Share
บทที่ 888
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 889
ขณะที่คนรับใช้ไปเตรียมซุป ไป๋ ทิงซินก็จับให้ชิน เหลียนอีนั่งบนโซฟาแล้วพูดว่า “ผมจะส่งคุณที่บ้านหลังจากที่คุณทานซุปเสร็จแล้ว”ชิน เหลียนอีพึมพำ “ฉันไม่อยากกลับบ้าน ฉันอยากดูการแสดงต่อ ไปส่ง… ส่งฉันกลับ ฉันอยากดูหุ่นล่ำ ๆ พวกนั้น…”คำพูดของชิน เหลียนอีกระตุ้นไป๋ ทิงซิน “ฮะ? ชิน เหลียนอี ผมยังไม่ได้จัดการกับคุณเลยนะ คุณบอกผมว่าคุณมีงานด่วน แต่คุณกลับไปที่บาร์นั้นแทน ผมตามใจคุณไปมากจนคุณกล้าทำอย่างนี้เลยเหรอ?ชิน เหลียนอีสะดุ้งเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะเมา แต่เธอก็รู้ว่ามันเป็นความผิดของเธอ“คุณ... ตามหาฉันเจอได้ยังไง ฉัน... ฉันไม่ได้บอกคุณว่าฉันอยู่ที่บาร์สักหน่อย!” เธอบ่นราวกับไม่พอใจ“เธอบอกฉัน!” เขาบ่นด้วยความรำคาญ เขาคงไม่รู้ถ้าเธอไม่ได้โพสต์รูปภาพบนวีแชตของเธอเธอคร่ำครวญ“ส่งเสื้อกั๊กนั่นมา” ไป๋ ทิงซินพูด สายตาที่เธอมองดูเสื้อกั๊กของชายคนอื่นทำให้เขารู้สึกรำคาญ“ไม่!” ชิน เหลียนอีส่ายหัวและกำเสื้อกั๊กแน่นขึ้น “ฉันพยายาม… เอ่อ… ฉันพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มันมาเลยนะ!”“พยายามหนักมากไหม?” ไป๋ ทิงซินหัวเราะด้วยความโกรธ “ทำไมคุณถึงคว้าเสื้อกั๊กของพวกเขาเอาไว้แบบนี้?”“เป็น... ของที
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 890
ทว่า วิธีนี้กลับได้ผลกับชิน เหลียนอี เธอคลายนิ้วที่กำเสื้อกั๊กไว้เล็กน้อย แต่เธอกลับดูไม่เต็มใจนัก “ไป๋ ทิงซิน… คุณ… คุณหมายความว่าคุณจะไม่ให้ฉันเก็บเสื้อกั๊กไว้เหรอ?” เธอพูดด้วยความยากลำบาก ดวงตาที่พร่ามัวของเธอเต็มไปด้วยความคับข้องใจ“คุณว่าผมมีเสน่ห์มากกว่าไม่ใช่เหรอ? แล้วเก็บเสื้อกั๊กของคนอื่นไว้ทำไม?” เขาตะคอกโดยลืมไปว่ากำลังโต้เถียงกับผู้หญิงขี้เมา“พวกเขา... เต้นได้ คุณเต้นไม่ได้...” เธอพึมพำไป๋ ทิงซินโกรธมากจนพูดว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมเต้นไม่ได้?”“งั้นก็เต้น… อืม… เต้น… และถอดเสื้อผ้าของคุณออกด้วย…” เธอพูดเสริมในตอนท้ายเขาจ้องมองที่เธอ “ถ้าผมเต้นให้คุณดู คุณจะหยุดคิดถึงผู้ชายคนอื่นไหม?”“แน่นอน... ฉันสัญญา!” เธอพยักหน้าเล็กน้อย“ก็ได้ รักษาคำพูดของคุณด้วย ถ้าคุณกล้ากลับคำพูด...” เขาหยุดชั่วคราว “ผมจะไม่ให้โอกาสคุณได้กลับพูดเด็ดขาด”จากนั้น ไป๋ ทิงซินจึงยกมือขึ้นและปลดกระดุมเสื้อต่อหน้าชิน เหลียนอี…เขาค่อย ๆ ขยับตัวไปมา การแสดงดังกล่าวไม่เคยมีมาก่อนในต่างประเทศการเต้นมันง่ายสำหรับเขา และเขาสามารถเต้นได้ดีกว่าผู้ชายพวกนั้น ตราบใดที่เธอยังจับตาดูเขาอยู่‘เธอไม่ได้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 891
