LOGINShare
สามีภรรยาพบหน้า 5
Last Updated:
2025-03-19 22:23:17
Related chapters
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 6
หนึ่งบุรุษสูงส่งเป็นถึงองค์ราชันย์เหนือน่านฟ้า หนึ่งสตรีต่ำศักดิ์ไร้ค่ามิอาจล่วงเกินแม้แววตาซานซานจึงมองแค่อู๋เจี๋ย สายตาทั้งเย็นเยียบและเย็นชา สีหน้าบึ้งตึงโกรธามีโทสะ จ้าวเหว่ยยังคงมองนิ่งแค่เพียงซานซาน สายตาลุ่มลึกของเขาไม่อาจละไปทางใด ได้ยินนางกล่าวกับอู๋เจี๋ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น“นี่คือหลิ่งเอ๋อร์ เจ้ามองให้เต็มตา ว่านางน่ารักน่าเอ็นดูปานใด ข้าอยากรู้นัก ว่าใจของเจ้าทำด้วยอะไร ถึงได้ทิ้งข้าเอาไว้ ไม่ไยดีแม้แต่ลูกตัวเอง ข้าเกลียดเจ้า”ถึงแม้น้ำเสียงจะเรียบเรื่อย ไม่แสดงอารมณ์เกรี้ยวกราด ทว่ากลับนำพาความเย็นเยือกทะลุอกทะลวงใจกล่าวจบก็ทำความเคารพองค์รัชทายาทแล้วหมุนกายเดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว ไร้ซึ่งเยื่อใยไมตรี ไม่มีแม้หยาดน้ำตาจ้าวเหว่ยพลันตัวชาวาบ ลอบขบกรามแน่น สองมือกำหมัดจนเส้นเลือดนูนเด่น สองตาลุ่มลึกวูบไหวรุนแรงนั่นคือคำพูดตัดรอนของคนที่พร้อมตัดใจไม่คิดหวนคืนหากนางรู้ว่าแท้จริงแล้ว เหย่หนิวคือเขา สายตาชื่นชม รอยยิ้มจริงใจ ท่าทางเลื่อมใส วาจาเป็นมิตรเช่นนั้น เขายังจะได้รับอีกหรือไม่?แน่นอนว่าวีรบุรุษผู้กล้า มิอาจเสี่ยงกับโทสะภรรยา!เมื่อซานซานอุ้มลู่หลิ่งเดินจากไปทางเร
Last Updated : 2025-03-20พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่คิดหวนคืน 1
ใต้ต้นไม้สุดทางริมระเบียงลับสายตาผู้คนของเรือนพักหลังตำหนักฮุ่ยเยี่ยนซานซานยืนกอดอกพิงต้นไม้อยู่นิ่งๆ รอบกายแผ่ซ่านกลิ่นอายเย็นเยียบ แววตาน่าพรั่นพรึงตลอดเวลาเบื้องหน้านางคือซูเหยา กำลังคุกเข่าร่ำไห้ขอร้องไม่หยุด“ข้ายินดีตัดสัมพันธ์กับอาเจี๋ย ไม่เจอหน้าเขาอีกชั่วชีวิต เพื่อให้พี่ซานอยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูก รักกันปรองดองยืนยาว ขอแค่พี่ซานให้อภัยเขา”เจ้าของนามหรี่ตา สีหน้าเฉยชา ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา เพียงปล่อยให้อีกฝ่ายพล่ามไปเช่นนั้น ในใจนางยังครุ่นคิดแน่วนิ่งซูเหยาเคยบอกว่ามีคนรักเป็นองครักษ์ตั้งแต่เข้าวังครั้งที่อายุได้แค่สิบสาม ยามนี้อายุสิบเก้า คำนวณแล้วก็หกปีนั่นมิใช่ว่ารักอยู่กับเหย่หนิวก่อนนางหรือไร?ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย ซานซานลอบกลอกตามองฟ้าอันไกลโพ้น แอบตัดพ้อด้วยความขมขื่นใจอาจารย์! ท่านส่งข้ามาให้เป็นแม่ของลูกแก่ชายที่มีคนรักอยู่แล้วได้อย่างไร ท่านจงใจให้ข้าถูกทิ้งใช่ไหม เกินไปแล้วนะ!ชั่วขณะกำลังโอดครวญกับอาจารย์ที่อยู่อีกดินแดนหนึ่ง ซานซานก็ได้ยินซูเหยากล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือทั้งน้ำตาว่า“พี่ซาน ข้าขอร้อง ให้อภัยอาเจี๋ยเถิด เขามิใช่คนเลวร้ายอันใด ข้ารู้จักนิสัยของ
