LOGINShare
บทที่ 1337
Related chapters
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1338
เย่เหวินหมิงนึกถึงผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าฟกช้ำ และร่างกายซูบผอมของโจวเชียนหยุนตลอดทั้งคืน เขาไม่สามารถสลัดภาพนั้นออกจากหัวได้เลย‘นี่ฉันเป็นอะไรไป? ทำไมช่วงนี้ฉันนึกถึงโจวเชียนหยุนมากขนาดนี้?’ เมื่อเธอส่งอาหยันน้อยมาให้เขาในอีกสามเดือน เขาก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้อีก! “ประธานเย่ครับ? คุณคิดว่าข้อเสนอนี้เป็นยังไงบ้างครับ? ประธานเย่?” เสียงของลูกน้องเขาดังขึ้นขัดความคิดที่เหม่อลอยของเขา และในที่สุดเขาก็ได้สติ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในห้องประชุมที่กำลังประชุมกับผู้จัดการอาวุโสอยู่“ผมจะไปตรวจดูข้อเสนอและคุยกับพวกคุณทีหลัง วันนี้เลิกประชุมก่อนแล้วกัน” เย่เหวินหมิงกล่าว‘เลิกประชุม?’ผู้บริหารอาวุโสต่างก็มองหน้ากัน ‘เขาไม่ได้บอกว่าข้อเสนอต้องเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ในที่ประชุมวันนี้เหรอ?’ทว่าในเมื่อเจ้านายว่าอย่างนั้นแล้ว คนอื่น ๆ จึงไม่มีอะไรจะพูดอีกพวกเขารวบรวมเอกสารของตัวเองแล้วออกไปสุดท้ายเย่เหวินหมิงก็พูดกับเลขาที่อยู่ใกล้ ๆ ว่า “คุณก็ออกไปด้วยนะ ผมอยากอยู่คนเดียว”“ได้ค่ะ” เลขาตอบเมื่อเย่เหวินหมิงอยู่ตามลำพังในห้องประชุม ร่องรอยความเหนื่อยล้าและการดิ้นรนต่อสู้ก็ปราก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1339
คิ้วสวยของโจวเชียนหยุนย่นเข้าหากัน “คุณต้องการจะทำบ้าอะไรกันแน่? ฉันเขียนข้อตกลงให้คุณแล้วไม่ใช่หรือไง? คุณสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าสามเดือนนี้จะเป็นเวลาของฉันกับอาหยันน้อย?”เย่เหวินหมิงเงียบไป แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการจะทำอะไรกันแน่! เขาร้อนใจตั้งแต่ตอนที่อยู่ที่บริษัท และเอาแต่นึกถึงภาพเมื่อคืนจนต้องมาที่นี่ด้วยความหุนหันพลันแล่น“เมื่อคืนมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? เธอตบหน้าจื่ออินจริงเหรอ?” เย่เหวินหมิงหาข้ออ้างที่ทำให้เขามาที่นี่ได้โดยชอบธรรมทันใดนั้นโจวเชียนหยุนก็ตระหนักได้ในตอนที่ได้ยินแบบนี้ ‘นี่เขามาเรียกร้องหาความยุติธรรมให้คงจื่ออินหรอกเหรอ?’“ค่ะ ฉันตบเอง คุณจะมาเอาคืนฉันแทนคงจื่ออินเหรอ?” เธอถามอย่างเย็นชา“เธอยอมให้สิทธิ์เลี้ยงดูอาหยันน้อยกับฉัน จื่ออินก็เต็มใจจะดูแลลูกเป็นเหมือนลูกของเธอเองและจะดูแลเขาเป็นอย่างดี มีอะไรให้ไม่พอใจอีก? เธอไม่คิดว่าตัวเองทำเกินไปหน่อยเหรอที่ตบจื่ออิน?” เย่เหวินหมิงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“ทำเกินไปเหรอ? ฉันยังนึกเกลียดอยู่เลยที่ทำได้แค่ตบ! แค่ตบจะพอกับสิ่งที่เธอทำได้ยังไง?” สิ่งที่เธอเกลียดมากที่สุดไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องเข
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1340
