Share
บทที่ 892
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 893
“ถ้าอย่างนั้น… พวกเขาไม่รู้หรือว่าเรา… บ้าเอ๊ย!” ชิน เหลียนอีคร่ำครวญ ‘พ่อแม่ของฉันเป็นพวกหัวโบราณสุด ๆ ถ้าพวกเขารู้ว่ามีคนมายุ่งกับฉัน… เอ่อ ไม่… ถึงฉันมีอะไรกับใคร พวกเขาก็จะลงโทษฉันด้วยการให้ฉันคุกเข่าบนกระดานหลังจากฉันกลับบ้านใช่ไหม?’“มันน่าอายมากไหมที่จะนอนกับผม?” ท่าทางของเขานิ่งขึ้น เธอดูราวกับว่าเขาเป็นความลับที่น่าสยดสยองที่เธอต้องเก็บไว้“ไม่ ไม่! ไม่มีอะไรน่าภูมิใจไปกว่าการได้นอนกับคุณแล้ว! ฉันแค่กลัวว่าพ่อแม่ของฉันจะรับไม่ได้ เพราะพวกเขาเป็นพวกหัวโบราณ” ชิน เหลียนอีโพล่งออกมาไป๋ ทิงซินรู้สึกว่าทุกครั้งที่เขากำลังจะโกรธ ผู้หญิงคนนี้ก็จะทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้น “ทั้งหมดที่ผมบอกพ่อแม่ของคุณคือคุณดื่มแอลกอฮอล์ไปสองสามแก้วและนอนในห้องรับแขกที่ผมจัดไว้ให้”‘ว้าว!’ชิน เหลียนอีรู้สึกโล่งใจ“เอาล่ะ ไปแต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวเช้า กินซุปแก้เมาค้าง มันจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น” เขาสั่ง เนื่องจากเธอไม่ได้ดื่มซุปเมื่อคืนนี้ เขาจึงอยากให้เธอได้ดื่มซุปก่อน“โอเค!” ชิน เหลียนอีตอบ จากนั้นเธอก็มองดูไป๋ ทิงซินลุกจากเตียงและเดินไปหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอ ก่อนที่เขาจะสวมเสื้อผ้าของตัวเอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 894
[ฉันไม่เป็นอะไร ไป๋ ทิงซินพาฉันไปพักผ่อนที่คฤหาสน์ของเขา] ชิน เหลียนอีอายที่จะบอกว่าเธอ ‘นอน’ กับไป๋ ทิงซินอีกครั้งไป๋ ทิงซินพูดอย่างจริงจังระหว่างอาหารเช้าว่า “คุณทำแบบนั้นกับผมอีกแล้ว ครั้งนี้คุณตายแน่ถ้าคุณไม่รับผิดชอบ”เธอพูดไม่ออก ‘ผู้หญิงไม่ได้เป็นฝ่ายทุกข์ทรมานเหรอ? ฉันควรจะเป็นคนพูดประโยคพวกนั้นมากกว่า’“จะรับผิดชอบไหม?” เขาถามขณะจ้องมองเธอ“เอ่อ... ค่ะ” เธอพยักหน้าภายใต้สายตาที่ดุเดือดของเขาชิน เหลียนอีรู้สึกพูดไม่ออก แต่เธอก็รู้สึกถึงความโรแมนติดเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ ‘มันรู้สึกดีมากที่ไป๋ ทิงซินบังคับให้ฉันรับผิดชอบ!’หลังจากคุยกับหลิง อี้หรานได้ครู่หนึ่ง ชิน เหลียนอีก็เก็บโทรศัพท์ของเธอ เปิดคอมพิวเตอร์และพร้อมที่จะทำงานในทางกลับกัน หลิง อี้หรานเก็บโทรศัพท์แล้วก็สลัดความคิดทั้งหมดออกไป เธอหยิบแฟ้มคดีที่กระจายอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดู‘ทำไมอี้ จิ่นหลีถึงมารับฉันที่บาร์? เกิดบ้าอะไรขึ้น?’‘เขารู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่ไหน?’‘ทำไมเขาถึงยังอยู่ในชีวิตฉันอีก ในเมื่อตอนนั้นฉันปฏิเสธข้อเสนอการเป็นพี่สาวของเขาในวันนั้นแล้ว?’‘เราเลิกกันแล้ว แต่ผลที่ตามมากลับต่าง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 895
