LOGINShare
ข้อตกลง
Last Updated:
2024-11-09 20:22:58Related chapters
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี คืนแห่งการบำเพ็ญเพียร 1
ม่านรัตติกาลโปรยลงมา ภายในกระท่อมหลังเล็กกลางป่าอนธการ ได้มีเสียงร้องครวญคราง และเสียงหนั่นเนื้อกระทบกันพร้อมกับเสียงครางครวญของสองหนุ่มสาวที่ดังระงมเล็ดลอดออกมาเป็นระยะ"อืม... อู๋ซวน ปล่อยออกมา ปล่อยออกมาอีก ข้าต้องการหยวนหยางของเจ้า อ๊า..." คำพูดที่เรียกร้องความปรารถนาของตนเองเปล่งออกมาจากปีศาจจิ้งจอกสาว“เยี่ยนหลีเอ๋อร์” เนื้อตัวของนางมารจิ้งจอกเนียนนุ่มลื่นมือราวกับกำลังลูบไล้หยกเนื้อดี ความรู้สึกของชายหนุ่มที่ส่งริมฝีปากขบกัดไปที่ผิวขาวเนียนละเอียดของนางเขาแทบจะไม่อยากละฝ่ามือหนาไปจากผิวจิ้งจอกสาวที่ขาวนวลราวกับหิมะที่เหมือนปุยนุ่นเลย ไม่ว่าเขาจะมองมุมไหน ฟ้อนเฟ้นสายตา ฝ่ามือ และกลีบปากที่ระร้าย นางช่างเปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์อันเย้ายวนชวนหลงใหล ฮั่วอู๋ซวนหายใจแรงกระเส่าเป่ารดเรือนร่างของนาง หากมารจิ้งจอกตนนี้กลายเป็นอากาศธาตุ ชายหนุ่มก็คงสูดกลืนนางลงไปได้ทั้งตัว เขาอยากกอดรัดอีกฝ่ายให้แน่นหนากว่าเดิมร่างหนากว่าในเวลานี้กำลังทาบทับร่างอันบอบบางของนางจิ้งจอก ที่กำลังหายใจแรงด้วยรสพิศวาสที่ถูกปลุกร่างบางกำลังระทดระทวย ความรู้สึกลึกๆ ที่เต็มไปด้วยความกำหนัดถูกขับส่งออกมาเป็นสายธาราท
Last Updated : 2024-11-09พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี คืนแห่งการบำเพ็ญเพียร 2
เขาผละห่างกลีบปากของนางจิ้งจอก พร้อมกับยกมือขึ้นมาเช็ดใบหน้าที่มีเหงื่อชื่น ฮั่วอู๋ซวนได้เห็นน้ำตาของฉีเยี่ยนหลี่ด้วย “เจ้าร้องไห้ทำไม”“ไม่รู้เหมือนกัน ข้าดีใจกระมังที่เราสองคนได้เป็นของกันและกัน ข้ารอคอยเวลานี้มาแสนนาน”ฮั่วอู๋ซวนมิพูดอะไร หัวใจของเขาพองฟูยินดีเช่นเดียวกันกับฉีเยี่ยนหลี่ ชายหนุ่มชิดกลีบปากลงไปพรมจูบซับน้ำตาให้ “โอ้ว...” เสียงของเขาที่อดกลั้นไม่ไหว ร่องของฉีเยี่ยนหลี่บีบรัดท่อนลำของเขาที่กำลังแช่ค้างไว้อยู่ หลีฮั่วอู๋ซวนทนกับความคับแน่นและตอดขมิบไม่ได้ ครางขรมอยู่ในลำคอ “ให้ข้าขยับนะ เจ้าทนได้ไหม”“ได้” ฉีเยี่ยนหลี่ตอบพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้กับฮั่วอู๋ซวน ความรักเบ่งบานอยู่ในสองดวงใจ ฉีเยี่ยนหลี่หลับตาพริ้มขึ้นมาทันทีที่เขาเริ่มขยับท่อนรักและใส่จังหวะเนิบนาบแต่กลีบปากที่ปิดไม่สนิทเริ่มสูดครางรัญจวนเหมือนกินของร้อนๆ พร้อมกับแอ่นเด้งส่วนสงวนของตนเองตามติดแท่งหยกของเขาเหมือนเกรงว่าแท่งบุรุษอันนั้นจะหลุดไปจากตัวเองแรงขยับของเขาหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ฮั่วอู๋ซวนเปลี่ยนท่าทาง เขาจับขาทั้งสองข้างของฉีเยี่ยนหลี่ขึ้นมาพาดกับลำตัว ยกสะโพกสอบ จัดท่าทาง แล้วจัดการนางแบบเน้น ๆ
Last Updated : 2024-11-09พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี กิจวัตรประจำวัน