Last Updated : 2025-03-21พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่คิดหวนคืน 2
ยิ่งคิดยิ่งเจ็บปวดรวดร้าว ซานซานยืนนิ่ง สองมือกำแน่น ละสายตาจากพุ่มไม้กลับมามองซูเหยาเงียบๆ สงบนิ่งสุดแสน เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายซีดเซียวเต็มไปด้วยความขมขื่น ก็ยิ่งเจ็บแค้นแทบกระอักโลหิตแม้ว่ากำลังสะอึกสะอื้นจนแทบจะหายใจไม่ทัน แต่ก็ยังพยายามขอร้องเพื่อชายผู้นั้นไม่หยุดเห็นได้ชัดว่าซูเหยารักเหย่หนิวมากเพียงใด อาจจะรักมากกว่ารักตัวเองด้วยซ้ำไปช่างโง่เขลานัก!หญิงสาวเป็นคนตรงและใจกว้าง ไม่โผงผางแต่ชัดเจนทุกวาจา นางแค่นเสียงในลำคอก่อนตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเอ่ยเนิบช้า“น้ำที่ไหลไปย่อมไม่ไหลย้อน สิ่งที่ตัดแล้วยิ่งไม่อาจต่อได้ ไมตรีสะบั้นไม่มีทางผสานคืน ตัวข้าซานซานเดินหน้าแล้วไม่คิดถอยกลับแน่ แม้สิ่งที่เจ้าพูดมามีเหตุผล ทว่ากลับฟังไม่ขึ้นทั้งสิ้น" ซานซานหรี่ตาย้ำชัดว่า "อีกอย่าง...ใต้หล้านี้มิได้มีชายเพียงคนเดียว และข้าก็ไม่คิดแย่งชิงกับใคร ข้าจะหาสามีใหม่ ส่วนเจ้ากับชายผู้นั้นจะรักกันก็รักไป ทุกสิ่งล้วนไม่เกี่ยวข้องกับข้าแล้ว” แววตาเยียบเย็น น้ำเสียงเคร่งขรึม เผยความเฉียบขาด ตัดใจได้จริงดังวาจา แม้ว่าซานซานมิได้ใช้คำรุนแรงหรือมีสีหน้าบึ้งตึง แต่กลับมีท่าทางที่เย็นยะเยือกกดดันผู้อื่น โดยเฉพา
Last Updated : 2025-03-22พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่คิดหวนคืน 3
ใต้ร่มไม้สุดริมระเบียงแห่งเดิมซานซานรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายสูงศักดิ์ของบุรุษหนุ่มจึงหยุดถ้อยวาจาทันที ซูเหยาเห็นเช่นนั้นก็รีบปาดน้ำตาออกจากวงหน้าอย่างทุลักทุเล พวกนางรีบหันหน้าไปทางองค์รัชทายาทผู้กำลังเยื้องย่างผ่านมาทางนี้ ทั้งสองพากันทำความเคารพทันทีเรือนร่างกร้าวแกร่งสง่างามในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มของจ้าวเหว่ยยืนนิ่งเงียบงัน ไม่มีใครเอ่ยสิ่งใดต่อจากนั้น ซูเหยาเห็นเป็นโอกาสงามจึงรีบกระซิบกระซาบใส่หูซานซาน“พี่ซานใช้โอกาสนี้ขอร้องพระองค์ให้ทรงปล่อยอาเจี๋ยออกมาก่อนเถิดนะ หลังจากนั้นพวกเราสามคนค่อยมาตกลงกัน”ซานซานแค่นเสียงเฮอะ เอ่ยลอดไรฟัน “ฝันไปเถอะ!”"..."จ้าวเหว่ยโบกมือเบาๆ ให้ซูเหยาออกไปก่อน พลางส่งสายตามองซานซานหมายตรึงนางไว้มิให้ขยับไปทางใดทุกคนล้วนเข้าใจ ซานซานจึงยืนนิ่งกะพริบตาหนึ่งครา ส่วนซูเหยาก็รีบสงบปากสงบคำแล้วเดินจากมา ยังไม่ลืมหันมองซานซานด้วยสายตาขอร้องเป็นระยะ เมื่อเลี้ยวเข้ามุมระเบียงจึงเจอกับลู่หลิ่ง เด็กหญิงยกนิ้วเล็กขึ้นจุ๊ปาก บอกเสียงเบาว่า“น้าเหยาใจเย็นเถิด การที่ท่านพ่อผู้นั้นของหลิ่งเอ๋อร์ถูกจับขังคุกย่อมรักษาชีวิตเอาไว้ได้ ดีกว่าอยู่ข้างนอกใกล้ท่านแม่อย่างแน่น
Last Updated : 2025-03-23พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่คิดหวนคืน 4
