บทที่ 828

“พอดีเลย” หลิง อี้หรานตอบ

“ดีเลย ถ้าเธอยังขาดอะไรอีก ก็บอกฉันได้เลยนะ ไม่ต้องอาย ไว้เงินเดือนออกแล้วเธอค่อยจ่ายคืนฉันทีหลังก็ได้” ชิน เหลียนอีพูด

“ได้สิ” หลิง อี้หรานยิ้ม แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออก

“อะไรนะ? เธอต้องการอะไรอีกไหม?”

“ไม่ คือ…” หลิง อี้หรานลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เมื่อวานที่เธอมารับฉัน... ฉันกำลังทำอะไรอยู่?”

เธอครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ทั้งวัน แต่เธอก็ยังจำไม่ได้ว่าเธอทำอะไรลงไปหลังจากเดินออกมาจากคลับดรังเค่น เดย์! เธอจำได้อย่างเลือนลางว่าเธอเห็นอี้ จิ่นหลี

“เธอ... เอ่อ เอนตัวเข้าไปในอ้อมกอดของอี้ จิ่นหลีและหมดสติไป” ชิน เหลียนอีเล่า

หลิงอี้หรานชะงักทันที “มีอะไร... อีกไหม?”

“ไม่มี พอฉันไปถึง ฉันกับไป๋ ทิงซินก็ไปช่วยเธอขึ้นรถ แต่... ก่อนที่ฉันจะกลับไปที่รถ ฉันตบเขาด้วยความใจร้อนเพราะฉันโกรธที่เขาเลิกกับเธอ ฉันคิดว่าฉันจะมีปัญหาแล้ว แต่อาจเป็นเพราะเธอ เขาเลยเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร” ชิน เหลียนอีเล่า

หลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหลังจากที่เธอเมาไม่ได้สติ

มีไม่กี่คนในเมืองเฉินที่กล้าตบอี้ จิ่นหลี! และเขา...