Share
บทที่ 426
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 427
เธอ… เธอเผลอหลับไป!“ตื่นแล้วเหรอ? พี่อยากนอนต่ออีกหน่อยไหม?” เสียงของอี้ จิ่นหลี ดังขึ้นหลิง อี้หราน ตกใจและมองไปที่อี้ จิ่นหลี “ฉัน... ฉันเผลอหลับไป ทำไมคุณไม่ปลุกฉัน?”“ก็พี่นอนหลับสนิทมาก ผมอยากให้พี่ได้นอนต่ออีกหน่อย” อี้ จิ่นหลี ตอบ“แต่ฉันบอกว่าฉันจะไปเยี่ยมหยันน้อย ฉันนอนเกินเวลาไปมาก…” หลิง อี้หราน กล่าวขณะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา โชคดีที่เพิ่งจะบ่ายสามโมง ดังนั้นจึงยังไม่สายเกินไปสำหรับเธอที่จะไปโรงพยาบาล“ยังมีเวลาไปโรงพยาบาล ผมจะไปกับที่นั่นกับพี่” อี้ จิ่นหลี กล่าวขณะที่เขาลุกขึ้นและสวมเสื้อโค้ทของเขา จากนั้นเขาก็เดินไปหาหลิง อี้หรานหลิง อี้หราน พยักหน้าและนึกถึงว่าเธอนอนหลับก่อนหน้านี้ได้อย่างไร ผมของเธอมันคงจะยุ่ง เธอจึงหยิบยางรัดผมของเธอออกมา และหยิบผมขึ้นมากำมือหนึ่ง ก่อนจะรวบผมของเธอให้เป็นหางม้าอย่างเร่งรีบหลิง อี้หราน รวบผมเร็วมาก และการกระทำทั้งหมดใช้เวลาเพียงห้าถึงหกวินาทีในการรวบผมอี้ จิ่นหลี เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและตกตะลึงเล็กน้อย “พี่มัดผมเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ไม่หรอก ฉันเคยใช้เวลาถึงครึ่งวันในการมัดผม และจากนั้นตอนที่ฉันอยู่ในคุก…” หลิง อี้หราน ห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 428
แม้ว่าเธอจะเคยอยู่กับเย่ เหวินหมิง มาตั้งแต่แรก แต่เธอก็ไม่เคยเห็นอี้ จิ่นหลี เพราะตระกูลเย่กับตระกูลอี้ไม่เคยทำข้อตกลงทางธุรกิจอะไรกัน ตอนนี้เธอได้เจอกับอี้ จิ่นหลี ถึงสองครั้งในเวลาเพียงสองวันดูเหมือนว่าเขาจะอยู่เคียงข้างอี้หรานตลอดเวลาโจว เชียนหยุน นึกถึงคำเตือนของอี้ จิ่นหลี ที่บอกเธอ เธอมองไปที่สายตาของหลิง อี้หราน พร้อมกับรู้สึกงงงวย คนอย่างอี้หรานได้รับความรักจากคนอย่างอี้ จิ่นหลี เธอกำลังไตร่ตรองว่ามันเป็นความโชคร้ายหรือคำอวยพรกันแน่อย่างไรก็ตาม เธอยังคงหวังว่าอี้หรานจะพบกับความสุข “เอ่อ คือว่า ฉันลืมซื้อผลไม้มาค่ะ ฉันจำได้ว่าอาหยันน้อยบอกกับฉันว่าเขาอยากกินทับทิมตอนที่เขาอยู่ในโรงพยาบาล” หลิง อี้หราน กล่าวขณะที่เธอกดค้นหาในโทรศัพท์ของเธอเพื่อหาสถานที่ซื้อทับทิมแน่นอนว่า หลิง อี้หราน หมายถึงภาษามือของอาหยันน้อยที่เขาแสดงให้เธอดู“ไม่จำเป็นหรอก อี้หราน เธอซื้อของเล่นให้อาหยันน้อยแล้ว ฉันจะซื้อทับทิมให้เขาทีหลังเอง” โจว เชียนหยุน โต้กลับอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะรีบไป ฉันเห็นแผงขายผลไม้ตรงทางเข้าโรงพยาบาล น่าจะมีทับทิมอยู่ที่นั่นด้วย ฉันจะลงไปแล้วรีบขึ้นมาใหม่”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 429