เมื่อเห็นคนรับใช้เข้ามา ไป๋ ทิงซินก็หันไปมองเธอและตะโกนอย่างเย็นชาว่า “ออกไป!”“ค่ะ ค่ะ!” คนรับใช้รีบวางถ้วยซุปและออกจากห้องนั่งเล่นไปเหลือเพียงชิน เหลียนอีและไป๋ ทิงซินอยู่ในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่“เหลียนอี ลุกขึ้น!” ไป๋ ทิงซินสั่ง“ไม่” เธอเมามาก แต่เสียงตะโกนของเธอก็ยังดังก้องออกมาอย่างชัดเจน“หยุดเดี๋ยวนี้ ดื่มซุปก่อน” เขาอดทนมากจนลูกน้องของเขาคงจะตกใจถ้าพวกเขาเห็นเจ้านายตัวเองอยู่ในสภาพแบบนี้เขาไม่เคยต้องการเปิดใจให้ใครเลย ไม่ต้องพูดถึงการเกลี้ยกล่อมผู้หญิงแบบนี้ เธอเป็นข้อยกเว้นเพียงคนเดียวของเขา“ไป๋ ทิงซิน... ฉันจะทำยังไงดี? ดูเหมือนว่า… ฉันจะชอบคุณนะ… เอ่อ... มากขึ้นเรื่อย ๆ…” เธอพึมพำเขารู้ว่าเธอพูดแบบนั้นออกมาเพราะเธอเมา เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาปวดร้าว “ถ้าคุณชอบผมจริง ๆ ทำไมคุณถึงไปที่นั่นแล้วไปเอาเสื้อผ้าของผู้ชายคนอื่นมาล่ะ?”“ฉันช่วยอี้หราน… ให้ได้ปลดปล่อยอารมณ์ ฮิฮิ… แล้ว… พวกเขาก็หล่อมาก… แต่ว่า…” เธอเรออีกครั้งก่อนที่จะเอามือไปกุมหน้าเขาไว้ “ฉัน... แค่ชอบมองพวกเขา... คุณต่างหาก... คือคนเดียวที่ฉันชอบ... ฉันชอบคุณมาก มากเหลือเกิน...”เธอพูดพร้อมกับหอมแก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 892
เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ‘ฉันเมาแล้วฉันจำไม่ได้ว่าเราทำอะไรลงไป ฉันต้องพยายามนึกให้มากขึ้นอีกนิดและนึกถึงช่วงเวลาที่น่าจดจำกับเขา’ราวกับว่าเธอกำลังจำอะไรบางอย่างได้ เธอร้องออกมาว่า “อ๊ะ อี้หรานอยู่ที่ไหน? เมื่อวานฉันอยู่กับอีหรานไม่ใช่เหรอ?”ไป๋ ทิงซินรู้สึกรำคาญเมื่อเธอพูดถึงเรื่องนี้ “คุณจำได้ว่าคุณอยู่กับหลิง อี้หรานเหรอ? เมื่อวานคุณบอกผมว่าอะไร? คุณบอกว่าคุณมีงานที่ต้อง แล้วทำไมถึงกลายเป็นแบบนั้น? คุณพาหลิง อี้หรานไปสถานที่แบบนั้นเพื่อดูโชว์ของผู้ชาย”ชิน เหลียนอีสะดุ้งอย่างรู้สึกผิด “ฉันแค่อยากช่วยอี้หรานได้ปลดปล่อย ตลอดทั้งวันฉันก็นั่งทำงานในโครงการ แล้วฉัน... ฉันก็ไปอี้หรานในตอนบ่าย!”“แล้วเสื้อผ้าที่คุณเอากลับมาล่ะ? ผมไม่เคยเห็นคุณคว้าเสื้อผ้าของผมแบบนั้นบ้างเลย แต่คุณกลับไปคว้าเอาเสื้อผ้าของคนแปลกหน้ามา” เขาสะบัดตัวออก แต่การเคลื่อนไหวของเขาอ่อนโยนและระมัดระวัง“ฉัน... ฉันทำมัน... เพื่ออี้หราน!” ชิน เหลียนอีใช้หลิง อี้หรานเป็นข้ออ้างในทันที‘อืม ฉันควรบอกว่าฉันจะมอบมันให้แก่เพื่อนสนิท’“อ๋อ ใช่ แล้วเสื้ออยู่ไหนล่ะ?” เธอนึกออกในทันที“ผมโยนมันทิ้งไปแล้ว” ไป๋ ทิงซินพูดขณ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 893
