Share
บทที่ 1054
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1055
สายตาที่อี้ จิ่นหลีใช้มองมาทำให้อี้หรานรับรู้ได้ถึงความอันตราย จนเธอ…อยากจะหนีไป!เธออยากหนีไปให้ไกลจนกว่าจะลับสายตาของเขา!ทันใดนั้น ฝ่ามือของเธอก็ถูกคว้าไปจับไว้ “คุณกลัวหรือเปล่า?”หลิง อี้หรานได้สติกลับมาอยู่กับปัจจุบัน พบว่าเป็นลี่เฉินนั่นเองที่จับมือเธอ มือที่จับกันอยู่สั่นเล็กน้อยไม่สิ ความจริงแล้วมือที่สั่นคือมือของเธอต่างหาก!‘ฉันกลัวเหรอ? ฉันกลัวอี้ จิ่นหลี?’“ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวผมจัดการเอง” เสียงของกู้ ลี่เฉินดังขึ้นใกล้หูอี้หรานสูดหายใจเข้าลึก ก่อนที่มือจะค่อย ๆ หายสั่นหญิงสาวมองไปยังอี้ จิ่นหลีที่กำลังตรงมาทางนี้ ดวงตาจับจ้องมาที่เธอโดยไม่ลดละ ไม่ยอมคลาดสายตาแม้วินาทีเดียว ราวกับจะสื่อให้รู้ว่าเขามาที่นี่ก็เพราะเธอ!‘ไม่มีทาง!’หลิง อี้หรานเข้าใจว่า ตัวเองคงคิดมากไป ต่อให้อี้ จิ่นหลีจะมาตามหาเธอจริง ๆ มันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องทำให้มันวุ่นวายใหญ่โตขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้น… เธอเคยพูดกับจิ่นหลีไปชัดเจนแล้วว่า จะไม่มีวันกลับไปหาเขาอีก!ร่างสูงของจิ่นหลีตรงมาหาอี้หราน แววตาของชายหนุ่มส่อประกายเย็นชา ทว่ายังคงความเป็นกันเอง ริมฝีปากบางโค้งขึ้นเล็กน้อย“ไม่ยักรู้ว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1056
คนที่ยืนอยู่โดยรอบไม่มีใครกล้าขยับตัว ไม่มีใครกล้าแม้กระทั่งจะหายใจชายหนุ่มทั้งสองคนถือว่าเป็นผู้มีอิทธิพลมากที่สุดในเมืองเฉิน แน่นอนว่าทั้งคู่อาจกลายเป็นเหมือนระเบิดเคลื่อนที่ได้หากสถานการณ์ยังดำเนินต่อไป“แล้วไง?” อี้ จิ่นหลีถามเสียงเย็นหลิง อี้หรานมองอี้ จิ่นหลี โดยที่ยังจับมือของกู้ ลี่เฉินไว้อยู่ “คุณเป็นอะไรไหมคะ? เจ็บหรือเปล่า? ในงานเลี้ยงมีหมอบ้างไหม?”เธอเข้าใจว่าในงานเลี้ยงใหญ่โตแบบนี้ย่อมต้องมีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์มาคอยช่วยดูแล เผื่อเกิดกรณีฉุกเฉิน“ผมไม่เป็นไรมาก แค่มือหัก” กู้ ลี่เฉินบอก รู้สึกเหมือนผ่านมาหลายปีมากแล้วที่ไม่ได้เจ็บปวดจากอาการกระดูกหักแบบนี้แต่เพราะความเจ็บในตอนนี้ ทำให้ชายหนุ่มรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่อี้หรานเคยเผชิญตอนที่ถูกหักนิ้ว‘เธอเคยผ่านอะไรมามากมายขนาดไหนกัน? สิ่งที่เธอเจอมาคงเจ็บยิ่งกว่าฉันตอนนี้เป็นสิบหรือร้อยเท่า!’ใบหน้าของอี้หรานเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เธอรู้ดีว่า ต้นเหตุที่ทำให้ลี่เฉินต้องโชคร้ายแบบนี้ก็คือเธอ“จะไม่เป็นไรได้ยังไงคะ! ถ้าคุณไม่รีบรักษา เดี๋ยวมันก็…”ก่อนที่หญิงสาวจะทันได้พูดจนจบประโยค แรงกระชากจากด้านหลังก็ดึงเธอเ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1057