ทั้งสองปล่อยเวลาให้เคลื่อนผ่านไร้สรรพเสียงใดเล็ดลอดจากแต่ละฝ่าย เนิ่นนานผ่านไปผู้น้อยเช่นซานซานจึงปรับอารมณ์ขุ่นมัวกลืนลงท้องจนเกลี้ยง ก่อนถอนหายใจแผ่วเบา เอ่ยอย่างสำรวมว่า“หม่อมฉันขออภัยที่ล่วงเกินคนของพระองค์ และรับรองว่าเรื่องเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก แค่เพียงให้เขาอยู่ในคุกไปเช่นนั้น ย่อมปลอดภัยแล้วเพคะ”จ้าวเหว่ยแสร้งยิ้มบาง “ดูท่าทางเจ้าคงโกรธสามีผู้นี้มาก”ซานซานลืมตัว ตอบทันควัน “มิได้โกรธแต่เกลียด!”เรียวคิ้วบุรุษกระตุกเล็กน้อย เอ่ยปากหยั่งเชิง “เจ้าไม่คิดว่าควรถามไถ่ถึงเหตุผลดีๆ สักหลายข้อถึงความจำเป็นของเขา”ใบหน้างามยิ่งนานยิ่งเย็นชา นางแค่นเสียงไม่สบอารมณ์ออกมา “เขาได้รับอันตราย ต้องหลบเร้นซ่อนกาย สุดท้ายกลับถิ่นเดิมได้ แต่ยังไม่มีความสามารถมากพอต่อภรรยาเช่นหม่อมฉัน”รัชทายาทหนุ่มถึงกับสะดุดลมหายใจ ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายกระตุกไม่หยุดทุกการคาดเดาของซานซานคือความจริงที่ยากจะปฏิเสธ นางเป็นคนฉลาดเสมอ จ้าวเหว่ยให้นึกละอายใจ ระหว่างนั้นยังได้ยินเสียงกังวานใสเอ่ยอีกว่า“เช่นนั้นอิสระคือสิ่งที่หม่อมฉันปรารถนา เหตุที่เข้ามายังที่แห่งนี้เพื่อจะได้ตัดใจไม่อาวรณ์อีก” นางเงยหน้าสบเนตร
Last Updated : 2025-03-24พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่คิดหวนคืน 5
ซานซานย่อมไม่รู้ว่าชายตรงหน้ากำลังคิดสิ่งใด นางจึงยืนสงบเสงี่ยมอยู่เช่นนั้น เมื่อชายสูงศักดิ์ยังไม่เอ่ยปากอนุญาตให้จากไป นางจึงไม่ไป แต่ไม่พูดอะไร ไม่มีการประจบประแจงเอาใจหรือชวนคุยเช่นสาวน้อยไม่ประสาเพื่อให้ได้รับความโปรดปราน ขอแค่อีกฝ่ายโบกมือเบาๆ นางจะหายตัวไปทันทีจ้าวเหว่ยย่อมเข้าใจถึงกิริยาอันบ่งบอกได้ว่าไม่ปรารถนาเสวนากัน เขาจึงรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง สุ้มเสียงทุ้มต่ำจึงเอ่ยออกมา “สนใจเดินหมากหรือไม่? พนันด้วยเงินรางวัลเป็นไร?”เรียวคิ้วงามขมวดเล็กน้อย แต่แววตาสว่างวาบจ้าวเหว่ยลอบยกยิ้มสมใจ ถึงแม้ยามนี้จะยังคิดแผนการอันใดไม่ออก ทว่าเขารู้ดี ซานซานเป็นสตรีหัวการค้า ชอบเงินที่สุด การเอาเงินเข้าล่อย่อมได้อยู่พูดคุยกับนางนานขึ้นอีกสักหน่อย จากนั้นค่อยๆ คิดแผนรับมือก็ย่อมได้ซูเหยากับลู่หลิ่งที่หลบมุมอยู่ไม่ไกลย่อมได้ยิน พวกนางจึงปรากฏกายออกมาต่อสายตารัชทายาท เพื่อรอรับคำสั่งว่าให้ไปหากระดานหมาก หลังจากได้รับสัญญาณอนุญาตทางสายตาก็รีบวิ่งไปเบิกกับขันทีทางฝั่งหน้าเรือนทันทีเมื่อมีการแจ้งถึงประสงค์ขององค์รัชทายาท แน่นอนว่าเรื่องของเขาที่มาคุยกับซานซานจึงมิใช่ความลับอีกต่อไประหว
Last Updated : 2025-03-25พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่คิดหวนคืน 6