แสงอาทิตย์แรกของวันสาดส่องลงมาบนใบไม้สีเขียวขจี ลมพัดเอื่อยๆ พัดพาเอาไอหมอกบางเบาให้ลอยละลิ่วไปตามยอดไม้ฉีเยี่ยนหลี่ลืมตาขึ้น มองไปยังร่างสูงใหญ่ของฮั่วอู๋ซวนที่นอนหลับอยู่ข้างกัน ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเปื้อนยิ้มบางๆ นางอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปลูบแก้มเขา“อู๋ซวน… ในที่สุดเจ้าก็กลับมาหาข้า”ฮั่วอู๋ซวนตื่นขึ้นมาด้วยสัญชาตญาณระแวดระวังตามนิสัย ดวงตาของเขาสอดส่องรอบๆ กระท่อมเล็ก ทันใดนั้น เขาก็เห็นปีศาจจิ้งจอกสาวยืนอยู่ใกล้ๆ นางมองเขาด้วยดวงตาที่เปี่ยมด้วยความสดใสและเจือด้วยความห่วงใย“อู๋ซวน ไปล่าสัตว์กับข้าหน่อยดีไหม?” นางเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่ในใจของฮั่วอู๋ซวนยังคงมีความระแวง เขาไม่เคยไว้ใจปีศาจ โดยเฉพาะปีศาจที่ดูอ่อนโยนเกินไปอย่างนาง เขาคิดว่าอาจมีเล่ห์กลอะไรซ่อนอยู่ก็เป็นได้เขาพยักหน้าเพียงเล็กน้อย“ก็ได้ แต่ข้าจะคอยจับตาดูเจ้า” เขาพึมพำคนเดียวในใจ ไม่ให้นางได้ยินความคิดของเขาทั้งสองเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางในป่า ฉีเยี่ยนหลี่แปลงกายเป็นจิ้งจอก กระโดดไปมาอย่างคล่องแคล่วเหมือนกับว่านางเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติฮั่วอู๋ซวนยังคงมองฉีเยี่ยนหลี่ด้วยแววตาสงสัย ปกติแล้ว เขาคงจะไม่ร่วมเดิน
Last Updated : 2024-11-09พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี หนักใจ
ตลอดเวลาที่อยู่ใกล้นาง เขาสัมผัสได้ว่านางไม่ใช่มารที่ชั่วร้าย แม้จะเจ้าเล่ห์และขี้แกล้งอยู่บ้าง แต่กลับมีความอบอุ่นและเอาใจใส่ที่ไม่เหมือนปีศาจใดที่เขาเคยพบหัวใจของเขาเริ่มคล้อยตามนางอย่างช้าๆ เขาสะบัดหัวเบาๆ พยายามดึงความคิดของตนให้กลับมาเป็นปกติ นี่ไม่ใช่จุดประสงค์ที่เขาเข้าป่าอนธการมา เขามาที่นี่เพื่อหาผลอมฤตเพื่อรักษาลั่วอี๋เฟิง แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะหลงลืมความตั้งใจเดิมไปเสียแล้วหลังจากล่าไก่ป่ามาสองตัวและกระต่ายอีกหนึ่งตัว ฮั่วอู๋ซวนก็หาองุ่นป่ามาใส่กระบุงเต็มเพื่อตามใจเจ้าจิ้งจอกหิมะที่ชอบกินมัน เขาอดยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงใบหน้าดีใจของนางตอนที่นางเคี้ยวองุ่นหวานฉ่ำระหว่างที่เขากำลังกลับกระท่อม จู่ๆ ผีเสื้อสีทองตัวหนึ่งก็บินมาตรงหน้า มันคืออาคมส่งข่าวจากสำนักคุนหลุน ฮั่วอู๋ซวนเผลอขมวดคิ้ว หยุดฝีเท้าแล้วจ้องมองผีเสื้อที่ลอยอยู่ตรงหน้าอย่างสนใจเมื่อผีเสื้อสีทองค่อยๆ สลายกลายเป็นละอองแสง เนื้อความจากศิษย์พี่ก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา เนื้อความนั้นชัดเจนว่าซือจุนและศิษย์พี่ทุกคนต่างเป็นห่วงและต้องการให้เจ้ากลับสำนักโดยด่วนฮั่วอู๋ซวนยืนนิ่ง พยายามคิดทบทวนเหตุผลที่เขามาที่นี่ และท
Last Updated : 2024-11-12พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ไม่มีอะไร