ดวงตาคมกริบจับจ้องยานพาหนะที่เคลื่อนไปจนลับสายตา ใบหน้าหล่อเหลาของกู้ ลี่เฉินเต็มไปด้วยความวิตกและหมองหม่น ‘อี้ จิ่นหลีคงกำลังจะบอกให้รู้ว่าเขาต้องได้ตัวทุกคนที่เขาต้องการ?’หลิง อี้หรานที่ถูกจับยัดไว้ที่เบาะหลังค่อย ๆ ดันกายลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยถาม “อี้ จิ่นหลี คุณต้องการอะไร?”“ผมต้องการอะไร?” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกันยิ้มเยาะ ก่อนจ้องมาที่หญิงสาวด้วยดวงตาทรงเสน่ห์ แววตาของจิ่นหลีเต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งรักทั้งชังปะปนกันจนอี้หรานรู้สึกไม่ปลอดภัย หญิงสาวตัวสั่นน้อย ๆ ก่อนที่จิ่นหลีจะโน้มตัวมาใช้สองแขนกักขังเธอไว้ในวินาทีต่อมากระจกกั้นค่อย ๆ ถูกเลื่อนขึ้นมาบังระหว่างเบาะหน้าและเบาะหลัง แบ่งแยกพื้นที่ภายในรถโดยสมบูรณ์ ด้านหลังของตัวรถที่ออกจะกว้างกว่าปกติ กลายเป็นพื้นที่ส่วนตัวไปทันทีสายตาของอี้หรานส่อแววตื่นตระหนกใบหน้าของอี้ จิ่นหลีค่อย ๆ เคลื่อนเข้ามาใกล้ “กู้ ลี่เฉินมันดีขนาดนั้นเลยเหรอ? ดีมากจนพี่แทบทนไม่ไหวที่จะใส่ชุดที่มันเตรียมให้ แล้วยังทนไม่ไหวที่จะได้กอดมันอีกเหรอ?”ใบหน้าของชายหนุ่มฉายแววริษยาโดยไม่ปิดบังใช่ เขาริษยา อิจฉาจนแทบบ้า! เขาไม่เคยเป็นถึงขนาดนี้มาก่อน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1058
หลิง อี้หรานจำไม่ได้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่เมื่อจูบดุเดือดสิ้นสุดลง เธอก็หอบหายใจราวกับปลาขาดน้ำปอยผมของหญิงสาวยุ่งไม่เป็นทรง พวงแก้มแดงเรื่อ ดวงตากลมรีจ้องมองมาที่จิ่นหลี ในที่สุดความเยือกเย็นที่อี้หรานมีก็ต้องสลายไป ภาพของอี้ จิ่นหลีกลับมาสะท้อนอยู่ในแววตาคู่นั้นอีกครั้งแม้จะเห็นความโกรธได้จากดวงตาคู่นั้น ทว่าอี้ จิ่นหลีก็ยังรู้สึกหลงใหลมันเขายกมือขึ้น แล้วลูบผมเธออย่างอ่อนโยน ริมฝีปากของจิ่นหลีเลื่อนมากระซิบข้างใบหูของอี้หรานด้วยเสียงแหบต่ำ “ลืมเรื่องที่เธอชอบลี่เฉินไปซะ…”‘ใช่ เพราะว่าฉันจะไม่ยอมให้เธอชอบหมอนั่น เธอรักฉันได้คนเดียวเท่านั้น!’ความเย็นยะเยือกแผ่ซ่านทั่วแผ่นหลังของอี้หราน “ฉันจะชอบใครมันก็เรื่องของฉัน…”ก่อนที่หญิงสาวจะพูดจบ จิ่นหลีก็ประทับริมฝีปากลงมาอีกครั้ง กลืนถ้อยคำเหล่านั้นไปจนหมด……หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นด้านนอก ทางฟากงานเลี้ยงเองก็เกิดความโกลาหลขึ้นเช่นกันชิน เหลียนอีอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อได้รับรู้ว่าอี้ จิ่นหลีเข้ามายึดพื้นที่ด้านนอกและปะทะกับกู้ ลี่เฉิน ‘อี้ จิ่นหลี? ถ้าเขามางานก็คงเป็นเรื่องปกติ แต่ทำไมต้องมายึดพื้นที่ด้วย? หรือจะเป็
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1059