“รกนิดนึงนะ” กวอ ซิ่นหลี่ยิ้มบาง ๆ“เป็นเรื่องธรรมดาเวลาคนเราเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง จริง ๆ แล้วฉันอิจฉาคุณที่มีธุรกิจเป็นของตัวเองได้” หลิง อี้หรานพูด เธอเคยคิดที่จะมีธุรกิจเป็นของตัวเองเหมือนกัน โดยคิดว่าจะเปิดสำนักงานกฎหมายของตัวเองหลังจากสะสมประสบการณ์มากพอแต่ว่า... ตอนนี้เธอทำงานเป็นเพียงผู้ช่วยทนายเท่านั้นเธอทำได้เพียงถอนหายใจและยอมรับว่าสิ่งต่าง ๆ ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา“อ่านเอกสารนี้ก่อนนะคะ ฉันพิมพ์ประเด็นที่น่าสงสัยที่คุณพูดถึงก่อนหน้า เซ็นชื่อของคุณได้เลยถ้าคิดว่าเอกสารนี้ถูกต้อง” หลิง อี้หรานพูดขณะที่เธอส่งเอกสารให้กวอ ซิ่นหลี่เธอได้โทรหากวอ ซิ่นหลี่เพื่ออธิบายความตั้งใจของเธอก่อนที่เธอจะมาที่นี่กวอ ซิ่นหลี่หยิบเอกสารไปอ่านและเซ็นชื่อหลิง อี้หรานรับเอกสารกลับมา หยิบปากกาและเซ็นชื่อของเธอลงในเอกสารเช่นกัน เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอก็พบว่ากวอ ซิ่นหลี่กำลังมองมาที่เธอ“มีอะไรเหรอ? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” เธอถาม“คุณ… คงจะ… ทรมานมามากใน…” เขาพึมพำ เขาไม่ได้พูดคำว่า ‘คุก’ แต่หลิง อี้หรานรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร“มันเป็นอดีตไปแล้วล่ะ” เธอส่งยิ้มบาง ๆ ให้เขาราวกับว่าอดี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 896
เด็กในวัยอาหยันชอบฟองสบู่ โดยเฉพาะของเล่นที่มีรูปร่างเหมือนปืนไม่นานนักฟองสบู่ก็ปรากฏอยู่เต็มบ้านเมื่อมองดูฟองอากาศภายในบ้าน กวอ ซิ่นหลี่ก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย “ผม... เอ่อ... บางทีผมควรจะพาอาหยันน้อยออกไปเล่นข้างนอกสักพัก แล้วผมจะพาเขากลับมานะครับ”“ได้จ้า ขอบใจนะ” โจว เชียนหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม“ไม่เป็นไรครับ ผมชอบเล่นกับอาหยันน้อย” กวอ ซิ่นหลี่พูดอาหยันน้อยตื่นเต้นที่จะได้เล่นกับฟองสบู่ข้างนอก ดังนั้นเขาจึงออกไปกับกวอ ซิ่นหลี่อย่างมีความสุขจากนั้น โจว เชียนหยุนจึงถามหลิง อี้หรานว่า “ทำไมวันนี้เธอถึงมากับเขาได้?”“ฉันไปเจอเขาเรื่องงาน แล้วเขาก็อยากเอาของขวัญมาให้อาหยันน้แยพอดี เราเลยมาด้วยกันน่ะค่ะ” หลิง อี้หรานเล่า จากนั้นเธอก็เหลือบมองที่กระเป๋าเดินทาง “แล้วพี่ล่ะ? พี่จะไปเมืองจีเมื่อไหร่?”“อีกสามวัน เราเพิ่งหาบริษัทขนย้ายเฟอร์นิเจอร์บางส่วนได้ ส่วนฉันจะขึ้นรถไฟความเร็วสูงไปกับแม่และอาหยัน” โจว เชียนหยุนพูด“รถไฟออกกี่โมงคะ? ฉันจะได้ไปหาพี่” หลิง อี้หรานถาม“ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจนะ อีกอย่างมันไม่ใช่วันหยุด เธอต้องทำงาน ยังไงก็ขอบใจ ไว้ฉันจะบอกเธอทันทีที่เราไปถึงเมืองจี นอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 897