“ถ้าอย่างนั้น… พวกเขาไม่รู้หรือว่าเรา… บ้าเอ๊ย!” ชิน เหลียนอีคร่ำครวญ ‘พ่อแม่ของฉันเป็นพวกหัวโบราณสุด ๆ ถ้าพวกเขารู้ว่ามีคนมายุ่งกับฉัน… เอ่อ ไม่… ถึงฉันมีอะไรกับใคร พวกเขาก็จะลงโทษฉันด้วยการให้ฉันคุกเข่าบนกระดานหลังจากฉันกลับบ้านใช่ไหม?’“มันน่าอายมากไหมที่จะนอนกับผม?” ท่าทางของเขานิ่งขึ้น เธอดูราวกับว่าเขาเป็นความลับที่น่าสยดสยองที่เธอต้องเก็บไว้“ไม่ ไม่! ไม่มีอะไรน่าภูมิใจไปกว่าการได้นอนกับคุณแล้ว! ฉันแค่กลัวว่าพ่อแม่ของฉันจะรับไม่ได้ เพราะพวกเขาเป็นพวกหัวโบราณ” ชิน เหลียนอีโพล่งออกมาไป๋ ทิงซินรู้สึกว่าทุกครั้งที่เขากำลังจะโกรธ ผู้หญิงคนนี้ก็จะทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้น “ทั้งหมดที่ผมบอกพ่อแม่ของคุณคือคุณดื่มแอลกอฮอล์ไปสองสามแก้วและนอนในห้องรับแขกที่ผมจัดไว้ให้”‘ว้าว!’ชิน เหลียนอีรู้สึกโล่งใจ“เอาล่ะ ไปแต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวเช้า กินซุปแก้เมาค้าง มันจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น” เขาสั่ง เนื่องจากเธอไม่ได้ดื่มซุปเมื่อคืนนี้ เขาจึงอยากให้เธอได้ดื่มซุปก่อน“โอเค!” ชิน เหลียนอีตอบ จากนั้นเธอก็มองดูไป๋ ทิงซินลุกจากเตียงและเดินไปหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอ ก่อนที่เขาจะสวมเสื้อผ้าของตัวเอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 894
[ฉันไม่เป็นอะไร ไป๋ ทิงซินพาฉันไปพักผ่อนที่คฤหาสน์ของเขา] ชิน เหลียนอีอายที่จะบอกว่าเธอ ‘นอน’ กับไป๋ ทิงซินอีกครั้งไป๋ ทิงซินพูดอย่างจริงจังระหว่างอาหารเช้าว่า “คุณทำแบบนั้นกับผมอีกแล้ว ครั้งนี้คุณตายแน่ถ้าคุณไม่รับผิดชอบ”เธอพูดไม่ออก ‘ผู้หญิงไม่ได้เป็นฝ่ายทุกข์ทรมานเหรอ? ฉันควรจะเป็นคนพูดประโยคพวกนั้นมากกว่า’“จะรับผิดชอบไหม?” เขาถามขณะจ้องมองเธอ“เอ่อ... ค่ะ” เธอพยักหน้าภายใต้สายตาที่ดุเดือดของเขาชิน เหลียนอีรู้สึกพูดไม่ออก แต่เธอก็รู้สึกถึงความโรแมนติดเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ ‘มันรู้สึกดีมากที่ไป๋ ทิงซินบังคับให้ฉันรับผิดชอบ!’หลังจากคุยกับหลิง อี้หรานได้ครู่หนึ่ง ชิน เหลียนอีก็เก็บโทรศัพท์ของเธอ เปิดคอมพิวเตอร์และพร้อมที่จะทำงานในทางกลับกัน หลิง อี้หรานเก็บโทรศัพท์แล้วก็สลัดความคิดทั้งหมดออกไป เธอหยิบแฟ้มคดีที่กระจายอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดู‘ทำไมอี้ จิ่นหลีถึงมารับฉันที่บาร์? เกิดบ้าอะไรขึ้น?’‘เขารู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่ไหน?’‘ทำไมเขาถึงยังอยู่ในชีวิตฉันอีก ในเมื่อตอนนั้นฉันปฏิเสธข้อเสนอการเป็นพี่สาวของเขาในวันนั้นแล้ว?’‘เราเลิกกันแล้ว แต่ผลที่ตามมากลับต่าง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 895