หวา ลี่ฟางพยายามแสดงท่าทางเป็นห่วงเป็นใย “ลี่เฉิน คุณควรไปให้หมอตรวจมือนะคะ มันเจ็บมากหรือเปล่า? ฉันเป็นห่วงเรื่องมือคุณ”“คุณเคยเป็นห่วงเรื่องอี้หรานบ้างไหม?” กู้ ลี่เฉินสวนทันควัน“ฮะ?” ลี่ฟางนิ่งอึ้ง สับสนไปครู่หนึ่ง“คุณเคยห่วงไหมว่าอี้หรานจะเคยบาดเจ็บที่มือยิ่งกว่าผมอีก? คุณเคยห่วงมือเขาบ้างไหม? คุณเอาแต่บอกว่าพวกคุณสนิทกันดี แต่คุณเคยไปเยี่ยมเขาที่เรือนจำบ้างไหม?” ลี่เฉินถามขณะจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเมื่อเขาตรวจสอบประวัติของอี้หราน ลี่เฉินพบว่ามีเพียงชิน เหลียนอีที่เป็นเพื่อนสนิทของอี้หรานเท่านั้นที่มาเยี่ยมขณะที่ยังอยู่ในเรือนจำ ส่วนย่าของอี้หรานไม่สามารถเดินทางมาที่เมืองเฉินได้เนื่องจากสุขภาพย่ำแย่ แต่ถึงอย่างนั้นอี้หรานก็ยังได้รับโทรศัพท์จากผู้เป็นย่าหลายครั้งนอกเหนือจากนี้แล้ว ก็ไม่มีใครสนใจอี้หรานระหว่างที่ตกอยู่ในสถานะผู้ต้องขังอีกเมื่อลี่เฉินมาลองนึกถึงความเหินห่างระหว่างอี้หรานและครอบครัว รวมถึงเพื่อน ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดในใจโดยไม่อาจอธิบายได้หวา ลี่ฟางตั้งตัวไม่ถูก และไม่รู้ว่าควรตอบลี่เฉินไปอย่างไรในตอนนั้นเอง ชิน เหลียนอีก็วิ่งเข้ามาหากู้ ลี่เฉินพร้อม
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1060
“ลี่เฉินคะ ถึงอี้หรานจะถูกอี้ จิ่นหลีพาตัวไป คุณก็ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ สองคนนั้นเคยคบกันมาก่อน ถึงจะเลิกกันแล้ว แต่ก็ดูเหมือน…”หวา ลี่ฟางหยุดชะงักเมื่อสังเกตเห็นว่ากู้ ลี่เฉินไม่ได้ฟังเธอเลยแม้แต่น้อย! เหมือนกับว่าเธอเป็นเพียงธาตุอากาศและสิ่งเดียวที่เขานึกถึงคือหลิง อี้หราน!ลี่ฟางกัดฟันกรอด ‘อี้หรานมีดีอะไรนัก?’‘ทำไมทุกคนจะต้องทะเลาะกันแย่งอี้หรานด้วย?’‘ฉันจะไม่ยอมให้หลิง อี้หรานมาพรากความสุขของฉันไป!’…เมื่ออี้หราน ก้าวลงมาจากรถ เธอก็พบว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอคุ้นเคยบ้านทรงตะวันออกล้อมรอบด้วยป่าไผ่ ท่าทางราวกับตั้งอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานป่าไผ่ให้ความรู้สึกเก่าแก่ ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกราวกับกำลังมองย้อนไปในอดีต“อี้ จิ่นหลี คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?” อี้หรานถามด้วยความหวาดระแวง“ทำไม? ก็เพื่อขังพี่ไว้ที่นี่ไง ถามมาได้” เขาตอบพลางฉุดกระชากเธอให้เข้าไปในบ้านด้วยการออกแบบของบ้านค่อนข้างเก่าแก่ ถึงแม้จะมีบางจุดที่ได้รับการตกแต่งใหม่ แต่มนต์ขลังของมันก็ยังคงอยู่ตามเดิม ที่นี่มีทั้งระเบียงทางเดิน สะพาน สระ และดอกบัวลอยอยู่เต็มไปหมด ดูเป็นภาพหาดูได้ยากทีเดียว!หากนี่คือการมาเยือนต
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1061
