บทที่ 706

ในตอนนั้น หัวใจของเธอแหลกสลาย

ด้วยการใช้ยาและกายภาพบำบัดร่วมกันในทุกวันนี้ ทำให้ข้อนิ้วของเธอดีขึ้นมากและปราศจากความเจ็บปวดมาเป็นเวลานาน

แต่เมื่อเธอเห็นเซียว จื่อฉีกับห่าว อี้เหมิงอยู่ด้วยกัน มันทำให้เธอนึกถึงภาพที่เล็บของเธอที่ถูกดึงออกมา

แล้วมือของเธอ... ก็เริ่มเจ็บอีกครั้ง

ทันใดนั้น มือใหญ่คู่หนึ่งก็กุมมือที่สั่นเทาและเจ็บปวดของเธอเอาไว้ น้ำเสียงห่วงใยดังก้องอยู่ในหูของเธอ “มือพี่เย็นจัง”

“ไม่... ไม่มีอะไรเลย อยู่ ๆ ฉันก็เจ็บมือน่ะ เดี๋ยวก็คงจะดีขึ้น” หลิง อี้หรานพูด เธอรู้อยู่ในใจว่าความเจ็บปวดในมือของเธอนั้นมีผลต่อจิตใจมากกว่าร่างกาย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อี้ จิ่นหลีก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและจับมือเธอกระชับมากขึ้น เขาลดศีรษะลงขณะหายใจเข้าอย่างนุ่มนวล

ตอนนี้เป็นเดือนกรกฎาคมแล้วและเป็นวันที่อากาศร้อน แม้ว่าเครื่องปรับอากาศในงานแสดงสินค้าจะเปิดอยู่ก็ตาม

พฤติกรรมของอี้ จิ่นหลีดูแปลกไป

เนื่องจากปกติ อี้ จิ่นหลีจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าสื่อ ผู้คนจำนวนมากที่เข้าร่วมงานจึงไม่รู้จักเขา

แต่เขากลับดึงดูดสายตามากพอและสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้ก็ดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้อย่างมาก

แม้ว่ามันจะดูแปลก