แม้ว่าชุดเกราะของเธอจะเต็มไปด้วยรอยร้าว แต่เธอก็ยังไม่อยากถูกดูแคลน และโดนชายคนนี้เยาะเย้ย!“โจวเชียนหยุน เธอเป็นอะไรไป?” เสียงของเย่เหวินหมิงดังขึ้นเหนือหัวของเธอ“ฉัน...” เธอพยายามบอกว่าตัวเองไม่เป็นอะไร แต่เธอแทบจะกัดลิ้นตัวเองขณะพูดออกมาร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อยขณะที่เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดออกมาจากหน้าผากของเธอ และไหลลงมาอาบข้างแก้ม ใบหน้าของเธอขาวซีดจนไร้สีรวมถึงริมฝีปากของเธอก็ด้วย“ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล!” เย่เหวินหมิงกล่าว เขาเห็นเธอเจ็บแบบนี้มากกว่าหนึ่งครั้งแล้ว!เขาจับแขนเธอไว้ขณะพูดโดยไม่ได้จับไว้แรงเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว และท่าทางการจับก็ระมัดระวังราวกับกลัวเธอเจ็บ“ไม่เป็นไร ฉันไม่อยากไปโรงพยาบาล” โจวเชียนหยุนกล่าว“ทำไมถึงไม่อยากไปโรงพยาบาล? ทำไมต้องทำเป็นเข้มแข็งด้วย?” เย่เหวินหมิงถามอย่างขุ่นเคืองโจวเชียนหยุนพูดขึ้นมาอย่างยากลำบากหลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ “คุณกลายเป็นคน... เห็นอกเห็นใจคนอื่นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? การที่ฉันเจ็บปวดเจียนตาย... ไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการหรอกเหรอ? หนี้ที่พ่อสร้าง ลูกสาวต้องชดใช้ เป็นคุณไม่ใช่เหรอ... ที่เรียกร้องให้ฉันชดใช้หนี้แทนพ่อ?”ใบหน้าขอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1341
เย่เหวินหมิงมองกวอซิ่นหลี่ นิ้วของเขาที่จับแขนของโจวเชียนหยุนไว้ในขณะนี้ดูเหมือนจะแข็งทื่อสุด ๆไม่รู้ทำไมตอนนี้เขาถึงรู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นมือที่สามเขาค่อย ๆ คลายนิ้วออก และโจวเชียนหยุนก็กล่าวกับเย่เหวินหมิงว่า “ฉันกำลังจะล็อกประตูบ้านและไปโรงพยาบาล คุณจะอยู่ที่นี่ต่อเหรอคะ?” เย่เหวินหมิงเดินออกจากประตูด้วยใบหน้าเย็นชา โจวเชียนหยุนหยิบกุญแจออกมาและล็อกประตูทันทีกวอซิ่นหลี่จับโจวเชียนหยุนไว้ขณะที่เย่เหวินหมิงมองตามร่างของคนทั้งสองที่เดินจากไป ตอนนี้เขารู้สึกปวดฟันขึ้นมาอีกครั้ง“ผู้ชายคนนี้มันมีดีอะไร? โจวเชียนหยุนเห็นอะไรในตัวเขา? อีกอย่าง ผู้ชายคนนี้กล้าดียังไงถคงมาอนากได้ผู้หญิงที่ฉันไม่ต้องการแล้ว?”กวอซิ่นหลี่พาโจวเชียนหยุนไปที่รถ รถออกตัวมาได้ครึ่งทางแล้วจู่ ๆ โจวเชียนหยุนก็พูดว่า “ไม่เป็นไรแล้วค่ะ คุณไม่ต้องพาฉันไปโรงพยาบาลหรอก”“แต่คุณดูไม่ค่อยดีเลย ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจดูสักหน่อยล่ะครับ?” กวอซิ่นหลี่กล่าว“ไม่จำเป็นจริง ๆ ค่ะ” เธอส่ายหัว “เรื่องก่อนหน้านี้... ขอบคุณนะคะ”“ผู้ชายคนนั้นคงเป็น... พ่อของอาหยันน้อยสินะครับ” กวอซิ่นหลีกล่าว เพราะเห็นว่าเขาคล้ายค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1342
