Share
บทที่ 247
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 248
ผู้กำกับอึ้งไปชั่วขณะและไม่รู้จะพูดอะไรเสียงของอี้ จิ่นหลี ไม่ได้นุ่มนวล หลายคนจึงได้ยิน ทุกสายตาหันไปที่หลิง ลั่วอิน ทันทีก่อนที่เธอจะรู้ตัว หลิง ลั่วอิน ก็ต้องตกใจเมื่อเธอได้ยิน อี้ จิ่นหลี พูด "เนื่องจากคน ๆ นี้ ไม่คิดว่าจะได้มาตรฐานให้เธอแสดงให้พวกเราเห็นสิ"เขากล่าวในขณะที่เขามองไปที่หลิง ลั่วอิน อย่างสบาย ๆ ราวกับว่าเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้วหลิง ลั่วอิน แทบอยากจะกรีดร้องออกมา นั่นหมายความว่าอย่างไร? เธอควรจะคุกเข่าและคร่ำครวญหรือไม่? เธอเป็นนักแสดงนำหญิงคนที่สอง! และเธอยังเป็นแฟนของกู้ ลี่เฉิน เธอจะคุกเข่าและคร่ำครวญในที่สาธารณะได้อย่างไรเมื่อเป็นหน้าที่ของตัวประกอบอี้ จิ่นหลี ยืนหยัดเพื่อหลิง อี้หราน และพยายามจับผิดเธอ!หลิง ลั่วอิน ตัวแข็งด้วยใบหน้าอันซีดเซียว ผู้กำกับมองไปที่อี้ จิ่นหลี ก่อนที่จะมองไปที่หลิง ลั่วอิน อีกครั้ง เขาพิจารณาสักพักจากนั้นก็รีบเดินไปหาหลิง ลั่วอิน และบีบยิ้มออกมา เขากล่าวว่า "ลั่วอิน เนื่องจากคุณเป็นคนที่บอกว่า ตัวประกอบไม่ได้มาตรฐานในครั้งที่แล้ว ทำไมคุณไม่แสดงให้พวกตัวประกอบเห็นว่าคาดหวังจากพวกเขาอย่างไรล่ะ? แค่คิดว่ามันเป็นการสาธิตของตั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 249
"อะไรนะ?" หลิง ลั่วอิน เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ สิ่งที่อี้ จิ่นหลี หมายถึงคือ... "คุณต้องการให้ฉันคุกเข่าต่อหน้าเธอเหรอ?""มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?" อี้ จิ่นหลี ถามพลางเงยหน้าขึ้นอย่างเกียจคร้านหลิง ลั่วอิน หายใจติดขัดและใบหน้าของเธอก็พลันเปลี่ยนเป็นสีแดง อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถพูดอะไรได้หลิง อี้หราน เฝ้าดูขณะที่หลิง ลั่วอิน หายใจติดขัด อี้ จิ่นหลียืนหยัดเพื่อเธออย่างนั้นเหรอ? หรือเขากำลังบอกเธอว่าแม้ว่าหลิง ลั่วอิน จะมีกู้ ลี่เฉิน เป็นคนหนุนหลัง แต่เขาก็ยังทำให้เธอคุกเข่าลงได้ถ้าเขาต้องการ?ในตอนนั้นมีความวุ่นวายอีกครั้งที่ทางเข้าของสถานที่ถ่ายทำผู้กำกับหันไปมองโดยไม่รู้ว่าจะประหม่าหรือโล่งใจกันแน่ใครจะไปคิดว่าวีไอพีทั้งสองจะมาที่นี่ในวันนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นในวันนี้กันเนี่ย?เขาเห็นร่างสูงเดินเข้ามา ชายคนนี้สวมเสื้อคลุมสีเทาเข้มเข้ากันกับใบหน้าที่หล่อเหลา แต่ไม่แยแสของเขา ถ้าไม่ใช่ กู้ ลี่เฉิน แล้วจะเป็นใครอีกล่ะ?หลิง อี้หราน ตะลึง เธอไม่ได้คาดหวังว่า กู้ ลี่เฉิน จะปรากฏตัวขึ้นในวันนี้อี้ จิ่นหลี เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจที่กู้ ลี่เฉิน ปรากฏตัวเมื่อกู้ ลี่เ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 250
