บทที่ 713

นี่มันไม่สมจริงสักนิด!

“ฉันพูดความจริงนะคะ…”

หลี่เจียฮุ่ยกำลังจะเล่าเหตุการณ์ในวันนั้น แต่ก็ถูกฉินหมิงขัดจังหวะก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ

“เจียฮุ่ย คุณไม่ต้องพูดอีกแล้ว ตอนนี้ผมออกจากตระกูลหลินแล้ว…”

ฉินหมิงรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจ ภาพของหลินหว่านชิงผุดขึ้นมาในใจของเขาอย่างอดไม่ได้ จากนั้นความปรารถนาและความคิดถึงทั้งหมดก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวใจของเขาราวกับน้ำพุ

การตั้งคำถามของหยางจิงเมื่อสักครู่นี้ ทำให้เขารู้สึกอึดอัดใจมากพอแล้ว ตอนนี้เมื่อหลี่เจียฮุ่ยเอ่ยถึงหลินหว่านชิง ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันได้เหยียบลงบนแผลเก่าของเขาอย่างจัง ทำให้เขายิ่งรู้สึกแย่ไปอีก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขานึกถึงหลินหว่านชิง ความรู้สึกคิดถึงเธอมันทำให้เขาเจ็บจนแทบทนไม่ไหว

วินาทีนี้ เขาตระหนักได้ชัดเจนยิ่งกว่าทุกครั้งว่าเขาไม่สามารถปล่อยความรู้สึกที่มีต่อหลินหว่านชิงไปได้!

“ฉินหมิง นาย...นายเป็นอะไรไป?”

หลี่เจียฮุ่ยดูตกตะลึง เธอไม่เข้าใจว่าฉินหมิงหมายความว่าอะไร

“ไม่มีอะไร…”

“ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน”

ฉินหมิงอดทนต่อความเจ็บปวดในใจ ลุกขึ้นยืนและรีบออกจากห้องส่วนตัว

มองดูแผ่นหลังของฉินหมิงที่จากไปอย่างเร่งรีบ หล