ที่โต๊ะในศาลาริมบึง ซานซานกับจ้าวเหว่ยนั่งประจันหน้าหญิงสาวได้ยินเสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจสั่งว่า “ข้าแค่อยากคุยกับเจ้า ห้ามใช้วิชามารร้ายกาจเด็ดขาด”ซานซานให้รู้สึกหน้าชาเมื่อเจอบุรุษตรงหน้าที่เรียกได้ว่าฝีมือเหนือเมฆไม่ธรรมดาเมื่อครู่ตรงมุมมืดเขาขโมยจุมพิตนางรวดเร็วปานฟ้าผ่า ทำนางตะลึง สมองขาวโพลนคิดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะยามนี้ยังรู้ทันว่านางคิดจะใช้วิชามารเอาชนะการพนันอีกเก่งกาจเกินไปแล้ว...หญิงสาวทั้งสับสนทั้งงุนงงและยิ่งไม่เข้าใจว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น? ทำไม? เหตุใด? เพราะอะไร?ทุกคำถามล้วนไร้คำตอบซานซานที่บัดนี้กลายเป็นสตรีโง่งมเต็มขั้น ทำได้แต่เหม่อมองจ้าวเหว่ยไม่วางตา พวงแก้มนวลเนียนอมชมพูระเรื่อประหนึ่งสาวน้อยวัยแรกแย้ม ดวงตายังกลมโตกระจ่างใสพราวระยับรัชทายาทหนุ่มเห็นเช่นนั้นถึงกับใจสั่นหากนางยั่วยวนเขาสักนิด เขาจะจับนางกดใต้ร่างเดี๋ยวนี้เพราะเสน่หานวลนางของภรรยาช่างเย้ายวนเกินห้ามใจ ความคิดชั่วร้ายคล้ายสัตว์ป่าหิวกระหายจึงเกิดขึ้นกับบุรุษผู้สุขุมเยือกเย็นในแบบที่ไม่เคยเป็นกับใครมันช่วยไม่ได้จริงๆ ที่เขาข้ามขั้นตอนเกินไป เลือกทำตามหัวใจ แล้วจุมพิตนางก่อน ค่อยเสวนาพาเข้าเร
Last Updated : 2025-03-26พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ไม่ต้องการลูกสะใภ้ 1
ห้องรับรองภายในตำหนักฮุ่ยเยี่ยนหลี่กุ้ยเฟยกำลังนั่งจิบชาด้วยกิริยางดงามสูงส่งเฉกเช่นปกติ เบื้องหน้าพระนางคือคุณหนูตระกูลไป๋ นามว่า หลินฮวาหลินฮวาคือบุตรีของอัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายของฮ่องเต้ นางคือว่าที่พระชายาขององค์รัชทายาทเป็นสตรีที่จ้าวเหว่ยบ่ายเบี่ยงเสมอมากระทั่งต้องการหลีกเลี่ยงการได้รับสมรสพระราชทานถึงกับต้องเสนอตัวเองออกรบบ้าง บรรเทาทุกข์ให้ชาวบ้านบ้าง เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับนางทว่าฝ่ายหลินฮวากลับไม่เคยละความพยายามด้วยความที่เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ บิดาเป็นอำมาตย์มากอำนาจในราชสำนัก จึงมีสิทธิพิเศษในการเข้าออกพระราชวังได้บ่อยครั้ง ไม่จำกัดจำนวนทว่าน่าเจ็บใจตรงที่ชายหญิงตระกูลชั้นสูงไม่อาจใกล้ชิดเกินงาม และรัชทายาทยังเป็นบุรุษที่หวงเนื้อหวงตัวที่สุด มิใคร่ให้สตรีใดเข้าใกล้แม้ชายผ้า ได้แต่ทำใจกล้าแอบมองอยู่ไกลๆด้วยกฎเหล็กนี้ตัวหลินฮวาจึงไม่อาจเข้าหาจ้าวเหว่ยได้โดยตรง ถึงแม้จะยิ่งใหญ่เพียงใดก็ตาม นางจึงทำได้แค่เข้าหาพระสนมหลี่กุ้ยเฟยแทนวันนี้ เมื่อได้ข่าวว่ารัชทายาทเสด็จกลับเข้าวังหลวงแล้ว และทุกครั้งเมื่อกลับมาก็จะตรงเข้าเฝ้าพระมารดา หลินฮวาจึงใช้สิทธิพิเศษที่มีตระกูลเ
Last Updated : 2025-03-28
Latest chapter
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ความจริงหรือความฝัน 2
