Share
บทที่ 1082
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1083
“ฉันมาที่นี่เพื่อหาหยันน้อย ยังไงเขาก็เป็นลูกชายของฉันไม่ใช่เหรอ?” เย่เหวินหมิงกล่าวเบา ๆ ความรู้สึกหลายอย่างผสมกันในทันที เขาพูดอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนตอนที่เธอท้องแล้วเขาบอกให้เธอไปเอาเด็กคนนี้ออก!ถึงอย่างนั้นเธอไม่อยากให้ลูกชายเห็นความขัดแย้งระหว่างพวกเขา“ไปกันเถอะ อาหยันน้อย” โจวเชียนหยุนกล่าว เธอต้องพาลูกชายกลับไปฝากไว้กับแม่ของเธอเพราะเธอต้องไปตั้งร้านแผงลอยเจ้าตัวน้อยกล่าวว่า “คุณพ่อบอกว่าวันนี้จะไปส่งเรากลับบ้านฮะ”ในใจของโจวเชียนหยุนอยากจะกล่าวปฏิเสธในทันที แต่สิ่งที่เย่เหวินหมิงกล่าวต่อมาได้หยุดทุกอย่างที่เธออยากจะพูดลง“อาหยันน้อย อยากให้คุณพ่อไปส่งบ้านเหรอครับ?”“ฮะ” อาหยันน้อยตอบด้วยเสียงเล็ก ๆ ของเขาที่ฟังดูไร้เดียงสาและมีความสุขโจวเชียนหยุนมองไปยังสีหน้ามีความสุขของลูกชายเธอแล้วก็ได้แต่กัดฟันไม่พูดอะไรออกมาพ่อแม่หลายคนที่มารับลูก ๆ ของเขาตรงหน้าประตูทางเข้าโรงเรียนอนุบาลต่างมองมาทางพวกเขา เย่เหวินหมิงรูปงามกับโจวเชียนหยุนผู้น่าเวทนาเป็นภาพที่ทำให้เกิดความแตกต่างอย่างชัดเจนราวกับว่าพวกเขาไม่สมควรจะยืนอยู่ด้วยกันเลยแม้แต่นิดโจวเชียนหยุนไม่ชินกับการเป็นจุ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1084
“ใช่จ้ะ แม่บอกไปแล้วครั้งก่อนว่าเขาเป็นพ่อของลูกจริง ๆ ไม่ใช่เหรอจ๊ะ?” โจวเชียนหยุนพูด เธอไม่เคยมีความตั้งใจจะปกปิดความจริงจากลูกชายไปตลอดทั้งชีวิตถึงอย่างนั้นเธอก็ตั้งใจไว้ว่าจะรอจนกว่าเด็กชายจะอายุ 18 ปี แล้วค่อยบอกเขา แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะล่วงหน้ามาไกลเลยทีเดียว“ทำไมคุณพ่อถึงกลับมาจากสวรรค์ได้ในตอนนี้เหรอครับ?” เด็กน้อยถามขณะที่มองไปยังเย่เหวินหมิง เย่เหวินหมิงแทบจะสำลัก เขากลอกตาและมองไปยังโจวเชียนหยุนโจวเชียนหยุนรู้สึกอับอายเล็กน้อย ‘ทำไมฉันต้องบอกลูกว่าพ่อเขาขึ้นสวรรค์ไปแล้วด้วยเนี่ย?’“ตอนนั้นพ่อไม่รู้ว่าลูกอยู่ไหน แต่ตอนนี้พ่อรู้แล้ว พ่อจะคอยอยู่เคียงข้างอาหยันน้อยเองนะ” เย่เหวินหมิงกล่าวจะว่าไปก็แปลก เขามักดูเฉยชาอยู่เสมอ แต่กับเลือดเนื้อเชื้อไขเพียงหนึ่งเดียวของเขา เขากลับอ่อนโยนด้วยอย่างไม่รู้ตัว เขารู้สึกเสียใจ โดยเฉพาะเมื่อเห็นเครื่องช่วยฟังที่ลูกชายของเขาสวมอยู่แม้ว่าลูกชายของเขาจะเกิดมาพิการด้านการฟัง แต่เขาจะไม่ยอมให้อาหยันน้อยด้อยกว่าใคร เขาอยากทำให้ลูกชายของเขาอยู่เหนือกว่าคนอื่นจนไม่มีใครกล้าล้อเลียน!เด็กน้อยแสดงความเขินอายออกมาแต่ก็ยิ้มอย่างคาดหวั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1085
