Share
บทที่ 599
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 600
อี้ จิ่นหลีไม่ได้พูดอะไร เขานิ่งเงียบและขับรถต่อไปเขาไม่รู้ว่าเขากำลังกลัวอะไร เขากลัวกู้ ลี่เฉินรู้ว่าอี้หรานเป็นคนที่เขากำลังตามหาหรือกลัวว่า อี้หรานจะมีความรู้สึกดี ๆ ต่อกู้ ลี่เฉิน?ไม่ กู้ ลี่เฉิน… จะไม่มีทางรู้ความจริง เพราะเขาได้ดัดแปลงหลักฐานไว้หมดแล้วอี้หราน... ดูเหมือนจะจำเหตุการณ์ในปีนั้นไม่ได้จริง ๆ หลังจากตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว เขาได้รู้ว่าอี้หรานล้มป่วยหลังจากพบกู้ ลี่เฉินเพียงไม่กี่วัน เธอถูกส่งกลับมาที่เมืองเฉินด้วยไข้สูงอาจเป็นเพราะอาการป่วยในครั้งนั้น ทำให้เธอจำเหตุการณ์อะไรไม่ได้แม้ว่าเขา... จะเตรียมพร้อมรับมือแล้ว แต่ทำไมเขาถึงยังกระสับกระส่ายอยู่?เพราะทุกอย่างล้วนมีข้อยกเว้น บางสิ่งอาจจะเกิดขึ้นโดยที่เขาไม่รู้ก็ได้เช่นเดียวกับภาพที่เขาเห็นกู้ ลี่เฉินกอดเธอไว้ขณะร้องไห้ ตอนนั้นเธอคิดอะไรอยู่? ทำไมเธอถึงไม่เคยบอกอะไรกับเขาเลย?เธอพยายามปิดบังอะไร?“จิน คุณกำลังขับรถไปไหน? ฉันต้องกลับไปที่ร้านอาหารตอนบ่ายเพื่อไปส่งอาหาร” หลิง อี้หรานกล่าวแต่ดูเหมือนว่าอี้ จิ่นหลีจะไม่ได้ฟังที่เธอพูดหลิง อี้หรานกัดริมฝีปากของเธอ จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาโจ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 601
“ทำไมเราถึงมาที่นี่?” หลิง อี้หรานถามด้วยความสงสัยอี้ จิ่นหลีเม้มริมฝีปากบางของเขาเข้าด้วยกันและมองรอดผ่านหน้าต่างรถไปที่วิวเมืองเฉินพ่อของเขาพาเขามาที่นี่เมื่อตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่และพูดกับเขาว่า “ลูกรู้อะไรไหม จิน? เมื่อไหร่ก็ตามที่ลูกได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุด ลูกจะเข้าใจว่าความโดดเดี่ยวมันเป็นยังไง แต่ถ้าลูกไม่ได้ยืนอยู่บนจุดสงสุด ลูกจะไม่สามารถแม้แต่จะควบคุมโชคชะตาของตัวเองได้”ดังนั้น ถ้าเขาต้องการที่จะควบคุมโชคชะตาของเขา เขาจะต้องปีนขึ้นไปบนยอดเขาต่อไป!และเมื่อใดก็ตามที่เขาอารมณ์เสีย เขาจะมาที่นี่และมองดูที่เส้นขอบฟ้าที่ตัดกับเมืองเฉิน เขาบอกตัวเองว่าสักวันหนึ่งเขาจะเป็นผู้ควบคุมโชคชะตาของตัวเองนานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้มาที่นี่ตั้งแต่เข้ารับตำแหน่งที่อี้ กรุ๊ป?ย้อนกลับไปในตอนนั้น เขาคิดว่าเขาสามารถควบคุมโชคชะตาของเขาได้แล้วและจะไม่มีใครผลักเขาลงมาอีกแต่เมื่อเขาขับรถมาที่นี่อีกครั้ง มันทำให้เขาเริ่มคิดว่าเขาเป็นผู้ควบคุมโชคชะตาของเขาจริง ๆ หรือโชคชะตาของเขาอยู่ในมือของคนอื่นกันแน่?บุคคลนั้นสามารถควบคุมอารมณ์ทั้งหมดของเขา ทำให้เขากระวนกระวายใจและแม้กระทั่ง... ทำให้เข
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 602
