Share
บทที่ 1331
Related chapters
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1332
ในตอนนี้จู่ ๆ ความรู้สึกตื่นตระหนกก็เข้ามาเกาะกุมหัวใจของเขา ...“เหวินหมิง ทำไมอยู่ ๆ คุณถึงถอนฟ้องล่ะคะ? คุณไม่ต้องการสิทธิ์เลี้ยงดูลูกแล้วเหรอ?” คงจื่ออินเดินทางมาที่เมืองเฉินโดยเฉพาะและถามคำถามนั้นในทันทีที่เจอหน้าเย่เหวินหมิงเธอร้อนใจมาตลอดตั้งแต่ที่เขามาเมืองเฉิน ราวกับรู้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นแม้ตอนนี้โจวเชียนหยุนจะตกต่ำถึงขีดสุด แต่เธอก็ยังมีลูกกับเย่เหวินหมิง สายสัมพันธ์ของพวกเขา อย่างไรแล้วก็ตัดไม่ขาด!เธอไม่มีวันสบายใจได้ตราบเท่าที่ยังไม่ได้เป็นคุณนายตัวจริงของบ้านตระกูลเย่!“ผมทำข้อตกลงกับเธอไปแล้ว เธอจะส่งอาหยันน้อยให้ผมในอีกสามเดินและจะไม่โผล่หน้ามาให้อาหยันน้อยเห็นหลังจากนั้นอีก” เย่เหวินหมิงกล่าวเสียงเบาคงจื่ออินประหลาดใจและถามว่า “เธอ... ไม่ได้คิดจะทำอะไรใช่ไหมคะ? ทำไมอยู่ ๆ เธอถึงได้ยอมแพ้สิทธิ์การเลี้ยงดูได้ง่าย ๆ ขนาดนี้?”‘คิดจะทำอะไร...’ ภาพของโจวเชียนหยุนและผู้ชายที่ดูซื่อสัตย์คนนั้นมองกันอย่างอบอุ่นผุดขึ้นในหัวของเขา และเขาก็รู้สึกอึดอัดในอกทันที “พอแล้ว เธอจะไปคิดทำอะไรได้? เธอเป็นใครจะมาสู้กับผม?” มีความโกรธซ่อนอยู่ในน้ำเสียงของเย่เหวินหมิงคงจื่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1333
โจวเชียนหยุนไม่คิดว่าคงจื่ออินจะโผล่หน้ามาให้เธอเห็นอีกครั้งคงจื่ออินในชุดออกแบบจากแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดังดูสง่างามและเยือกเย็น เธอดูเหมือนคุณผู้หญิงรวย ๆ คนหนึ่ง ทั้งยังมีรอยยิ้มแห่งชัยชนะอยู่บนใบหน้าละเอียดอ่อนช้อยของเธออีกด้วย“โจวเชียนหยุน เจอกันอีกแล้วนะ พูดไปแล้วฉันนึกว่าเธอจะสู้กับเหวินหมิงจนหมดหน้าตักซะอีก แต่ไม่คิดเลยนะว่าเธอจะยอมแพ้ในสิทธิ์การเลี้ยงลูกก่อนคดีจะถึงศาล ทำไมล่ะ? เธอพยายามจะเรียกร้องผลประโยชน์มากกว่านี้จากการยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงดูเหรอ?” คงจื่ออินยืนอยู่ตรงหน้าแผงขายอาหารและมองโจวเชียนหยุนอย่างดูถูก ราวกับว่ากำลังมองคนขี้แพ้โจวเชียนหยุนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น “มาถึงนี่เพื่อบอกฉันแค่นี้ใช่ไหม?”“ไม่จ้ะ ฉันมาเพื่อบอกเธอว่า เหวินหมิงกับฉันจะแต่งงานกันในอีกสามเดือน พอเธอส่งเด็กมาให้เย่เหวินหมิงในอีกสามเดือนแล้ว ฉันจะเป็นคนดูแลเขาเป็น ‘อย่างดี’ เอง” คงจื่ออินกล่าวเน้นคำว่า ‘อย่างดี’ แต่คนฟังสามารถรู้สึกได้ถึงความข่มขู่ผ่านสิ่งนี้ทันทีโจวเชียนหยุนหรี่ตามองเธออย่างเย็นชาคงจื่ออินกล่าวด้วยรอยยิ้มมุมปาก “แม้ว่าเธอจะทำให้ฉันแท้ง แต่ยังไงลูกก็ยังเป็นลูกของเหวินหมิง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1334
