Share
บทที่ 1060
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1061
เธอตัวสั่น ‘นี่เขา... ตั้งใจเก็บฉันไว้ที่นี่จนกว่าฉัน... จะตกหลุมรักเขาอีกครั้ง งั้นเหรอ?’“นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ที่คุณกักขังฉันไว้มันผิดกฎหมายนะ!” หลิงอี้หรานตะโกนออกมา ราวกับว่านี่เป็นวิธีเดียวที่เธอจะบรรเทาความกลัวออกจากใจของเธอได้“ฉันเป็นบ้าไปแล้วงั้นเหรอ?” เขาพูด จูบเย็น ๆ ของเขาก็เลื่อนลงมายังใบหูของเธอ ลากไล้จากแก้มไปยังระหว่างคิ้วของเธอ “ก็คงบ้านั่นแหละ”เขาคงจะเป็นบ้าไปแล้วในตอนที่เขาตกหลุมรักเธอ และปล่อยให้เธอควบคุมทั้งความสุขและความเศร้าของเขา“เธอทำให้ฉันรู้ว่าความหึงหวงสามารถรุนแรงได้จนฉันสามารถทำลายโลกใบนี้ได้...” เขาพึมพำเสียงแผ่วของเขาทำให้บรรยากาศในห้องสลัวนี้ดูคลุมเครือหลิงอี้หรานไม่สามารถผลักอี้จิ่นหลีออกไปได้ เขาระดมจูบไปบนใบหน้าของเธอ และนิ้วของเขาก็พยายามจะถอดชุดตัวยาวออกไปจากร่างของเธอ“อย่า!” เธอกรีดร้อง“ฉันไม่ชอบให้เธอสวมชุดที่ผู้ชายคนอื่นให้” เขาพูดอย่างเย็นชา โดยเฉพาะชุดที่เธอกำลังสวมอยู่ซึ่งมีไว้สำหรับคนที่กู้ลี่เฉินคิดถึงมากที่สุดกู้ลี่เฉินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอี้หรานเป็นเด็กหญิงที่ช่วยชีวิตของเขาไว้ตอนเด็ก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มอบชุดให้กับเธออยู่ดี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1062
ชินเหลียนอีและไป๋ทิงซินมายังคฤหาสน์ตระกูลอี้ แต่พวกเขากลับไม่พบกับอี้จิ่นหลี!เป็นเพราะพ่อบ้านของตระกูลอี้ อี้จิ่นหลีจึงไม่เคยพาหลิงอี้หรานมาบ้านเลยสักครั้งแน่นอนว่าเมื่อชินเหลียนอีขอเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลอี้ พ่อบ้านประจำตระกูลย่อมต้องปฏิเสธเธอ! เพราะแบบนั้น ชินเหลียนอีจึงทำได้เพียงมองประตูทางเข้าคฤหาสน์อี้และกระทืบเท้าเท่านั้นไป๋ทิงซินมองไปยังแฟนสาวที่กระวนกระวาย และรู้แล้วว่าหลินอี้หรานเป็นคนสำคัญของชินเหลียนอี“ถ้าผมเป็นคนที่โดนพาตัวไป คุณจะเป็นห่วงและออกตามหาผมไหม?” ไป๋ทิงซินถามขึ้นชินเหลียนอีตกตะลึงไป จากนั้นเธอก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ทำไมคุณถึงถามอะไรแบบนั้นขึ้นมาตอนนี้? นี่คุณคงไม่ได้หึงอี้หรานหรอก ใช่ไหม?”“แล้วถ้าใช่ล่ะ?” ไป๋ทิงซินถามขณะที่จ้องมองไปยังคนตรงหน้าชินเหลียนอีกะพริบตาใช้ความคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จู่ ๆ เธอจะเขย่งตัวขึ้น สองมือของเธอก็ดึงคอปกเสื้อของไป๋ทิงซินลงมา และจูบเขาด้วยริมฝีปากบาง “เอาล่ะ ๆ เป็นเด็กดีนะ คุณเป็นคนเดียวที่ฉันรักค่ะ อี้หรานน่ะเป็นเพื่อนสนิทฉัน อย่าหึงไปเลยนะ”ตอนนี้กลายเป็นไป๋ทิงซินแทนที่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี‘เป็