เย่ เหวินหมิงรู้สึกหายใจไม่ออกอีกครั้งเมื่อนึกถึงโจว เชียนหยุน“ไม่!” เขาปฏิเสธโดยไม่คิด “การแต่งงานควรเป็นงานที่มีความสุข เพชรที่ดูเหมือนหยดน้ำตาฟังดูเป็นลางไม่ดี!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น คง จื่ออินก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เธอเพียงพูดว่า “เอ่อ... ไปดูอย่างอื่นดีกว่าคะ เหวินหมิง คุณชอบแหวนแต่งงานแบบไหนคะ?”“เดี๋ยวก็รู้ ทำไมเราไม่เลือกแหวนหลังจากประกาศวันแต่งงานแล้วล่ะ?” เย่ เหวินหมิงพูดเมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของคง จื่ออินก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่เธอก็ยังสามารถยิ้มอย่างเข้าใจได้ เธอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเราจะเลือกแหวนหลังจากประกาศวันแต่งงานกันนะคะ”คง จื่ออินหยิบต่างหูเพชรอีกคู่หนึ่งออกมาก่อนออกจากร้านขายเครื่องประดับกับเย่ เหวินหมิง“ผมขอให้คนขับรถไปส่งคุณแล้ว” เย่ เหวินหมิงบอก“แล้วคุณล่ะคะ?” คง จื่ออินรู้สึกประหลาดใจ“ผมมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย ไว้ผมจะโทรหาคุณทีหลัง” เย่ เหวินหมิงพูดคง จื่ออินทำได้เพียงพยักหน้า แต่เมื่อเธอก้าวเข้าไปในรถ เธอก็ถามอย่างประหม่าว่า “เหวินหมิง เรากำลังจะกำหนดวันแต่งงานของเราในวันนั้น... จริง ๆ ใช่ไหมคะ?”“มีอะไรอีก? คุณไม่ได้บอกว่ามันเป็นวันมง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 898
‘มันเป็นเพียงความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอที่ต้องการใช้ประโยชน์จากความรักที่เหลืออยู่ของฉัน’‘แต่เธอคิดผิด ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอทั้งนั้น!’‘ใช่ ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ!’เย่ เหวินหมิงพูดกับตัวเองอีกครั้งว่า ‘แต่ทำไม... วันที่เธอทำร้ายตัวเองยังคงติดอยู่ในใจของฉันจนถึงทุกวันนี้?’‘ราวกับว่าเธอปฏิเสธที่จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน’‘ในที่สุดฉันก็หาเธอเจอแล้ว แล้วถ้าเธอหายไปอีกล่ะก็...’เย่ เหวินหมิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งในขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ ‘ฉันยังแก้แค้นไม่สาสม ติดคุกแค่ไม่กี่ปีมันไม่พอ!’เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออก “ฉันเอง ให้คนในเมืองเฉินจับตาดูเธอ ถ้ามีอะไรผิดปกติให้บอกฉันทันที”‘ฉันจะไม่ยอมให้เธอหายไปจากสายตาของฉันอีก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม’‘เธอหวังว่าเราจะไม่ได้พบอีกแม้แต่ในนรก แต่ว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ!’…หลังจากออกจากบ้านของโจว เชียนหยุนแล้ว กวอ วิ่นหลี่ก็ขับรถไปส่งหลิง อี้หรานที่บ้านเช่าระหว่างทาง กวอ ซิ่นหลี่ถามว่า “อาหยันน้อยและครอบครัวจะย้ายไปเมืองจีจริง ๆ เหรอ?”“ใช่” หลิง อี้หรานตอบ“ผมคิดว่าผมจ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 899