คงจื่ออินตัวสั่นด้วยความโกรธ และความโกรธของเธอก็เกินควบคุม “โจวเชียนหยุน ดีนี่ คอยดูได้เลย!”เธอกดโทรออกพลางพูด จากนั้นไม่นานก็มีอันธพาลเข้ามาและเริ่มไล่ลูกค้าไป พวกเขาสร้างปัญหาด้วยการคว่ำโต๊ะร้านของโจวเชียนหยุน ในขณะที่คงจื่ออินแค่นั่งมองอยู่ข้าง ๆ ด้วยรอยยิ้มโต๊ะเดียวที่อันธพาลไม่ยุ่งคือโต๊ะที่คงจื่ออินนั่งอยู่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นคนที่คงจื่ออินเรียกมาหนึ่งในอันธพาลตรงเข้าไปเตะและต่อยโจวเชียนหยุน แม้ว่าเธอพยายามปัดป้อง แต่ก็ไม่สำเร็จในไม่ช้าโจวเชียนหยุนก็ล้มลงไปกองกับพื้นอันธพาลเตะโจวเชียนหยุนด้วยเท้าและพ่นคำสบถ “แกตาบอดเหรอ? ไม่รู้หรือไงว่าใครหาเรื่องได้ไม่ได้? วันนี้เราจะสอนบทเรียนให้แกเอง คราวหน้าคราวหลังจะได้มองเห็นชัด ๆ ไง!"โจวเชียนหยุนกัดฟันแน่น ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่ร้องขอความเมตตา นี่เป็นการกระทำสุดท้ายที่เธอจะยังเหลือศักดิ์ศรีได้อยู่ในทันใดนั้นเองแรงที่กำลังทุบตีเธออยู่ก็หายไป เธอได้ยินเสียงร้องของอันธพาลคนนั้นและเสียงกรี้ดของคงจื่ออิน‘เกิดอะไรขึ้น?’โจวเชียนหยุนตะลึงไป จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงคุ้นเคย “พี่โจวไม่เป็นไรใช่ไหมคะ? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”โจวเช
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1335
อี้จิ่นหลีเป็นคนแรกที่รู้ตัวและพูดราวกับว่าเข้าใจบางอย่าง “เกิดอะไรขึ้น? คุณมาที่นี่เพื่อรับคู่หมั้นเหรอ ประธานเย่?”“คุณล่ะ นายน้อยอี้? มารับใครที่นี่ด้วยเหรอ?” เย่เหวินหมิงถามกลับแทนที่จะตอบคำถาม“ฉันมาที่นี่เพื่อรับภรรยาและเพื่อนของเธอ” อี้จิ่นหลียิ้มจาง ๆ เย่เหวินหมิงขมวดคิ้ว เมื่อกี้คงจื่ออินไม่ได้พูดอะไรมาก เธอแค่บอกว่ามีเรื่องเกิดขึ้นและอยู่ที่สถานีตำรวจ ทั้งเธอยังสะอื้นเล็กน้อย เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่ได้ถามอะไรเพิ่มและรีบมุ่งหน้ามาถึงอย่างนั้นเมื่อได้ยินสิ่งที่อี้จิ่นหลีกล่าว เย่เหวินหมิงก็รู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นรัวของตนเอง ใบหน้าของโจวเชียนหยุนปรากฏขึ้นในความคิดของเขา‘โจวเชียนหยุน... อยู่ที่สถานีตำรวจด้วยเหรอ?’ในตอนที่เย่เหวินหมิงกำลังจะเดินเข้าไปข้างใน จู่ ๆ อี้จิ่นหลีก็กล่าวขึ้นมาว่า “ได้ยินมาว่าโจวเชียนหยุนมอบสิทธิ์การเลี้ยงดูให้คุณแล้วเหรอประธานเย่ คุณสงสัยไหมว่าทำไม?”‘ทำไม...’ เย่เหวินหมิงคิดถึงเรื่องที่โจวเชียนหยุนพูดเรื่องเริ่มต้นชีวิตใหม่ และได้แต่งงานมีลูกกับผู้ชายคนอื่น เขาพบว่าฟันของตัวเองขบกันแน่น “ไม่คิดเลยนะว่านายน้อยอี้จะชอบเรื่องซุบซิบกับเขาด้วย”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1336
