Share
บทที่ 422
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 423
เนื่องจากเธอสามารถเข้าใจบทสนทนาได้ เธอจึงรู้สึกเขินอายมากยิ่งขึ้นอี้ จิ่นหลี จึงตอบออกไปว่า “เธอคนเดียวกันครับ”“โอ้ เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคน จิน? คุณเป็นแฟนกันเหรอ?” เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าชาวต่างชาติมักใช้ถ้อยคำที่ตรงไปตรงมาถ้าเป็นพนักงานธรรมดาคนอื่น ๆ พวกเขาคงไม่กล้าถามคำถามนี้กับอี้ จิ่นหลี โดยตรงจากนั้นหลิง อี้หราน ได้ยินอี้ จิ่นหลี ตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษว่า “เธอคือคนที่ผมรักมากที่สุดครับ”หลิง อี้หรานรู้ สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกบีบแน่นด้วยมือที่มองไม่เห็น ไม่เพียงเท่านั้น แต่ราวกับว่าหัวใจของเธอกำลังจะหยุดนิ่งหลังจากการประชุมทางวิดีโอสิ้นสุดลง อี้ จิ่นหลี ก็เดินไปหาหลิง อี้หราน “เป็นอะไรไป ทำไมพี่หน้าแดง?”“ไม่… ไม่มีอะไร” หลิง อี้หราน ตอบอย่างรวดเร็วอี้ จิ่นหลี จับหลิง อี้หราน เอาไว้ และจ้องมองดูใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ “เป็นเพราะคำพูดที่คนพวกนั้นพูดก่อนหน้านี้หรือเปล่า?”หลิง อี้หราน ไม่ตอบอะไร และยังคงเงียบแบบนั้นต่อไป“คราวหน้าผมจะใช้โอกาสนี้แนะนำพี่ให้พวกเขารู้จัก” อี้ จิ่นหลี กล่าว“แนะนำ?” หลิง อี้หราน อุทานออกมาเสียงดัง อี้ จิ่นหลี เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 424
อีกด้านหนึ่ง เสียงของโจว เชียนหยุน “อี้หราน การผ่าตัดของอาหยันน้อยเป็นไปด้วยดี หมอบอกว่าเมื่อการได้ยินของหยันน้อยจะมีความมั่นคงในสองวันข้างหน้า เขาสามารถเริ่มต้นการฝึกเพื่อจดจำเสียงได้”“ดีเลยค่ะ” หลิง อี้หราน ดีใจมากที่ได้ยินข่าวนี้ “ได้สิ ฉันจะไปเยี่ยมอาหยันน้อยบ่ายนี้ค่ะ”เมื่อพูดจบ หลิง อี้หราน ได้ถามเกี่ยวกับห้องผู้ป่วยเฉพาะที่อาหยันน้อยอยู่ก่อนจะวางสาย“เกี่ยวกับเด็กที่มีปัญหาการได้ยินเหรอ?” อี้ จิ่นหลี ถามในขณะที่มองไปที่หลิง อี้หราน“ใช่ การผ่าตัดของอาหยันน้อยเป็นไปด้วยดี บ่ายนี้ฉันว่าง ฉันเลยว่าจะไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล” หลิง อี้หราน ตอบ“ถ้าอย่างนั้น ผมจะไปกับพี่” อี้ จิ่นหลี กล่าว“คุณอยากไปกับฉันเหรอ?” หลิง อี้หราน รู้สึกสับสน ดวงตาของเธอเบิกกว้าง “แต่… คุณยังทำงานอยู่ไม่ใช่เหรอ?”“ผมจะขอให้เลขาเลื่อนงานบ่ายนี้ออกไปก่อน อันที่จริงมันก็ไม่ใช่งานเร่งด่วนอะไร” อี้ จิ่นหลี กล่าวอย่างเฉยเมยหลิง อี้หราน ตระหนักดีว่าในฐานะประธานของบริษัทใหญ่ ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องเร่งด่วน“อะไรกัน? พึ่งไม่อยากให้ผมไปด้วยเหรอ?” อี้ จินหลี่ ถาม“ไม่… นั่นไม่ใช่” ความตั้งใจของอี้ จิ่นหลี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 425