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1063
เขาเปิดประตูทิ้งไว้ แต่... เธอรู้ดีกว่าถ้าเขาพูดว่าเขาจะกักตัวเธอไว้ที่นี่ ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วก็ไม่มีทางที่เธอจะออกไปจากบ้านหลังนี้ได้แม้ว่าเธอจะเหยียบออกไปนอกประตูแล้วก็ตามตอนนั้นเองที่ประตูเปิดออก อี้จิ่นหลีเดินเข้ามาพร้อมด้วยกองเสื้อผ้าในมือ“ตื่นแล้วเหรอ?” เขาถามพลางมองหลิงอี้หรานที่นั่งอยู่บนเตียง และห่อตัวด้วยผ้าปูที่นอนเธอกัดริมฝีปากและมองเขาเงียบ ๆเขายักไหล่และเดินเข้าไปหาเธอแล้วพูดว่า “นี่ชุดให้เธอเปลี่ยน ให้ฉันช่วยเปลี่ยนนะ จะได้ดูว่าพอดีหรือเปล่าน่ะ”เธอรีบปฏิเสธเขาทันที “ไม่ต้อง! ฉันเปลี่ยนเองได้!”“ก็ได้ ๆ เธอเปลี่ยนเองก็ได้” เขาไม่ขัดและวางเสื้อผ้าลงข้างตัวเธอเธอมองไปยังเขา ‘เขายังอยู่ตรงนี้ แล้วจะให้ฉันแต่งตัวยังไง?’ดูเหมือนเขาจะเห็นเธอดูลังเล “ตอนที่เราอยู่ด้วยกัน เธอก็เคยเปลี่ยนชุดต่อหน้าฉันไม่ใช่เหรอ?”“คุณเคยเป็นแฟนและคนรักของฉัน แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว” เธอกล่าวสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ หลับตาลง “ก็ได้ ฉันไม่มองแล้วนี่ไง เปลี่ยนซะสิ”เธอตะลึงไป และไม่คิดว่าเขาจะหลับตาลงแบบนี้การที่เขายืนนิ่งหลับตาอยู่เช่นนั้น ทำให้เขาดูเหมือ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1064
”ฉันบอกคุณแล้วว่า ฉันไม่...”“เธอไม่รู้สึกอะไรกับฉันเลย?” เขาขัดจังหวะเธอ “แล้วตอนนี้เธอรู้สึกกับใครอยู่?”เธออึ้งไป ดูเหมือนความอันตรายจะฉายวาบผ่านแววตาของเขาขณะที่มองมายังเธอ“ฉันไม่รู้สึกอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ รวมถึงกู้ลี่เฉินด้วย!” เธอพูด เธอไม่อยากให้กู้ลี่เฉินเข้ามาเกี่ยวข้องแบบนี้ อี้จิ่นหลีหักข้อมือของกู้ลี่เฉินก็เพราะเธอ และเธอก็อยากรู้ว่าตอนนี้อาการของเขาเป็นอย่างไรบ้าง“ถ้าเธอไม่มีความรู้สึกอะไร ทำไมเธอถึงปล่อยให้มันกอดเธอล่ะ? เธอไปสนิทกับลี่เฉินตอนไหน?” เขาถามเสียงดุจู่ ๆ เธอก็รู้สึกประหม่าขึ้นมา ถ้าคำตอบของเธอไม่ถูกใจเขา ถ้าอย่างนั้น...หลิงอี้หรานพูดอย่างสัตย์จริง “ฉัน... คิดกับกู้ลี่เฉินแค่เพื่อนสมัยเด็กเท่านั้น ฉัน... รู้สึกผิดเวลาที่ฉันเห็นเขา”“รู้สึกผิด?” อี้จิ่นหลีเลิกคิ้ว“เขาตามหาฉันมาตั้งหลายปี แต่ฉันไม่เคยบอกว่าฉันคือคนที่เขาตามหา” ทั้งยังปล่อยให้กู้ลี่เฉินคิดว่าเป็นคนอื่นและทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า “อีกอย่าง ที่เขากอดฉันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกที่เขามีให้ฉันตอนเด็ก”เพราะเธอสวมชุดสีม่วงตัวนั้น ดังนั้นกู้ลี่เฉินคงจะคิดว่าเธอเป็นเด็กสาวในจินตนาการของเขา เธอรู้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1065