ถ้าเธอออก มันจะไม่เสียเวลาหรือเปล่า?เธอไม่อยากเป็นแค่ดาราหน้าใหม่ เธออยากมีชื่อเสียง เธออยากเป็นนักแสดงหญิงที่ดีที่สุด!กู้ ลี่เฉิน เหลือบมองไปที่หลิง ลั่วอิน ก่อนที่จะถามอี้ จิ่นหลี "เธอรบกวนนายใช่ไหม?""เธอค่อนข้างน่ารำคาญ" อี้ จิ่นหลีพูดเบา ๆเขาพูดอย่างไม่ใส่ใจโดยไม่ลดเสียงลงมากเกินไป คนรอบข้างจึงได้ยินสิ่งที่เขาพูดในครั้งเดียว พวกเขาหลายคนแม้แต่คนที่ไม่ชอบหลิง ลั่วอิน ก็มองเธอด้วยความสงสารท้ายที่สุดมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำให้เจ้านายแก่งเมืองเฉินยอมรับว่าพวกเขาน่ารำคาญ“ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปซะ” กู้ ลี่เฉิน พูดอย่างสบาย ๆ ราวกับว่ามันเป็นแค่เรื่องสบาย ๆอย่างไรก็ตาม คำพูดนั้นฟังดูเหมือนฟ้าร้องในหูของหลิง ลั่วอินออก? เธอต้องออกจากเรื่องนี้จริงเหรอ?! เพียงเพราะสองคำสั่งนี้? เป็นไปได้ยังไง?!แววตาของหลิง ลั่วอิน เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ “ลี่เฉิน... คุณ... คุณกำลังบอกให้ฉันออกจากการแสดงอย่างนั้นเหรอ?”"มันเป็นอย่างที่คุณพูดนั่นแหล่ะ ถ้าอี้ จิ่นหลี ไม่ชอบคุณ คุณก็ออกไป และเพราะเขาไม่ชอบคุณ แล้วมันจะมีอะไรถ้าคุณออกไปล่ะ?" กู้ ลี่เฉิน ถามหลิง ลั่วอิน อยากจะตบตัวเอง ถ้าเธอรู
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 251
ตอนนี้หลิง ลั่วอิน ทำได้เพียงแค่มุ่งความสนใจไปที่หลิง อี้หราน ถ้าไม่ใช่เพราะหลิง อี้หราน วันนี้เธอคงไม่ได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้!ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของหลิง อี้หราน! ไม่ช้าก็เร็วเธอจะต้องแก้เเค้นหลิง อี้หราน ให้ได้!หลิง ลั่วอิน พูดในใจอย่างขมขื่น แต่ในความเป็นจริงเธอทำได้แค่คุกเข่า ท้ายที่สุด เธอไม่สามารถที่จะทำให้อี้ จิ่นหลีขุ่นเคืองได้ นอกจากนี้ กู้ ลี่เฉิน ยังเป็นผู้สนับสนุนของเธอในตอนนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถทะเลาะกับกู้ ลี่เฉินได้เธออยากเป็นแม้กระทั่งแฟนคนสุดท้ายของกู้ ลี่เฉิน เมื่อเธอคุกเข่าต่อหน้าหลิง อี้หราน หลิง อี้หราน ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอก้าวถอยหลังสองสามก้าวแล้วหันไปหาผู้กำกับที่ดูค่อนข้างหวาดกลัว เธอกล่าวว่า "ขอโทษนะคะผู้กำกับ ฉันเกรงว่าจะไม่สามารถมีส่วนร่วมในฉากของวันนี้ได้ คุณไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินให้ฉัน ฉันขอตัวก่อนนะคะ"“ได้สิ... " ผู้กำกับตอบเสียงสั่นหลิง อี้หราน มุ่งตรงไปที่ห้องแต่งตัวพร้อมที่จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของเธอ อี้ จิ่นหลีเดินตามเธอไปขณะที่ กู้ ลี่เฉิน มองกลับไปที่อี้ จิ่นหลีและหลิง อี้หราน แสงแวววาวที่ส่องประกายก็วิบวับในดวงตานกฟีนิกซ์ของ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 252