หลิง อี้หราน อดที่จะคิดไม่ได้ว่า ‘เธอมีความสำคัญในหัวใจของเขาจริง ๆ หรือเปล่า? พวกเขารู้จักกันแค่หกเดือนเท่านั้น ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอจะลึกซึ้งถึงขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?’แต่อย่างไรก็ตาม อี้ จิ่นหลี ไม่มีเหตุผลที่จะต้องโกหกเธอเธอไม่มีอะไรจะให้เขา ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะหลอกลวงเธอใช่ไหม?“ตกลงไหมครับพี่?” น้ำเสียงของ อี้ จิ่นหลี เปรียบเหมือนแม่เหล็กที่เต็มไปด้วยความปรารถนา จนเธอไม่อาจเพิกเฉยได้ ในขณะเดียวกันเขาถามคำถามเดิมเป็นครั้งที่สาม“ถ้าอย่างนั้น… ฉันจะทำอาหารให้มากขึ้นถ้าฉันมีเวลา” หลิง อี้หราน กลับมารู้สึกตัว และรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอกำลังเต้นแรง“โอเค” อี้ จิ่นหลี หัวเราะเบา ๆหลิง อี้หราน รีบก้มศรีษะและทำความสะอาดกล่องอาหารกลางวันบนโต๊ะ เมื่อเธอกำลังจะปิดฝา เธอก็ส่งเสียงร้องและดึงนิ้วกลับโดยไม่รู้ตัว เธอสะอื้นออกมาอย่างเจ็บปวด“เกิดอะไรขึ้น?” อี้ จิ่นหลี ถามอย่างกังวล“ไม่มีอะไร แค่เล็บของฉัน มันบิ่นเพราะฝากล่องข้าว ฉันจะตัดมันตอนฉันกลับบ้าน” หลิง อี้หราน ตอบ แม้ว่าปกติแล้วเธอจะเล็มเล็บบ่อย ๆ แต่สองสามวันที่ผ่านมาเธอไม่ได้ทำมันบ่อย ๆ ดังนั้นเล็บของเธอจึงยาวกว่าปก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 426
หลังจากนั้นไม่นานหลิง อี้หราน ก็เสร็จสิ้นการชี้แนะอี้ จิ่นหลี ผ่านขั้นตอนการตัดแต่งเล็บของเธอหลิง อี้หราน รู้สึกเหนื่อยจากการสอนเขาตัดเล็บ และมันจะง่ายกว่ามากสำหรับเธอ ถ้าเธอตัดเล็บของเธอด้วยตัวเองแต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะชื่นชอบการเล็มเล็บ ขณะที่เขามองดูเล็บอีกข้างหนึ่งของหลิง อี้หราน ก่อนที่จะเริ่มเล็มเล็บทีละนิ้วหลังจากตัดเล็บทุกนิ้วเสร็จแล้ว อี้ จิ่นหลี ก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจว่า “ถ้าเล็บของพี่ยาวขึ้นอีก ผมจะช่วยพี่เล็มเล็บอีกครั้งเอง”“...” หลิง อี้หราน รู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่งยังคงเป็นเวลาเที่ยงวัน ถ้าหลิง อี้หราน ไปโรงพยาบาลเพื่อไปเยี่ยมอาหยันน้อยในตอนนี้ มันอาจจะยังเร็วไปสักหน่อยขณะที่อี้ จิ่นหลี กลับมาที่โต๊ะทำงานของเขาเพื่อจัดการกับกิจการของบริษัท หลิง อี้หราน หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและเริ่มเลื่อนดูข้อมูลบนหน้าเว็บประเด็นที่กำลังเป็นกระแสดึงดูดความสนใจของเธอ คือเป็นเรื่องของหลิง ลั่วอิน ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้ประสบความสำเร็จ เพราะเธอได้รับทั้งความรักและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานนอกจากนี้ยังระบุด้วยว่าหลิง ลั่วอิน กับกู้ ลี่เฉิน ได้ตัดสินใจที่จะเข้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 427