หลังจากที่นั่งนิ่งไปสักพัก เขาจึงถอนหายใจอย่างคิดไม่ตก คิดถึงหน้าที่และความรับผิดชอบที่เขาต้องกลับไปทำที่สำนัก แต่ใจของเขากลับผูกพันกับที่นี่และกับนาง จนไม่อาจทำใจให้จากไปได้“เจ้าดูเงียบไปนะ มีอะไรในใจหรือเปล่า?” ฉีเยี่ยนหลี่เอ่ยถาม นางขยับเข้าใกล้เขา มองดูเขาด้วยสายตาอ่อนโยนและเป็นห่วงฮั่วอู๋ซวนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ“ไม่มีอะไร...”เหลือเวลาอีกสามวัน ก็จะครบกำหนดหนึ่งเดือนที่ฮั่วอู๋ซวนได้ตกลงกับเจ้าจิ้งจอก ชายหนุ่มได้แต่นั่งถอนหายใจอย่างคิดไม่ตกไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี เขาไม่อยากไปจากที่นี่ ไม่อยากไปจากฉีเยี่ยนหลี่ แต่ถ้าเขาไม่กลับไปรับรองว่าพวกซือจุนและศิษย์พี่คนอื่นๆ จะต้องออกมาตามหาเขาที่นี่แน่ และนั่นอาจจะทำให้เกิดการต่อสู้ขึ้นได้ เขาไม่อยากให้เจ้าจิ้งจอกของเขาต้องเจอกับอันตรายใดๆฮั่วอู๋ซวนรู้สึกเหมือนหัวใจของเขากำลังแตกออกเป็นสองเสี่ยง เขายืนอยู่ระหว่างความรู้สึกที่ขัดแย้ง ความรักที่มีต่อศิษย์พี่ลั่วอี๋เฟิง ผู้ซึ่งเป็นเสมือนแสงสว่างและที่พึ่งพิงมาตลอดชีวิต กับความรู้สึกอันลึกซึ้งที่เขาเริ่มมีต่อฉีเยี่ยนหลี่ ปีศาจจิ้งจอกผู้ทำให้ชีวิตของเขาในป่าทึบเต็มไปด้วยส
Last Updated : 2024-11-12พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ตำนานคนเลี้ยงวัว
ยามค่ำคืนอันเงียบสงัด พระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างอยู่กลางท้องฟ้า เสียงขลุ่ยที่ไพเราะดังกังวานขึ้น แผ่วเบาแต่มีเสน่ห์ดึงดูดเหมือนเสียงเพลงจากสรวงสวรรค์อย่างไรอย่างนั้นฮั่วอู๋ซวนที่กำลังพักผ่อนอยู่ในกระท่อมได้ยินเสียงนั้นและรู้สึกเหมือนถูกสะกด เขาค่อยๆ ลุกจากที่นอน พลางเดินออกจากกระท่อมไปยังต้นเสียงเมื่อมาถึงลานกว้างนอกกระท่อม เขาเงยหน้าขึ้นมอง เห็นหญิงสาวผมยาวสีน้ำหมึกนั่งอยู่บนกิ่งสูงของต้นสาลี่ เพียงแค่เห็นแผ่นหลังและท่าทางเป่าขลุ่ยของนาง ฮั่วอู๋ซวนก็รู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวังค์เมื่อจบเสียงเพลง นางค่อยๆ หันมาสบตาเขาพร้อมกับยิ้มบาง ดวงตาสีทองของนางเปล่งประกายอ่อนโยน ทำให้เขารู้สึกว่าความเงียบสงบของป่าคืนนี้นั้นเต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์ที่ยากจะหาคำใดมาเปรียบ"ข้าจำได้ว่า วันนี้ตรงกับเทศกาลซีซีของพวกเจ้าใช่หรือไม่?" ฉีเยี่ยนหลี่เอ่ยถาม น้ำเสียงของนางนุ่มนวล และยังคงแฝงความสงสัยเช่นเดิม"ข้าชอบเรื่องสาวทอผ้ากับหนุ่มเลี้ยงวัวมาก"“นี่เจ้ารู้จักเรื่องพวกนี้ด้วยหรือ?"**ฉีเยี่ยนหลี่เพียงแค่หัวเราะเบาๆ และไหล่ของนางก็สั่นไหวด้วยความขบขัน "ข้าอยู่มาเป็นพันปีแล้วนะ จะให้ไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยได้อย่
Last Updated : 2024-11-12พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ข้ามีความสำคัญบ้างหรือไม่