คนตัวเล็กตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นโจวเชียนหยุนมองภาพตรงหน้าเธอ และรับรู้ได้เลยว่าลูกชายของเธอคงมีความสุขอย่างแท้จริง! อาหยันน้อยมักจะเขินอายและไม่ค่อยพูดกับคนรอบข้าง เขาจะมีความกระตือรือร้นมากขึ้นเมื่ออยู่กับคนใกล้ชิดสนิทสนมเท่านั้นแต่นาน ๆ ครั้งเขาถึงจะดูตื่นเต้นแบบตอนนี้!แม้ว่าเย่เหวินหมิงจะ... สวมชุดสูทที่ดูสะอาดเรียบร้อยและมีสีหน้าที่จริงจัง แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนในดวงตาของเขาเขาตอบสนองต่อความตื่นเต้นของอาหยันน้อย และเดินไปทางซ้ายหรือขวาตามที่เจ้าตัวเล็กบอกใครจะไปคิดว่าประธานเย่กรุ๊ปที่ใครก็มองว่าเป็นคนจริงจังจะมีด้านแบบนี้ด้วยเช่นกันจมูกของโจวเชียนหยุนรู้สึกระคายเคือง ‘หรือนี่จะเป็นธรรมชาติของคนเป็นพ่อลูกกันนะ? แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งพบกันไม่นาน และแม้ว่าเย่เหวินหมิงจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของอาหยันน้อยมาหลายปี แต่อาหยันน้อยกลับไม่ได้มองเขาเป็นคนแปลกหน้าและยอมรับเขาได้อย่างง่ายดาย’นี่เป็นเรื่องของความผูกพันทางสายเลือดสินะ?หลังจากนั้นสักพัก ในที่สุดโจวเชียนหยุนก็กล่าวว่า “เอาล่ะ อาหยันน้อย เราต้องเข้าบ้านกันแล้ว คุณยายรอเราอยู่ที่บ้านนะครับ!”เจ้าตัวเล็กด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1086
เดิมทีแล้วเธอคิดว่ามันเป็นเรื่องราวความรักเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ลืมคนรักเก่าของตัวเองแล้วตกหลุมรักกับชายอีกคน แต่นี่ไม่ใช่แค่เรื่องความรักและการหักหลังเท่านั้นเหรอ?อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ฟังเรื่องราวจนจบ เธอก็รู้สึกต่างออกไป‘หรือว่าผู้หญิงคนนั้นตกหลุมรักและฆ่าคนที่ตัวเองรักเพราะว่า... เธอยอมรับไม่ได้งั้นเหรอ?’‘เธอยอมรับไม่ได้ว่า ตัวเองเปลี่ยนใจและตกหลุมรักกับชายที่กักขังเธองั้นเหรอ?‘แต่หลังจากนั้นล่ะ? หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นกับเธอหลังจากที่เธอออกไป? เธอออกไปแล้วอยู่กับชายคนเดิมที่เธอรักหรือเปล่า?‘หรือเธออยู่ตัวคนเดียว?’เธอสงสัยว่า เรื่องหลังจากนั้นเป็นอย่างไรต่อไปแปลกพอควรที่เธอหมดวัยอยากรู้อยากเห็นแล้ว แต่เธอก็ยังสงสัยเรื่องของผู้หญิงที่อี้จิ่นหลีกล่าวถึง‘มันเป็นเพราะ... ฉันเองก็โดนขังไว้ในคฤหาสน์เดียวกันนี้หรือเปล่า?’หลิงอี้หรานลุกออกจากเตียงเดินไปยังหน้าต่าง และเปิดผ้าม่านออกเธอมองเห็นสระในสวนได้จากหน้าต่าง สระบัวยังคงดูสวยงามแม้จะเป็นเวลากลางคืนถึงอย่างนั้นเธอก็แปลกใจที่มีร่างหนึ่งยืนอยู่ริมสระและดูเหมือนว่ากำลังจ้องมองไปยังดอกบัวแสงจันทร์เย็น ๆ ตกกระทบล
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1087
