บทที่ 834

‘ไม่! ไม่มีทาง!’

‘สักวันฉันจะแทนที่หลิง อี้หรานให้ได้ ฉันจะเป็นคนที่ยืนข้างเขาและประสำความสำเร็จ!’

…

หลิง อี้หรานขึ้นรถบัสและกลับไปที่บ้านเช่าของเธอ ขาของเธอเจ็บมากจนยกขึ้นแทบไม่ได้ เธอหยิบผ้าพันแผลสองชิ้นจากชุดปฐมพยาบาลและพันมันบนเข่าของเธอ

เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อรู้สึกถึงความร้อนที่หัวเข่าและความเจ็บปวดที่ค่อย ๆ เบาบางลง

คืนนี้เป็นเหมือนสนามรบของเธอ เธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยและแผ่นหลังของเธอก็เต็มไปด้วยเหงื่อที่เย็นชุ่ม

แม้ว่าตอนนี้จะเป็นฤดูร้อน แต่ข้อต่อของเธอก็ยังไม่สามารถทนต่อเครื่องปรับอากาศได้เป็นเวลานาน

การเผชิญหน้ากับกู้ ลี่เฉินและหวา ลี่ฟางในเย็นวันนี้เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ ตอนที่กู้ ลี่เฉินคว้าแขนเธอและถามเกี่ยวกับอี้ จิ่นหลี มันทำให้เธอรู้สึกปวดใจอีกครั้ง

‘ถ้าย้อนกลับไปแต่ก่อน แล้วฉันต้องไปสถานที่อย่างไนท์คลับ จินคงจะไปกับฉันด้วยแน่ ๆ’

หยู ข่ายฮ่าวคงไม่กล้าให้ยื้อเวลาเธอไว้นานแบบนี้

‘ถ้าฉันเจ็บเข่า จินคงจะกอดฉันไว้อย่างระมัดระวังและลูบเข่าของฉัน’

‘ก็แค่... ทั้งหมดนี้ไม่มีอีกแล้ว!’

ยิ่งพวกเขาเคยมีความรู้สึกดีต่อกันและผูกพันกันมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งจะขมขื่นมา