หัวใจดวงนี้มันจะอยู่กับใครก็ได้ แต่มันต้องไม่ใช่กับเธอ ที่เป็นคนที่ทำลายมัน
View Moreเตชะโภคินทร์ ตระกูลใหญ่ที่ติดอันดับท็อป 10 มหาเศรษฐีของเมืองไทย มีธุรกิจมากมายที่อยู่ในครอบครอง ทั้งบ้านหลังใหญ่ที่ไม่ต่างจากคฤหาสน์ ทว่ากลับไร้ซึ่งความอบอุ่น ลูกๆ แต่งงานมีครอบครัวก็พากันย้ายออกไปจนหมด
แม้จะมีแวะเวียนกลับมาเยี่ยมผู้เป็นแม่บ้างตามโอกาส แต่สำหรับหญิงชราวัยใกล้ 70 ปี กลับรู้สึกว่าบ้านเงียบเหงาจนอยากหาเรื่องเจอหลานๆ วันละหลายๆหน และเช่นเดิมวันนี้เลยอยากจะหาเรื่องเจอกับหลาน ๆ ตัวดีสักหน่อย
“แม่ดา เข้ามานี่หน่อย”
วัลดา แม่บ้านคนเก่าคนแก่ อีกทั้งยังเป็นคนสนิทที่อยู่กันมาตั้งแต่สมัยคุณหญิงพิศสมัยยังสาว จนตอนนี้อายุก็เข้าวัยกลางคนเข้าไปแล้ว ดูแลกันจนตายกันไปข้าง มีลูกมีหลานก็ได้คุณหญิงท่านส่งเสียให้เรียนจนจบ เลยอยู่ข้างกายท่านมาจนทุกวันนี้
“ค่ะคุณหญิง”
วัลดาคลานเข่าเข้ามาหาเจ้านายที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่โซฟา ก้มหัวพร้อมรับคำสั่ง
“เธอไปดูซิว่าวันนี้มีใครเข้ามาที่บ้านหรือยัง ช่วงนี้เป็นเงียบๆ เหงาๆ หลานฉันมันไม่อยากได้แล้วใช่ไหมสมบัติ เดี๋ยวแม่จะตัดออกจากกองมรดกให้หมด” คุณหญิงใหญ่หรือคุณย่าถึงกับโมโหเป็นอย่างมาก
มีหลานก็ตั้งสี่ห้าคน ไม่เห็นมีใครจะได้ดั่งใจ
“บัลลังก์” หลานคนโตที่ตั้งใจฝากความหวังเอาไว้ก็ลุยธุรกิจตัวเองไม่สนใจกลับมาสานต่อตำแหน่งประธานที่เว้นว่างเอาไว้ให้
เจ้าสมุทรหลานคนรองทำอะไรไม่ทำดันไปเปิดอ่างอบนวด แถมเปิดดีเสียด้วยไปได้สวยจนย่าอย่างเธอ(นาง)ถึงกับกุมขมับทุกเช้าเย็น
พายุ หลานคนที่สามก็ดูจะเข้าท่าหน่อย เพราะเป็นถึงทนายคนเก่งของตระกูล อีกทั้งยังมีสำนักงานทนายความเป็นของตัวเอง แต่เสียอยู่อย่างเดียวที่ไม่ต่างกันจากหลานคนอื่น ๆ นั่นก็คือ
เขาเป็นทนายไม่คิดเข้ามายุ่งเรื่องธุรกิจของครอบครัว เพราะเขาไม่ได้สนใจในส่วนนี้เลยสักนิด แต่ยังดีที่พายุยังรับงานให้กับคนในครอบครัว
ณตะวัน หลานคนที่สี่ ตอนนี้เป็นดีลเลอร์รถหรูใช้ชีวิตเหมือนเสือไม่เหลียวหลังมามองคนแก่ๆ ที่รออยู่ที่บ้าน
ที่พอจะฝากความหวังเอาไว้ได้หน่อยก็คงจะมี ณดาว หลานคนเล็กนี่ล่ะ แต่เจ้าตัวก็ยังเป็นนักศึกษาอ่อนประสบการณ์เกินไปอีก
“เฮ้อ เกิดมามีลูกมีหลานเยอะก็ใช่ว่าจะดี เห็นทีว่าต้องรีบหาทางกดดันให้พวกมันกลับมารวมตัวกัน จะได้หารือว่าจะยกบริษัทที่เป็นธุรกิจของบ้านให้ใครดี” คุณย่าพิศสมัย คุณย่าของหลาน ๆ ทั้ง 4 ถึงกับบ่นออกมาเพียงลำพัง ตามความเป็นจริงที่นางรู้จักและสัมผัสได้