ค่ำคืนนั้น ฮั่วอู๋ซวนและฉีเยี่ยนหลี่นั่งอยู่เคียงข้างกันใต้แสงจันทร์ ราวกับคู่รักในตำนานที่ได้พบกันในคืนหนึ่งของปี ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบ และแสงดาวพราวพรายบนท้องฟ้า ทั้งสองคนได้จมอยู่ในห้วงเวลาที่ดูเหมือนจะเป็นนิรันดร์ว่ากันว่าวันเวลาแห่งความสุขนั้นแสนสั้น ในที่สุดวันนี้ก็ถึงครบกำหนดหนึ่งเดือนที่ทั้งสองได้ตกลงกัน...เช้าวันนี้ ฮั่วอู๋ซวนตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกหน่วงในอก แม้จะมีร่างงดงามของฉีเยี่ยนหลี่หลับอยู่ในอ้อมกอด แต่ดวงตาคมของเขากลับฉายแววไร้ชีวิตชีวาเขามองใบหน้าของนางอย่างเงียบงัน ไม่รู้ว่าเขามองนานเท่าไหร่แล้ว รู้เพียงว่าไม่ว่าจะมองเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ อยากจะจดจำภาพนี้ไว้ตลอดไป อยากจะมองใบหน้านี้ไปชั่วชีวิตทันใดนั้น ดวงตาสีทองคู่งามก็ค่อยๆ ลืมขึ้นมา สบเข้ากับสายตาของเขาที่จ้องอยู่ก่อนแล้ว ฉีเยี่ยนหลี่คลี่ยิ้มอ่อนโยน นางยื่นหน้าเข้ามาจูบปลายคางของเขาเบาๆ"เจ้าตื่นนานแล้วหรือ?" จิ้งจอกสาวเอ่ยแผ่วเบาพร้อมรอยยิ้มแสนหวาน"เหตุใดถึงไม่ปลุกข้าเล่า หรือว่าเจ้าชอบมองหน้าข้ายามหลับนัก?"ฮั่วอู๋ซวนยิ้มเพียงน้อยนิด ไม่ตอบสิ่งใด ได้แต่มองนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อน"วั
Last Updated : 2024-11-13พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี แหลกสลาย
จิ้งจอกสาวแค่นหัวเราะเบาๆ เสียงของนางเต็มไปด้วยความเย้ยหยันในชะตาของตนเอง ราวกับเย้ยหยันที่นางเผลอคิดเข้าข้างตัวเองว่าบางทีเขาอาจจะรักนางบ้าง“นี่เจ้าคิดจะฆ่าข้าจริงๆ สินะ…” นางพึมพำอย่างขมขื่น ความรู้สึกสิ้นหวังถาโถมเข้ามาในใจฮั่วอู๋ซวนยืนนิ่ง ตกใจกับคำพูดของนาง แต่ยังคงรักษาท่าทางเย็นชาไว้ เขาไม่สามารถปฏิเสธความปรารถนาที่ต้องการผลอมฤตเพื่อช่วยศิษย์พี่ของเขาได้ฉีเยี่ยนหลี่สูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะหันหลังให้เขา เสียงของนางเปล่งออกมาเบาๆ และแฝงด้วยความเศร้าสุดหัวใจ“ได้…หากนี่คือสิ่งที่เจ้าต้องการ ข้าจะมอบให้เจ้า เพราะเดิมที…มันก็เป็นของของเจ้า”ฮั่วอู๋ซวนขมวดคิ้วไม่เข้าใจในคำพูดนั้น แต่เขาก็ยังคงเงียบ จ้องมองนางที่ค่อยๆ หลับตาลง ทาบฝ่ามือลงตรงตำแหน่งของหัวใจตนเอง ประกายแสงสีเหลืองทองสว่างจ้าปรากฏขึ้นจนทำให้ดวงตาของเขาพร่ามัวผลึกลูกแก้วสีทองขนาดเท่ากำปั้นลอยขึ้นมาจากฝ่ามือของนาง ประกายแสงนั้นเจิดจ้าจนทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังจ้องมองสิ่งล้ำค่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อนโดยที่เขาไม่เคยรู้ถึงผลร้ายที่จะตามมาหลังจากที่ปีศาจสูญเสียผลึกแก่นพลังวิญญาณ เขาคิดไปว่ามันคงคล้ายกับจินตานในร่างมนุษย์ หากเส
Last Updated : 2024-11-13
Latest chapter
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ทุกชาติภพ
ฤดูกาลผันเปลี่ยน วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า ฮั่วอู๋ซวนก็ยังคงอาศัยอยู่ที่กระท่อมแห่งนี้ การตายของคนรักเคี่ยวกำทรมานจิตใจเขาจนแทบอยู่ไม่สู้ตาย โดยเฉพาะข้างในหัวใจ มันช่างเจ็บปวดเหมือนถูกคมมีดกรีดเฉือนเนื้อจนเหวอะหวะ ทุกวันดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ชายหนุ่มก็จะมานั่งเฝ้าต้นสาลี่เก่าแก่ ต้นไม้ที่เคยเป็นสักขีพยานความรักอันบริสุทธิ์ กลายเป็นที่ระลึกถึงความผิดพลาดที่ตามหลอกหลอนเขาจิบสุราขมขื่นพลางจ้องมองไปยังกิ่งก้านที่เคยโอนเอนรับลมไปตามเสียงขลุ่ยหวานของนาง ฉีเยี่ยนหลี่...