สุดท้ายโจวเชียนหยุนก็ถอนหายใจ เธอมองหลิงอี้หรานและกล่าวว่า “ใช่ ฉันเป็นมะเร็งตับระยะที่สาม ฉันน่าจะมีเวลาเหลืออยู่อีกไม่ถึงครึ่งปี ถึงหมอจะบอกว่าการทำคีโมช่วยต่ออายุไปได้ประมาณสองปี แต่ฉันไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลือไปเพื่อทำคีโม ฉันอยากจะใช้ชีวิตหกเดือนนี้ไปเพื่อตัวเอง!”หลิงอี้หรานชะงักไป แม้เธอจะรู้สึกแย่ที่เห็นยาพวกนั้น แต่เธอก็ไม่รู้ว่าอาการป่วยของโจวเชียนหยุนจะร้ายแรงขนาดนี้!“การ... ผ่าตัดล่ะคะ? หมอบอกว่ายังไงบ้าง?” เธอรีบถาม“ไม่ต่างกันมาก ยกเว้นว่าฉันจะได้รับการปลูกถ่ายตับ แต่เพราะกรุ๊ปเลือดเฉพาะของฉัน เลยหาตับที่เข้ากันไม่ได้ เราเลยแทบไม่มีโอกาส” โจวเชียนหยุนกล่าวคุณนายโจวกล่าวอย่างลังเลเล็กน้อย “ฉันคิดเรื่องนี้แล้ว มันยังพอมีหวัง! ก่อนหน้านี้ลูกบริจาคไขกระดูกให้ใครบางคนไปไม่ใช่เหรอ? หมอบอกว่าเขาแก่กว่าลูกไม่กี่ปีและมีกรุ๊ปเลือดเดียวกัน ทำไมเราไม่ลองหาคนคนนี้ดูล่ะ? บางทีเขาอาจจะ... เต็มใจบริจาคตับให้ก็ได้นะ?”อย่างไรเสียการบริจาคตับไปบางส่วน ตับส่วนที่เหลือก็ยังทำงานได้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย และจะค่อย ๆ เพิ่มเซลล์ขึ้นจนตับกลับมาสมบูรณ์ได้อีกครั้งในอนาคตโจวเชียนหยุ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1343
เธอสามารถจินตนาการได้ถึงความแน่วแน่ของพี่โจวที่ตัดสินใจจะมอบสิทธิ์การเลี้ยงดูอาหยันน้อยให้เย่เหวินหมิงพี่โจวคงไม่ตัดสินใจแบบนี้ ถ้าเธอไม่ได้ทรมานจากอาการเจ็บป่วยที่รักษาให้หายยากแบบนี้!ความแปลกใจปรากฏในดวงตาของอี้จิ่นหลี “เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?”หลิงอี้หรานกล่าวพึมพำ “มะเร็งระยะที่สาม มีแค่การปลูกถ่ายตับที่จะช่วยเธอได้ แต่พี่โจวมีเลือดกรุ๊ปเฉพาะ ทำให้การหาตับที่เหมาะสมยากขึ้นไปอีก”ขณะพูดเธอสูดน้ำมูกและเงยหน้ามองอี้จิ่นหลี “จินคะ ช่วยหาอีกอย่างให้ฉันได้ไหม?”อี้จิ่นหลีมองดวงตาสีแดงของผู้หญิงตรงหน้าเขาที่มีชั้นน้ำตาบาง ๆ อยู่ภายใน “ได้สิ ได้ทุกอย่าง แต่เธอไม่ร้องแล้วนะ ได้ไหม?” น้ำตาของเธอทำให้เขาปวดใจแม้จะรู้ว่าเธอเสียน้ำตาเพราะเป็นห่วงโจวเชียนหยุน แต่... แต่ก็ยังทำให้เขาหึงได้อยู่ดีเขาไม่อยากให้เธอเสียน้ำตาให้ใครหลิงอี้หรานสะอื้นเล็กน้อยและสงบสติอารมณ์ก่อนจะพูดว่า “ฉันเพิ่งรู้ว่าพี่โจวเคยบริจาคไขกระดูกไป แต่เป็นแบบไม่ระบุชื่อ พี่โจวเองก็ไม่รู้ว่าใครที่เธอบริจาคให้ค่ะ”มีประกายสว่างวาบในดวงตาของอี้จิ่นหลีเมื่อได้ยินอย่างนี้ “เธอสงสัยว่าโจวเชียนหยุนจะบริจาคไขกระดูกให้เย่เหวิน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1344