พูดตามตรง… สาเหตุที่แท้จริงเป็นเพราะอี้หรานใช่ไหม? อี้หรานขอความช่วยเหลือจากอี้ จิ่นหลี่ ใช่หรือไม่? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทุกอย่างถึงเป็นไปได้ทั้งหมด?ขณะเดียวกัน หลิง อี้หราน กลับมาที่ตึกผู้ป่วยพร้อมกับถุงทับทิมในมือของเธอ“เอาล่ะ ถ้าอาหยันน้อยตื่นขึ้นมาแล้วหมออนุญาต เขาก็สามารถกินทับทิมได้” หลิง อี้หราน กล่าวด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ“ขอบคุณนะอี้หราน” โจว เชียนหยุน กล่าวตอบ ดวงตาของเธอแดงเล็กน้อย“แค่ทับทิมเองค่ะ” หลิง อี้หราน ตอบกลับ โดยคิดว่าที่ดวงตาของอีกฝ่ายแดงก่ำเป็นเพราะพวกเขากังวลเกี่ยวกับอาการของหยันน้อย “การผ่าตัดของอาหยันน้อยประสบความสำเร็จแล้ว เขาแค่ต้องปรับตัวเข้ากับประสาทหูเทียมเองพี่โจว ไม่มีอันตรายอะไรอีกแล้ว พี่ไม่ต้องกังวลนะคะ ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย”“ใช่ ทุกอย่างจะเรียบร้อย” โจว เชียนหยุน พยักหน้าก่อนหน้านี้ เธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยชีวิตของอี้หราน เธอเต็มใจให้อี้หรานทำงานในร้านอาหารของเธอ เพราะอีกฝ่ายอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ในความเป็นจริงแล้ว อี้หรานคือผู้ช่วยชีวิตเธอต่างหาก!ถ้าไม่ใช่เพราะอี้หราน อาหยันน้อยก็คงไม่มีทางได้รับการรักษาแบบนี้อาห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 430
“คุณอยากเดินเล่นที่นี่จริง ๆ เหรอ?” หลิง อี้หราน ถามขึ้นอย่างไม่มั่นใจ “มีอะไรหรือเปล่า?” อี้ จิ่นหลี โต้กลับ “ครั้งที่แล้วพี่พาผมไปเดินตลาดกลางคืนด้วยไม่ใช่เหรอ? มันคล้ายกับที่นี่เลย”“แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้ตัวตนจริง ๆ ของคุณ” หลิง อี้หราน กล่าว ถ้าเธอรู้ว่าเขาคืออี้ จิ่นหลี เธอคงไม่พาเขาไปตลาดกลางคืนเพื่อซื้อเสื้อผ้า“อะไรคือความแตกต่าง? ไม่ว่าจะเป็นอดีตหรืออนาคต ผมก็คือจินของพี่” อี้ จิ่นหลี มองดูเธออย่างครุ่นคิดสีหน้าของเขานั่น… อืม มันเหมือนกับการรู้แจ้งสำหรับหลิง อี้หราน! “งั้น...ไปเดินเล่นกัน” เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนเดินตามเขาเข้าไปในศูนย์อาหารในอดีต เมื่อหลิง อี้หราน ยังเรียนอยู่ในวิทยาลัย เธอเคยมาสถานที่นี้กับเพื่อนร่วมชั้นบ่อย ๆ แต่เมื่อเธอเริ่มทำงาน เธอกลับไม่ได้มาที่นี้บ่อยนักหลังจากอยู่ในคุกเป็นเวลาสามปีและได้รับการปล่อยตัว เธอพยายามหาซื้ออาหารและเสื้อผ้า จึงเป็นความคิดที่ดีที่จะมาเดินเล่นที่นี้ตอนนี้ก็เย็นแล้ว ฝูงชนในพื้นที่ก็เริ่มมากขึ้นทีละเล็กน้อย หลิง อี้หราน กับอี้ จิ่นหลี เดินไปรอบ ๆ ซื้อขนม และลูกชิ้นเสียบไม้เพื่อทำให้พวกเขาอิ่มท้องตลาดนี้เป็นตลาดที
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 431