หญิงสาวผู้ที่จากไปไกลฤดูใบไม้ผลิที่เคยเบ่งบานกลับกลายเป็นฤดูแห่งความโศกเศร้า กลีบดอกสาลี่สีขาวบริสุทธิ์ร่วงหล่นลงมาทับถมบนหลุมศพราวกับน้ำตาที่ไหลไม่หยุด พวกมันล้อเลียนความรักที่โรยราและชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไปอย่างโดดเดี่ยวเดิมทีเขาเองก็คิดที่จะปลิดชีวิตแล้วตามไปอยู่กับคนรักในปรโลก แต่ว่า หากเขาตายไปง่ายๆ เช่นนี้ ก็คงไม่สามารถชดเชยอะไรให้ฉีเยี่ยนหลี่ได้แต่อย่างใดอีกอย่างเขากลับอยากรอ... ในใจของฮั่วอู๋ซวนคิดอยู่เสมอว่าสักวันคนรักของเขาจะต้องกลับมาเกิดใหม่แน่ๆ และเมื่อถึงตอนนั้น เขาสัญญาว่าจะต้องทุ่มสุดกำลังเพื่อรักและดูแลนา
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ความจริง 2/2
ขณะที่เขาพยายามจะผ่านซือจุนไป เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง…"ซวนเอ๋อร์ เจ้ายังจะยืนกรานที่จะทำเช่นนี้จริงหรือ?"น้ำเสียงของคนผู้นี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความผิดหวังและเจ็บปวด ฮั่วอู๋ซวนหันกลับไปมอง เห็นศิษย์พี่หญิงของเขายืนอยู่ตรงนั้น นางมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้า"ซวนเอ๋อร์ ข้าไม่อาจปล่อยให้เจ้าทำเช่นนี้ เจ้าเคยเป็นคนที่ข้ารัก เจ้าเคยเป็นคนที่ข้าฝากหัวใจไว้ และข้าไม่อาจยอมเห็นชีวิตของเจ้าต้องพังเพราะปีศาจตนนั้น"ฮั่วอู๋ซวนหันไปสบตากับนาง "ศิษย์พี่ ข้าขอโทษ แต่ข้าไม่อาจหวนกลับไปได้อีกแล้ว ข้าต้องการเพียงหลี่เอ๋อร์ ข้ารักนาง ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยนาง ไม่ว่านางจะเป็นปีศาจหรือสิ่งใดก็ตาม"ศิษย์พี่ของเขาพยายามยื่นมือมาขวางเขาไว้!"อู๋ซวน… เจ้าไม่คิดถึงจิตใจของข้าเลยใช่หรือไม่? ข้ารู้ว่าเจ้าเคยรักข้า ข้ารู้ว่าเจ้ามีหน้าที่ในสำนัก ข้ายินดีจะอยู่เคียงข้างเจ้าในทุกๆ หนทาง แต่ขอให้เจ้าถอนตัวออกมา อย่าให้ความรักต่อปีศาจนั้นทำลายเจ้าลงไป"ฮั่วอู๋ซวนมองนางอย่างอ่อนโยน แม้สายตาของเขาจะเต็มไปด้วยความเจ็บปวด"ศิษย์พี่ ข้าขอโทษ ข้าเคยรักท่าน แต่หัวใจของข้าไม่ใช่ของท่านอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ข้าต
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ความจริง 1/2
มือของฮั่วอู๋ซวนกุมไว้ตรงหน้าอก ราวกับว่าความรู้สึกทั้งหมดที่เคยถูกเก็บซ่อนไว้กำลังหลั่งไหลออกมาไม่หยุด... บัดนี้เขาเพิ่งเข้าใจทุกอย่าง ความรู้สึกผูกพันอย่างลึกซึ้งและความรักที่มีต่อฉีเยี่ยนหลี่ไม่ใช่สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นในชาตินี้ หากแต่เป็นสายใยที่โยงใยข้ามภพชาติ ทั้งหมดนี้คือความทรงจำและความรักที่สืบเนื่องมาแต่ชาติที่แล้วฮั่วอู๋ซวนพึมพำเบา ๆ "ที่แท้... ทุกสิ่งที่ข้าเคยฝันถึง ทุกภาพที่ข้าเคยเห็น… นั่นคือข้ากับเจ้าในชาติก่อน" เขานิ่งไปครู่หนึ่ง รู้สึกทั้งอบอุ่นและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน