Share
บทที่ 1067
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1068
หญิงสาวจากไนต์คลับหนีออกจากตรงนั้นไปแทบจะในทันทีโจวเชียนหยุนเห็นแบบนี้และยิ้มจาง ๆ เย่เหวินหมิงยังคงอวดดีเช่นเคย เขาจะไปถูกยั่วง่าย ๆ ได้อย่างไร?ครั้งหนึ่ง เขาเคยโดนดาราหน้าใหม่ที่อยากจะมีคืนร้อนแรงกับเขาสักคืน แต่เขาก็ยังยอมทนและออกมาก่อนที่เธอจะได้แตะต้องเขาแน่นอนว่าดาราหน้าใหม่คนนั้นพบเจอกับจุดจบอันน่าสยดสยอง... โจวเชียนหยุนส่ายหัวอย่างหนักเมื่อนึกถึงคืนนั้น‘หยุดคิดเรื่องนั้น มันก็แค่ฝันร้าย!’สิ่งดี ๆ เพียงอย่างเดียวที่เย่เหวินหมิงมอบให้แก่เธอคือ อาหยันน้อยเท่านั้น!ถึงอย่างนั้น หลังจากที่เธอขับไล่ความทรงจำเหล่านั้นออกไปแล้ว เธอก็มองเห็นเขาด้วยหางตาและเห็นว่าดวงตาล้ำลึกของเขามองมาที่เธอโจวเชียนหยุนตัวแข็งทื่อในทันทีในตอนนั้นราวกับว่าเธอโดนแช่แข็ง เธอมองไปที่เขาเหมือนไม่สามารถละสายตาไปจากใบหน้าของเขาได้ดวงตาของเขาคล้ายกับตาข่ายหนาทึบที่ห่อหุ้มเธอไว้โจวเชียนหยุนไม่รู้ว่านานเท่าไร แต่ในทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงดังขึ้นในหู “นี่ คนสวย นี่อะไร... สายตาแห่งรักเหรอ? ทำไมเธอไม่จ้องเราแบบนั้นบ้าง...”กลิ่นของแอลกอฮอล์เตะจมูกของโจวเชียนหยุนในทันทีเธอหันไปเห็นว่า มีขี้เ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1069
‘นี่เขา... ช่วยฉัน?’เธอคิดว่าเขาจะเพลิดเพลินกับความอัปยศอดสูของเธอ และยิ่งเธอทุกข์มากเท่าไร เขาก็คงจะยิ่งมีความสุขมากเท่านั้นคนเมาอีกคนต่อยเย่เหวินหมิง เย่เหวินหมิงผลักโจวเชียนหยุนออกจากแขนของเขา จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและต่อยชายคนนั้นเข้าที่ท้องอย่างแรง แน่นอน โจวเชียนหยุนรู้ว่า เย่เหวินหมิงเก่งในเรื่องการต่อสู้ ตอนที่พวกเขายังคบกัน เขาเคยฝึกกับนักต่อสู้มืออาชีพ เธอเคยเห็นเขาในสถานการณ์เช่นนี้อยู่หลายครั้งด้วยเหตุนั้นเธอจึงไม่กังวลเรื่องที่เขาจะต่อยตีแพ้คนขี้เมาพวกนี้เลย‘ฉันแปลกใจมากกว่าว่าทำไม... เขาถึงช่วยฉัน?’เป็นไปตามคาด ไม่นานคนเมาสองคนนั้นก็ร้องขอความเมตตาและสร่างเมาขึ้นมาในทันที หลังจากนั้นพวกเขาก็วิ่งหนีไปอย่างตุปัดตุเป๋เย่เหวินหมิงเดินเข้าไปหาโจวเชียนหยุน “อย่ามาเปิดร้านที่นี่อีก”เขาคิดถึงเรื่องที่เธอโดนคุกคามก่อนหน้านี้ ‘ถ้าฉันไม่อยู่ที่นี่ คนเมาพวกนั้นจะทำอะไรเธอบ้าง?’เขารู้สึกเจ็บใจอย่างประหลาดใจเมื่อคิดเรื่องนี้ และคิดว่า เขาใจดีเกินไปที่ปล่อยสองคนนั้นไปง่าย ๆโจวเชียนหยุนหัวเราะออกมาเบา ๆ “คุณเย่ คุณพยายามจะทำลายชีวิตฉันเหรอคะ? แค่ส่งคนพวกนั้นมาก่อกวนฉัน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1070