ดังนั้นหลิงอี้หรานจึงยังคงต้องปลอบอี้จิ่นหลีหลังจากการฉีดยาอยู่เช่นเคย “เอาล่ะ ๆ ฉันไม่เป็นไรจริง ๆ นะคะ ก็แค่การฉีดยาเอง ไม่ได้เจ็บขนาดนั้น”ตอนนี้ดวงตาของเขาแดงขึ้นเล็กน้อย "ไม่เจ็บมากเหรอ? จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง?" เขาเคยถามหมอ และได้คำตอบว่ายิ่งเธอฉีดยาบ่อยเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเจ็บมากขึ้นเท่านั้น“เอาล่ะ ๆ เป็นเด็กดีนะคะ คุณบอกฉันเองไม่ใช่เหรอว่า อย่าอารมณ์เสีย ใช่ไหม? ทำไมตอนนี้คุณถึงดูเหมือนจะร้องไห้แล้วล่ะ? หลังจากนี้เรามีเรียนอีกนะคะ” หลิงอี้หรานกล่าวเธอตบไหล่อี้จิ่นหลีและลูบหัวเขาขณะพูดพยาบาลที่ยังอยู่ในห้องมองภาพนั้นด้วยความตะลึง ‘นี่ใช่... นายน้อยอี้จริงเหรอ? นายน้อยอี้ที่เลื่องชื่อเรื่องความเด็ดขาดและเย็นชาน่ะเหรอ?‘แต่ทำไมเขาถึงดูเหมือน... ลูกหมาขนาดนี้?! เขาดูเหมือนลูกหมาที่อ้อนเจ้าของเพื่อขอกอด ขอหอมเลย'‘และแน่นอนว่า... เจ้าของก็ต้องเป็น...’ พยาบาลคนนั้นเหลือบมองหลิงอี้หรานมีแค่ผู้หญิงคนนี้ที่ทำอะไรแบบนั้นกับนายน้อยอี้ได้ ข่าวที่นายน้อยอี้แต่งงานกับคนไม่มีชื่อเสียงแพร่ไปทั่วในกลุ่มเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล แต่ข้างนอกนั่นยังไม่มีใครรู้ข่าวเรื่องนี้!ตอนแรกเจ้าหน้าที่ทางก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1345
“ไม่สำคัญหรอก ถึงเธอจะอยากรังแกฉันจริง ๆ ก็ตาม” เขาพูดพร้อมกับจ้องมองเธอ “แต่ไม่ว่าจะอยากรังแกฉันแบบไหน ขอแค่ไม่ทิ้งฉันไปก็พอ”ไม่รู้ว่าทำไมคำพูดของเขาถึงทำให้เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างกดดันหัวใจ และเขาก็ยังคงไม่สบายใจกับอะไรบางอย่างแต่... อะไรที่เขาไม่สบายใจกันล่ะ? พวกเขาแต่งงานกันแล้ว ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดำเนินไปด้วยดี และเธอก็รู้สึกว่าพวกเขาค่อย ๆ กลับไปดีกันเหมือนเมื่อก่อนที่พวกเขาเคยใช้เวลาด้วยกันเธอจับใบหน้าเขาไว้ และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ไม่มีทางที่ฉันจะทิ้งคุณไปหรอกนะคะ”เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น ความหม่นหมองในดวงตาของเขาก็เบาบางลง ก่อนที่รอยยิ้มจาง ๆ จะปรากฏบนมุมปากของเขารอยยิ้มนั้นสวยงามมากและจับใจจนเธอเกือบหลงเข้าไปผู้ชมรอบตัวพวกเขาต่างตกตะลึงไป‘พระเจ้า! ผู้หญิงคนนี้ทั้งจับทั้งลูบหน้านายน้อยอี้เลย แถมนายน้อยอี้ยังปล่อยให้เธอ... จับอยู่อย่างนั้น!‘ยิ่งไปกว่านั้น นายน้อยอี้ยังยิ้มอยู่ด้วย! รอยยิ้มแบบนี้หาดูที่อื่นไม่ได้หรอกนะ! เหมือนกับว่านายน้อยอี้จะมีดวงตาไว้สำหรับผู้หญิงคนนั้นคนเดียว! รอยยิ้มของเขาที่นุ่มนวลนั้นทั้งหมดมีไว้เพื่อผู้หญิงคนนี้เท่านั้น!’ผู
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
หลิงอี้หรานลุกขึ้นและกอดชินเหลียนอีเบา ๆ “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเสียใจ”“เธอพูดเรื่องอะไรกัน? ฉันก็แค่อยากให้เธอโอเคแล้วก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องในอดีต ยังไงซะ เธอก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช่ไหมล่ะ?” ชินเหลียนอีพูดพร้อมสูดจมูกและฝืนยิ้มให้หลิงอี้หรานแต่หลิงอี้หรานรู้สึกแสบจมูกเมื่อเธอเห็นรอยยิ้มของเพื่อนรัก เหลียนอีนั้นยังเจ็บช้ำจากอาการอกหัก แต่ว่าเลือกทึ่จะกลบฝังความเจ็บปวด