ราวกับว่าสิ่งที่เคยเป็นเงาในความทรงจำได้แปรเปลี่ยนเป็นความจริงที่เขาไม่อาจหลบหนีได้อีกต่อไปเขายืนอยู่ใต้แสงจันทร์ หัวใจอ่อนโยนเมื่อคิดถึงฉีเยี่ยนหลี่ ผู้หญิงที่เขารักอย่างลึกซึ้งแม้ไม่เข้าใจว่าทำไม และในเวลานี้เขารู้แล้วว่าความรักนี้ไม่ใช่เพียงความรู้สึกชั่วคราว แต่เป็นความรู้สึกที่ผูกพันมาเนิ่นนาน ขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่น ความคิดหนึ่งก็พลันเกิดขึ้นในใจ“ข้าจะกลับไปหาเจ้า” เขาพูดเบา ๆ ราวกับสัญญากับตัวเองฮั่วอู๋ซวนถือผลึกแก่นวิญญาณในมือ รู้สึกถึงพลังอันอบอุ่นที่แฝงอยู่ในนั้น ราวกับมีสัมผัสของฉีเยี่ยนห
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ผลอมฤต
ฉีเยี่ยนหลี่หัวเราะเบา ๆ แม้จะอ่อนแรง "ข้าไม่สนใจหรอกอู๋ซวน… ข้ารู้แค่ว่า เจ้าอยู่เคียงข้างข้าก็พอแล้ว"ทันใดนั้น ฮั่วอู๋ซวนก็คิดถึงผลไม้ในตำนานที่เคยได้ยินเรื่องราวจากชายชราที่เคยพบระหว่างการฝึกฝนเมื่อครั้งยังเป็นศิษย์ เขาหวังว่าผลไม้วิเศษนั้นอาจช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของฉีเยี่ยนหลี่ได้"ข้าจะออกตามหาผลอมฤตในป่าอนธการ ข้าเชื่อว่ามันจะรักษาเจ้าได้" ฮั่วอู๋ซวนกล่าวขึ้นด้วยความมุ่งมั่น"แต่… ป่าอนธการเต็มไปด้วยปีศาจอันตราย ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อข้า""ข้าไม่มีทางเลือกอื่น" ฮั่วอู๋ซวนยิ้มอย่างอบอุ่น "รอข้ากลับมา ข้าสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เจ้าอยู่เพียงลำพัง"ฮั่วอู๋ซวนเดินผ่านป่าลึก หันมองรอบตัวด้วยสัญชาตญาณนักพรตที่คุ้นเคย ภายในป่าอนธการนี้เต็มไปด้วยอันตราย ไม่เพียงแต่ความมืดที่แฝงอยู่ในหมอกขาว แต่ยังมีปีศาจที่จ้องจะเล่นงานเขาในทุกซอกมุมทันใดนั้น เงาดำพุ่งเข้ามาจากพุ่มไม้ ปีศาจรูปทรงคล้ายหมาป่าโจนเข้าใส่เขาด้วยความดุร้าย ฮั่วอู๋ซวนพลิกตัวหลบอย่างรวดเร็ว มือคว้าเอามีดสั้นจากเอว ฟันเข้าไปที่ด้านข้างของปีศาจอย่างแม่นยำแม้พลังจินตานของเขาจะอ่อนลง แต่วิชาการต่อสู้ที่สั่งสมมาทำให้เ
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี เจ้าอยู่เคียงข้างข้าก็พอแล้ว
หลังจากเจ้าสำนักและศิษย์สำนักจากไป ฮั่วอู๋ซวนพยุงร่างที่อ่อนแรงของฉีเยี่ยนหลี่กลับมาที่กระท่อม หญิงสาวบาดเจ็บสาหัส และในใจของเขาก็เจ็บปวดไม่น้อยเมื่อเห็นคนรักในสภาพนี้"ขอโทษนะหลี่เอ๋อร์ ข้าคงไม่มีพลังมากพอที่จะรักษาเจ้าได้แล้ว… ตอนนี้ข้าเองก็ไร้พลังจินตาน กลายเป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น"ฉีเยี่ยนหลี่หัวเราะเบา ๆ แม้จะอ่อนแรง "ข้าไม่สนใจหรอกอู๋ซวน… ข้ารู้แค่ว่า เจ้าอยู่เคียงข้างข้าก็พอแล้ว"ทันใดนั้น ฮั่วอู๋ซวนก็คิดถึงผลไม้ในตำนานที่เคยได้ยินเรื่องราวจากชายชราที่เคยพบระหว่างการฝึกฝนเมื่อครั้งยังเป็นศิษย์ เขาหวังว่าผลไม้วิเศษนั้นอาจช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของฉีเยี่ยนหลี่ได้"ข้าจะออกตามหาผลอมฤตในป่าอนธการ ข้าเชื่อว่ามันจะรักษาเจ้าได้" ฮั่วอู๋ซวนกล่าวขึ้นด้วยความมุ่งมั่น"แต่… ป่าอนธการเต็มไปด้วยปีศาจอันตราย ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อข้า""ข้าไม่มีทางเลือกอื่น" ฮั่วอู๋ซวนยิ้มอย่างอบอุ่น "รอข้ากลับมา ข้าสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เจ้าอยู่เพียงลำพัง"เพื่อเขียนบรรยายเรื่องราวอย่างละเอียด ฉากนี้สามารถขยายโดยให้ความสำคัญกับการแสดงอารมณ์ของตัวละครและการกระทำที่แฝงด้วยความหมายลึกซึ้ง นอกจากนี
