Share
บทที่ 1326
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1327
หลิงอี้หรานกล่าว “ค่ะ ฉันมีความสุข การแต่งงานของเรามีความสุขยิ่งกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก บางทีฉันก็กังวลนิดหน่อยเพราะตอนนี้ฉันมีความสุขมากจริง ๆ โดยเฉพาะตอนที่ฉันเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับพี่โจวและเหลียนอี ฉัน...”“ไม่!” เขาขัดเธอขึ้นมาในทันทีและพูดด้วยความมั่นใจมาก “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป!”สายตาแน่วแน่และจดจ่อของเขาจับเธอไว้แน่นราวกับตาข่ายจับปลาเธอเต็มใจที่จะถูกตาข่ายของเขาจับไว้เช่นนี้ “ค่ะ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป!” ...ตอนนี้เป็นเวลาเลยตีสามไปแล้ว โจวเชียนหยุนพาสังขารอันเหนื่อยล้าของเธอกลับไปยังบ้านเช่า เธอหยิบยาหลายกระปุกออกมา เติมน้ำใส่แก้ว และกินยาทั้งหมดนั้นมียาอยู่ราว ๆ เจ็ดถึงแปดเม็ด พวกมันเคยเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธออยากจะกิน แต่ตอนนี้พวกมันเป็นแสงแห่งความหวังให้เธออยู่ต่อได้อีกวันตอนที่คุณนายโจวออกมาจากห้องนอน ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเห็นลูกสาวกำลังกินยาอยู่ “แม่ว่าลูกเลิกไปตั้งแผงขายข้าวดีกว่านะ เรายังพอมีเงินอยู่ หรือแม่ไปทำงานเป็นผู้ช่วยแม่บ้านก็ได้ ลูกจะได้มีเวลาอยู่กับอาหยันน้อยมากขึ้นหน่อย”โจวเชียนหยุนกลืนยาสองเม็ดส
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1328
เมื่อโจวเชียนหยุนพูดจบ คุณนายโจวก็ร้องไห้จนแทบขาดใจขณะที่กอดลูกสาวของเธอไว้โจวเชียนหยุนลูบหลังของแม่เธออย่างอ่อนโยนและกล่าวปลอบเธอเสียงเบา “แม่ ไม่ร้องนะคะ ไม่ร้อง...”คนที่เธอห่วงที่สุดไม่ใช่ลูกชายของเธอ แต่เป็นแม่ของเธอ แม่ของเธอได้อุทิศหลายอย่างให้เธอ แต่เธอในฐานะลูกสาวกลับไม่สามารถตอบแทนแม่ที่สูงอายุของเธอได้จนถึงวันสุดท้ายของชีวิตด้วยซ้ำ! ...โจวเชียนหยุนไปยังตลาดที่อยู่แถวบ้านเพื่อซื้อวัตถุดิบสำหรับตั้งร้านแผงลอย และเธอก็บังเอิญเจอกวอซิ่นหลี่ระหว่างเดินทางกลับกวอซิ่นหลี่ดีใจที่ได้พบโจวเชียนหยุน “พอดีเลย ผมกำลังกลัวว่าไปถึงบ้านแล้วไม่มีใครอยู่”“มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ?” โจวเชียนหยุนถาม“บังเอิญผมมีเรื่องให้ต้องจัดการใกล้ ๆ นี้ ผมเลยแวะเอาของเล่นมาให้ ผมมีของเล่นเมื่อตอนเด็ก ๆ ที่ยังสภาพดีอยู่ อาหยันน้อยดูจะสนใจตอนที่ผมบอกว่ามี ผมเลยอยากจะเอาให้เขา ถ้าเก่าไปก็ทิ้งได้นะครับ เพราะยังไงมันก็เป็นของมีค่าเล็กน้อยเท่านั้นเอง” กวอซิ่นหลี่กล่าว“ขอบคุณค่ะ” โจวเชียนหยุนกล่าวขอบคุณเขา“จะถือของพวกนี้ขึ้นไปข้างบนเหรอครับ? ให้ผมช่วยนะ!” เมื่อเห็นวัตถุดิบบนรถมอเตอร์ไซค์ กวอซิ่นหลี่ก็พ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1329