“รกนิดนึงนะ” กวอ ซิ่นหลี่ยิ้มบาง ๆ“เป็นเรื่องธรรมดาเวลาคนเราเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง จริง ๆ แล้วฉันอิจฉาคุณที่มีธุรกิจเป็นของตัวเองได้” หลิง อี้หรานพูด เธอเคยคิดที่จะมีธุรกิจเป็นของตัวเองเหมือนกัน โดยคิดว่าจะเปิดสำนักงานกฎหมายของตัวเองหลังจากสะสมประสบการณ์มากพอแต่ว่า... ตอนนี้เธอทำงานเป็นเพียงผู้ช่วยทนายเท่านั้นเธอทำได้เพียงถอนหายใจและยอมรับว่าสิ่งต่าง ๆ ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา“อ่านเอกสารนี้ก่อนนะคะ ฉันพิมพ์ประเด็นที่น่าสงสัยที่คุณพูดถึงก่อนหน้า เซ็นชื่อของคุณได้เลยถ้าคิดว่าเอกสารนี้ถูกต้อง” หลิง อี้หรานพูดขณะที่เธอส่งเอกสารให้กวอ ซิ่นหลี่เธอได้โทรหากวอ ซิ่นหลี่เพื่ออธิบายความตั้งใจของเธอก่อนที่เธอจะมาที่นี่กวอ ซิ่นหลี่หยิบเอกสารไปอ่านและเซ็นชื่อหลิง อี้หรานรับเอกสารกลับมา หยิบปากกาและเซ็นชื่อของเธอลงในเอกสารเช่นกัน เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอก็พบว่ากวอ ซิ่นหลี่กำลังมองมาที่เธอ“มีอะไรเหรอ? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” เธอถาม“คุณ… คงจะ… ทรมานมามากใน…” เขาพึมพำ เขาไม่ได้พูดคำว่า ‘คุก’ แต่หลิง อี้หรานรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร“มันเป็นอดีตไปแล้วล่ะ” เธอส่งยิ้มบาง ๆ ให้เขาราวกับว่าอดี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 896
เด็กในวัยอาหยันชอบฟองสบู่ โดยเฉพาะของเล่นที่มีรูปร่างเหมือนปืนไม่นานนักฟองสบู่ก็ปรากฏอยู่เต็มบ้านเมื่อมองดูฟองอากาศภายในบ้าน กวอ ซิ่นหลี่ก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย “ผม... เอ่อ... บางทีผมควรจะพาอาหยันน้อยออกไปเล่นข้างนอกสักพัก แล้วผมจะพาเขากลับมานะครับ”“ได้จ้า ขอบใจนะ” โจว เชียนหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม“ไม่เป็นไรครับ ผมชอบเล่นกับอาหยันน้อย” กวอ ซิ่นหลี่พูดอาหยันน้อยตื่นเต้นที่จะได้เล่นกับฟองสบู่ข้างนอก ดังนั้นเขาจึงออกไปกับกวอ ซิ่นหลี่อย่างมีความสุขจากนั้น โจว เชียนหยุนจึงถามหลิง อี้หรานว่า “ทำไมวันนี้เธอถึงมากับเขาได้?”“ฉันไปเจอเขาเรื่องงาน แล้วเขาก็อยากเอาของขวัญมาให้อาหยันน้แยพอดี เราเลยมาด้วยกันน่ะค่ะ” หลิง อี้หรานเล่า จากนั้นเธอก็เหลือบมองที่กระเป๋าเดินทาง “แล้วพี่ล่ะ? พี่จะไปเมืองจีเมื่อไหร่?”“อีกสามวัน เราเพิ่งหาบริษัทขนย้ายเฟอร์นิเจอร์บางส่วนได้ ส่วนฉันจะขึ้นรถไฟความเร็วสูงไปกับแม่และอาหยัน” โจว เชียนหยุนพูด“รถไฟออกกี่โมงคะ? ฉันจะได้ไปหาพี่” หลิง อี้หรานถาม“ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจนะ อีกอย่างมันไม่ใช่วันหยุด เธอต้องทำงาน ยังไงก็ขอบใจ ไว้ฉันจะบอกเธอทันทีที่เราไปถึงเมืองจี นอ
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
