เด็กมันร้าย - 63 ความรู้สึก

ฉันเดินมาหยุดตรงหน้าของตุลนั่นจึงทำให้สายตาของเขาเปลี่ยนมาโฟกัสฉันแทน

“กลับเข้าห้องดีกว่านะ” พูดจบฉันก็จับมือหนาแล้วพาเดินกลับมาในห้อง

ผู้หญิงคนนั้นเขามองอย่างตกใจ ดวงตาคู่นั้นเอาแต่จับจ้องฉันและตุลจนกระทั่งฉันปิดประตูเสียงดังใส่

“เรากลับกันเถอะนะตุล พี่ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว” เมื่อเดินมาที่เตียงฉันก็รีบหันมาบอก แต่ทว่าตอนนี้เขากลับยังเหม่อลอย

“ตุล!!” ฉันตวาดเรียกชื่อคู่หมั้นเสียงดังจนเขาสะดุ้ง

“ว… ว่าไงนะ” เขาไม่ได้ฟังฉันเลยจริง ๆ

“ผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นใครเหรอ?” ทั้งที่รู้อยู่แล้วฉันก็อยากจะถาม อยากรู้ว่าเขาจะตอบความจริงหรือโกหก

“รู้อยู่แล้วจะถามทำไม”

“รู้สึกยังไงที่เจอเธอ”

“ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น”

ฉันไม่เชื่อได้ไหมว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลย สายตาที่มองแบบนั้นจะให้เชื่อได้ยังไง

“เรากลับกันดีกว่าไหม พี่ไม่สบายใจเลยถ้าต้องอยู่ร่วมกับแฟนเก่าของตุลแบบนั้น” ฉันพยายามใจเย็นไม่โวยวาย เพราะทั้งคู่จบกันไปแค่ไม่อยากให้ต้องเจอหน้ากันแบบนี้

“จะกลับทำไม พ่ออุตส่าห์ตั้งใจอยากให้เราสองคนมาผ่อนคลายก่อนหมั้นนะ”

“แล้วจะให้พี่อยู่ร่วมกับผู้หญิงคนนั้นน่ะเหรอ”

“ก็ต่างคนต่างอยู่ไง”

“ตุลทำได้ไหมล่ะ ต่างค