กวอ ซิ่นหลี่ลังเลและจับมือหลิง อี้หรานไว้ “ทำไมไม่ให้ผมไปกับคุณล่ะ? ถ้า...”“ไม่เป็นไรค่ะ” เธอยิ้มให้เขาและตบหลังมือของเขาเบา ๆ “ฉันรู้จักเขา”กวอ ซิ่นหลี่ปล่อยมือของเธออย่างไม่เต็มใจหลิง อี้หรานลงจากรถและตามคนขับไปที่เบนท์ลีย์คันสีดำคนขับเปิดประตูเบาะหลัง จากนั้นหลิง อี้หรานก็เข้าไปข้างใน กวอ ซิ่นหลี่มองเห็นเพียงชายชุดสูทนั่งอยู่ที่นั่งเบาะหลังแต่มองไม่เห็นใบหน้าของเขาปึง!ประตูรถยนต์ปิดลงและเบนท์ลีย์ก็เร่งเครื่องออกไปกวอ ซิ่นหลี่นั่งอยู่ในรถคนเดียวและคาดคิดสิ่งต่าง ๆ มากมายในใจ‘ใครกัน... ผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลังนั่น? เขาเกี่ยวข้องกับหลิง อี้หรานยังไง?’...หลิง อี้หรานมองดูอี้ จิ่นหลีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ รอยยิ้มขี้เล่นปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา แต่ดวงตาของเขากลับดูเย็นชา“เป็นอะไร? เธอชอบผู้ชายที่ชื่อกวอคนนี้เหรอ? อยู่กับเขาแล้วสนุกมากหรือไง?” เขาจะพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ คำพูดเหล่านั้นเป็นราวกับค้อนทุบที่หัวใจของเธอ“ไม่ใช่เรื่องของคุณ” หลิง อี้หรานพูด“จริงเหรอ? กวอเป็นหัวหน้าตัวแทนบริษัทจำหน่ายรถยนต์เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ตัวแทนจำหน่ายรถยนต์แบบนี้ กิจการคงไปไม่ได้ไกลนักห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 900
“คนอย่างคุณคงไม่รู้สึกแบบนั้น แต่ฉันรู้สึก เราต่างก็เป็นมนุษย์ แต่บางคนก็เหนือกว่าคนอื่นและสามารถควบคุมพวกเขาได้อย่างง่ายดาย บางคนเป็นคนธรรมดา พวกเขาเป็นคนที่ด้อยกว่า พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะควบคุมชะตากรรมของพวกเขาได้และจะถูกคนอื่นหลอกอีก”‘ถ้า... ฉันไม่ใช่ลูกสาวที่มาจากครอบครัวธรรมดา แต่เป็นลูกสาวของคนรวยและมีอำนาจ ฉันคงไม่ถูกตำหนิจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้นด้วยซ้ำ’‘คนที่ใส่ร้ายฉันคงไม่กล้าปล่อยให้ฉันต้องรับผิด’ทุกวันในคุก เธอต้องใช้ชีวิตเหมือนร่างกายที่ไร้วิญญาณ แต่ละวันในคุกมันช่างผ่านไปอย่างยากลำบาก ชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับการกำหนดความเป็นความตายจากผู้อื่น ในขณะที่คนอื่นสามารถตัดสินใจได้อย่างอิสระว่าเธอจะถูกเฆี่ยนในวันนั้นหรือไม่ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับคำสั่งจากหัวหน้าของพวกเขาดวงตาสีเข้มมองดูผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขา“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้น?” เขากระซิบ รอยยิ้มเหยเกผุดขึ้นที่ริมฝีปากบาง‘เธอรู้บ้างไหมว่าที่ฉันเลิกกับเธอและที่ฉันอยากจะหยุดรักเธอเป็นเพราะฉันไม่ต้องการให้เธอควบคุมชีวิตและความตายของฉัน?’‘เพราะฉันรักเธอมากเกินไป มากจนปล่อยให้เธอควบคุมทุกสิ่งท
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