เธอตัวสั่น ‘นี่เขา... ตั้งใจเก็บฉันไว้ที่นี่จนกว่าฉัน... จะตกหลุมรักเขาอีกครั้ง งั้นเหรอ?’“นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ที่คุณกักขังฉันไว้มันผิดกฎหมายนะ!” หลิงอี้หรานตะโกนออกมา ราวกับว่านี่เป็นวิธีเดียวที่เธอจะบรรเทาความกลัวออกจากใจของเธอได้“ฉันเป็นบ้าไปแล้วงั้นเหรอ?” เขาพูด จูบเย็น ๆ ของเขาก็เลื่อนลงมายังใบหูของเธอ ลากไล้จากแก้มไปยังระหว่างคิ้วของเธอ “ก็คงบ้านั่นแหละ”เขาคงจะเป็นบ้าไปแล้วในตอนที่เขาตกหลุมรักเธอ และปล่อยให้เธอควบคุมทั้งความสุขและความเศร้าของเขา“เธอทำให้ฉันรู้ว่าความหึงหวงสามารถรุนแรงได้จนฉันสามารถทำลายโลกใบนี้ได้...” เขาพึมพำเสียงแผ่วของเขาทำให้บรรยากาศในห้องสลัวนี้ดูคลุมเครือหลิงอี้หรานไม่สามารถผลักอี้จิ่นหลีออกไปได้ เขาระดมจูบไปบนใบหน้าของเธอ และนิ้วของเขาก็พยายามจะถอดชุดตัวยาวออกไปจากร่างของเธอ“อย่า!” เธอกรีดร้อง“ฉันไม่ชอบให้เธอสวมชุดที่ผู้ชายคนอื่นให้” เขาพูดอย่างเย็นชา โดยเฉพาะชุดที่เธอกำลังสวมอยู่ซึ่งมีไว้สำหรับคนที่กู้ลี่เฉินคิดถึงมากที่สุดกู้ลี่เฉินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอี้หรานเป็นเด็กหญิงที่ช่วยชีวิตของเขาไว้ตอนเด็ก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มอบชุดให้กับเธออยู่ดี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1062
ชินเหลียนอีและไป๋ทิงซินมายังคฤหาสน์ตระกูลอี้ แต่พวกเขากลับไม่พบกับอี้จิ่นหลี!เป็นเพราะพ่อบ้านของตระกูลอี้ อี้จิ่นหลีจึงไม่เคยพาหลิงอี้หรานมาบ้านเลยสักครั้งแน่นอนว่าเมื่อชินเหลียนอีขอเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลอี้ พ่อบ้านประจำตระกูลย่อมต้องปฏิเสธเธอ! เพราะแบบนั้น ชินเหลียนอีจึงทำได้เพียงมองประตูทางเข้าคฤหาสน์อี้และกระทืบเท้าเท่านั้นไป๋ทิงซินมองไปยังแฟนสาวที่กระวนกระวาย และรู้แล้วว่าหลินอี้หรานเป็นคนสำคัญของชินเหลียนอี“ถ้าผมเป็นคนที่โดนพาตัวไป คุณจะเป็นห่วงและออกตามหาผมไหม?” ไป๋ทิงซินถามขึ้นชินเหลียนอีตกตะลึงไป จากนั้นเธอก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ทำไมคุณถึงถามอะไรแบบนั้นขึ้นมาตอนนี้? นี่คุณคงไม่ได้หึงอี้หรานหรอก ใช่ไหม?”“แล้วถ้าใช่ล่ะ?” ไป๋ทิงซินถามขณะที่จ้องมองไปยังคนตรงหน้าชินเหลียนอีกะพริบตาใช้ความคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จู่ ๆ เธอจะเขย่งตัวขึ้น สองมือของเธอก็ดึงคอปกเสื้อของไป๋ทิงซินลงมา และจูบเขาด้วยริมฝีปากบาง “เอาล่ะ ๆ เป็นเด็กดีนะ คุณเป็นคนเดียวที่ฉันรักค่ะ อี้หรานน่ะเป็นเพื่อนสนิทฉัน อย่าหึงไปเลยนะ”ตอนนี้กลายเป็นไป๋ทิงซินแทนที่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี‘เป็
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