ปกติแล้วเธอมักจะไม่ทำตัวเด่น แต่ครั้งนี้เธอต้องออกหน้าเพื่อพี่โจว ไม่อย่างนั้นคงจื่ออินก็จะยิ่งรังแกพี่โจวมากไปกว่านี้แน่!ดวงตาของคงจื่ออินเปล่งประกายเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงดื้อรั้นด้วยการพูดว่า “ได้สิ ฉันเองก็อยากรู้ความจริงเหมือนกัน!”หลิงอี้หรานเมินคงจื่ออิน และมองไปที่โจวเชียนหยุน “พี่โจว ลุกไหวไหมคะ?”“ไหวจ้ะ” โจวเชียนหยุนฝืนยิ้มและซวนเซลุกขึ้นเดินหลิงอี้หรานกำลังจะเข้าไปช่วยพยุงโจวเชียนหยุน แต่อี้จิ่นหลีกล่าวว่า “ฉันทำเอง” พูดจบเขาก็จับแขนของโจวเชียนหยุน แล้วพวกเขาทั้งสามก็พากันออกไปที่ทางออกของสถานีตำรวจดวงตาของเย่เหวินหมิงหรี่ลงเล็กน้อย เขารู้ว่าอี้จิ่นหลีและโจวเชียนหยุนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน เป็นเพราะหลิงอี้หรานชายหนุ่มจึงเต็มใจจะช่วยเหลือโจวเชียนหยุนถึงอย่างนั้นเย่เหวินหมิงก็ยังคงพบว่าภาพนั้นบาดตาเขาเป็นพิเศษโจวเชียนหยุนไม่ได้ชายตามองเย่เหวินหมิงแม้แต่นิดเดียวในตอนที่เธอเดินผ่านเขา เธอไม่สนใจเขาเลยสักนิดริมฝีปากของเย่เหวินหมิงเม้มเข้าหากันจนเกือบเป็นเส้นตรง เขามองร่างของโจวเชียนหยุนที่กำลังเดินจากไปคงจื่ออินหัวเสียขึ้นมาขณะมองเย่เหวินหมิง เขาเอาแต่จ้องแผ่นหลังข
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1337
‘โจวเชียนหยุน พอฉันได้เป็นนายหญิงบ้านตระกูลเย่แล้ว ฉันจะไม่ปล่อยเธอและลูกนอกคอกของเธอไปแน่! ฉันจะเลี้ยงเด็กนั่นให้เป็นคนหัวทึบไร้ประโยชน์ และไม่มีที่ว่างให้เธอได้เข้ามาเปลี่ยนแปลงอะไร! ...หลิงอี้หรานและอี้จิ่นหลีไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนโจวเชียนหยุนเพื่อตรวจเช็กบาดแผลตามตัว โชคดีที่โจวเชียนหยุนมีรอยแผลแค่ผิวหนังภายนอกเท่านั้น ไม่ได้ได้รับบาดเจ็บที่กล้ามเนื้อหรือกระดูกของเธอหลังจากไปส่งโจวเชียนหยุนที่บ้าน หลิงอี้หรานก็ยังคงหงุดหงิดกับการกระทำอันน่ารังเกียจของคงจื่ออิน“คุณว่า พี่โจวจะเชื่อใจว่าเย่เหวินหมิงจะดูแลอาหยันน้อยได้จริงไหมคะ? พอเย่เหวินหมิงกับคงจื่ออินแต่งงานกันแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็จะกลายเป็นแม่เลี้ยงของอาหยันน้อยนะ!” หลิงอี้หรานกล่าวอี้จิ่นหลีกล่าวว่า “เธอก็คงมีเหตุผลของเธอ เอาเถอะ ๆ ใจเย็นก่อนนะ ผู้หญิงท้องโกรธมันไม่ดีกับลูกนะ”หลิงอี้หรานตอบว่า “ฉันแค่รู้สึกว่าไมยุติธรรมกับพี่โจวเลย เย่เหวินหมิงไม่เห็นเหรอว่าคงจื่ออินเสแสร้งแค่ไหน?”“บางทีเขาอาจจะเห็นนะ แต่ปล่อยผ่าน เท่าที่ฉันรู้ เย่เหวินหมิงคบกับคงจื่ออินเพราะเขาเคยเป็นโรคที่ต้องการปลูกถ่ายไขกระดูกในตอนที่ตระกูลเย่กำล
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1338
เย่เหวินหมิงนึกถึงผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าฟกช้ำ และร่างกายซูบผอมของโจวเชียนหยุนตลอดทั้งคืน เขาไม่สามารถสลัดภาพนั้นออกจากหัวได้เลย‘นี่ฉันเป็นอะไรไป? ทำไมช่วงนี้ฉันนึกถึงโจวเชียนหยุนมากขนาดนี้?’ เมื่อเธอส่งอาหยันน้อยมาให้เขาในอีกสามเดือน เขาก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้อีก! “ประธานเย่ครับ? คุณคิดว่าข้อเสนอนี้เป็นยังไงบ้างครับ? ประธานเย่?” เสียงของลูกน้องเขาดังขึ้นขัดความคิดที่เหม่อลอยของเขา และในที่สุดเขาก็ได้สติ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในห้องประชุมที่กำลังประชุมกับผู้จัดการอาวุโสอยู่“ผมจะไปตรวจดูข้อเสนอและคุยกับพวกคุณทีหลัง วันนี้เลิกประชุมก่อนแล้วกัน” เย่เหวินหมิงกล่าว‘เลิกประชุม?’ผู้บริหารอาวุโสต่างก็มองหน้ากัน ‘เขาไม่ได้บอกว่าข้อเสนอต้องเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ในที่ประชุมวันนี้เหรอ?’ทว่าในเมื่อเจ้านายว่าอย่างนั้นแล้ว คนอื่น ๆ จึงไม่มีอะไรจะพูดอีกพวกเขารวบรวมเอกสารของตัวเองแล้วออกไปสุดท้ายเย่เหวินหมิงก็พูดกับเลขาที่อยู่ใกล้ ๆ ว่า “คุณก็ออกไปด้วยนะ ผมอยากอยู่คนเดียว”“ได้ค่ะ” เลขาตอบเมื่อเย่เหวินหมิงอยู่ตามลำพังในห้องประชุม ร่องรอยความเหนื่อยล้าและการดิ้นรนต่อสู้ก็ปราก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1339
คิ้วสวยของโจวเชียนหยุนย่นเข้าหากัน “คุณต้องการจะทำบ้าอะไรกันแน่? ฉันเขียนข้อตกลงให้คุณแล้วไม่ใช่หรือไง? คุณสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าสามเดือนนี้จะเป็นเวลาของฉันกับอาหยันน้อย?”เย่เหวินหมิงเงียบไป แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการจะทำอะไรกันแน่! เขาร้อนใจตั้งแต่ตอนที่อยู่ที่บริษัท และเอาแต่นึกถึงภาพเมื่อคืนจนต้องมาที่นี่ด้วยความหุนหันพลันแล่น“เมื่อคืนมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? เธอตบหน้าจื่ออินจริงเหรอ?” เย่เหวินหมิงหาข้ออ้างที่ทำให้เขามาที่นี่ได้โดยชอบธรรมทันใดนั้นโจวเชียนหยุนก็ตระหนักได้ในตอนที่ได้ยินแบบนี้ ‘นี่เขามาเรียกร้องหาความยุติธรรมให้คงจื่ออินหรอกเหรอ?’“ค่ะ ฉันตบเอง คุณจะมาเอาคืนฉันแทนคงจื่ออินเหรอ?” เธอถามอย่างเย็นชา“เธอยอมให้สิทธิ์เลี้ยงดูอาหยันน้อยกับฉัน จื่ออินก็เต็มใจจะดูแลลูกเป็นเหมือนลูกของเธอเองและจะดูแลเขาเป็นอย่างดี มีอะไรให้ไม่พอใจอีก? เธอไม่คิดว่าตัวเองทำเกินไปหน่อยเหรอที่ตบจื่ออิน?” เย่เหวินหมิงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“ทำเกินไปเหรอ? ฉันยังนึกเกลียดอยู่เลยที่ทำได้แค่ตบ! แค่ตบจะพอกับสิ่งที่เธอทำได้ยังไง?” สิ่งที่เธอเกลียดมากที่สุดไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องเข
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