“ขอบคุณนะคะ” โจวเชียนหยุนกล่าวเมื่อกวอซิ่นหลี่หันหลังไป ดวงตาของโจวเชียนหยุนก็ยังคงมองแผ่นหลังของเขาราวกับถอนหายใจกับอะไรบางอย่าง หรือกำลังนึกไปถึงบางสิ่งจนกระทั่งกวอซิ่นหลี่ขึ้นรถและขับออกไปจากหมู่บ้านโจวเชียนหยุนจึงหันหลังกลับ เธอเดินไปยังรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างสำหรับตั้งร้านของเธอ แต่เดินไปได้เพียงสองสามก้าวเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ดูรีบร้อนตรงปรี่มาหาเธอ ต่อจากนั้นใครบางคนจับแขนของเธอไว้และเธอก็หันไปตามแรงดึง“นั่นเป็นผู้ชายที่เธอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยเหรอ?” เสียงของเย่เหวินหมิงที่เข้าหูของโจวเชียนหยุนมีความประชดประชันอยู่ในนั้นจากนั้นใบหน้าเคร่งขรึมเย็นชาของเขาก็สะดุดตาเธอความรู้สึกประหลาดใจปรากฏผ่านดวงตาของโจวเชียนหยุนในตอนที่เธอเห็นชุดแต่งกายอันไร้ที่ติของเย่เหวินเหมิง “คุณมาทำอะไรที่นี่?”“สำคัญด้วยเหรอ? ฉันไม่ควรมาที่นี่งั้นสิ?” เย่เหวินหมิงถามอย่างเย็นชา คิ้วเรียวยาวของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อย และใบหน้าของเขาก็มีความไม่พอใจ ความคิดที่ว่าเธอมองตากับชายคนหนึ่งที่หน้าตาธรรมดา ๆ ด้วยรอยยิ้มทำเอาเขาตื่นตระหนก‘เธอไม่เคยยิ้มแบบนั้นต่อหน้าฉันเลย แต่เธอกลับยิ้มให้กับผู้ชายห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1330
เธอไม่พูดอะไร ไม่ว่าคำพูดของเขาตอนนี้จะรุนแรงแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถทำร้ายเธอได้อีกแล้ว เวลาที่เหลือของเธอจะมีไว้เพื่อแม่และอาหยันน้อยเท่านั้น“โอเค ฉันจะเอาข้อตกลงมาให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ” เธอพูดและชำเลืองมองแขนตัวเองซึ่งยังถูกเขาจับกุมไว้ “คุณเย่ ช่วยปล่อยฉันได้ไหมคะ?” เย่เหวินหมิงคลายมือของเขาด้วยใบหน้าเย็นชาโจวเชียนหยุนเดินนำไปในขณะที่เย่เหวินหมิงมองไปยังแผ่นหลังของเธอ ในทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงความอ้างว้างในฝ่ามือของเขา... มันน่ากลัวเห็นได้ชัดว่าเธอยินยอมทำตามคำขอของเขา แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกไม่สบายใจขนาดนี้?โจวเชียนหยุนและเย่เหวินหมิงมาถึงบ้านเช่าของเธอไม่มีใครอยู่ที่บ้านคุณนายโจวเองก็ออกไปข้างนอกเช่นกัน โจวเชียนหยุนเข้าไปในห้อง หยิบกระดาษและปากกาออกมาก่อนจะถามเย่เหวินหมิง “คุณอยากให้ฉันเขียนอะไร?”เขามองเธอและพูดว่า “เขียนว่าเธอจะยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงดูและเธอจะส่งอาหยันน้อยให้ฉันในสามเดือน นับจากนั้น เธอจะไม่โผล่หน้าออกมาให้เขาเห็น หรือติดต่อกับเขาส่วนตัวอีก อย่าพยายามเล่นแง่อะไร ถ้าเธอพยายามลอง ฉันจะทำให้เธอลำบากกว่าที่เจอในคุกแน่”“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เล่นแง่อะไรหรอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1331
