ข้ามีความสำคัญบ้างหรือไม่

ค่ำคืนนั้น ฮั่วอู๋ซวนและฉีเยี่ยนหลี่นั่งอยู่เคียงข้างกันใต้แสงจันทร์ ราวกับคู่รักในตำนานที่ได้พบกันในคืนหนึ่งของปี ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบ และแสงดาวพราวพรายบนท้องฟ้า ทั้งสองคนได้จมอยู่ในห้วงเวลาที่ดูเหมือนจะเป็นนิรันดร์

ว่ากันว่าวันเวลาแห่งความสุขนั้นแสนสั้น ในที่สุดวันนี้ก็ถึงครบกำหนดหนึ่งเดือนที่ทั้งสองได้ตกลงกัน...

เช้าวันนี้ ฮั่วอู๋ซวนตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกหน่วงในอก แม้จะมีร่างงดงามของฉีเยี่ยนหลี่หลับอยู่ในอ้อมกอด แต่ดวงตาคมของเขากลับฉายแววไร้ชีวิตชีวา

เขามองใบหน้าของนางอย่างเงียบงัน ไม่รู้ว่าเขามองนานเท่าไหร่แล้ว รู้เพียงว่าไม่ว่าจะมองเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ อยากจะจดจำภาพนี้ไว้ตลอดไป อยากจะมองใบหน้านี้ไปชั่วชีวิต

ทันใดนั้น ดวงตาสีทองคู่งามก็ค่อยๆ ลืมขึ้นมา สบเข้ากับสายตาของเขาที่จ้องอยู่ก่อนแล้ว ฉีเยี่ยนหลี่คลี่ยิ้มอ่อนโยน นางยื่นหน้าเข้ามาจูบปลายคางของเขาเบาๆ

"เจ้าตื่นนานแล้วหรือ?" จิ้งจอกสาวเอ่ยแผ่วเบาพร้อมรอยยิ้มแสนหวาน

"เหตุใดถึงไม่ปลุกข้าเล่า หรือว่าเจ้าชอบมองหน้าข้ายามหลับนัก?"

ฮั่วอู๋ซวนยิ้มเพียงน้อยนิด ไม่ตอบสิ่งใด ได้แต่มองนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อน

"วั