หนุ่ม ๆ ทั้ง4 จะมีเรื่องราวที่น่าติดตามกันมากน้อยแค่ไหนต้องไปติดตามกันนะคะ มาลุ้นกันว่า หนุ่ม ๆ ทั้งสี่คนนั้นจะแผงฤทธิ์อะไรกันบ้าง และคุณย่าจะรับมือกับหลานทั้งสี่คนของท่านได้หรือไม่ต้องไปติดตามกันนะคะ
ตอนที่4. เจอกันอีกแล้ว“อืม ก็ได้ฉันจะพยายามคิดให้มันเป็นไปในทางที่ดี” ดรีมบอกกับเพื่อน ๆของเธอก่อนจะยกเครื่องดื่มมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว พร้อมกับลุกขึ้นและหันมาบอกกับจ๊ะจ๋า และ แมน“ไปห้องน้ำแปบเดี๋ยวมา”“ให้ไปส่งไหมแก” จ๊ะจ๋าถามด้วยความเป็นห่วงเป็นอย่างมากแต่ดรีมได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ และส่งยิ้มให้เพื่อนทั้งสองคน“ฉันโตแล้วนะ ทำยังกะฉันเป็นเด็กไปได้พวกแกเนี่ย แค่ไปห้องน้ำไมมีอะไรให้น่าห่วง ไปล่ะเดี๋ยวมา” พูดจบดรีมก็เดินตรงไปยังห้องน้ำทันที แต่ระหว่างทางเพราะเป็นวันหยุดเลยทำให้มีคนมาเที่ยวเป็นจำนวนมาก และระหว่างทางไปห้องน้ำจึงค่อนข้างแออัด“อุ๊ยขอโทษค่ะ ” ดรีมรีบกล่าวคำขอโทษเมื่อเธอเดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่ทว่าต้องตกใจเมื่อคนที่เธอเดินชนนั้นดันเป็นไอ้คนปากหมาที่เจอกันเมื่อเช้านั่นเอง“นี่นาย !! ”“นี่เธอ !! ”สองคนต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจเป็นอย่างมาก ที่ต่างก็มาเจอกันที่ผับแห่งนี้ ทั้งที่คิดว่าไม่น่าจะเจอกันได้อีกในชีวิตนี้“ทำไมเจอกันทีไรต้องเดินชนกันตลอดด้วยนะ” พายุบ่น“ก็ถ้าไม่ให้เดินชนจะให้นอนชนหรือยังไงคะ ? ” ดรีมเองก็ต่อปากต่อคำจนลืมว่าตัวเองปวดฉี่อยู่ พายุมองหน้าหญิงสาวก่
ตอนที่3. วันเกิดวันตายอัฐิสถาน คือ ช่องเก็บอัฐิตามวัด ปัจจุบันต้องเสียค่าใช้จ่ายราว 1,000–20,000 บาท ขึ้นอยู่กับพื้นที่ในการเก็บ และขนาดของช่องในการเก็บอัฐิ .บริเวณอัฐิสถาน “พายุ” ยืนมองดูคนในรูปถ่ายที่ติดอยู่หน้าที่เก็บอัฐิด้วยนัยน์ตาที่โศกเศร้าเป็นอย่างมาก มือหนาเอื้อมมือไปสัมผัสรูปถ่ายที่เปื้อนฝุ่นและสีที่จางหายไปตามกาลเวลาด้วยความอาลัยเป็นอย่างมาก แต่ทว่าภาพคนที่อยู่ในรูปนั้นกลับยิ่งชัดเจนเป็นอย่างมากในความทรงจำของคนที่ยืนมองอยู่ตรงนั้นใช่เธอยังคงอยู่ในความทรงจำ เธอคือคนที่เคยบอกรักกัน เธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขา แต่เธอกลับมาทิ้งเขาไปและปล่อยให้เขาต้องอยู่เพียงลำพังคนเดียวแบบนี้มานานแค่ไหนกันนะ“นานแค่ไหนแล้วนะพาฝันที่คุณทิ้งให้พายุอยู่คนเดียวแบบนี้ อดทนอีกนิดนะ แล้วพายุจะหาคนผิดมาลงโทษให้จงได้ อยู่ตรงนั้นที่รักคงสบายดีนะ ไม่เจ็บไม่ปวดและคงมีความสุขดีนะที่รัก” พายุพูดจบก็วางดอกไม้ไว้ที่หน้ารูปถ่าย ก่อนที่เขาจะยืนสงบนิ่งอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานพอสมควรเสียงฟ้าร้องอย่างหนักทำให้พายุลืมตาขึ้นมา ก่อนจะเงยหน้ามองไปที่บนฟ้า เขายกมือขึ้นมาและปาดน้ำตาลูกผู้ชายออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะยิ้มใ