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ย้อนอดีต 3
“ท่านพ่อ… ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่?”ฮั่วอู๋ซวนถามด้วยความงุนงง แต่ทันใดนั้น เขาเห็นแววตาของบิดาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังและความโกรธ“เจ้าบังอาจกลายเป็นคู่บำเพ็ญเพียรกับปีศาจเช่นนี้ได้อย่างไร?” บิดาของเขาตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว“เจ้ามิได้รู้หรือว่าการเป็นนักพรตต้องรักษาความบริสุทธิ์ เพื่อพลังที่บริสุทธิ์และคงอยู่ในสัจธรรม แต่เจ้ากลับ… กลับเลือกที่จะเสพสมกับปีศาจ!”ฮั่วอู๋ซวนขบกรามแน่น “ท่านพ่อ ข้าไม่สนใจสัจธรรมที่ท่านกล่าว ข้ารู้เพียงว่า นางเป็นคนเดียวที่ทำให้ข้ารู้สึกสงบสุข และนางมิได้มีเจตนาร้ายใด ๆ ท่านอย่าได้โทษนางเลย”หญิงสาวจิ้งจอกที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เริ่มรู้สึกผิดหวังในตัวเอง“ท่านอาจารย์ ข้ามิได้มีเจตนาทำร้ายฮั่วอู๋ซวน ข้ารักเขาจริง ๆ… ข้าจะยอมถอยไปเพื่อไม่ให้ข้าต้องเป็นภาระของเขา…”แต่ฮั่วอู๋ซวนคว้ามือของฉี่เยี่ยนหลีไว้แน่น“ไม่! เจ้าจะไม่ไปไหน ข้าเลือกแล้วที่จะอยู่กับเจ้า หากท่านพ่อไม่อาจเข้าใจ ข้าก็จะไม่กลับไปที่สำนักอีก”เจ้าสำนักนิ่งเงียบไปชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะสูดหายใจลึกและพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น“ในเมื่อเจ้าเลือกเช่นนี้ ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก ข้าจะนับว่าเจ้าไม่ใช่บุ
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ย้อนอดีต 2
ฮั่วอู๋ซวนหัวเราะให้กับความไร้เดียงสาของจิ้งจอกสาวแล้วหยิบขลุ่ยไม้จากในห่อสัมภาระของเขา เขามอบขลุ่ยให้กับนาง"ของขวัญจากข้า เจ้าอยากลองเป่าดูไหม?"หญิงสาวรับขลุ่ยมาอย่างงุนงง "ให้ข้าหรือ?"ฮั่วอู๋ซวนยิ้มแล้วสอนนางจับขลุ่ย "นี่ไง จับอย่างนี้ แล้วก็เป่าเบาๆ แบบนี้"เสียงขลุ่ยดังขึ้นแผ่วเบาในป่าหิมะ สร้างบรรยากาศอันเงียบสงบและอบอุ่นในใจของทั้งคู่ฮั่วอู๋ซวนใช้ชีวิตกับจิ้งจอกหิมะในป่าอนธการอย่างสงบสุข ทั้งสองต่างพึ่งพาและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน วันแล้ววันเล่า กลางป่ามืดมิดที่เต็มไปด้วยกลิ่นของไอปีศาจ แม้จะเป็นสถานที่ที่อันตราย แต่ฮั่วอู๋ซวนก็กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาดวันหนึ่งขณะที่เขานั่งซ่อมขลุ่ยที่เขามอบให้กับจิ้งจอกหิมะ หญิงสาวจิ้งจอกก็เดินเข้ามาพร้อมกับตะกร้าผลไม้"นี่ ผลไม้สด ข้าเก็บมาจากริมลำธาร ลองกินดูเถิด" ฉี่เยี่ยนหลี่ยิ้มพลางยื่นผลไม้ให้เขา"ขอบใจนะ" ฮั่วอู๋ซวนรับตะกร้ามา รู้สึกถึงความห่วงใยที่อีกฝ่ายมีให้ เขานั่งลงข้างหญิงสาว ก่อนจะเล่าถึงการเดินทางของเขาและชีวิตในสำนัก"ข้าไม่เคยคิดเลยว่า การอยู่ห่างจากสำนักจะทำให้ข้ารู้สึกสงบสุขเช่นนี้ บางที… ข้าก็คิดว่าชีวิตนี้น่าจะใช้ร
