บทที่ 704

‘ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอจำมันได้ ไม่มีวัน!’

‘ฉันต้องการให้เธอคิดถึงฉันคนเดียว!’

...

ในตอนกลางคืน หลิง อี้หรานอยู่ในความงุนงง

อี้ จิ่นหลีเดินเข้ามาในห้องน้ำโดยมีหลิง อี้หรานอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาค่อย ๆ วางเธอลงในอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำอุ่นและทำความสะอาดเธออย่างอ่อนโยน

เธอเอนศีรษะไปข้างหนึ่งและผล็อยหลับสนิท แต่ใบหน้าที่งดงามของเธอทำให้เขาคลั่งไคล้ความรัก

ถ้าคุณรักใครสักคนอย่างสุดซึ้ง คุณจะหลงใหลทุกอย่างที่เป็นเขา

เธอเป็นคนยุติธรรม แต่ยิ่งเธอมีความยุติธรรมมากขึ้นเท่าไหร่ รอยแผลเป็นเก่าก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้นเท่านั้น

รอยแผลเป็นเหล่านี้มาจากตอนที่เธออยู่ในคุก

เขารู้สึกผิดและหนักอึ้งอยู่ในใจทุกครั้งที่เขาเห็นแผลเป็นของเธอ

บางทีเขาอาจจะรู้สึกลำบากใจในการกำจัดความรู้สึกนี้ไปตลอดชีวิต

ตราบใดที่เขารักเธอ เขาจะเก็บความรู้สึกนั้นไว้กับเขาคนเดียว!

นอกจากรอยแผลเป็นแล้วยังมีรอยจ้ำสีแดงบนผิวหนังของเธออีกด้วย

ราวกับว่ารอยแดงพวกนี้เป็นหลักฐานว่าเธอเป็นของเขา!

เมื่อเขาล้างตัวเธอเสร็จ อี้ จิ่นหลีก็อุ้มหลิง อี้หรานขึ้นจากอ่างน้ำแล้วห่อตัวเธอด้วยผ้าขนหนูแห้งก่อนที่จะใส่ชุดนอนให้เธอ จากนั้นเขา