เธอ… เธอเผลอหลับไป!“ตื่นแล้วเหรอ? พี่อยากนอนต่ออีกหน่อยไหม?” เสียงของอี้ จิ่นหลี ดังขึ้นหลิง อี้หราน ตกใจและมองไปที่อี้ จิ่นหลี “ฉัน... ฉันเผลอหลับไป ทำไมคุณไม่ปลุกฉัน?”“ก็พี่นอนหลับสนิทมาก ผมอยากให้พี่ได้นอนต่ออีกหน่อย” อี้ จิ่นหลี ตอบ“แต่ฉันบอกว่าฉันจะไปเยี่ยมหยันน้อย ฉันนอนเกินเวลาไปมาก…” หลิง อี้หราน กล่าวขณะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา โชคดีที่เพิ่งจะบ่ายสามโมง ดังนั้นจึงยังไม่สายเกินไปสำหรับเธอที่จะไปโรงพยาบาล“ยังมีเวลาไปโรงพยาบาล ผมจะไปกับที่นั่นกับพี่” อี้ จิ่นหลี กล่าวขณะที่เขาลุกขึ้นและสวมเสื้อโค้ทของเขา จากนั้นเขาก็เดินไปหาหลิง อี้หรานหลิง อี้หราน พยักหน้าและนึกถึงว่าเธอนอนหลับก่อนหน้านี้ได้อย่างไร ผมของเธอมันคงจะยุ่ง เธอจึงหยิบยางรัดผมของเธอออกมา และหยิบผมขึ้นมากำมือหนึ่ง ก่อนจะรวบผมของเธอให้เป็นหางม้าอย่างเร่งรีบหลิง อี้หราน รวบผมเร็วมาก และการกระทำทั้งหมดใช้เวลาเพียงห้าถึงหกวินาทีในการรวบผมอี้ จิ่นหลี เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและตกตะลึงเล็กน้อย “พี่มัดผมเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ไม่หรอก ฉันเคยใช้เวลาถึงครึ่งวันในการมัดผม และจากนั้นตอนที่ฉันอยู่ในคุก…” หลิง อี้หราน ห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 428
แม้ว่าเธอจะเคยอยู่กับเย่ เหวินหมิง มาตั้งแต่แรก แต่เธอก็ไม่เคยเห็นอี้ จิ่นหลี เพราะตระกูลเย่กับตระกูลอี้ไม่เคยทำข้อตกลงทางธุรกิจอะไรกัน ตอนนี้เธอได้เจอกับอี้ จิ่นหลี ถึงสองครั้งในเวลาเพียงสองวันดูเหมือนว่าเขาจะอยู่เคียงข้างอี้หรานตลอดเวลาโจว เชียนหยุน นึกถึงคำเตือนของอี้ จิ่นหลี ที่บอกเธอ เธอมองไปที่สายตาของหลิง อี้หราน พร้อมกับรู้สึกงงงวย คนอย่างอี้หรานได้รับความรักจากคนอย่างอี้ จิ่นหลี เธอกำลังไตร่ตรองว่ามันเป็นความโชคร้ายหรือคำอวยพรกันแน่อย่างไรก็ตาม เธอยังคงหวังว่าอี้หรานจะพบกับความสุข “เอ่อ คือว่า ฉันลืมซื้อผลไม้มาค่ะ ฉันจำได้ว่าอาหยันน้อยบอกกับฉันว่าเขาอยากกินทับทิมตอนที่เขาอยู่ในโรงพยาบาล” หลิง อี้หราน กล่าวขณะที่เธอกดค้นหาในโทรศัพท์ของเธอเพื่อหาสถานที่ซื้อทับทิมแน่นอนว่า หลิง อี้หราน หมายถึงภาษามือของอาหยันน้อยที่เขาแสดงให้เธอดู“ไม่จำเป็นหรอก อี้หราน เธอซื้อของเล่นให้อาหยันน้อยแล้ว ฉันจะซื้อทับทิมให้เขาทีหลังเอง” โจว เชียนหยุน โต้กลับอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะรีบไป ฉันเห็นแผงขายผลไม้ตรงทางเข้าโรงพยาบาล น่าจะมีทับทิมอยู่ที่นั่นด้วย ฉันจะลงไปแล้วรีบขึ้นมาใหม่”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 429