‘เป็นเพราะว่าฉันทนไม่ได้ที่เห็นเธอตกต่ำแบบนี้งั้นเหรอ?‘ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่ควร ‘ทนไม่ได้’ เรื่องเธอสิ! เธอไม่มีค่าให้ฉันต้อง ‘ทนไม่ได้’ สักหน่อย!’“ฉันจะให้งานเธอทำเพราะเห็นแก่อาหยันน้อยเท่านั้นแหละ ฉันไม่อยากให้ลูกของฉันต้องลำบากมากก่อนคดีจะจบ” เย่เหวินหมิงพูด เขาพูดเรื่องนี้เพื่อเตือนความจำของโจวเชียนหยุนและตัวเขาเอง โจวหยุนเซียนพูดอย่างเย็นชาว่า “เขาเป็นลูกของฉัน ไม่ใช่ของคุณ! คุณเย่ อย่าลืมนะคะ ว่าคุณเคยพูดว่า ถึงแม้ฉันจะท้องจริง ๆ คุณก็ขอให้ฉันไปเอาเด็กออก คุณพูดเองว่า ผู้หญิงแบบฉันไม่มีสิทธิ์ให้กำเนิดลูกของคุณ เพราะอย่างนั้น อะไรทำให้คุณคิดว่า ตอนนี้คุณจะเอาลูกไปจากฉันได้?”ใบหน้าของเย่เหวินหมิงบูดบึ้ง เขาเข้าไปใกล้โจวเชียนหยุนทีละก้าวและพูดว่า “เธอควรจะคิดถึงวันแบบนี้ไว้ตั้งแต่เธอเลือกที่จะให้กำเนิดเด็กคนนี้”เธอตัวสั่นขึ้นมาในทันทีทันใด “นี่คุณจะไม่ปล่อยให้เด็กที่คุณไม่ต้องการอยู่กับฉันด้วยเหรอ?”เย่เหวินหมิงพูดออกมาอย่างไม่อ้อมค้อม “เธอว่า เด็กคนนี้จะมีโอกาสอะไรดี ๆ ในชีวิตบ้างถ้าเขาอยู่กับเธอ? ในอนาคตจะให้เขามาเปิดร้านกับเธอแล้วให้คนเยาะเย้ยว่าเขามีแม่เป็นอดีตนักโทษห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1071
ถึงอย่างนั้น เมื่อพวกเขาไปถึงก็โดนพนักงานหยุดเอาไว้ แต่ถึงชินเหลียนอีจะบอกว่าเธอมาทำอะไร และไป๋ทิงซินบอกว่าตัวเองเป็นใคร พวกเขาก็บอกเพียงว่ากู้ลี่เฉินไม่อยู่ที่บริษัท และพวกเขาก็ไม่บอกด้วยว่าเขาอยู่ที่ไหนชินเหลียนอีดูวิตกกังวล และไป๋ทิงซินก็ปลอบเธอด้วยการพูดว่า “ไม่ต้องกังวลนะ เดี๋ยวผมจะลองโทรดู”“คุณมีเบอร์กู้ลี่เฉินเหรอ?” ชินเหลียนอีตะลึงไป“ไม่มี แต่ก็หาได้ไม่ยาก” ไป๋ทิงซินพูดขณะที่โทรหาใครบางคน เป็นไปตามที่คาด ไม่นานนักพวกเขาก็ได้เบอร์โทรของกู้ลี่เฉินมาชินเหลียนอีประทับใจเขาสมกับการเป็นหัวหน้าตระกูลไป๋จริง ๆ คนอื่นอาจจะมีปัญหาในการหาข้อมูลติดต่อเจ้าชายแห่งวงการบันเทิง แต่เขากลับหามันได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นไป๋ทิงซินก็โทรหากู้ลี่เฉิน เมื่อสายต่อติด ชินเหลียนอีก็รีบพูดว่า “นี่... นี่ใช่กู้... กู้ลี่เฉิน… นายน้อยกู้หรือเปล่าคะ? ฉันเป็นเพื่อนสนิทของอี้หราน ชินเหลียนอีค่ะ ฉันอยากจะถามคุณดูว่า คุณรู้ไหมว่าอี้จิ่นหลีพาอี้หรานไปไหน?”สีหน้าของกู้ลี่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินชื่อของ ‘ชินเหลียนอี’ ‘ผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นคนที่ฉันเจอในงานการกุศล คนที่สนิทกับอี้หรานสินะ? อีกทั้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1072