นอกจากนั้น... ท่าทางของเขาก็ยังคงเหมือนเดิมก่อนที่เธอจะดึงม่านปิด เขายังคงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยคางที่เชิดขึ้น และมองมาทางเธอ!จู่ ๆ หลิงอี้หรานก็มีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ และเธอก็วิ่งออกจากห้องไปเธอไม่รู้ว่าร่มอยู่ไหน ดังนั้นหลิงอี้หรานจึงหยิบผ้าห่มขึ้นมากางไว้บนหัวและวิ่งออกไปท่ามกลางสายฝนเพื่อไปยังสระบัว แม้ว่าผ้าห่มจะปกคลุมหัวของเธอและร่างกายบางส่วน แต่สายฝนก็ยังกระทบกับแขนและร่างกายส่วนหน้าของเธอหยดฝนเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งหลิงอี้หรานรีบวิ่งไปหาอี้จิ่นหลี อ้าปากเล็กน้อย และพูดว่า “คุณมายืนทำอะไรตรงนี้? ฝนกำลังตกนะ รีบกลับเข้าไปเถอะ”ถึงอย่างนั้นเขากลับไม่ขยับเขยื้อนและยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม “เธอออกมาทำไม?” น้ำเสียงเย็นชาของเขาดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศสายฝนยามค่ำคืน เขาเปียกไปทั้งตัว ทั้งผมและใบหน้าของเขาเปียกไปด้วยเม็ดฝน และดวงตาดำขลับของเขาก็กำลังมองมายังเธอผ่านสายฝนที่โปรยปราย“เราค่อยคุยกันหลังจากที่คุณเข้าไปข้างในก็ได้” เธอพูดและจับแขนเพื่อดึงให้เขาเข้าไปข้างในถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ขยับเลย “ทำไมเธอถึงออกมา?” เขาถามย้ำคำถามเดิมหลิงอี้หรานไม่มีทางเลือกนอกจากพูดว่า “
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1088
กลายเป็นว่าหลิงอี้หรานกำลังรออี้จิ่นหลีอยู่ในห้องนอนของเขาแม้ว่าเธอจะไม่อยากรอ แต่เธอก็ไม่มีที่ให้ไป อย่างไรเธอก็เดินไปมาได้แค่ในคฤหาสน์นี้เท่านั้น เธอไม่สามารถหนีไปได้แม้ว่าเธออยากจะทำแบบนั้นก็ตามถ้าเป็นอย่างนั้น เธอคงจะไม่สนใจเรื่องนี้ห้องนอนของอี้จิ่นหลีมีขนาดเท่ากับห้องของเธอ และเฟอร์นิเจอร์ก็เป็นสไตล์วินเทจจีน สิ่งที่แตกต่างคือ ห้องของเขามีผนังที่ปิดด้วยผ้าม่านหนาทึบ‘อย่าบอกนะว่า.... ผนังนี่จะมีรอยเลือดเหมือนห้องเลือดกระเซ็นนั่นน่ะ?’หลิงอี้หรานรู้สึกว่ามันชวนให้ขยะแขยงอยู่เล็กน้อยเมื่อเธอนึกถึงเรื่องนี้ เธอเดินไปยังกำแพง มองผ้าม่าน และสงสัยว่ามีอะไรอยู่บนกำแพงด้านหลังของมัน บางที... ผ้าม่านนี่อาจจะเป็นแค่ของตกแต่งก็ได้ ใช่ไหม?ในตอนนั้นเองที่ประตูห้องน้ำก็เปิดออก และอี้จิ่นหลีก็ออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ เขาพันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอวเท่านั้น และเผยให้เห็นร่างกายส่วนบนที่ดูเหมือนจะผอมแต่กำยำของเขา ดวงตาสีดำของเขามองตรงมาที่เธอ เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่ติดอยู่ในกับดักทันทีเขาก้าวเข้ามาหาเธอทีละก้าว และเธอก็ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว ในทันใดเองที่เ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1089
