เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 566
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 567
"อันไหนเหมาะกับคุณมากกว่ากัน หรือทั้งหมดเลย!"ลั่วอู๋ฉางสีหน้าไม่กลัวและกล่าวอย่างเย็นชาว่า "ชิวเทียนฉือ นายมันไร้ยางอายมาก แน่ใจหรือว่าจะทำแบบนี้?""ชายหนุ่ม เห็นแก่ที่นายรักษาฉันให้หาย คำพูดเมื่อกี้ ฉันสามารถไม่คิดอะไรก็ได้"ชิวเทียนฉือหน้าบึ้งตึงและกล่าวว่า "แต่ไม่ได้หมายความว่านายจะทำอะไรก็ได้ ในถิ่นตระกูลชิวของฉัน ไม่ใช่ที่ที่คนนอกอย่างนายจะมาหยิ่งผยองได้!""ให้นายสองทางเลือก หยิบเช็คแล้วไปซะ หรือจะให้ฉันเอาคนมาเชิญนายออกไป!"เขาจงใจเพิ่มน้ำเสียงของคำว่า "เชิญ" ซึ่งคำขู่นั้นชัดเจนเป็นพิเศษเพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่ตัวเองพูดเป็นความจริง ชิวเทียนฉือยกมือขึ้นทหารยามชั้นยอดที่มีเจตนาฆ่าปรากฏตัวที่ลานบ้านทันทีผู้นำคือจุดสูงสุดของปรมาจารย์สี่คนที่ระเบิดพลังออกมานายลั่วอู๋ฉางสามารถเอาชนะจุดสูงสุดของปรมาจารย์อย่างเมิ่งป๋ออันได้ แต่ฉันที่นี่มีสี่คน!สี่ต่อหนึ่ง ใครแพ้ใครชนะเห็นได้ชัดเจน!ยิ่งไปกว่านั้น นอกเหนือจากจุดสูงสุดของปรมาจารย์ ยังมียอดฝีมืออีกหลายสิบคน"ชายหนุ่ม ฉันจะขอเตือนนายเป็นครั้งสุดท้าย!"ชิวเทียนฉือแสดงรอยยิ้มของผู้ชนะอีกครั้งและพูดอย่างไม่รีบร้อนว่า "ผู้ที่รู
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 568
"ใครกันที่กล้าดีขนาดนี้ กล้ามาก่อเรื่องที่ตระกูลชิว!"เสียงคำรามดังขึ้นและคลื่นเสียงก็คำรามเข้ามา โจมตีทุกคนรวมถึงลั่วอู๋ฉาง อย่างไม่แตกต่างกัน"หาเรื่องตายเหรอ? ยังไม่รีบปล่อยหัวหน้าตระกูลชิวอีก!"แก้วหูถูกสะเทือนคนเจ็บปวด สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด!นี่ไม่ใช่การทำร้ายเพื่อนร่วมทีมโดยไม่ได้ตั้งใจ แม้แต่คนของตัวเองก็โจมตี แต่เป็นเพราะเพื่อนร่วมไก่เกินไป!คนของตัวเองยังไม่ถูกเขาเห็นอยู่ในสายตา เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าคนนี้หยิ่งผยองแค่ไหนทันทีหลังจากนั้นเงาสีเทาก็ลอยมาจากวิลล่าที่อยู่ข้าง ๆรูปร่างสง่างามและรวดเร็วสุดขีด!นี่คือชายชราในชุดคลุมยาว ผมหงอก แผ่ออร่าอันทรงพลังไปทั่วร่างกายดวงตาที่แหลมคมคู่หนึ่งราวกับมีดคมกริบนั้นทำให้คนตกใจสายตามองไปทางไหน ทำให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ"ลุงสวีมาแล้ว!""เยี่ยมมาก เรารอดแล้ว... ไม่ เถ้าแก่ชิวรอดแล้ว""ไอ้หนู นายต้องคิดไม่ถึงแน่ ๆ ว่าตระกูลชิวของเราไม่เพียงแต่มีจุดสุงสุดของปรมาจารย์เท่านั้น แต่ยังมีลุงสวีปรมาจารย์ใหญ่สวีอยู่ด้วยใช่ไหม?""นายตาบอดจริง ๆ กล้าลบหลู่เถ้าแก่ชิวของเรา! ยังไม่รีบปล่อยคน คำพูดของปรมาจารย์ใหญ่นายกล้าไม่ทำตาม นาย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 569
