แชร์

บทที่ 308

“ชิ นายไม่ใช่แฟนของลูกพี่ลูกน้องฉันเสียหน่อย กลัวเธอจะเข้าใจผิดเรื่องอะไร”

“ดูเหมือนว่าฉันจะเดาถูก นายคิดไม่ดีกับลูกพี่ลูกน้องของฉันจริง ๆ!”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยจ้องไปที่ฉินหมิงด้วยสายตาถมึงทึง

“คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร ผมไม่ได้มีเจตนาไม่ดีต่อหว่านชิงเสียหน่อย”

ฉินหมิงรู้สึกผิดและไม่กล้ามองสบตาของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยตรง ๆ

“ปากแข็งอย่างกับหิน!”

“นายมีความสามารถและมีทักษะมาก แต่นายกับยอมทำงานเป็นเลขาตัวเล็ก ๆ ในบริษัทของลูกพี่ลูกน้องแถมยังมาอาศัยอยู่บ้านของเธออีก!”

“ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับเธอแล้วจะเป็นอะไรได้อีก”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา

"เรื่องนั้น..."

ฉินหมิงพูดไม่ออก ในแง่ทักษะยั่วโมโหคน เขาไม่สามารถเทียบได้กับแม่มดน้อยเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยได้ เขาพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง

"ฉินจอมฉาวพูดความจริงมาเดี๋ยวนี้ นายชอบลูกพี่ลูกน้องของฉันใช่ไหม”

มุมปากของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยโค้งอย่างเหนือกว่า ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยท่าทีหยอกล้อ

"ผม..."

ฉินหมิงมีอาการปวดหัว เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วซูซินเหยาเพิ่งถามคำถามนี้กับเขา ตอนนั้นเขาเอาตัวเองให้หลุดพ้นจากคำถามนั้นมาได้ ตอน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status