รัชทายาทหนุ่มไม่รู้ว่าควรร้องไห้หรือหัวเราะดีซานซานยังคงคิดถึงชายอัปลักษณ์แม้ว่ากำลังร่วมรักกับชายงามสูงศักดิ์จ้าวเหว่ยรู้ดี ว่านางใต้ร่างมิได้รักเขาที่เป็นเชื้อพระวงศ์ ทว่าสายตาที่อีกฝ่ายมองอู๋เจี๋ยที่คิดว่าเป็นเหย่หนิวก็ไม่มีความรักหลงเหลืออยู่เช่นกันก่อนหน้านี้ยามที่ประจันหน้า ทั้งแววตาทั้งท่าทาง เผยชัดแจ้งถึงความแค้นเคืองชิงชัง ไม่มีความหลังให้จดจำหวนคืนนางชัดเจนปานนั้น แต่กลับ…ชั่วขณะหนึ่งที่เห็นเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลายามก้มลงต่ำพร้อมลมหายใจหนักหน่วงรินรดข้างแก้ม ซานซานก็เริ่มจับกระแสความคิดของจ้าวเหว่ยได้เพราะใบหน้าใกล้กันถึงเพียงนี้ สายตาดำจัดของเขาร้อนแรงปานนั้น ราวกับมีเปลวเพลิงเต้นระริกไม่หยุด ทั้งตื่นเต้นทั้งสับสนระคนแปลกใจเรียวคิ้วงามขมวดวูบ “ท่านได้ยินนี่”เสียงหัวเราะทุ้มนุ่มพลันบังเกิด “ข้ามิได้หูหนวก”ซานซานยิ่งรู้สึกผิด “หม่อมฉันมิได้ตั้งใจ”จ้าวเหว่ยหยุดขยับกาย แต่ยังรักษาความรู้สึกรัญจวนใจเอาไว้ด้วยการฝังนิ่งตรึงนาง ก้มหน้าหอมแก้มนวลแรงๆ หนึ่งที เอ่ยเสียงสั่นพร่าอย่างใจดีว่า “เจ้าแก้ตัวด้วยการเรียกนามข้าได้”หญิงสาวเบือนหน้าหนี “หม่อมฉันมิบังอาจเพคะ”ชายหนุ่มไม
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ความจริงหรือความฝัน 1
บนเตียงนุ่มที่เริ่มอุ่นร้อนขึ้นเรื่อยๆ ร่างสองร่างเปล่าเปลือยกอดกระหวัดรัดรึงด้วยความทุลักทุเลเพราะฝ่ายสตรีไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้มานานมาก ทั้งยังรู้สึกแปลกหน้ายิ่ง จึงตอบสนองเงอะงะพอควรจ้าวเหว่ยถอนใบหน้าออกจากซอกคอขาว ในใจนึกเอ็นดูระคนสงสาร แต่ท่าทางตื่นเต้นของซานซานทำเขานึกอยากแกล้งอย่างที่สุด ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความคิดที่จะคลายวงแขนปลายจมูกโด่งสันไล่หอมแก้มนวลไม่หยุดยั้ง ริมฝีปากยังไล่จุมพิตไปทั่วใบหน้า ลำคอ เนินอก ทิ้งร่องรอยลึกซึ้งไม่มีเกรงใจ จนซานซานต้องถอยร่นจนชิดผนังห้องข้างเตียงอย่างหมดท่าบุรุษยิ่งนานยิ่งรุกล้ำ จนใบหน้าขาวผ่องเนียนนุ่มยิ่งนานยิ่งเห่อแดงร้อนแรงกว่าถ่านไฟ กิริยาท่าทางดุจดรุณีวัยแรกแย้ม มิใช่จอมยุทธ์หญิงอีกต่อไป ซึ่งซานซานเองก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดตนถึงได้กลายร่างเป็นขี้ผึ้งลนไฟไปเช่นนี้จ้าวเหว่ยยังคงรุกไล่จุมพิตซานซานไปทั่ว ฝังใบหน้ากับหน้าอกอวบอิ่ม ดูดกลืนยอดถันชูชัน กระทั่งนางเขินอายจนพลิกตัวหันหลังให้เพื่อทำใจ เขาก็ยังไล่จูบนางทางด้านหลังประทับตราตั้งแต่เรือนผม ท้ายทอย หัวไหล่ แผ่นหลังนวลเนียนฝ่ามือร้อนลวกยังจับกระชับเอวคอดกิ่ว ลูบไล้วกวนตรงหน้าท้องแบนราบ จนซ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สาวใช้อุ่นเตียง 4