และเผชิญหน้ากับคนอื่นด้วยรอยยิ้ม“ฉันจะไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องห่วงฉันหรอก เธอสิเป็นคนที่ต้องไม่เป็นอะไร รีบ ๆ หายดีไว ๆ เธอต้องมาเล่นกับลูก ๆ ของฉันตอนที่พวกเขาเกิดมาแล้ว” หลิงอี้หรานบอก“พวกเราทุกคนจะต้องไม่เป็นอะไร” ชินเหลียนอีกอดเพื่อนรักเธอแน่นและก็พูดกับตัวเองอีกครั้ง “ฉันจะลืมไป๋ถิงซิน ฉันทำได้แน่ ๆ ฉันก็แค่ต้องมองว่า ความสัมพันธ์ของฉันและไป๋ถิงซินก็เป็นความทรงจำเรื่องหนึ่ง จากนี้ไปมันจะเป็นแค่ความทรงจำเท่านั้น”อาการเริ่มเย็นขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้ก็ใกล้วันตรุษจีนเข้ามาทุกที หลิงอี้หรานเอามือลูบท้อง เธอไม่เห็นจินมาหลายวันแล้ว ทุกวันนี้เธอคิดถึงแต่เรื่องที่เหลียนอีพูด ‘เดินไปข้างหน้า’ เธอถามตัวเองว่า เธอรัก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
”นายน้อยอี้แค่ต้องการปกป้องคุณให้ดีขึ้นแค่นั้นครับคุณผู้หญิง” เกาฉงหมิงบอก “เขาจะปกป้องฉัน หรือว่าคอยจับตาดูฉันกันแน่?” อี้หรานถาม เกาฉงหมิงเงียบไปทันที เพราะอย่างไรนายน้อยอี้ก็สั่งไม่ให้บอกอี้หรานเรื่องเลขาหวังเพื่อไม่ให้เธอต้องเป็นกังวลโดยเฉพาะตอนนี้เธอใกล้คลอดแล้ว หลิงอี้หรานเองก็ไม่ได้คาดคั้นเธอแค่ก้มหน้ามองหน้าท้องที่พองนูน เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหลิงอี้หรานก็เจอชินเหลียนอี เธอดูท่าทางสดใสตอนนี้เธอดูแลตัวเองได้แล้ว เมื่อออกจากโรงพยาบาลและได้พักผ่อนสักหน่อย เธอก็สามารถกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้ชินเหลียนอี้ทักหลิงอี้หราน “อี้หราน เธอมาแล้ว มาสิมา มานั่งเร็ว เธอเป็นคนท้องแล้วตอนนี้ก็เป็นช่วงต้องระวัง” หลังจากที่อี้หรานนั่ง เธอก็ถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? หมอบอกไหมว่า เธอจะออกจากโรงพยาบาลได้วันไหน?”“หมอบอกว่า ฉันออกได้อาทิตย์หน้าน่ะ” ชินเหลียนอี้ยิ้มกริ่มพร้อมเอามือลูบหัวที่โล้นเลี่ยน หลังจากที่เธอผ่าตัดสมองผมของเธอก็โดนโกนออกจนเกลี้ยงและเธอก็อาจจะต้องใส่วิกไปสักพักหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล “เมื่อวานพี่โจวมาหาฉันแล้วบอกว่าเธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันว่าเธอเหมือนรอดตายหวุดหวิดเลยห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
อี้จิ่นหลีเกือบจะวิ่งออกจากห้องตรวจของหมอด้วยอาการตื่นตระหนก เขาสั่งหวงเซียนบอดี้การ์ดของหลิงอี้หรานแล้วหมอคนใหม่ให้กลับมาที่ห้องตรวจ หมอที่เคยตรวจหลิงอี้หรานนั้นโดนคนของกู้ลี่เฉินทำให้สลบ“นายน้อยอี้ คุณเป็นอะไรไหมครับ?” เกาฉงหมิงถาม เพราะว่าตอนนี้นายน้อยอี้ดูหน้าซีดมาก“ฉันไม่เป็นอะไร” อี้จิ่นหลีหายใจอย่างยากลำบาก เขาไม่คาดคิดว่า ตัวเองจะยังหวาดกลัวอยู่ เขานั้นกลัวว่า เธอจะตอบว่าเสียใจ แม้เธอจะยังไม่ได้คิดถึงเรื่องการหย่า เขาก็กลัวว่าสักวันเธอจะคิดขึ้นมา เขานั้นกลัวว่า