ตัดให้เลยนะ แถมพวกมันยังล้อว่าเจนเป็นม้าดีดกะโหลกอีก ‘ คนฟังถึงกับไปไม่เป็น เขาผิดเองใช่มั้ยที่สอนมวยให้หลาน ‘ แล้วพวกผู้ชายที่เจนไปต่อยกับเขานะกี่คน ‘ ‘ ปากแตกสองคนค่ะ อีกคนตาเขียว ครูเลยอยากให้เรียกผู้ปกครองไปพบพรุ่งนี้ ‘ เด็กหญิงพูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ส่งมาให้ ‘ แล้วก็จะให้อาไปแทนให้อีกล่ะสิ ‘ ‘ ก็ต้องเป็นแบบนั้นสิคะ หรือว่าอาเจตจะไม่ไปให้เจนเหรอ พ่อก็ไม่อยู่แม่ก็ทำงานหนัก ถ้าอาเจตไม่ไปใครจะไปให้คะ เจนไม่มีใครแล้วนี่ ‘ เด็กหญิงปล่อยโฮร้องไ
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 14 สองผัวเมียคู่นี้...
“ เมื่อไหร่เจนจะกลับมาเนี้ย “ คนเป็นแม่บ่นหลังจากเอาอาหารมาตั้งโต๊ะหมดแล้วยังไม่เห็นหน้าลูกสาวโผล่มา “ เถลไถลแต่เล็กจนโตจริงๆ ลูกสาวคนนี้ “ แสงรวีเห็นอาการกระวนกระวายของเมียก็รีบร้องปราม “ อย่าไปรอเลย สงสัยคงไม่มาแล้วแหละ มากินข้าวกันเถอะ “ ระหว่างที่ทุกคนกำลังจับช้อนส้อม เสียงมือถือของจิรกิตติ์ก็ดังขึ้น เขาจึงขอตัวลุกจากโต๊ะออกไปรับสาย แต่พอเห็นว่าเป็นเบอร์ใครเขาก็แปลกใจไม่น้อย เพราะหลานสาวคนนี้ไม่ได้โทรหาเขาแบบนี้นานแล้ว [“ ฮัลโหล ถ้าตอนนี้คุณอยู่กับพ่อแม่เจนละก็ รีบเงียบปากไว้เลยนะ “] เมื่อรับสายเขาก็โดนเธอขู่เสียงแข็ง “ ทำไม เป็นอะไรหรือเปล่า “ [“ รถชน ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล “] “ ห๊ะ!!! “ จิรกิตติ์ร้องออกมาด้วยความตกใจ มือไม้สั่นไปหมด [“ อย่าบอกพ่อแม่เจนเด็ดขาดเลยนะ เจนไม่อยากโดนด่า แล้วคุณก็มารับเจนด้วย “] “ ก็ได้ ๆ “ เมื่อหญิงสาววางสายไป จิรกิตติ์ที่ตอนนี้จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวก็รีบวิ่งกลับไปหาพี่ชายพี่สาวที่โต๊ะกินข้าว “ พี่แสงพี่จ๊ะจ๋า พอดีผมมีงานด่วน ต้องขอตัวก่อนนะครับ “ ไม่ทันที่จะให้ทั้งคู่ได้ซักถามเจตก็รีบวิ่งกลับไปที่บ้านของเขาทันที “ อ้า
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 13 ผมขอโทษที่ทำเธอท้อง