เธอกลั้นหายใจ ‘การแสดงออกของเขาในตอนนี้ หมายความว่า… เขากำลังโกรธเหรอ?’“เธอบอกว่าเธอต้องการอิสระ และเธออยากจะทำงานเป็นผู้ช่วยที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ต่อไป เพราะเธอไม่อยากพึ่งพาฉัน ก็ได้ มันไม่แปลกเลย” เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ “แต่ว่าคนเป็นแฟนกัน ก็ควรจะสามารถให้อะไรกับแฟนสาวได้บ้างใช่ไหม? เธอปฏิบัติกับฉันในฐานะแฟนของเธอบ้างหรือเปล่า?”หลิง อี้หราน กัดริมฝีปากของเธอ และไม่สามารถตอบคำถามของเขาได้“อี้หราน ฉันรู้ว่าเธอไม่ต้องการพึ่งพาฉัน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องปฏิเสธในสิ่งที่ฉันอยากให้เธอหนิ” อี้ จิ่นหลี กล่าวเขาต้องการให้เธอมีชีวิตที่ดี เขาไม่ต้องการให้เธอทำงานหาเงินแม้แต่บาทเดียว แม้เขาจะรู้ว่าการกระทำของเธอมาจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอกับเขา แต่เขาก็อดที่จะรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ บางสิ่งคงต้องใช้เวลายาวนานสำหรับการเปลี่ยนแปลงความโกรธในใจที่เขาพยายามจะสยบมันไว้ กลับยังคงปะทุขึ้นปัญหาเดียวที่มีคือเขารู้สึกโกรธตัวเองมากยิ่งขึ้นหากเขาไม่ยอมให้สิ่งต่าง ๆ ดำเนินไปอย่างที่เป็นอยู่ และเต็มใจที่จะให้ความยุติธรรมตามที่เธอต้องการ เธอคงไม่ลงเอยแบบนี้เขาทำลายสิ่งที่เคยเป็นชีวิตของเธอ เขา
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 432
หลังจากเขาพูดจบ เขาก็หันไปหาผู้ช่วยร้าน “ห่อให้ทีครับ”ผู้ช่วยร้านมีความสุขมากและห่อเครื่องประดับผมทั้งหมดพร้อมใบเสร็จในทันทีอี้ จิ่นหลี จ่ายเงินสำหรับสินค้าและหยิบถุงที่มีเครื่องประดับผม หลิง อี้หราน ไม่ได้พูดอะไรเพื่อประท้วงเพราะเธอเข้าใจว่านี่เป็นของขวัญจากใจของเขาถ้าเธอปฏิเสธก็อาจจะทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ“ไปซื้อเสื้อผ้าและรองเท้ากัน” เขาพูดราวกับว่าเขากำลังสนุกสนานกับการเลือกซื้อของ“แต่ฉันมีรองเท้าแล้ว เราไม่จำเป็นต้องซื้อเพิ่มก็ได้”“แต่ฉันอยากเห็นเธอแต่งตัวสวย ๆ ผู้หญิงเคยมีคำพูดที่ว่าผู้ชายเป็นฝ่ายหาเงินให้ผู้หญิงใช้ใช่ไหม? คราวที่แล้วเธอยังเคยซื้อเสื้อผ้ากับรองเท้าให้ฉันเลย”โอเค เธอไม่มีอะไรจะหักล้างคำพูดพวกนี้ของเขาเธอเพียงแต่กังวลว่าเขาจะทุ่มซื้อแบรนด์หรูพวกนั้น เธอจึงรีบกล่าวว่า “แล้วฉันจะเลือกสิ่งที่ฉันชอบได้ไหม?”“ได้สิ” เขายิ้มเล็กน้อยขณะที่พวกเขาเดินผ่านห้างสรรพสินค้า หลิง อี้หราน ก็พบเสื้อผ้าและรองเท้าที่เธอชอบเธอลองสวมแล้วคิดว่ามันดูดี นอกจากนี้ราคาก็ไม่แพงเช่นกันตอนนี้เธอกำลังอยู่ในชุดกระโปรงยาวสีเบจ ราวกับว่าเธออยู่ในวันหยุดฤดูร้อน และเธอยังสวมรอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 433