ในขณะเดียวกันนั้น หลิงอี้หรานก็นั่งลงที่โต๊ะรับประทานอาหารและมองไปยังซุปและกับข้าวอีกสามอย่างที่ยังร้อนอยู่ แต่อาหารพวกนั้นดูธรรมดาเกินกว่าที่เชฟจะเป็นคนทำ“ฉันทำเอง ลองชิมดูสิ” เขาพูดราวกับรู้ว่าเธอกำลังสงสัยอยู่เธอแปลกใจเล็กน้อย ‘เขาเนี่ยนะ... ทำอาหาร?’ “ตอนเราอยู่กันที่บ้านเช่า เธอเคยทำอาหารให้ฉัน ตอนนี้ฉันทำให้เธอบ้างไม่ได้เหรอ? ถ้ารสชาติไม่ถูกปาก ฉันจะได้ไปปรับปรุง” เขาพูด ดวงตาดอกท้อของเขายิ้มให้เธอราวกับว่า พวกเขาไม่เคยเลิกกันและไม่เคยผ่านความทรงจำอันเจ็บปวดใด ๆ มาเลยพวกเขาดูเหมือนย้อนกลับไปยังช่วงที่พวกเขายังคบกันหวาน ๆหลิงอี้หรานหลบสายตาด้วยความอึดอัด และไม่อยากสบตาเขาราวกับว่ามีเวทมนตร์อยู่ภายในดวงตาของเขาซึ่งทำให้เกิดคลื่นในใจที่สงบของเธอ“คนรับใช้ไปไหนล่ะ? ทำไมฉันไม่เห็นใครที่นี่เลย?” เธอถามเปลี่ยนเรื่องอี้จิ่นหลีเอ่ยว่า “ที่นี่ไม่มีคนรับใช้ มีแค่คนเข้ามาเติมของในตู้เย็นกับทำความสะอาดเป็นประจำ แต่เธอไม่มีโอกาสได้เจอพวกเขาหรอก คิดซะว่าที่นี่มีแค่เธอกับฉันก็ได้”เธอตกตะลึงไปเขาพูดต่อไปว่า “ที่นี่มีแค่เธอกับฉัน ดังนั้นเธอจะมองมาที่ฉันแล้วลองคิดดูว่า เธอจะรักฉั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1073
อี้จิ่นหลีพูดตามตรง “หนึ่งในคฤหาสน์ต้นตระกูลของตระกูลอี้ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักที่นี่หรอก เพราะตระกูลอี้ไม่เคยประกาศให้ใครรู้”เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ‘นี่เขาคิดว่าคนนอกหาที่นี่ไม่เจอ เขาเลยเก็บฉันไว้ที่นี่เหรอ?’ “อีกอย่าง ไม่ใช่แค่เธอนะที่ติดอยู่ในคฤหาสน์นี้” เขาพูดเธอกะพริบตา “หมายความว่าไง?”“ครั้งหนึ่งเคยมีผู้หญิงถูกขังไว้ที่นี่เหมือนกัน คฤหาสน์นี้ถูกซื้อไว้ก็เพื่อขังผู้หญิงคนนั้นไว้ที่นี่” อี้จิ่นหลีพูดเหมือนกำลังเล่าเรื่องให้เธอฟังหลิงอี้หรานตะลึงไป เธอรู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกที่ปกคลุมร่างกายของตัวเอง ‘ผู้หญิงคนอื่น... ก็เคยถูกขังไว้ที่นี่งั้นเหรอ?’ “ประมาณ 70 ปีก่อน บรรพบุรุษของตระกูลอี้คนหนึ่งตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอมีคู่หมั้นอยู่แล้วและรักกันมาก ดังนั้น เขาเลยลักพาตัวผู้หญิงคนนั้นมาและขังเธอไว้ในคฤหาสน์นี้ เฝ้าเธอไว้ตลอดทั้งวันทั้งคืนเพื่อให้เธอตกหลุมรักเขา”เสียงของอี้จิ่นหลีเยือกเย็นสม่ำเสมอ และเมื่อมันดังอยู่ในห้องรับประทานอาหารย้อนยุคขนาดใหญ่นี้ ก็ยิ่งทำให้บรรยากาศหดหู่เย็นชาในตอนที่เธอถูกพามาครั้งแรก เธอรู้สึกว่าที่นี่ดูย้อนยุคและโอ่อ่าถึงIอย่างนั้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1074