“ เจนไปไหนแล้วล่ะ “ จิรกิตติ์ทำการเก็บจานชามในห้องเสร็จ เดินออกมาก็ไม่เห็นหลานสาวตัวแสบแล้ว เขาจึงหันไปถามกับน้องพนักงาน “ มุกเห็นพี่เจนขับรถออกไปนานแล้วค่ะ แต่ไม่รู้ว่าไปไหนเหมือนกัน พอดีมุกไม่ได้ถามไว้ “ เมื่อได้ยินแบบนั้นคนถามก็พยักหน้าเข้าใจ เจนไปทำอะไรที่ไหนอีกนะ เขาเริ่มจะกังวลแล้วสิ อพาร์ทเม้นท์ แห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากเจระวีคาเฟ่เท่าไหร่นักในห้อง 305 มีร่างของพลอยเจนนั่งอยู่บนเตียง ในมือถือโทรศัพท์ต่อสายหาแฟนสาวที่กำลังจะได้กลายเป็นแค่พี่น้อง [“ ฮัลโหล พี่เจนในที่สุดพี่ก็โทรมา คิตตี้คิดว่าพี่เทคิตตี้ไปแล้ว “] ปลายสายตอบกลับเธอมาด้วยน้ำเสียงร่าเริงตื่นเต้น “ มาหาหน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย ตอนนี้รออยู่ที่ห้องของเรา “ พูดจบเธอก็ตัดสาย เธอไม่อยากจะให้ความสัมพันธ์นี้ไปต่อแล้ว ในเมื่อคนรักไม่ซื่อสัตย์ ก็ควรจะจบ เพราะเรื่องที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้คงไม่สามารถทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับหญิงสาวได้เคลียร์ใจแล้วไปต่อได้อีก มือบางยกขึ้นปาดน้ำตาน้อยๆ ที่หยดลงมาบนใบหน้า บ้านรุณรวี “ คุณเจตมาหรือยังตูน “ จ๊ะจ๋าที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวถามกับแม่บ้านที่เพิ่งเดินออกไปจัดโต๊ะอาหารที่ห้องกิ
พ่อของลูกเจระวี ตอนที่ 12 เจตจะทำให้เจนรักเหมือน...
“ เจนยอมแต่งครับ “ “ ห๊ะ! แล้วไปพูดท่าไหนเนี้ย ปกติเห็นเจนตั้งท่าจะเกลียดแกยิ่งกว่าอะไรดี “ แสงรวีที่ตกใจรีบหลุดปากถาม เจตจึงมีเพียงส่งยิ้มอ่อนให้ “ เอาเป็นว่าตามนั้นแหละครับพี่แสง ไว้เย็นนี้เราค่อยมาคุยกันใหม่ ผมต้องไปบริษัท “ “ ไม่กินข้าวเช้าด้วยกันก่อนเหรอ “ จ๊ะจ๋าชักชวน คนฟังก็รีบส่ายหน้า “ ไม่เป็นไรผมทานมาแล้ว ไปนะครับ “ ลาทั้งคู่เสร็จเขาจึงเดินออกไป ทำให้สองผัวเมียที่ยังอยู่หันมาจ้องหน้าแล้วคุยกันถึงเรื่องของทั้งสอง “ คุณคิดว่าเจนคือพราวมาเกิดใหม่จริงมั้ยคะ “ คนที่ไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องแบบนี้เหลือบมองเมียของเขา ตอนได้ยินในสิ่งที่เธอถาม “ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน “ “ แต่ฉันเริ่มจะเชื่อขึ้นมาแล้วนะคะ พราวอาจจะกลับมาหาเจตจริงๆ ก็ได้ “ แสงรวีถอนหายใจแรงแล้วหันมาพูดกับเมียน้ำเสียงเด็ดขาด “ จะยังไงก็ช่าง แต่ตอนนี้ลูกของเราคือเจน ไม่ใช่พราว แล้วก็หวังว่าเจตจะเห็นเจนเป็นพลอยเจนเหมือนกัน ผมไม่อยากให้ลูกต้องเสียใจ “ จ๊ะจ๋าได้ฟังเช่นนั้นก็พยักหน้าเข้าใจ “ อือ จริงด้วยค่ะ ลูกของเราไม่ใช่ตัวแทนของใครสักหน่อย “ เจระวีคาเฟ่ พลอยเจนที่กำลังช่วยพนักงานจัดโต๊ะอยู่ รีบหยิบมือถือท