ทำไม... เธอต้องพูดออกไปใช่ไหม?ราวกับว่าเขาพยายามเค้นให้เธอตอบคำถามของเขา“บอกผมสิ ทำไม? บอกผมทีว่าทำไมพี่ถึงจะไม่ตกหลุมรักกู้ ลี่เฉิน” เขาถามเธอซ้ำใบหน้าของหลิง อี้หรานแดงก่ำ ขณะที่เธอตะเบ่งเสียงออกมาว่า “เพราะคุณเป็นคนที่ฉันตกหลุมรักไง ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ ระหว่างฉันกับกู้ ลี่เฉิน จิน ฉันไม่อยากให้คุณเข้าใจฉันผิด” ไม่มีอะไรจริง ๆ เหรอ?เขายังจำรูปถ่ายในกล่องจดหมายอีเมลของเขาได้ รูปถ่ายของกู้ ลี่เฉินที่อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนรูปที่... กู้ ลี่เฉินร้องไห้ต่อหน้าเธอภาพถ่ายเหล่านั้นเหมือนกำลังเยาะเย้ยเขาอยู่ แม้ว่าเขาจะพยายามทำทุกอย่าง แต่เขากลับไม่สามารถทำลายสายสัมพันธ์ระหว่างเธอกับกู้ ลี่เฉินได้“ไม่มีอะไรเหรอ? พี่ไม่มีอะไรปิดบังผมอยู่เหรอ?” เขาถามด้วยเสียงพึมพำ“ฉันทำทุกอย่างชัดเจนแล้ว เรื่องระหว่างฉันกับกู้ ลี่เฉิน ไม่มีอะไรทั้งนั้น” เธอคิดว่าเขากำลังถามถึงเหตุการณ์ในวันนี้“ถ้าอย่างนั้น… อี้หราน พี่คลั่งรักผมมากแค่ไหนล่ะ?” ลมหายใจร้อนของเขาปะทะเข้ากับใบหน้าของเธอ ริมฝีปากของทั้งสองเกือบสัมผัสกันความกำกวมชัดเจนมากยิ่งขึ้นใบหน้าของหลิง อี้หรานแดงขึ้นเล็กน้อย เธอ... ควรจะตอบ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 603
หลิง อี้หรานตกตะลึง ‘พิสูจน์? แล้วฉันจะพิสูจน์ได้ยังไง?’เธอมองดูเขาที่กำลังจ้องมาที่เธอ จู่ ๆ เธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เธอลังเล จากนั้นจึงใช้ความคิดริเริ่มที่จะยกมือขึ้นแล้วโอบรอบคอของอี้ จิ่นหลีเธอก็ยกคางขึ้นเล็กน้อยแล้วประกบจูบเขาที่ริมฝีปากริมฝีปากของเขาเย็นเฉียบและกลิ่นของเขาทำให้เธอมั่นใจ ริมฝีปากของเธอค่อย ๆ กดทับริมฝีปากของเขาแน่นขึ้น การบรรจงจูบต่อเขาเต็มไปด้วยความรัก... มันเป็นข้อพิสูจน์ว่าเธอคลั่งรักเขามากแค่ไหนแต่แค่จูบนั้น ไม่เพียงพอต่อเขาขณะที่เธอกำลังจะถอนจูบออก มือขวาของเขาก็จับเข้าที่ด้านหลังศีรษะของเธอ ริมฝีปากของเขากดลงอย่างแรง เขาเริ่มสอดแทรกลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นร้อนของเธอ เขาต้องการลิ้มรสความหวานทั้งหมดในปากของเธอเธอตกใจกับการจูบที่รุนแรงของเขา แต่เธอกลับไม่อยากถอนตัวกลับจูบนั้นรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะขโมยลมหายใจไปจากเธอ เธอรู้สึกราวกับว่าเธอแทบจะหายใจไม่ออกหลิง อี้หรานอยากจะถอนตัวออกมา แต่เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอเมื่อเธอถอนตัวออกเล็กน้อย เราก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับอ่อนโยนกว่าครั้งแรกเธอรู้สึกเจ็บที่ริมฝีปากและ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 604
