บทที่ 691

“ไม่เป็นไร ฉันจะช่วยนายเอง”

เฝิงรั่วซวงคว้าแขนข้างหนึ่งของฉินหมิงและพาฉินหมิงเข้าไปในคฤหาสน์โดยพยุงกึ่งกอดประคองเขาไว้

จนถึงห้องส่วนตัวของเธอ เฝิงรั่วซวงวางฉินหมิงไว้บนเตียงแล้วปล่อยให้ฉินหมิงนอนลงและพักผ่อนสักพัก

ในเวลานี้มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นราชาแดนใต้เฝิงเจิ้นที่ก้าวเข้ามาจากด้านนอก

เมื่อฉินหมิงและเฝิงรั่วซวงกลับมาเมื่อครู่นี้ ยามหลายคนที่ประตูก็สังเกตเห็นแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงรีบรายงานเรื่องนี้ให้เฝิงเจิ้นทราบ

เฝิงเจิ้นรีบวิ่งเข้ามา

“รั่วซวง เกิดอะไรขึ้นกับฉินหมิง? เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เฝิงเจิ้นรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเห็นฉินหมิงนอนอยู่บนเตียง

“พ่อคะ ฉินหมิงและหนูถูกกลุ่มชายลึกลับสามคนที่สวมหน้ากากลอบโจมตีเมื่อสักครู่นี้…”

เฝิงรั่วซวงเล่าให้เฝิงเจิ้นฟังอย่างสั้น ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น

“อะไรนะ?”

“ลูกบอกว่ามียอดฝีมือขั้นสูงสุดระดับปรมาจารย์หนึ่งคนและขั้นสูงระดับปรมาจารย์อีกสองคนลอบโจมตีลูกและฉินหมิง?”

“แล้วฉินหมิงก็เอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างนั้นเหรอ?”

เฝิงเจิ้นตกตะลึงมาก เขาไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองเลย

“อื้ม ใช่ค่ะ”

เฝิงรั่วซวงพยักหน้า

“นี่...นี่เป็นไปไม่ได้