บทที่ 410

“สองร้อยเม็ดก็สองร้อยเม็ด!”

หลินเถิงฮุ่ยขมวดคิ้ว

กับขุมอำนาจชั้นนำอย่างตระกูลหลิน ในตระกูลของพวกเขามียอดฝีมือเยอะราวกับก้อนเมฆ แค่ยอดฝีมือระดับสูงก็มีอย่างน้อยยี่สิบหรือสามสิบคนแล้ว

ยาหลอมลมปราณเพียงสองร้อยเม็ด พอแบ่งลงไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร?

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นกฎของหมิงเหยากรุ๊ป เขาไม่สามารถทำอะไรกับเรื่องนี้ได้

“ฉันเองก็ต้องการยาหลอมลมปราณระดับหนึ่งสองร้อยเม็ดด้วยเหมือนกัน!”

“ฉันด้วย…”

เมื่อเห็นว่าหลินเถิงฮุ่ยชิงยาหลอมลมปราณระดับหนึ่งไปสองร้อยเม็ดแล้ว ทายาทคนอื่น ๆ ของตระกูลชั้นนำก็รีบล้อมเข้ามา

มียาหลอมลมปราณระดับหนึ่งทั้งสิ้นสามพันเม็ดเท่านั้น เฝิงหลุนและหลินเถิงฮุ่ยซื้อไปหนึ่งพันสองร้อยเม็ดแล้ว ฉะนั้นยาจึงเหลืออยู่อีกไม่มากแล้ว

นี่สะท้อนคำที่เฝิงหลุนพูดเมื่อกี้นี้ได้ชัดเจนมาก ถ้าสายเกินไป ก็ไม่สามารถคว้าอะไรได้แล้ว!

“ทุกคน รอเดี๋ยวก่อน!”

“นับจากตอนนี้เป็นต้นไป ทุกคนจะถูกจำกัดการซื้อยาหลอมลมปราณระดับหนึ่งอยู่ที่หนึ่งร้อยเม็ด และยาหลอมลมปราณระดับสองหนึ่งร้อยเม็ดเท่านั้น ปริมาณโดยรวมไม่มีการเปลี่ยนแปลง ยังคงเป็นสองร้อยเม็ดเหมือนเดิม..."

ซูซินเหยารู้ว่ายาหลอมลมปราณระดับหน