เธออาจจะรักเขาไม่มากพอ.. เขากลัวหลายอย่างมาก“นายเจอเลขาหวังหรือยัง?” อี้จิ่นหลียกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากและถามเกาฉงหมิง“ยังครับ” เกาฉงหมิงตอบ ตั้งแต่งานศพของนายท่านอี้ เลขาหวังที่เคยทำงานให้นายท่านอี้ก็หายตัวไป แม้ว่าพวกเขาจะสั่งคนเพิ่มไปตามหาเลขาหวังก็ยังหาไม่เจอ“ตามหาต่อไป ตราบใดที่เขายังไม่ออกจากเมืองเฉินไป ถึงต้องพลิกแผ่นดินก็ต้องหาเขาให้ได้” อี้จิ่นหลีสั่ง สีหน้าเขามืดครึ้ม เลขาหวังนั้นเป็นคนเก็บความลับของปู่ ปู่ของเขาน่าจะทำมากกว่าแค่ส่งอีเมลข้อมูลความจริงไปหากู้ลี่เฉิน มันจะต้องมีอย่างอื่นอีก ไม่อย่า
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
ขณะที่พูดเขาก็เดินมาหาหลิงอี้หรานและจ้องเธอ “เธอเคยบอกว่าเธอจะไม่ทิ้งฉันตราบใดที่ฉันไม่ทิ้งเธอใช่ไหม? ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะไม่ทิ้งฉันไปตราบที่เธอยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?” หลิงอี้หรานอึ้งไป สิ่งที่เธอเคยพูดก่อนหน้านี้ยังดังกังวาลในหูเธอ มือของเธอจับหน้าท้องซึ่งตอนนี้ใหญ่เท่าอายุครรภ์พร้อมคลอด เธอสูดหายใจลึกก่อนบอกว่า “ใช่ ฉันพูดแบบนั้น” จากนั้นเธอก็หันไปมองกู้ลี่เฉินและพูดว่า “กู้ลี่เฉิน คุณก็ได้ยินเขาแล้ว ฉัน… จะไม่ทิ้งจินไป” เมื่อเธอพูดคำว่า ‘จิน’ ออกมา ดวงตาของอี้จิ่นหลีก็เป็นประกายขณะที่เขายืนอยู่ข้างเธอ ความตื่นเต้นยินดีฉายผ่านใบหน้าเขาอย่างห้ามไม่อยู่ ‘เธอเรียกฉันว่าจินอีกครั้งแล้ว นี่หมายความว่าเธอยอมอภัยให้แล้วลืมเรื่องในอดีตใช่ไหม?’สีหน้ากู้ลี่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ว่าก็ไม่ได้รู้สีกแปลกใจมากนัก บางทีเขาก็อาจจะคาดคำตอบนี้ไว้แล้ว เขาแค่อยากรู้ว่า เธอจะยังอยู่กับอี้จิ่นหลีไหมหลังจากที่ได้รู้ความจริง “โอเค เข้าใจแล้ว ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ” กู้ลี่เฉินพูดก่อนที่จะออกจากห้องตรวจของหมอไปพร้อมคนของเขา อี้จิ่นหลียังสั่งให้คนอื่นออกไปจากห้อง จู่ ๆ ก็เหลือ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
”จิ่นหลีขังคุณไว้เหรอ?” กู้ลี่เฉินถาม หลิงอี้หรานอึ้งไป ‘ขังฉันเหรอ? เขาเอาความคิดนี้มาจากไหนกัน?’เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเธอ กู้ลี่เฉินก็บอกว่า “จำนวนของยามในคฤหาสน์อี้ทุกวันนี้เพิ่มขึ้นมาสามเท่า และผมก็ได้ยินว่าระบบรักษาความปลอดภัยก็เปลี่ยนเป็นตัวที่ดีขึ้น อีกอย่างผมไปหาคุณสองครั้งแล้ว แต่ว่าอี้จิ่นหลีก็หยุดผมไว้ทั้งสองครั้ง ผมเจอคุณไม่ได้เลย พอผมโทรเข้ามือถือของคุณ สัญญาณก็โดนตัดไปอัตโนมัติ” หลิงอี้หรานตกใจเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้ กลายเป็นที่เธอรู้สึกว่าจำนวนของบอดี้การ์ดเพิ่มขึ้นนั้นเธอไม่ได้คิดไปเอง แสดงว่าจินส่งคนมากขึ้นให้มาคอยตามเธอ มีครั้งหนึ่งที่เธออยากไปเดินแถวบ้านแต่ว่าย่านนั้นก็มีการจัดการเก็บกวาดจนหมด