ตอนที่เธอและเซียว จื่อฉี อยู่ด้วยกัน เซียว จื่อฉี จะยืนหยัดเพื่อเธอเสมอหากเธอมีปัญหาใด ๆด้วยเหตุนี้ เธอจึงคิดว่าเธอสามารถพึ่งพาผู้ชายคนนี้ไปตลอดชีวิตได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงคราที่ต้องปกป้องเธอ เธอก็ตระหนักความรู้สึกของเขาที่เรียกว่า มีต่อเธอคือสิ่งที่สามารถนำกลับมาได้ทุกเมื่อเมื่อจู่ ๆ เธอก็ไม่มีใครที่จะสามารถยืนหยัดเพื่อเธอได้ ความสิ้นหวังแบบที่เธอประสบสามารถฆ่าคนใดคนหนึ่งได้ในขณะที่เธอถูกทรมานในคุก มีหลายครั้งที่เธอสิ้นหวังมากจนคิดจะฆ่าตัวตายถ้า... ถ้าเหลียวอีไม่มาหาเธอและให้กำลังใจเธอบ่อย ๆ บางที... ตอนนี้เธออาจจะตายไปแล้วก็ได้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้งเมื่อเธอคิดถึงเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอคนนี้หลิง อี้หราน ถอนหายใจ เธอปลดกระดุมเครื่องแต่งกายของเธอและกำลังจะถอดมันออกเมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ข้างหลังเธอเธอตกใจมากและหันกลับไปมอง อี้ จิ่นหลี เข้ามาในห้องแต่งตัวแล้วไม่มีใครอยู่ในห้องแต่งตัวเพราะพวกเขากำลังถ่ายทำอยู่ข้างนอก แต่... "นี่คือห้องแต่งตัวของผู้หญิง คุณ... คุณออกไป" เธอพูดพร้อมกับหน้าแดงเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม เขาขยับเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 253
”เพราะกลัวว่ามันจะกลายเป็นนิสัย" หลิง อี้หราน พูดด้วยความอาย “บางสิ่งอาจกลายเป็นนิสัยหลังจากนั้นหลาย ๆ ครั้ง เมื่อคุณไม่สามารถพึ่งพาสิ่งนั้นได้อีกต่อไป สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นความสิ้นหวังแทน”“ทำไม ก่อนหน้านี้พี่หมดหวังเหรอ?” เขาถามอย่างไม่เป็นทางการเธอหายใจเข้าลึก ๆ และมองเข้าไปในดวงตาของเขา ในที่สุดก็หยุดซ่อน “ใช่ ฉันเคยหมดหวังแล้ว”รูม่านตาของเขาแข็งขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขาก็ค่อย ๆ จางหายไป"คุณออกไปได้ไหมฉันต้องการเปลี่ยนเสื้อผ้า" หลิง อี้หราน กล่าวอย่างไรก็ตาม อี้ จิ่นหลี ไม่ได้ถอยกลับ ดวงตาสีเข้มของเขายังคงจ้องมองมาที่เธอและนิ้วของเขาก็ลูบแก้มของเธอราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พึมพำ “พี่จะกลัวไหม ถ้าผมบอกว่ามันกลายเป็นนิสัยไปแล้วและมันจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้?”หลิง อี้หราน จ้องไปที่ใบหน้าใกล้ ๆ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรในตอนนั้น เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอเต้นแรงในตอนนี้...ในห้องแต่งตัว หลิง อี้หราน หน้าแดงและเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ แม้ว่า อี้ จิ่นหลี จะออกไปแล้ว แต่เธอก็รู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเธอยังคงสัมผัสได้ถึงนิ้วของเขา