เขาพูดอย่างเผด็จการ “ไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือหัวใจของเธอ ฉันก็ต้องการให้เธอรักฉัน! ถึงหัวใจเธอจะไม่รักฉัน แต่ไม่ช้าก็เร็ว เธอก็ต้องรักฉันมากเท่าที่เธอเคยรัก อี้หราน จำคำฉันไว้!”น้ำเสียงของเขาฟังดูมั่นใจเลือดในกายของเธอดูเหมือนถูกแช่แข็งไปเสียแล้ว! ‘จะเป็นไปได้ไง? ฉันจะยังรักเขาเหมือนเมื่อก่อนได้งั้นเหรอ?’ความสัมพันธ์ที่แตกสลายไปแล้วจะกลับไปเหมือนเก่าได้อย่างไร? ...ตกกลางคืน เย่เหวินหมิงขึ้นไปบนรถและถูหน้าผากตัวเองด้วยท่าทีค่อนข้างเหนื่อย เขาเพิ่งคุยกับทนายเรื่องคดีความสิทธิ์การเลี้ยงดูทนายที่เขาจ้างมาเป็นผู้เชี่ยวชาญในคดีความเหล่านี้ ในตอนที่วิเคราะห์คดีความ เขาบอกว่า มีโอกาสที่เย่เหวินหมิงจะชนะคดีนี้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์แม้ว่าเด็กจะอยู่กับโจวเชียนหยุนมาหลายปี แต่ข้อเสียเปรียบใหญ่ที่สุดของโจวเชียนหยุนคือเวลาที่เธอถูกจำคุก ประวัติของเธอมีโอกาสที่จะทำให้ผู้พิพากษาเลือกเขาเป็นคนที่ได้รับสิทธิ์เลี้ยงดูเขาไม่รู้เลยว่าคดีความในครั้งนั้นจะกลายเป็นอาวุธในการแย่งชิงสิทธิ์เลี้ยงดูขึ้นมา ดวงตาของเย่เหวินหมิงเหนื่อยล้าอย่างช่วยไม่ได้เมื่อคิดถึงคดีความหัวใจของเขาคล้ายจะเจ็บปวดอีกครั้ง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1066
รถเคลื่อนมาจนถึงถนนฮวยไห่ และมีร้านริมทางอยู่ข้างหน้า เย่เหวินหมิงบอกคนขับรถให้จอด จากนั้นเขาก็ลงจากรถไปตามลำพังคนขับพูดว่า “คุณเย่ครับ ผมแนะนำร้านอื่นให้คุณได้นะครับ ถ้าคุณอยากทานมื้อดึกที่นี่”“ไม่เป็นไร ขอบคุณ” เย่เหวินหมิงกล่าวปฏิเสธเบา ๆ จากนั้นเขาก็ตรงไปยังสถานที่ที่คนพลุกพล่านร้านข้างทางดูไม่เข้ากับเย่เหวินหมิงเลยแม้แต่น้อย ปกติแล้ว เขาก็คงไม่เคยมาในที่แบบนี้แต่วันนี้... ในที่สุดเขาก็เห็นร่างบางตรงนั้นแม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คน แต่เขาก็เห็นเธอด้วยเพียงแวบเดียวที่มอง... เธอยังคงผอมบางอย่างเช่นเคย แต่งตัวเชย ๆ ในชุดสีน้ำตาลพร้อมด้วยผ้ากันเปื้อน เธอดูแตกต่างไปมากจากเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับเขา โจวเชียนหยุนก้มหน้าก้มตาทำอาหาร ความร้อนจากกระทะพุ่งเข้าหาใบหน้าที่ยังสวยงามของเธอ การเคลื่อนไหวของเธอมีชั้นเชิง เธอใช้แขนเรียวโยนอาหารและพลิกออกจากกระทะได้อย่างคล่องแคล่วจู่ ๆ เย่เหวินหมิงก็นึกไปถึงตอนที่เธอบอกว่า เธอจะไปทำอาหารให้เขา แต่กลับจบลงด้วยสภาพที่ดูไม่จืด และในท้ายที่สุดเขาก็ทำข้าวผัดไข่ที่พวกเขาสองคนช่วยกันจัดการจนหมดเกลี้ยงตอนนั้นเธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เหวินหมิง คอยดูนะค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1067