และเธอก็มีบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งคอยห้อมล้อม ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่ออกไปเดินเตร่อีกเลย เธอเดินอยู่แต่ในคฤหาสน์เท่านั้น แต่ก็ดูเหมือนมีกล้องวงจรปิดในบ้านเพิ่มขึ้นด้วย 'นีจินกลัว… ว่าฉันจะหนีเหรอ? เขาเลยขังฉันไว้ด้วยวิธีนี้’ หลิงอี้หรานครุ่นคิดขณะที่กู้ลี่เฉินพูดอย่างวิตก “ระหว่างคุณกับเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าเขา…” เขานั้นกลัวว่าหลังจากที่อี้หรานรู้ความจริง ความสัมพันธ์ร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
”แต่ถึงอย่างนั้นคุณก็ยังเป็นทายาทลำดับที่สองของตระกูลห่าว ไม่ใช่ว่าคุณจะไม่ได้อะไรเลย คุณก็ยังได้สิ่งที่พ่อแม่ของคุณจะให้อยู่ดี”“ได้มาไม่เท่าไหร่แล้วจะมีประโยชน์อะไร?” ห่าวอี้เหมิงแค่นเสียง “ถ้าพี่สาวฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วฉันเป็นทายาทลำดับสองของตระกูลห่าว พ่อแม่ของคุณคงไม่ให้ค่าฉันแบบนี้แล้วก็ต้องบอกให้คุณระวังตอนที่คบกับฉัน” เซียวจื่อฉีหน้าแดงก่ำทันที เขารู้ว่าห่าวอี้เหมิงพูดถูก พ่อแม่ของเขาเลือกเธอเพราะว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลห่าว “แต่หลิงอี้หรานบริสุทธิ์ ทำไมคุณถึงทำกับเธอแบบนั้นตอนที่อยู่ในคุก ทั้ง ๆ ที่คุณก็ป้ายความผิดให้เธอแล้ว?” เซียวจื่อฉีถาม เซียวจื่อฉีตัวสั่นเมื่อคิดถึงว่า ห่าวอี้เหมิงทำกับอี้หรานอย่างไรในตอนนั้น แล้วที่แท้ตัวเธอเองกลับเป็นฆาตกรตัวจริง ผู้หญิงคนนี้เสแสร้งแกล้งแสดงใส่เขามากแค่ไหนนะ?“เธอเป็นแฟนคุณ มีเพียงแต่ต้องกำจัดหล่อนเท่านั้นฉันถึงจะมีโอกาสได้เป็นแฟนคุณ” ห่าวอี้เหมิงยิ้มเย้ย “ ฉันก็แค่อยากเห็นว่า หลิงอี้หรานสำคัญกับคุณมากแค่ไหน แต่… ฮ่าฮ่า… กลายเป็นว่าเธอไม่มีค่าอะไรเลย” หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่ง ห่าวอี้เหมิงก็บอกอีกว่า “เซียวจื่อฉี คุณเขี่ยหลิง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
แต่ด้านนอกช่วงนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เครือข่ายของตระกูลห่าวล้มและไม่สามารถจ่ายหนี้ธนาคารได้ ดังนั้นธนาคารจึงยื่นเรื่องให้ห้ามมีการเคลื่อนไหวใด ๆ เกี่ยวกับทรัพย์สินของตระกูลห่าว ขณะเดียวกัน ข่าวก็แพร่ไปว่า ตำรวจได้ไปจับกุมห่าวอี้เหมิงในงานแฟนมีตติ้ง แม้ว่าห่าวอี้เหมิงจะออกจากวงการบันเทิงมาแล้ว แต่เธอก็ยังมีแฟนคลับเหนียวแน่นจำนวนมาก เธอนั้นแต่งตัวเพื่อไปงานแฟนมีตติ้งโดยใส่สร้อยคอมูลค่า 300 ล้านบาท เธอถึงขั้นเชิญนักข่าวมาร่วมงาน เจตนาของห่าวอี้เหมิงที่จัดงานแฟนมีตติ้งก็คือเพื่อแสดงให้เห็นว่า ตระกูลห่าวไม่ได้เจอปัญหาทางด้านการเงิน และเพื่อให้ชื่อของเธอติดกระแสในโลกออนไลน์ แต่ตำรวจกลับโผล่มาในงานแฟนมีตติ้งของเธอเธอนั้นโดนใส่กุญแจมือต่อหน้าแฟนคลับกลุ่มใหญ่โดยตำรวจที่บอกว่า มาจับเธอในข้อหาต้องสงสัยการฆาตกรรม บรรดาแฟนต่างก็ตกตะลึง ‘ฆาตกรรมเหรอ? ฆาตกรรมอะไรกัน? เทพธิดาห่าวของเราเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมเหรอ?’ ด้วยสถานการณ์เช่นนี้จึงไม่มีโอกาสที่จะปกปิดข่าวไว้ได้ แม้ห่าวอี้เหมิงและตระกูลห่าวจะอยากทำแค่ไหนก็ตาม เพราะอย่างไรก็มีแฟน ๆ อยู่มากเกินไป จากนั้นเหตุการณ์นี้ก็กลายเป็นหัวข้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