ตอนที่2. นัดรวมตัวสำนักงานทนายความของพายุพายุหนุ่มดีกรีนักเรียนนอก ทั้งรูปหล่อพ่อรวย ไม่ว่าจะขยับตัวไปทางไหนสาว ๆ ยังตามกรี๊ดไม่มีหยุด เรียกได้ว่าเมื่อไหร่ที่เขาเพียงแค่กระตุกยิ้มเพียงนิดหัวใจของสาว ๆ ก็หล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มกันเลยทีเดียวกับเจ้าของฉายา รอยยิ้มกระตุกวิญญาณ นี่เอาแค่รอยยิ้มนะ ส่วนคำพูดคำจานั้นรับประกันได้ว่า หมา 100% ที่แม้ว่าที่บ้านจะรวยมากมายแค่ไหนแต่เขาก็ยังยืนยันว่าจะทำอาชีพทนายทั้งที่ ที่บ้านต่างพากันขัดขวาง แต่เขาก็ไม่ยอมละทิ้งความพยายามของเขา และที่สำคัญเขาดันสอบติดและทำได้ดี และนั่นเลยทำให้ไม่มีใครที่จะขัดขวางความตั้งใจอันแน่วแน่ของพายุได้ และเพราะเป็นลูกเพียงคนเดียวของพ่อแม่ ก็เลยถูกท่านทั้งสองตามใจมาโดยตลอด นี่ก็คืออีกหนึ่งข้อเสียของเขาที่ถูกพ่อแม่ตามใจนั่นเอง ไม่ว่าอยากได้หรือว่าอยากจะทำอะไรก็ตาม เมื่อเขาอยากได้เขาต้องได้ !! พายุยืนมองที่ริมหน้าต่าง เพราะดูจากเวลาแล้วก็ใกล้จะถึงเวลาที่นัดเจอกันของทุกคน แค่เขาอยากจะรู้ว่าใครจะเป็นคนที่ตรงต่อเวลาที่สุด ถึงแม้ว่าจะรู้อยู่แล้วก็ตาม อีกทั้งตอนนี้เขายังเป็นเจ้าของสำนักงานทนายความแห่งนี้ และที่ทำให้เขา
เตชะโภคินทร์ ตระกูลใหญ่ที่ติดอันดับท็อป 10 มหาเศรษฐีของเมืองไทย มีธุรกิจมากมายที่อยู่ในครอบครอง ทั้งบ้านหลังใหญ่ที่ไม่ต่างจากคฤหาสน์ ทว่ากลับไร้ซึ่งความอบอุ่น ลูกๆ แต่งงานมีครอบครัวก็พากันย้ายออกไปจนหมดแม้จะมีแวะเวียนกลับมาเยี่ยมผู้เป็นแม่บ้างตามโอกาส แต่สำหรับหญิงชราวัยใกล้ 70 ปี กลับรู้สึกว่าบ้านเงียบเหงาจนอยากหาเรื่องเจอหลานๆ วันละหลายๆหน และเช่นเดิมวันนี้เลยอยากจะหาเรื่องเจอกับหลาน ๆ ตัวดีสักหน่อย“แม่ดา เข้ามานี่หน่อย”วัลดา แม่บ้านคนเก่าคนแก่ อีกทั้งยังเป็นคนสนิทที่อยู่กันมาตั้งแต่สมัยคุณหญิงพิศสมัยยังสาว จนตอนนี้อายุก็เข้าวัยกลางคนเข้าไปแล้ว ดูแลกันจนตายกันไปข้าง มีลูกมีหลานก็ได้คุณหญิงท่านส่งเสียให้เรียนจนจบ เลยอยู่ข้างกายท่านมาจนทุกวันนี้“ค่ะคุณหญิง”วัลดาคลานเข่าเข้ามาหาเจ้านายที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่โซฟา ก้มหัวพร้อมรับคำสั่ง“เธอไปดูซิว่าวันนี้มีใครเข้ามาที่บ้านหรือยัง ช่วงนี้เป็นเงียบๆ เหงาๆ หลานฉันมันไม่อยากได้แล้วใช่ไหมสมบัติ เดี๋ยวแม่จะตัดออกจากกองมรดกให้หมด” คุณหญิงใหญ่หรือคุณย่าถึงกับโมโหเป็นอย่างมากมีหลานก็ตั้งสี่ห้าคน ไม่เห็นมีใครจะได้ดั่งใจ“บัลลังก์” หลานคนโ
Comments