เขาเอ่ยออกมาว่า “ใช่ เราเลิกกันแล้ว การเลิกกับเธอเป็นเรื่องที่ฉันเสียใจที่สุด เพราะฉะนั้น ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองเสียใจอีก”เขาอยากให้เธอรักเขาอีกครั้ง และรักเขามากจนทิ้งเขาไปไม่ได้! ...หลิงอี้หรานนั่งอยู่บนโซฟาในห้องตอนกลางคืน และมองไปยังชุดเดรสสีม่วงลายดอกไม้ในมือชุดเดรสถูกฉีกจากคอเสื้อไปที่ด้านหนึ่งของแขนเสื้อ แม้จะซ่อมมันแล้ว แต่มันก็ไม่มีทางเหมือนเดิมหลิงอี้หรานรู้สึกโมโหเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าชุดแสนสวยต้องกลายเป็นแบบนี้ อย่างไรมันก็เป็นของที่เฉินเฉินมอบให้กับเธอแม้กู้ลี่เฉินจะไม่รู้ว่าเป็นเธอ และแม้ว่ากู้ลี่เฉินจะไม่ได้ตั้งใจจะให้มันกับเธอ แต่มันก็เหมือนกับเรื่องบังเอิญที่ทำให้คำสัญญาทั้งหมดของพวกเขาในวัยเยาว์ได้กลายเป็นจริง เธอกัดริมฝีปากเล็กน้อย หลิงอี้หรานลุกขึ้นและเดินไปแถว ๆ ตู้แล้วหยิบกล่องเย็บผ้าออกมาวันนี้เธอเดินดูรอบ ๆ ห้องตอนที่เธอมีเวลาว่างแล้วบังเอิญเจอกับกล่องเย็บผ้าอันนี้กล่องเย็บผ้าดูค่อนข้างเก่า ภายในบรรจุเข็มไว้สองสามเล่มและปลอกสวมนิ้วสำหรับจับเข็มเย็บผ้าเก่า ๆ ที่ยังดูดีอยู่ แม้ว่าเส้นไหมข้างในจะสีจางไปแล้ว แต่มันก็ยังแข็งแรงและไม่ขาดจากการดึงเพี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1075
หลิงอี้หรานหลุบตาลงเล็กน้อยและมองชุดสีม่วงในมือของเธอเงียบ ๆ เธอจัดการซ่อมมันโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำรอยยิ้มบาง ๆ บนมุมปากของเขาค่อย ๆ จางไป “หยุด” เขาพูดอย่างไรก็ตาม ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ยินและทำสิ่งที่เธอทำต่อไป!ดวงตาของเขาขุ่นขึ้น และความอิจฉาในตัวเขาก็พุ่งทะยานขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าสิ่งที่เธอมองเห็นมีเพียงชุดนั่น... หรือหมายถึง สิ่งเดียวที่เธอมองเห็นมีเพียงกู้ลี่เฉิน!“ฉันบอกให้เธอหยุดไง!” เขาตะคอก และในเวลาต่อมา เขาก็แย่งชุดสีม่วงนั้นออกจากมือของเธอ“โอ๊ย!” หลิงอี้หรานร้องออกมาเบา ๆ เข็มในมือของเธอทิ่มลงบนนิ้วชี้อีกข้าง เลือดสีแดงไหลออกมาจากจุดที่เธอโดยทิ่มในทันทีเธอทิ่มตัวเองเข้าอย่างแรง ทำให้เลือดไหลออกมาอย่างรวดเร็วไม่นานนัก เลือดก็อาบไปทั้งนิ้วเรียวของเธอ และเลือดก็หยดออกจากมือของเธอตกลงบนพื้นสีเข้มเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น อี้จิ่นหลีก็โยนชุดนั้นทิ้งและย่อตัวลงจับมือของหลิงอี้หรานไว้ เขาเอานิ้วเปื้อนเลือดของเธอเข้าปากและดูดเลือดออกจากปลายนิ้วของเธอหลิงอี้หรานตัวแข็งทื่อ เธอไม่รู้สึกอะไรนอกจากความอุ่นชุ่มบริเวณปลายนิ้วของเธอ กระแสความร้อนที่ปกคลุมนิ้วของเธอทำให้มันด
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