เขานั้นจะทำทุกอย่างให้เธอยอมอภัยทุกอย่างยกเว้นไปจากเขา เขาไม่สนใจว่าเธอต้องการจะไปจากคฤหาสน์อี้ หรือไปจากเขา แต่ว่าเขายังอยากจะกักขังเธอไว้ในคฤหาสน์อี้ มันเหมือนกับเขาเชื่อว่า เธอจะไม่มีทางทิ้งไปแบบนั้นแน่ เมื่อพูดจบแล้วจิ่นหลีก็หันหลังเดินออกจากห้องไป ไม่นานพยาบาลก็เข้ามาซึ่งเป็นคนเดียวกับที่คอยดูแลอี้หรานตอนกลางคืนตลอดหลายวันมานี่ “คุณผู้หญิงอี้คะ คุณผู้ชายอี้บอกว่าให้คุณพักผ่อน เขาจะไม่เข้ามาในห้องอีกแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องอะไรแล้วค่ะ” พยาบาลผู้ดูแลบอกหลิงอี้หรานเงียบ เธอนอนลงและหลับตาช้า ๆ แต่มือของเธอยังคงลูบท้องอยู่ เธอนั้นพยายามสงบสติอารมณ์ลง เธอต้องทำใจให้สงบเพื่อเด็ก ๆ ‘ฉันควรทำยังไงดี? ฉันไม่สามารถลืมความเจ็บปวดและการที่เขามองดูอยู่ข้าง ๆ เพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ได้? ใช่ไหม?’จู่ ๆ เธอก็คิดถึงสิ่งที่เขามักบอกเธอเสมอว่า หากเขารู้จักเธอเร็วกว่านี้ เขาก็จะไม่ปล่อยให้เธอต้องทรมานแบบนี้น ตอนนั้นเธอเพียงคิดว่า เขาหมายถึงช่วงเวลาที่เธอต้องทรมานอยู่ในคุก แต่มันมีความหมายอื่นที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา หากว่าเขารู้จักและตกหลุมรักเธอเร็วกว่านี้ เขาก็คงไม่นั่งดูอยู่เฉย ๆ เขาจะต้อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
เมื่อหมอและพยาบาลออกไป หลิงอี้หรานก็มองอี้จิ่นหลีที่ยังคงยืนอยู่ในห้อง เขายืนไม่ไกลจากเตียงนักและเหมือนห้อมล้อมไปด้วยความเปล่าเปลี่ยวสิ้นหวัง อี้หรานเม้มปากและบอกว่า “พอลูกคลอดแล้ว ฉันอยากจะย้ายออกจากบ้านตระกูลอี้”อี้จิ่นหลีเงยหน้ามองเธอทันทีด้วยสีหน้าตระหนกตกใจ “เธออยากจะ… ออกจากคฤหาสน์อี้เหรอ?”เธอตอบ “ใช่ เพราะว่าฉันไม่รู้ว่าจะมองหน้าคุณยังไง บางทีการย้ายออกจากคฤหาสน์อี้อาจจะดีกับเราทั้งคู่”เธออาจจะหาข้อแก้ตัวมาช่วยแก้ตัวให้การกระทำของเขาได้ อย่างเช่น เธออาจจะบอกว่าเพราะตอนนั้นเขายังไม่รู้จักเธอและเธอก็ไม่มีค่าอะไรในสายตาเขา แล้วเขาจะมาเห็นอกเห็นใจคนที่ไม่มีความสำคัญอะไรได้อยางไร ในเมื่อเขานั้นมักจะไร้ความรู้สึกอยู่เสมอ? มันก็จะอธิบายได้ว่า ทำไมเขาถึงได้ทำเพียงแค่ดูแต่ไม่เข้ามามีส่วนร่วมอะไร เธออาจจะหาข้ออ้างได้มากกว่าหนึ่งข้อเพื่อที่จะใช้เกลี้ยกล่อมตัวเอง เธอนั้นถูกเลี้ยงดูมาให้เชื่อมั่นในความยุติธรรม นั่นเลยเป็นสาเหตุที่เธอเลือกเป็นทนายซึ่งจะต่อสู้เพื่อความถูกต้องและความยุติธรรมด้วยการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือ แต่คนที่เธอรักที่สุดกลับไม่แยแสและปล่อยให้เธอต้องติดคุกโดยไร้ค