โจวเชียนหยุนพยายามจะสลัดมือออกจากการเกาะกุมของเขา แต่นิ้วของเขาไม่ต่างอะไรจากลูกกรงเหล็ก ยิ่งเธอพยายามก็ยิ่งเจ็บตัว“บอกมาสิ เธอเองไม่ใช่เหรอที่เอาเศษแก้วแทงท้องตัวเอง? แล้วก็บอกว่าไม่อยากมีลูกอีก?” เย่เหวินหมิงถามเสียงเข้มโจวเชียนหยุนหยุดดิ้นและเงยหน้ามองชายตรงหน้า ไม่ว่าเธอจะเคยรักเขาแค่ไหน แต่ตอนนี้ทุกอย่างได้หมดเกลี้ยงไปแล้ว“ถ้าเขาเป็นคนที่ฉันชอบ แล้วไงถ้าฉันเต็มใจจะมีลูกกับเขา? เย่เหวินหมิง ฉันจะไม่ยอมมีลูกอีกคนกับคุณตราบเท่าที่ฉันยังมีชีวิตอยู่!” เธอตอบกลับ เสียงนิ่ง ๆ ของเธอดูเหมือนจะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมใดเจือปนในทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมา “จริงเหรอ? ผู้ชายที่เธอชอบ? ผู้ชายคนก่อนหน้านี้น่ะเหรอ? อย่าลืมล่ะว่าเธอเคยบอกว่าชอบฉัน เธอแก้ผ้าและปีนขึ้นเตียงฉันด้วยซ้ำ” “เป็นความผิดพลาดของฉันเอง” เธอกล่าวอย่างเย็นชา‘ความผิดพลาด...’ คำนั้นดูเหมือนจะปั่นป่วนเขา เขาก้มหน้าลงจูบเธออย่างรุนแรงในทันที ราวกับว่าเขาอยากจะพิสูจน์บางอย่างด้วยการทำให้เธอเงียบลงโจวเชียนหยุนพยายามต่อต้านในทันทีที่เธอรู้สึกตัว แต่ดูเหมือนเธอจะพ่ายแพ้ในการต่อต้านและตอบรับจูบของเขาไปชั่วขณะหนึ่ง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1332
ในตอนนี้จู่ ๆ ความรู้สึกตื่นตระหนกก็เข้ามาเกาะกุมหัวใจของเขา ...“เหวินหมิง ทำไมอยู่ ๆ คุณถึงถอนฟ้องล่ะคะ? คุณไม่ต้องการสิทธิ์เลี้ยงดูลูกแล้วเหรอ?” คงจื่ออินเดินทางมาที่เมืองเฉินโดยเฉพาะและถามคำถามนั้นในทันทีที่เจอหน้าเย่เหวินหมิงเธอร้อนใจมาตลอดตั้งแต่ที่เขามาเมืองเฉิน ราวกับรู้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นแม้ตอนนี้โจวเชียนหยุนจะตกต่ำถึงขีดสุด แต่เธอก็ยังมีลูกกับเย่เหวินหมิง สายสัมพันธ์ของพวกเขา อย่างไรแล้วก็ตัดไม่ขาด!เธอไม่มีวันสบายใจได้ตราบเท่าที่ยังไม่ได้เป็นคุณนายตัวจริงของบ้านตระกูลเย่!“ผมทำข้อตกลงกับเธอไปแล้ว เธอจะส่งอาหยันน้อยให้ผมในอีกสามเดินและจะไม่โผล่หน้ามาให้อาหยันน้อยเห็นหลังจากนั้นอีก” เย่เหวินหมิงกล่าวเสียงเบาคงจื่ออินประหลาดใจและถามว่า “เธอ... ไม่ได้คิดจะทำอะไรใช่ไหมคะ? ทำไมอยู่ ๆ เธอถึงได้ยอมแพ้สิทธิ์การเลี้ยงดูได้ง่าย ๆ ขนาดนี้?”‘คิดจะทำอะไร...’ ภาพของโจวเชียนหยุนและผู้ชายที่ดูซื่อสัตย์คนนั้นมองกันอย่างอบอุ่นผุดขึ้นในหัวของเขา และเขาก็รู้สึกอึดอัดในอกทันที “พอแล้ว เธอจะไปคิดทำอะไรได้? เธอเป็นใครจะมาสู้กับผม?” มีความโกรธซ่อนอยู่ในน้ำเสียงของเย่เหวินหมิงคงจื่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1333