เธอตกใจกับความคิดที่อันตรายของเขาความปรารถนาในดวงตาของเขาเหมือนกำลังกลืนกินเธอทั้งตัวเขายังคงไล่จูบผิวหนังของเธอ เรียวนิ้วยาวของเขาขยับไปมาทั่วร่างกายเธอ เธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังเสียการทรงตัว“จิน... จิน... อย่า... อย่าทำแบบนี้...” หลิง อี้หรานพูดตะกุกตะกักขณะที่เธอพยายามจะหยุดการกระทำของเขาแต่เธอกลับไม่สามารถทำอะไรได้เขาฉีกชุดลายดอกไม้ของเธอจนขาดออกจากกัน จากนั้นเขาก็ยืดตัวขึ้นเพื่อมองลงมาที่เธอและถอดเสื้อแจ็กเก็ตออก...หลิง อี้หรานตัวสั่น ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเขาคงจะ...ไม่ เธอไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้!ตอนนี้เมื่อเขาดูแตกต่างไปจากปกติ เขาเอาแต่อยากให้เธอพิสูจน์อะไรบางอย่างเธอเริ่มดิ้นรนเมื่อเห็นว่าเขาถอดเสื้อออกไป “ฉันไม่ได้ต้องการพิสูจน์ด้วยวิธีนี้ จิน การทำแบบนี้... มันพิสูจน์อะไรไม่ได้เลย”“พิสูจน์อะไรไม่ได้เหรอ?” เขาถามด้วยเสียงพึมพำ “พี่ต้องการผมใช่ไหม? พี่ปรารถนาในตัวผม และพี่ก็รักผม!”“ใช่ ฉันรักคุณ ฉันรักคุณแม้ว่าเราจะไม่ได้มีอะไรกัน แต่ถ้าฉันไม่ได้รักคุณ ต่อให้พวกเราทำแบบนี้ ฉันก็จะไม่รักคุณ และการกระทำแบบนี้คงไม่มีอะไรไปมากกว่าความสัมพันธ์ทางกาย” หลิง อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 605
เธอเคยพูดว่า “เรียกฉันว่าพี่สิ”เธอถือว่าเขาเป็นครอบครัวตั้งแต่ตอนนั้นเธอมักจะเรียกเขาว่า “จิน จิน...”การที่เธอเรียกเขาว่าจินเป็นคำพูดที่อ่อนโยนที่สุด ทำให้เขาเสพติดเธอ เขาอยากได้ยินเธอเรียกเขาแบบนั้นไปตลอดชีวิต“จิน... จิน...” เธอเรียกเขาอีกครั้ง... ทำไมเสียงร้องของเธอเหมือนเสียงสะอื้นล่ะ?เธอ... ร้องไห้?อี้ จิ่นหลีค่อย ๆ ดึงสติของตัวเองกลับมา เขาเห็นใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาของหลิง อี้หรานเธอ… กำลังร้องไห้เหรอ?เขาทำร้ายเธอเหรอ? ใช่ เขาต้องการให้เธอพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าเธอคลั่งรักเขาแค่ไหนและเธอต้องการเขามากขนาดไหนเขาถึงพาเธอขับรถมาที่นี่ตอนนี้ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ผิวขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและดวงตาของเธอดูหวาดกลัวเขา... ทำให้เธอกลัวหรือเปล่า?ทั้งหมดเป็นเพราะกู้ ลี่เฉินที่เขาไม่มีความเป็นตัวเอง!“พี่กลัวผมเหรอ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาร่างกายของเธอสั่นเทา กลัวอย่างนั้นเหรอ? ใช่ เธอกลัว ไม่ว่าเธอจะร้องไห้และดิ้นรนอย่างไร ทั้งหมดกลับดูไร้ประโยชน์เธอรู้สึกว่าไม่คุ้นเคยกับเขาเลยสักนิดเธอมองออกไปด้านนอกแล้วเห็นแต่ความมืดมิด มีเพียงลมหนาวที่พัดผ่าน ตอนนี้เธอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 606
ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็พูดขึ้น “ถ้าคุณคิดที่จะทำแบบนั้นเพื่อพิสูจน์ว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน ก็... ก็ทำเลย”เธอเต็มใจทำมันแม้ว่าจะเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการทำ ไม่สำคัญว่าจะมีใครจับพวกเขาในขณะที่ทำกิจกรรมที่น่าอับอายหรือไม่เธอเพียงต้องการบรรเทาความอ่อนแอของเขาและอยากดูแลเขาให้ดีเขามองคนตรงหน้าอย่างเฉยเมย น้ำเสียงของเธอช่างคุ้นเคย แต่กลับไม่คุ้นหูของเขา‘เธอกำลังพูดถึงอะไร? เธอกำลังบอกว่าเธอเต็มใจเหรอ?’แม้ว่าร่างกายของเธอจะสั่นอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าเธอจะกลัว แต่เพราะเห็นแก่เขา... เธอกลับเต็มใจราวกับว่ามีบางอย่างกระแทกเข้ามาในหัวใจของเขา เขารู้สึกหวานอมขมกลืน แต่... มันกลับบรรเทาอาการกระสับกระส่ายของเขาแม้แต่ร่างกายที่เย็นชาของเขากลับรู้สึกอบอุ่นขึ้น...นี่คืออี้หราน ผู้หญิงที่เขารัก...หลังจากนั้นไม่นาน อี้ จิ่นหลีถอนหายใจและหยิบแจ็คเก็ตที่ถูกโยนทิ้งไปมาปกปิดร่างกายหลิง อี้หราน เขาปกปิดผิวหนังที่เปลือยเปล่าของเธอที่เผยให้เห็นจากชุดที่ขาด“ผมขอโทษ... ผมขาดสติไป” เขาพึมพำและเอื้อมมือไปกอดเธอเขาเกือบจะทำแบบนั้นกับเธอในรถแล้ว!ถ้าไม่ใช่เพราะเสียงของเธอที่ดึงสติของเขากลับมา บางทีเขา
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 607
“ฉัน... ฉันทำเองได้” เธอหน้าแดงเขาเงียบไปครู่หนึ่งแล้วส่งเสื้อผ้าให้เธอ พร้อมกับหันหลังกลับหลิง อี้หรานที่กำลังหน้าแดงอยู่รีบสวมเสื้อผ้า เธอไม่ได้สังเกตว่าอี้ จิ่นหลีที่หันหลังให้กับเธอกำลังกำมือแน่นเขากำลังรู้สึกตื่นเต้นกับการที่ได้รับรู้ว่าเธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่แม้ว่าเขาจะระงับความปรารถนาภายในรถได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าความปรารถนานั้นจะหายไปบางทีอาจเป็นเพราะกู้ ลี่เฉินที่ทำให้เขาต้องการเธอมากกว่าปกติแต่เขาไม่อยากทำให้เธอกลัว เขาไม่อยากให้เธอมองเขาด้วยความกลัวและตื่นตระหนก เขาไม่ต้องการเสียสติให้ความปรารถนาและทำร้ายเธออย่างควบคุมไม่ได้ดังนั้นเขาจึงระงับแรงกระตุ้นและความปรารถนานี้ไว้เมื่อหลิง อี้หรานเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เขาก็หันกลับมาชุดลายดอกไม้ขาดกองอยู่บนพื้น ในขณะที่เธอสวมชุดยาวสีเหลือง อี้ จิ่นหลีก้มลงหยิบมันขึ้นมาแล้วพูดว่า “ผมจะซื้อชุดอื่นให้พี่ทีหลัง”“ไม่ล่ะ ขอบคุณ” เธอรีบบอก “ฉันใส่ชุดนี้แทนเสื้อที่เปื้อนน้ำชา คุณซื้อเสื้อผ้าให้ฉันเยอะแล้ว ไม่จำเป็นต้องซื้ออีก”“ถ้าอย่างนั้นผมจะบอกให้คนรับใช้ทิ้งชุดนี้” เขาพูดและกำลังจะเรียกคนใช้ แต่เธอกลับคว้า
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