บรรยากาศตึงเครียดเริ่มผ่อนคลายทันที จ้าวเหว่ยยิ้มอ่อน วงแขนยิ่งกระชับ “หากบอกว่าใช่”ซานซานให้รู้สึกขนลุกชูชัน “เราตกลงกันแล้วว่าไม่มีเรื่องงมงายไร้สาระ หากยังเอ่ยเช่นนี้ เห็นทีหม่อมฉันคงไม่สะดวกแล้ว”จ้าวเหว่ยหัวเราะในลำคอเอ่ยเสียงนุ่ม “เจ้ากล้า”ซานซานแค่นยิ้ม “จ้องนาน สี่หีบ!”“...”สมเป็นนาง...ไม่ว่าเรื่องใดยิ่งไม่เคยนึกหวั่น นอกจากไม่กลัวหรือเขินอายยังกล้าท้าทาย...แน่นอนว่าจ้าวเหว่ยไม่มีทางปล่อยซานซานไปสามีที่ห่างเหินการร่วมรักกับภรรยาเนิ่นนานปี เมื่อเจอกันอีกทีไม่พุ่งกายเข้าใส่ก็คงมิใช่คนปกติเขายังไม่ลืมย้ำเสียงหนัก“เจ้าปรนนิบัติข้าได้แค่คนเดียว เข้าใจหรือไม่?”“ย่อมเป็นเช่นนั้นเพคะ รีบๆ ทำเถิด”แม้เอ่ยเช่นนั้น แต่ร่างระหงอ้อนแอ้นกลับนอนนิ่งแข็งทื่อบุรุษยกยิ้มเอ็นดูแวบหนึ่งก่อนก้มหน้าลงจรดริมฝีปากตนกับนางแผ่วเบาคล้ายภมรหยอกเย้ากลีบบุปผาซานซานพลันเบิกตากว้าง รู้สึกได้ว่ากลีบปากอีกฝ่ายร้อนมากๆ จนอาจจะลวกปากนางได้อึดใจก็เปลี่ยนเป็นกะพริบตาถี่ๆ เพราะรู้สึกได้ถึงจุมพิตที่แนบแน่นยิ่งขึ้น ต่อมาก็กลายเป็นรุกล้ำแต่ลึกซึ้งอย่างยิ่ง เรียวลิ้นร้อนชื้นตวัดออกมาจากปากชายเหนือร่างเข้า
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สาวใช้อุ่นเตียง 3
ความอุ่นร้อนจากวงแขนและแผงอกแผ่ซ่านรอบกายทันใด ซานซานพลันตัวแข็งทื่อ ใบหน้าร้อนผ่าว ใบหูแดงก่ำ ท่าทางประหนึ่งสาวน้อยแรกแย้มเพิ่งเข้าหอครั้งแรกเพราะห่างเหินรสสัมผัสและการร่วมรักมานานปี ทั้งยังเป็นชายอื่นมิใช่สามี ไม่เกร็งก็คงไม่ใช่และนางก็ไม่รู้ตัวว่าทำไมถึงยินยอมให้เขาง่ายดายในขณะที่กำลังสั่นระริกทั้งตัว หัวใจเต้นตุบๆ แทบทะลุอก ซานซานยังได้ยินเจ้าของวงแขนเอ่ยเสียงเครียด“เจ้าไม่ควรทำตัวเยี่ยงนี้ และยิ่งมิใช่หญิงขายเรือนร่าง”“แน่นอนว่าหม่อมฉันมิใช่ แต่ในเมื่อเป็นพระบัญชา ไยต้องคิดมากเล่า”“เจ้า...” รัชทายาทหนุ่มนึกเข่นเขี้ยวเหลือเกิน “เรื่องเช่นนี้ เจ้าควรคิดให้มาก เข้าใจหรือไม่?”ซานซานได้ฟังพลันนิ่งเงียบไปหากศักดิ์ศรีของนางที่ต้องรักษาคือสิ่งที่สามารถยึดเหนี่ยวบุรุษใจร้ายให้เห็นค่า มิสู้ทำลายศักดิ์ศรีนั้นทิ้งไปเสียหากต้องแย่งชิงบุรุษไร้ใจกับสตรีแสนดีเช่นซูเหยานางคงทรมานจนตาย หากสะสมเงินทองได้มากพอก็ออกจากวังไปเป็นเจ้าสำนักดูแลสมุนมารเหตุผลอันหลากหลายประการ ซานซานพลันสรุปได้ว่า รัชทายาทหนุ่มตรงหน้านับได้ว่าเป็นเครื่องมือที่ไม่เลวหึ! เป็นสตรีที่ดีแล้วอย่างไร สามีก็ทิ้งไปอยู่ดี
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สาวใช้อุ่นเตียง 2
ตำแหน่งสูงส่ง รูปโฉมเป็นเอก บุรุษผู้หนึ่งมีสตรีทั่วเมืองหมายปอง หวังเกี่ยวดองนับไม่ถ้วน กลับถูกนางตรงหน้าลืมสิ้น“เจ้ากล้าลืมข้า...” เส้นเสียงยามเอ่ยฟังดูปวดใจไม่น้อยซานซานยิ้มเก้อกระดากปฏิเสธเสียงอ่อน “ก็ไม่เชิงเพคะ”ชายหนุ่มรู้สึกไม่ยินยอม แววตาคมดำยิ่งนานยิ่งร้อนแรง ร่างสูงจึงปักหลักนั่งบนเตียงไม่คิดขยับไปทางใด ฝ่ามือยังเอื้อมลงมาตบบนที่นอนเบาๆ หมายถึงคำสั่งมิอาจละเลย สตรีผู้เป็นรางวัลแห่งค่ำคืนย่อมต้องทำหน้าที่อันพึงมีบนเตียงนอนรัชทายาทหนุ่มเริ่มเอาแต่ใจ เผยความต้องการชัดเจน ดวงตาคมปลาบของเขาร้อนแรงมาก บ่งบอกเจตนารมณ์ได้ว่าคืนนี้เขามาด้วยจุดประสงค์ใดบุรุษสูงศักดิ์ก็เช่นนี้ พวกเขาสามารถปลดปล่อยอารมณ์กระสันตามวัยได้เต็มที่กับนางกำนัลหรือใครก็ตามได้ทุกเวลา โดยมิต้องแต่งงานเหมือนชาวชนบท และสำหรับซานซาน เรื่องที่ฮ่องเต้มอบนางให้เป็นรางวัลของเอกบุรุษเฉกเช่นรัชทายาท แท้จริงหาใช่เรื่องต้องคิดมากไม่สตรีผู้หนึ่งมิใช่คนดีอันใด ลูกก็มีแล้ว สามีก็ทิ้งขว้างเลิกรา ซานซานจึงไม่คิดเล่นตัวเยี่ยงคุณหนูผุดผ่อง หากอีกฝ่ายต้องการ นางก็ไม่คิดปฏิเสธ เพียงแต่ค่าตอบแทนต้องสูงมากหน่อยเท่านั้น ปรนนิ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สาวใช้อุ่นเตียง 1
ตำหนักฮุ่ยเยี่ยนถึงแม้งานเลี้ยงเลิกราไปนานแล้ว ล่วงเข้ายามดึกสงัดรอบด้านมืดสนิทมากแล้ว แต่ภายในเรือนพักยังมีห้องหนึ่งที่มีแสงเทียนสว่างเรืองรองซานซานใช้เวลาปักผ้าบนชุดให้ลู่หลิ่งเสร็จไปสองผืน จากนั้นก็เริ่มหยิบกระดาษมากางขึงตรงหน้าสายตาจ้องแน่นิ่งแล้วจรดปลายพู่กันเริ่มวางแผนการชีวิตอันซับซ้อนของตนด้วยเส้นสายระโยงระยางที่มีนางเข้าใจอยู่คนเดียวในกระดาษ เป็นข้อมูลเชิงลึกที่นางได้รู้จากหยุนผิง เกี่ยวกับเส้นสายขั้วอำนาจแห่งวังหลวงฮ่องเต้ต้าถังมีอำนาจหลักคือโซวอ๋องผู้มีกองกำลังในมือนับไม่ถ้วนเพื่อค้ำยันราชบัลลังก์ บริหารอำนาจราชสำนักผ่านตระกูลของพระสนมคนงามเต็มวัง องค์ชายอื่นๆ มีอำนาจจากการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ใช้เล่ห์เสน่หาบุรุษเพื่อให้สตรีหนุนหลังในขณะที่ผู้อื่นมีอำนาจพร้อมพรั่งทั้งสุขสำราญเต็มที่ มีเพียงรัชทายาทที่มีอำนาจฝั่งมารดาอย่างหลี่กุ้ยเฟย และบารมีจากไพร่ฟ้าที่แผ่ไพศาลเกรียงไกร แต่ภายในตำหนักบูรพากลับปราศจากอิสตรี ไม่มีชายาเลยสักคนทั้งๆ ที่เขามีเสน่ห์มากล้น เป็นเอกบุรุษปานนั้น สมกับตำแหน่งจักรพรรดิโดยแท้ ทว่ากลับต้องทนเหน็ดเหนื่อยถึงเพียงนี้ซานซานอดมิได้ที่จักรู้สึกเป็นห่ว
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ อาจารย์หญิง 5
“อาจารย์ได้โปรดกลับไปกับข้าเถิด เป็นประมุขนารีแดง" ซานซานขมวดคิ้วมุ่น ครุ่นคิดเคร่งเครียดก่อนปฏิเสธตามตรง “ข้ายังไม่มีเงิน ยังไม่สามารถเลี้ยงสมุนมากมายปานนั้น กำลังอยู่ในช่วงตั้งตัว เอาไว้ร่ำรวยเมื่อใดค่อยกลับไปแล้วกัน”เรื่องเงินถือเป็นปัจจัยสำคัญของพวกนักฆ่ารับจ้าง หาใช่ลาภยศชื่อเสียงเยี่ยงคนของวังหลวงไม่ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันสำนักในยุทธภพเหล่านี้ทำงานให้ชนชั้นสูงอยู่เงียบๆ รับเงินเป็นกอบเป็นกำเพื่อดำรงชีพ ทำงานลึกลับฝังตัวซ่อนเร้นให้องค์กรใต้ดินมาช้านานเมื่อได้รับคำปฏิเสธ หยุนผิงจึงมีสีหน้าเศร้าสลด อดคิดมิได้ว่า ควรเร่งหาเงินให้มาก อาจารย์จะได้กลับสำนัก นางเอ่ยเสียงเครือ “อาจารย์...เช่นนั้นข้าจะช่วยท่านเก็บเงินอีกทางหนึ่ง”“หืม...” ซานซานมองหน้าหยุนผิง พลางถามเสียงเรียบ “คงมิใช่เร่งสังหารเป้าหมายหรอกกระมัง”“แล้วจะให้ทำเช่นใดเล่า งานสำเร็จย่อมได้เงินมากโข”ซานซานหรี่ตาใคร่ครวญลึกซึ้ง ก่อนถามเสียงขรึม“เมื่อครู่เจ้าบอกว่าถูกผู้มีอำนาจขู่บังคับให้ทำงานสังหารบุคคลสำคัญ ผู้ใดว่าจ้างให้มาสังหารใครรึ? ได้คุ้มเสียหรือไม่?”หยุนผิงมีสีหน้าลำบากใจยากเอื้อนเอ่ยซานซานนิ่งคิดใช้เวลาไตร่ตร