เธอจ้องมองเขาอย่างแปลกใจ “มีอะไรเหรอ?”เขาเม้มริมฝีปาก สายตาของเขาเริ่มชัดเจนมายิ่งขึ้น เขายิ้มและกล่าวว่า “ไม่มีอะไร ไปเปลี่ยนชุดเถอะ” อี้ จิ่นหลี จึงปล่อยมือออกหลังจากที่หลิง อี้หราน เข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว อี้ จิ่นหลี ก็หลับตาลงครู่หนึ่ง เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง ความปรารถนาในสายตาของเขาก็จางหายไปก่อนหน้านี้เขารู้สึกต้องการเธอทันทีทันใด!ความอยากของเขาที่มีต่อเธอดูเหมือนจะหมดไปเร็ว ๆ นี้ ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย มันคงยากสำหรับเธอที่จะยอมให้เขาอยู่ใกล้ ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเสี่ยงที่จะทำให้เธอหวาดกลัวเธอเป็นเหมือนสัตว์ตัวน้อย ๆ ที่ระมัดระวัง ตื่นตัวและขี้กลัว ทุกย่างก้าวของเธอใช้ความระมัดระวังอย่างมาก เขาต้องใช้ความอดทนรอให้ความหวาดระแวงในใจของเธอที่มีต่อเขาหายไป และรอให้เธอเรียนรู้ที่จะพึ่งพาเขาเป็นทางเดียวเท่านั้นที่เธอจะสามารถตกหลุมรักเขาได้ และเธอจะไม่วันทิ้งเขาไป!เขาต้องอดทน… อดทน…เพียงเพราะเขาต้องการได้รับความรักจากเธอ!เมื่อหลิง อี้หราน เปลี่ยนเสื้อผ้าและรองเท้ากลับชุดเดิมของเธอ เธอจึงออกมาจากห้องลองเสื้อผ้าเพื่อกลับมาหาอี้ จิ่นหลี เขาก้มศีรษะลงเล็กน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 434
สิ่งที่หยาน ฟางฟาง ไม่เคยคาดคิดก็คือผู้หญิงที่เธอคิดว่าจะเป็นคนบ้า ๆบอ ๆ กลับไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว เธอเพียงมองดูอย่างสงบนิ่ง แต่ผู้ชายที่เธอสนใจกลับกล่าวออกมาก่อน “ไปให้พ้น!”หยาน ฟางฟาง เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนใช้คำแบบนี้กับเธอ“คุณ…” ใบหน้าของหยาน ฟางฟาง แดงขึ้นจากความอับอาย ในขณะที่อี้ จิ่นหลี ดึงหลิง อี้หราน เข้าไปในลิฟต์หยาน ฟางฟาง อยากจะตามพวกเขาเข้าไปในลิฟต์ แต่เมื่อเธอเห็นสายตาเย็นชาของอี้ จิ่นหลี มองมาที่เธอ ร่างกายของเธอก็สั่นเทาและราวกับว่ามีเถาวัลย์มารัดเท้าของเธอไว้ เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้หลังจากที่ประตูลิฟต์ปิดลง เพื่อนของหยาน ฟางฟาง ซุน เฟยหยาน ก็ไม่นิ่งเงียบอีกต่อไป “ผู้ชายคนนั้นมีรสนิยมที่ห่วยมาก เขาเคยเรียนเรื่องมารยาทในการพูดบ้างไหม!”หยาน ฟางฟาง กัดฟันด้วยความคับแค้นใจ เธอไม่เคยถูกใครปฏิเสธมาก่อน เธอเป็นเหมือนอัญมณีล้ำค่าในสายตาคนอื่นเสมอ เธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติที่เลวร้ายแบบนี้!เธอมองไปที่ลิฟต์ที่กำลังมุ่งหน้าลงไปก่อนที่จะหยุดอยู่ที่ชั้นหนึ่ง เธอรีบดึงซุน เฟยหยาน ขึ้นลิฟต์อีกตัวไปที่ชั้นหนึ่งเช่นกัน พวกเขารีบวิ่งข้ามไปเห็นทั้
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