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 254
"ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่แตะต้องเธอ" กู้ ลี่เฉิน กล่าว “เธอไม่ใช่คนที่ฉันตามหา"อย่างไรก็ตาม มันยากที่จะปฏิเสธว่าเธอดูเหมือนคนที่เขากำลังตามหามาก บางครั้งเมื่อเขามองไปที่เธอเขาก็จินตนาการว่าเธอคือสิ่งที่คน ๆ นั้นเติบโตขึ้นมาจะมีหน้าตาเป็นอย่างไรอย่างไรก็ตาม เธอดูเหมือนเธอ แต่เธอไม่ใช่เธอ“แล้วถ้าเธอเป็นคนที่นายตามหาล่ะ นายจะทำอะไรไหม?” อี้ จิ่นหลี ถามพลางเลิกคิ้วใบหน้าของกู้ ลี่เฉิน ยังคงนิ่ง แต่ดวงตาฟีนิกซ์ของเขาดูเหมือนจะกระเพื่อมไปด้วยสิ่งที่ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้แม้ว่าพวกเขาต้องการ "ถ้าเธอเป็น ฉันจะไม่ปล่อยไปแม้ว่าฉันจะต้องแข่งกับนายก็ตาม"อี้ จิ่นหลี ชำเลืองมอง “งั้นก็เป็นเรื่องดีที่เธอไม่ใช่ ใช่ไหมล่ะ?” "ใช่ โชคดีที่เธอไม่ใช่" กู้ ลี่เฉิน พูดและหันไปโชคดีที่เธอไม่ใช่เธอ ถ้าเธอเป็นเช่นนั้นจริงก็คงจะยากที่จะรับมือไหวกู้ ลี่เฉิน คิดและล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าโดยไม่รู้ตัวเพื่อสัมผัสกับสร้อยข้อมือ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนก่อนที่เขาจะพบเธอ?การตามหาเธอเกือบจะกลายเป็นความหลงใหล ...เมื่อ หลิง อี้หราน เดินออกจากห้องแต่งตัวก็ไม่มีใครอยู่ข้างนอกนอกจาก อี้ จิ่นหลี และผู้คุ้มกัน“เ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 255
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ยอมฟัง แต่เขาดึงมือเธอเข้ามาใกล้และมองลงไปที่รอยช้ำจาง ๆ บนหลังมือจากนั้นเขานำหลังมือของเธอมาใกล้กับริมฝีปากของเขาและบีบให้มันเบา ๆหลิง อี้หราน อ้าปากค้างเมื่อเห็นอี้ จิ่นหลี เป่ามันอย่างจริงจังโดยก้มหน้าลงต่ำ“มันจะไม่เจ็บมากหลังจากที่ผมเป่ามันแล้ว” เขาพึมพำ จากนั้นเขาใช้ปลายนิ้วถูรอยช้ำที่หลังมือของเธอเบา ๆ เป่าและถูด้วยสายตาที่จดจ่อหลิง อี้หราน รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอเต้นอย่างรุนแรงในขณะนี้และลำคอของเธอดูเหมือนจะติดขัดจนไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำถ้าเป็นจินที่ทำแบบนี้เธอคงคิดว่าเธอมีน้องชายที่ห่วงใย แต่นี่คือ อี้ จิ่นหลี... เธอรู้สึกหนักใจสำหรับผู้คุ้มกันของอี้ จิ่นหลี ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเห็นสิ่งนี้ เมื่อไหร่กัน… ที่เขาเคยเห็นนายน้อยอี้ปฏิบัติกับผู้หญิงแบบนั้น?บางทีอาจจะไม่นานก่อนที่คนทั้งเมืองเฉินจะรู้จักชื่อของเธอ!“รู้สึกดีขึ้นไหม?” เสียงอันอ่อนโยนดังขึ้น“ก็... ดีขึ้น" หลิง อี้หราน พูดพร้อมกับพยายามถอนมือของเธอเป็นครั้งที่สามอย่างไรก็ตาม นิ้วของเขาอยู่รอบข้อมือของเธออย่างแน่นหนา เขาหลีกเลี่ยงรอยช้ำที่หลังมือของเธออย
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