พูดตามตรง… สาเหตุที่แท้จริงเป็นเพราะอี้หรานใช่ไหม? อี้หรานขอความช่วยเหลือจากอี้ จิ่นหลี่ ใช่หรือไม่? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทุกอย่างถึงเป็นไปได้ทั้งหมด?ขณะเดียวกัน หลิง อี้หราน กลับมาที่ตึกผู้ป่วยพร้อมกับถุงทับทิมในมือของเธอ“เอาล่ะ ถ้าอาหยันน้อยตื่นขึ้นมาแล้วหมออนุญาต เขาก็สามารถกินทับทิมได้” หลิง อี้หราน กล่าวด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ“ขอบคุณนะอี้หราน” โจว เชียนหยุน กล่าวตอบ ดวงตาของเธอแดงเล็กน้อย“แค่ทับทิมเองค่ะ” หลิง อี้หราน ตอบกลับ โดยคิดว่าที่ดวงตาของอีกฝ่ายแดงก่ำเป็นเพราะพวกเขากังวลเกี่ยวกับอาการของหยันน้อย “การผ่าตัดของอาหยันน้อยประสบความสำเร็จแล้ว เขาแค่ต้องปรับตัวเข้ากับประสาทหูเทียมเองพี่โจว ไม่มีอันตรายอะไรอีกแล้ว พี่ไม่ต้องกังวลนะคะ ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย”“ใช่ ทุกอย่างจะเรียบร้อย” โจว เชียนหยุน พยักหน้าก่อนหน้านี้ เธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยชีวิตของอี้หราน เธอเต็มใจให้อี้หรานทำงานในร้านอาหารของเธอ เพราะอีกฝ่ายอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ในความเป็นจริงแล้ว อี้หรานคือผู้ช่วยชีวิตเธอต่างหาก!ถ้าไม่ใช่เพราะอี้หราน อาหยันน้อยก็คงไม่มีทางได้รับการรักษาแบบนี้อาห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 430
“คุณอยากเดินเล่นที่นี่จริง ๆ เหรอ?” หลิง อี้หราน ถามขึ้นอย่างไม่มั่นใจ “มีอะไรหรือเปล่า?” อี้ จิ่นหลี โต้กลับ “ครั้งที่แล้วพี่พาผมไปเดินตลาดกลางคืนด้วยไม่ใช่เหรอ? มันคล้ายกับที่นี่เลย”“แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้ตัวตนจริง ๆ ของคุณ” หลิง อี้หราน กล่าว ถ้าเธอรู้ว่าเขาคืออี้ จิ่นหลี เธอคงไม่พาเขาไปตลาดกลางคืนเพื่อซื้อเสื้อผ้า“อะไรคือความแตกต่าง? ไม่ว่าจะเป็นอดีตหรืออนาคต ผมก็คือจินของพี่” อี้ จิ่นหลี มองดูเธออย่างครุ่นคิดสีหน้าของเขานั่น… อืม มันเหมือนกับการรู้แจ้งสำหรับหลิง อี้หราน! “งั้น...ไปเดินเล่นกัน” เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนเดินตามเขาเข้าไปในศูนย์อาหารในอดีต เมื่อหลิง อี้หราน ยังเรียนอยู่ในวิทยาลัย เธอเคยมาสถานที่นี้กับเพื่อนร่วมชั้นบ่อย ๆ แต่เมื่อเธอเริ่มทำงาน เธอกลับไม่ได้มาที่นี้บ่อยนักหลังจากอยู่ในคุกเป็นเวลาสามปีและได้รับการปล่อยตัว เธอพยายามหาซื้ออาหารและเสื้อผ้า จึงเป็นความคิดที่ดีที่จะมาเดินเล่นที่นี้ตอนนี้ก็เย็นแล้ว ฝูงชนในพื้นที่ก็เริ่มมากขึ้นทีละเล็กน้อย หลิง อี้หราน กับอี้ จิ่นหลี เดินไปรอบ ๆ ซื้อขนม และลูกชิ้นเสียบไม้เพื่อทำให้พวกเขาอิ่มท้องตลาดนี้เป็นตลาดที
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
