EP 5/5 ความจริงอันแสนเจ็บปวด

“ตายจริง ขอโทษนะคะ ไนท์ปวดหัวเลยลุกไม่ขึ้น ไม่ได้ออกไปซื้อกับข้าวให้ทุกคนเลย” เอ่ยอย่างขออภัยแล้วนั่งลงข้างสามี สาวใช้รีบยกผ้ารองจานกับจานข้าวมาให้ ราตรียังตีหน้าสำนึกผิดจนสมัตถ์นึกสงสาร

“ไม่เป็นไรครับ แม่น้องโอบทำกับข้าวแล้วล่ะ คุณกินสิ กำลังร้อนๆ เลย” ว่าแล้วตักแกงเลียงใส่ถ้วยเล็กๆ ให้ภรรยา แต่ราตรีที่ยังมีอาการเมาค้าง เกิดพะอืดพะอม ต้องยกแก้วน้ำขึ้นจิบ “โอย...ไหวไหมไนท์”

สมัตถ์ถามอย่างห่วงใย ท่าทีเอาใจใส่ภรรยานั้นทำเอาเทียนหยดหน้าสลด แน่ล่ะ จีรวัฒน์ไม่ได้ครึ่งของสมัตถ์เลย เป็นเธอมากกว่าที่ต้องคอยเอาอกเอาใจเขา

“พะอืดพะอมอย่างนี้จะมีข่าวดีหรือเปล่าคะ” ผกากรองตั้งข้อสังเกต แต่ทำให้สีหน้าของสมัตถ์เปลี่ยนไป เขาขยับนั่งตัวตรง หันไปมองภรรยา ฝ่ายนั้นก็ยื่นมือมาจับมือเขา มันทำให้เขาพอมีรอยยิ้มขึ้นมาบ้าง

“ถ้าหล่อนหมายถึงเรื่องลูกละก็ เป็นไปไม่ได้หรอก หลานฉันเป็นหมันน่ะ”

“คุณย่าคะ!” ราตรีเอ่ยดังๆ ด้วยไม่อยากให้นางศรีสุรางค์เอ่ยเรื่องนี้

“ทำไมฮึยัยไนท์ มันเรื่องจริง ยอมรับสิ ฉันน่ะรับได้แล้ว ตายวันนี้พรุ่งนี้ก็ไม่เสียใจ เพราะตายวันไหนก็เหมือนกัน ไม่มีเหลนให้รออุ้มหรอก” เอ่ยออกมาราวประชด แต่ลึกๆ แล้วกลับนึกเสียดาย นางอายุมากแล้ว อุตส่าห์อยู่มาจนถึงวันนี้ก็อยากมีเหลนให้อุ้มก่อนจะอุ้มไม่ไหว แต่คงเป็นไปไม่ได้ หลานชายนางเป็นหมันเสียแล้ว

ผกากรองกับเทียนหยดหันมามองหน้ากัน ประหลาดใจในสิ่งที่ได้รู้

“ไปตรวจแล้วหรือคะ สมัยนี้แพทย์เก่งๆ มีออกเกลื่อน น่าจะพอมีทาง”

“ตรวจแล้วครับ ไม่มีหวังหรอก” เขาตอบนางผกากรอง ยิ้มชืดๆ ยอมรับความจริงโดยดุษณี

เทียนหยดใจหายแปลกๆ ที่รู้ว่าสมัตถ์จะมีลูกไม่ได้ เขายังหนุ่มแน่นแท้ๆ น่าเสียดายแทนจริงๆ ชีวิตครอบครัว ถ้าขาดลูกไปก็เหมือนเป็นครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ แก่เฒ่ามาใครเล่าจะดูแล

“เอ่อ...แม่คะ นี่ปลาอะไรคะ” เอ่ยถามเสียงดังด้วยอยากให้ทุกคนออกจากโหมดตึงเครียดนี้

“ปลาเก๋า”

“หรือคะ นึกว่าปลาทับทิม”

“อะไรฮึยัยเทียน แค่ปลาก็จำผิด ใครได้ไปเป็นเมียน่าสงสารตายเลย”

“โอยแม่...หนูทำกับข้าวเป็นนะ” คนสวยท้วงเสียงขรม

“งั้นมื้อค่ำทำสักอย่างแล้วกัน แม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อย”

“ได้เลยค่า ไข่เจียวนะคะแม่ขา...” ว่าแล้วเอาแก้มไปถูต้นแขนมารดาอย่างประจบ คนเป็นมารดาก็ยักไหล่แรงๆ จนใบหน้าน้อยหลุดออกมา เทียนหยดทำค้อนแต่มีรอยยิ้มพร่างพราย แล้วบรรยากาศบนโต๊ะอาหารต่อจากนั้นก็เริ่มดีขึ้นมาอีกนิด จวบจนมื้อเที่ยงเสร็จสิ้นกระบวนความ