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี ย้อนอดีต 1
ในห้องที่เงียบสงัด ฮั่วอู๋ซวนขังตัวเองอยู่เพียงลำพัง ใจจดจ่ออยู่กับหม้อต้มยาที่ค่อยๆ ร้อนขึ้นทีละน้อย ภายใต้แสงไฟสีส้มที่ส่องวาบจากตะเกียง เขาเพิ่มสมุนไพรทีละชนิดลงไปอย่างระมัดระวัง กำหนดอัตราส่วนอย่างละเอียดอ่อนและแน่นอน ผลอมฤตที่ถูกขบเคี้ยวด้วยความมุ่งมั่นรอคอยขั้นตอนสุดท้ายของการหลอมยาในขณะที่เขาค่อยๆ หย่อนผลอมฤตลงไปในหม้อ แสงสีขาวเจิดจ้าก็วาบสว่างไปทั่วห้อง เขาสะดุ้งเฮือกและปิดตาแน่น หัวใจเต้นรัวขึ้นอย่างหวาดระแวงว่าอาจทำผิดขั้นตอนบางอย่างไป ทันใดนั้น เมื่อแสงหายไป ภาพเหตุการณ์ในอดีตเริ่มพรั่งพรูขึ้นในจิตใจเขาเป็นฉากๆ อย่างกับมันเป็นเศษเสี้ยวของความทรงจำที่คุ้นเคยฮั่วอู๋ซวนเห็นใบหน้าของฉีเยี่ยนหลี่ ทุกภาพล้วนสะท้อนถึงความทรงจำที่แก่นวิญญาณของนางฝากไว้กับผลึกในผลอมฤตนี้ในชาติที่แล้ว ฮั่วอู๋ซวนยังคงเป็นนักพรตผู้มีความสามารถสูงในการปราบปีศาจเช่นเดียวกับในชาตินี้ แต่สิ่งที่แตกต่างอย่างชัดเจนคือเขาเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของเจ้าสำนักใหญ่แห่งคุนหลุน และถูกวางตัวไว้ให้สืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักในอนาคตบิดาของเขาหมายมั่นให้เขาก้าวขึ้นเป็นผู้ดูแลและปกป้องสำนัก คาดหวังในศักดิ์ศรีและหน้าที่ที่
พันธนาการรักจิ้งจอกพันปี กลับสำนัก
ฮั่วอู๋ซวนก้าวเดินออกมาจากป่าอนธการด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งภาคภูมิใจในความสำเร็จและในขณะเดียวกันเขาก็มีความรู้สึกเจ็บแปลบที่อกข้างซ้ายแสงอาทิตย์สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าเมื่อเขาก้าวพ้นจากป่ามืดมิดที่เต็มไปด้วยอันตราย เส้นทางข้างหน้าที่เขาต้องเดินไปยังคงยาวไกล แต่กระนั้นหัวใจของเขากลับยังคงหวนระลึกถึงใครบางคนในป่าแห่งนั้นฮั่วอู๋ซวนก้าวเดินออกมาจากป่าอนธการด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งภาคภูมิใจในความสำเร็จและความรู้สึกหนักอึ้งที่ซ่อนลึกอยู่ภายในใจ แสงอาทิตย์สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าเมื่อเขาก้าวพ้นจากป่ามืดมิดที่เต็มไปด้วยอันตราย เส้นทางข้างหน้าที่เขาต้องเดินไปยังคงยาวไกล แต่กระนั้นหัวใจของเขากลับยังคงหวนระลึกถึงใครบางคนในป่าแห่งนั้น“ผลอมฤต” สิ่งล้ำค่าที่เขาเสี่ยงชีวิตไปตามหาจนสำเร็จ บัดนี้ถูกเก็บไว้ในถุงผ้าที่รัดแน่นอยู่ในอกเสื้อ มันเป็นผลไม้ในตำนานที่มีพลังทิพย์ ว่ากันว่าผู้ใดได้ครอบครองจะสามารถรักษาโรคภัยและฟื้นฟูพลังชีวิตได้อย่างมหัศจรรย์บรรดาปีศาจที่เคยคอยรอซุ่มโจมตีและคุกคามตลอดการเดินทางก่อนหน้านี้ ต่างถอยห่างเมื่อเขาถือผลอมฤตไว้อยู่กับตัว ราวกับว่ามันปล่อยพลังที่เป็นเสมือนเขตห