“เธอตั้งร้านขายอาหารหาเงิน ส่วนฉันก็มาที่นี่เพื่อซื้ออาหารไง ฉันจะกินหมดหรือไม่หมดก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องกังวล” เย่เหวินหมิงกล่าว จากนั้นเขาก็เดินไปยังโต๊ะตัวหนึ่งที่ยังว่างและนั่งลงความเย้ายวนใจของเขาไม่เหมาะกับที่ที่เขาอยู่โดยสิ้นเชิงโจวเชียนหยุนไม่คิดว่าเย่เหวินหมิงจะมาที่นี่เพื่อสั่งอาหาร! ‘เขาต้องการอะไรกันแน่?’เธอก้มหน้าก้มตาทำอาหารขณะที่ความคิดเหล่านั้นวนเวียนอยู่ในหัวเธอเสิร์ฟอาหารลงบนโต๊ะสี่เหลี่ยมตรงหน้าเขาจานแล้วจานเล่า และใช้เวลาไม่นานอาหารก็เต็มไปทั้งโต๊ะสี่เหลี่ยมจัตุรัสนั้นโจวเชียนหยุนดีใจที่ร้านของเธอมีอาหารทั้งหมดสิบเมนูเท่านั้น ไม่อย่างนั้นโต๊ะสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ นั่นคงจะรองรับอาหารได้ไม่ครบทุกเมนูเมื่อโจวเชียนหยุนเสิร์ฟจานสุดท้ายแล้ว จู่ ๆ เย่เหวินหมิงก็พูดขึ้นว่า “ฝีมือทำอาหารของเธอดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากเลยนะ”โจวเชียนหยุนตัวสั่นเล็กน้อย “คนเราเปลี่ยนกันได้ค่ะ”ถ้าเธอยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ เธอคงจะเลี้ยงอาหยันน้อยไม่ได้เลยด้วยซ้ำ! เธอไม่ได้บำรุงตัวเองด้วยเครื่องสำอางราคาแพงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ทั้งยังแต่งหน้าเล็กน้อยก็ตอนที่ออกจากบ้านเท่านั้นตอนนี้ เธอใ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1068
หญิงสาวจากไนต์คลับหนีออกจากตรงนั้นไปแทบจะในทันทีโจวเชียนหยุนเห็นแบบนี้และยิ้มจาง ๆ เย่เหวินหมิงยังคงอวดดีเช่นเคย เขาจะไปถูกยั่วง่าย ๆ ได้อย่างไร?ครั้งหนึ่ง เขาเคยโดนดาราหน้าใหม่ที่อยากจะมีคืนร้อนแรงกับเขาสักคืน แต่เขาก็ยังยอมทนและออกมาก่อนที่เธอจะได้แตะต้องเขาแน่นอนว่าดาราหน้าใหม่คนนั้นพบเจอกับจุดจบอันน่าสยดสยอง... โจวเชียนหยุนส่ายหัวอย่างหนักเมื่อนึกถึงคืนนั้น‘หยุดคิดเรื่องนั้น มันก็แค่ฝันร้าย!’สิ่งดี ๆ เพียงอย่างเดียวที่เย่เหวินหมิงมอบให้แก่เธอคือ อาหยันน้อยเท่านั้น!ถึงอย่างนั้น หลังจากที่เธอขับไล่ความทรงจำเหล่านั้นออกไปแล้ว เธอก็มองเห็นเขาด้วยหางตาและเห็นว่าดวงตาล้ำลึกของเขามองมาที่เธอโจวเชียนหยุนตัวแข็งทื่อในทันทีในตอนนั้นราวกับว่าเธอโดนแช่แข็ง เธอมองไปที่เขาเหมือนไม่สามารถละสายตาไปจากใบหน้าของเขาได้ดวงตาของเขาคล้ายกับตาข่ายหนาทึบที่ห่อหุ้มเธอไว้โจวเชียนหยุนไม่รู้ว่านานเท่าไร แต่ในทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงดังขึ้นในหู “นี่ คนสวย นี่อะไร... สายตาแห่งรักเหรอ? ทำไมเธอไม่จ้องเราแบบนั้นบ้าง...”กลิ่นของแอลกอฮอล์เตะจมูกของโจวเชียนหยุนในทันทีเธอหันไปเห็นว่า มีขี้เ
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