___________

สมัตถ์สั่งความโอบนิธิก่อนพาศรีสุรางค์ไปโรงพยาบาล ว่าเขาจะกลับมาก่อนตะวันตกดินเพื่อสอนเด็กชายเล่นกอล์ฟ โอบนิธิเฝ้ารอด้วยความหวัง ระหว่างรอ ผกากรองก็พาเด็กชายไปเดินห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของมาทำกับข้าวมื้อต่อไป

ส่วนเทียนหยด หญิงสาวออกจากบ้านหลังจากอาหารมื้อเที่ยง แวะซื้อน้ำอัดลมสองสามแพ็คก่อนขับรถไปหาแฟนหนุ่มที่คอนโดฯ หัวใจในอกเต้นตุบๆ ด้วยว่ามันเป็นเวลามากกว่าหนึ่งอาทิตย์แล้ว นับจากวันที่เข้าไปหาชายคนรัก เอาขนมกับเครื่องดื่มไปให้เขา และฝากของบางอย่างไว้บนโคมไฟในห้องรับแขก ของบางอย่างที่จะทำให้เธอตัดใจจากจีรวัฒน์ได้อย่างถาวรเสียที

___________

คอนโดมิเนียมของจีรวัฒน์ เวลาบ่ายสามโมง

เทียนหยดเปิดประตูเข้ามาอย่างเงียบๆ วันนี้ห้องเรียบร้อยอย่างน่าเหลือเชื่อ เขาคงกลัวว่าเธอจะบ่นเอากระมัง หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรง แวะเข้าไปดูจีรวัฒน์ในห้องนอนก็เห็นยังหลับพริ้ม ที่โต๊ะเขียนแบบไม่มีงานกางอยู่ แสดงว่าเขาเพิ่งทำงานชิ้นล่าสุดเสร็จไปกระมัง เสื้อผ้าชุดหนึ่งทิ้งอยู่ที่พื้นตรงปลายเตียง เธอเดินไปหยิบมัน เอาไปใส่ไว้ในตะกร้า กลิ่นหอมแปลกๆ โชยออกมาจากเสื้อผ้าชุดนี้ กลิ่นอับอบร่ำของอะไรสักอย่าง ใช่...กลิ่นนี่คงติดมาจากในผับสินะ

หญิงสาวถอนหายใจ ก้าวออกจากห้องช้าๆ มานั่งทำใจที่โซฟาสีขาวด้านนอก มันมีหลากหลายวิธีในการจับผิดคนคิดนอกใจ ตอนแรกเธอกะว่าจะใช้เครื่องติดตามแอบเอาไปใส่ในรถ แบบที่พอโทรเข้าไปแล้วสามารถได้ยินเสียงคนในรถได้ รู้พิกัดที่รถอยู่ อะไรทำนองนั้น ทว่าเมื่อคิดดูอีกที หากจีรวัฒน์นอกใจกันจริงๆ มันคงทรมานพิลึกที่ต้องมาได้ยินเสียงแฟนตัวเองอี๋อ๋อพลอดรักกับสาวอื่น การสั่งซื้อกล้องวงจรปิดขนาดจิ๋วทางอินเทอร์เน็ต จึงเป็นสิ่งที่เธอเลือกใช้ ให้มันรู้แจ้งว่าเขานอกใจเธอจริงๆ ให้จับได้คาหนังคาเขา มีภาพชัดเจนปฏิเสธไม่ได้ ดิ้นไม่หลุด จนต่อหลักฐานนั่นแหละ มันถึงจะสมบูรณ์แบบ ไหนๆ ก็จะเจ็บแล้ว เจ็บแค่ตูมเดียวไปเลย จะได้รู้กันไปว่าแค่อกหัก แค่โดนทรยศหักหลัง มันจะทำให้เธอตายไหม

คิดมากก็ปวดใจ สุดท้ายก็ลุกขึ้น เดินเข้าไปยังห้องครัวแบบตะวันตก เอาข้าวของที่ซื้อมาเข้าชั้นเข้าตู้ ก่อนจะเอาเก้าอี้ออกมาตั้งใกล้โซฟาสีขาว แล้วปีนขึ้นไปแกะเอากล้องเล็กๆ ที่ซ่อนไว้บนโคมไฟลงมา บรรจงแกะมันแล้วเอาเมมโมรี่ข้างในมาใส่กล้องถ่ายรูปที่เตรียมใส่กระเป๋ามาด้วย เธอนั่งลงที่เดิม ก่อนจะเปิดโปรแกรมอ่านไฟล์วิดีโอ...แล้วภาพเคลื่อนไหวบนจอกล้อง ก็ดำเนินไปเรื่อยๆ เธอต้องกดกรอให้มันเร็วขึ้น จะได้ไม่ต้องเสียเวลา เธอนั่งรอครู่ใหญ่ เกือบจะถอดใจไปแล้ว เพราะในวิดีโอมีแต่จีรวัฒน์ในอิริยาบถต่างๆ ตามปกติ ทว่าเมื่อวิดีโอเล่นจวนจะหมด ในเวลาเที่ยงคืนของเมื่อคืนนี้ ร่างอรชรของใครบางคนก็ปรากฏเข้ามาในเฟรม

++++