โจวเชียนหยุนไม่คิดว่าคงจื่ออินจะโผล่หน้ามาให้เธอเห็นอีกครั้งคงจื่ออินในชุดออกแบบจากแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดังดูสง่างามและเยือกเย็น เธอดูเหมือนคุณผู้หญิงรวย ๆ คนหนึ่ง ทั้งยังมีรอยยิ้มแห่งชัยชนะอยู่บนใบหน้าละเอียดอ่อนช้อยของเธออีกด้วย“โจวเชียนหยุน เจอกันอีกแล้วนะ พูดไปแล้วฉันนึกว่าเธอจะสู้กับเหวินหมิงจนหมดหน้าตักซะอีก แต่ไม่คิดเลยนะว่าเธอจะยอมแพ้ในสิทธิ์การเลี้ยงลูกก่อนคดีจะถึงศาล ทำไมล่ะ? เธอพยายามจะเรียกร้องผลประโยชน์มากกว่านี้จากการยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงดูเหรอ?” คงจื่ออินยืนอยู่ตรงหน้าแผงขายอาหารและมองโจวเชียนหยุนอย่างดูถูก ราวกับว่ากำลังมองคนขี้แพ้โจวเชียนหยุนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น “มาถึงนี่เพื่อบอกฉันแค่นี้ใช่ไหม?”“ไม่จ้ะ ฉันมาเพื่อบอกเธอว่า เหวินหมิงกับฉันจะแต่งงานกันในอีกสามเดือน พอเธอส่งเด็กมาให้เย่เหวินหมิงในอีกสามเดือนแล้ว ฉันจะเป็นคนดูแลเขาเป็น ‘อย่างดี’ เอง” คงจื่ออินกล่าวเน้นคำว่า ‘อย่างดี’ แต่คนฟังสามารถรู้สึกได้ถึงความข่มขู่ผ่านสิ่งนี้ทันทีโจวเชียนหยุนหรี่ตามองเธออย่างเย็นชาคงจื่ออินกล่าวด้วยรอยยิ้มมุมปาก “แม้ว่าเธอจะทำให้ฉันแท้ง แต่ยังไงลูกก็ยังเป็นลูกของเหวินหมิง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1334
คงจื่ออินตัวสั่นด้วยความโกรธ และความโกรธของเธอก็เกินควบคุม “โจวเชียนหยุน ดีนี่ คอยดูได้เลย!”เธอกดโทรออกพลางพูด จากนั้นไม่นานก็มีอันธพาลเข้ามาและเริ่มไล่ลูกค้าไป พวกเขาสร้างปัญหาด้วยการคว่ำโต๊ะร้านของโจวเชียนหยุน ในขณะที่คงจื่ออินแค่นั่งมองอยู่ข้าง ๆ ด้วยรอยยิ้มโต๊ะเดียวที่อันธพาลไม่ยุ่งคือโต๊ะที่คงจื่ออินนั่งอยู่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นคนที่คงจื่ออินเรียกมาหนึ่งในอันธพาลตรงเข้าไปเตะและต่อยโจวเชียนหยุน แม้ว่าเธอพยายามปัดป้อง แต่ก็ไม่สำเร็จในไม่ช้าโจวเชียนหยุนก็ล้มลงไปกองกับพื้นอันธพาลเตะโจวเชียนหยุนด้วยเท้าและพ่นคำสบถ “แกตาบอดเหรอ? ไม่รู้หรือไงว่าใครหาเรื่องได้ไม่ได้? วันนี้เราจะสอนบทเรียนให้แกเอง คราวหน้าคราวหลังจะได้มองเห็นชัด ๆ ไง!"โจวเชียนหยุนกัดฟันแน่น ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่ร้องขอความเมตตา นี่เป็นการกระทำสุดท้ายที่เธอจะยังเหลือศักดิ์ศรีได้อยู่ในทันใดนั้นเองแรงที่กำลังทุบตีเธออยู่ก็หายไป เธอได้ยินเสียงร้องของอันธพาลคนนั้นและเสียงกรี้ดของคงจื่ออิน‘เกิดอะไรขึ้น?’โจวเชียนหยุนตะลึงไป จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงคุ้นเคย “พี่โจวไม่เป็นไรใช่ไหมคะ? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”โจวเช
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