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ อาจารย์หญิง 4
ซานซานปัดมืออีกฝ่ายออกจากไหล่ตนพลางเอ่ยเนิบช้า“ในเมื่อเจ้าล่วงรู้วิชาของข้า และข้าก็ล่วงรู้วิชาของเจ้า เกรงว่าสองเราคงเป็นศิษย์สำนักเดียวกันกระมัง”เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ซานซานก็นิ่งคิดชั่วครู่ไม่ถูก! เคล็ดวิชานี้ เป็นนางที่คิดค้นไว้ตั้งแต่ชาติที่แล้ว จะเป็นศิษย์สำนักเดียวกันได้อย่างไร นางควรเป็นอาจารย์ทวดของอีกฝ่ายถึงจะถูกต้อง!คิดเสร็จหญิงสาวก็โบกมือไม่ถือสา กล่าวเสียงเรียบว่า“เอาล่ะๆ นางมารเช่นเจ้ากล้าปลอมตัวเป็นนางรำเข้ามาในงานของวังหลวง คงถูกว่าจ้างมากระมัง จะสังหารใครรึ?”ประหนึ่งคุยเรื่องดินฟ้าอากาศ หยุนผิงยิ่งอึ้งตะลึงงัน ปลายนิ้วสั่นเบาๆ เล็บแหลมคมเริ่มหดกลับเข้ามาในเนื้อ ผิวกายที่มีอักขระน่ากลัวค่อยๆ เลือนหาย ท้ายที่สุดนัยน์ตาสีแดงปานโลหิตก็ดำขลับเช่นเดิม เผยความงดงามหยาดเยิ้มดุจเดิมเพราะเคล็ดวิชาในตำนานมีเพียงอาจารย์ทวดต้นตำรับเท่านั้นที่สามารถล่วงรู้ได้ว่าวิชาที่ตกทอดเป็นเพียงหนึ่งในวิชาใดหยุนผิงคุกเข่ากระแทกพื้นเรียกซานซานเสียงสั่นเครือ “ท่านอาจารย์ทวด...”ถึงแม้จะทำใจเอาไว้แล้ว แต่หางคิ้วก็อดกระตุกมิได้ “เรียกเสียแก่เลยเชียว เรียกแค่อาจารย์หญิงก็พอกระมัง”หยุนผิงยืน
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ อาจารย์หญิง 3
ค่ำคืนยาวนาน งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไปจ้าวเหว่ยนั่งลงมองเพียงปลายนิ้วมือที่ไล้วนจอกเหล้าด้วยความเบื่อหน่ายอีกครั้ง รอเวลาอันเชื่องช้าเคลื่อนผ่านอย่างเงียบงัน ในใจคิดถึงแต่ใครบางคนอันเป็นรางวัลแห่งค่ำคืนและแล้วภายใต้ใบหน้าอันแสนจะเย็นชา รัชทายาทหนุ่มพลันได้แผนการใหม่ในการจัดการกับภรรยาในใจปรารถนาให้สิ้นสุดงานเลี้ยงโดยไวการเสวนาโต้ตอบระหว่างฮ่องเต้กับบรรดาขุนนางยังคงมีไม่ขาดสาย พร้อมเชื้อเชิญกึ่งท้าประชันฝีมือระหว่างตระกูลด้วยการนำเสนอความสามารถของบุคคลชั้นสูงคุณหนูแต่ละคนได้รับการสนับสนุนให้ออกมาแสดงฝีมือกลางลานกว้าง เปลี่ยนทุกการแสดงจากการมอบความสำราญเป็นแสดงความสามารถอันหาได้ยากยิ่งแทน มีทั้งการบรรเลงพิณ แต่งโคลงต่อกลอน และร่ายรำเมื่อการแสดงรอบนี้เป็นสตรีชั้นสูง กระทั่งการร่ายรำบิดเอวส่ายสะโพกจึงมิใช่เป็นการแสดงชั้นต่ำ อีกทั้งยังสูงส่งเทียมฟ้าทุกนางล้วนงดงามสะกดสายตา ยิ่งชาติตระกูลสูงศักดิ์ ยิ่งกลายร่างเป็นโฉมสะคราญหยาดฟ้าแต่ละนางอวดโฉมในด้านที่ดีที่สุดให้องค์รัชทายาทได้ยล พยายามดึงดูดเขาด้วยรูปโฉมและฝีมือในศาสตร์ทุกแขนงเวลาแห่งค่ำคืนค่อยๆ ดำเนินไปช้าๆ ระหว่างนั้นซานซานก็กล