‘แม้ว่าเธอจะไม่ได้รักฉัน แต่ตอนนี้เธอก็อยู่กับฉันแล้วไม่ใช่เหรอ?’หลิงอี้หรานรู้สึกได้เพียงน้ำหนักที่กดทับบนไหล่ข้างหนึ่งของเธอ น้ำหนักบางส่วนของเขาตอนนี้อยู่บนไหล่ของเธอเขาดูเหมือนคนที่หมดแรงสุด ๆ และมองหาบางอย่างเพื่อพยุงตัวไว้ แม้จะเป็นสิ่งชั่วคราวก็ตาม ถ้าหากเธอผลักไสเขาราวกับว่าเขาจะตกหน้าผาไป เธอดูเหมือนจะเป็นสิ่งนั้น และเป็นสิ่งเดียวบนโลกใบนี้ที่จะช่วยประคองเขาไว้ได้ ‘พระเจ้า ฉันมีความคิดแบบนั้นได้ยังไง?’ หลิงอี้หรานคิดพลางหัวเราะให้ตัวเอง เธอไม่มีทางเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยประคับประคองเขาได้หรอก นี่ก็เป็นแค่ภาพลวงที่เกิดจากสภาพอันเหนื่อยอ่อนของเขาก็เท่านั้น“งั้น... คุณก็พักเถอะ ฉันจะกลับไปห้องตัวเองแล้ว” หลิงอี้หรานกล่าวขณะที่พยายามจะจากไปถึงอย่างนั้นพอเธอหมุนตัว จู่ ๆ เขาก็ตรึงเธอลงบนเตียงก่อนที่เธอจะทันได้ก้าวออกไป“ปล่อยฉันนะ!” เธอพยายามจะผลักเขาออกไปอย่างตื่นตระหนก แต่เขากลับกอดเธอไว้แน่นขึ้น“ฉันไม่ได้จะทำอะไรเธอ ฉันแค่... จะกอดเธอไว้แบบนี้” เขาพูดพึมพำขณะฝังใบหน้าไว้บนไหล่ของเธอพลางสูดดมกลิ่นและสัมผัสอุณหภูมิของเธออย่างตะกละตะกลามราวกับว่านี่เป็นวิธีเดียวที่จ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1090
ตอนนี้ที่เขากำลังหลับอยู่ เขาดูเหมือนเป็นชายหนุ่มที่หลุดออกจากความเป็นตัวเอง เขาไม่บ้าดีเดือด แต่ดูคล้ายกับเทพบุตรแสนงดงามที่น่าเข้าหาถึงอย่างนั้น รอยย่นระหว่างคิ้วของเขาทำให้เขาดูค่อนข้างอ่อนแอ‘อ่อนแอเหรอ?’หลิงอี้หรานหัวเราะและกำลังจะพาตัวเองออกจากอ้อมแขนของเขาในตอนที่มือของเขาดูเหมือนจะจับเธอไว้โดยไม่รู้ตัว จากนั้น... เขาก็จับนิ้วทั้งสี่ของมือขวาเธอไว้หลิงอี้หรานตกใจและพยายามดึงนิ้วของเธอออกจากมือของเขา แต่พอทำอย่างนั้นเขากลับจับนิ้วเธอไว้แน่นแทน! นี่คล้ายกับว่าเขากำของรักของหวงไว้และไม่ยอมวางหลิงอี้หรานพูดไม่ออก เธอยังคงออกไปไม่ได้แม้ว่าเธอจะพยายามหมดแล้ว ‘นี่คืนนี้ฉันต้องนอนบนเตียงนี้กับเขาใช่ไหม?’เธอพยายามอีกหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถเอามือออกจากมือเขาได้เลย สุดท้ายก็ได้แต่สงสัยว่าเขาหลับจริง ๆ หรือเปล่าแต่เขาก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมาสักครั้ง หรือว่าทำอย่างอื่นเลยจริง ๆดังนั้น เธอจึงทำได้เพียงปลอบใจตัวเองว่าอย่างไรพวกเขาก็เคยนอนร่วมเตียงเดียวกันมาก่อนเท่านั้นหลังจากความลังเล หลิงอี้หรานก็ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวพวกเขา จากนั้นเธอก็พยายามเว้นระยะห่างระหว่างทั้งสองให้ได้มากที่
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