"ตุบ!"เสียงร่างมนุษย์ตกลงบนพื้นอย่างแรงดังขึ้น ทำให้นอกลานบ้านเกิดควันและฝุ่นทันทีหลังจากนั้น ก็เป็นเสียงกรีดร้องที่ของลุงสวี "โอ๊ย! เจ็บชิบหาย"ทุกคน ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง!ที่เกิดเหตุเงียบกริบ จนสามารถได้ยินเสียงเข็มตก!ลุงสวีแข็งแกร่งแค่ไหน พวกเขารู้ดีกว่าใครเพื่อเชิญลุงสวีมาคุ้มครองที่นี่ ไม่เพียงแต่ตระกูลชิวได้จ่ายเงินจำนวนมาก ตระกูลหานตระกูลทางฝั่งภรรยาก็ใช้ความสัมพันธ์จนเกือบทั้งหมดจุดประสงค์ของชิวเทียนฉือที่เชิญลุงสวีมา นอกเหนือจากการรับประกันความปลอดภัยของครอบครัวแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการข่มขู่คนรุ่นหลังและปกป้องของสะสมที่มีค่าที่บ้านหลังจากลุงสวีมาก็ไม่เคยลงมืออะไรเลยแม้ว่าจะไม่มีใครรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา แต่มีบทบาทในการยับยั้งก็เพียงพอแล้วในยุทธภพ ตำนานต่าง ๆ ของลุงสวีถูกพูดถึงในโลกศิลปะการต่อสู้โบราณมากมายใครก็ตามที่เป็นนักบู๊โบราณ สามารถบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเขาได้ตอนที่ชายชราคนนี้ยังหนุ่ม เนื่องจากพรสวรรค์ด้านนักบู๊ที่แข็งแกร่ง เขามีชื่อเสียงมากมายในโลกของศิลปะการต่อสู้บู๊ลิ้ม ต่อมาไม่สามารถควบคุมได้และกลายเป็นยอดฝีมือ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 570
"ไม่มี!"ชิวเทียนฉือส่ายหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว"นายพูดว่าอะไรนะ?"การแสดงออกที่ไร้ความปราณีของลั่วอู๋ฉางแต่เดิมกลายเป็นเย็นชายิ่งขึ้นไปอีก"คนอื่นไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา คนแก่อย่างนาย เห็นโลงศพแล้วก็ไม่ยอมอีก จะเป็นคนโง่ที่ยอมสละชีวิตโดยไม่ยอมเสียทรัพย์จริง ๆ เหรอ?""ชิวเทียนฉือ ฉันขอเตือนให้นายคิดให้ดีก่อนที่จะพูด! เหตุผลที่นายยังมีชีวิตอยู่ไม่ใช่เพราะโชคดีหรือเพราะฉันมีเมตตา!""เพียงเพราะนายมีหญ้าสวนแหยน!"ความอดทนของลั่วอู๋ฉางกำลังจะหมดลงอย่างเห็นได้ชัดพอหูเยว่ซีเห็นแบบนี้ก็กลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวายพอและพูดว่า "เจ้านาย เห็นได้ชัดว่าตาแก่คนนี้ไม่อยากให้ความร่วมมือ ฉันว่านะ อย่าไปเสียเวลาพูดกับเขาเลย!""ในเมื่อเป็นพวกผิดคำพูด ก็ฆ่าให้หมดเลยดีกว่า!""คนเนรคุณเช่นนี้ เดิมทีก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่อยู่แล้ว ใช่ไหม?"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็กลัวจนขี้ขึ้นสมอง!ตามเหตุผลแล้ว พลังทำลายล้างของสาวสวยจะอยู่ที่หน้าตาเป็นหลักแต่สาวสวยที่อยู่ตรงหน้ากลับเป็นข้อยกเว้น!เธอมีความสามารถในการเอาชนะปรมาจารย์ใหญ่ได้ ใครจะกล้าดูถูก?เธอบอกว่าจะฆ่าคนที่นี่ให้หมด มันง่ายเหมือนป
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 571
แน่นอน เหตุผลหลักก็คือความแข็งแกร่งที่ลั่วอู๋ฉางแสดงออกมานั้นแข็งแกร่งมาก คนเดียวทำลายปรมาจารย์ทั้งสี่คนได้บวกกับผู้หญิงที่สวยจนไร้ที่ติคนหนึ่ง ท่าเดียวก็ทำให้ปรมาจารย์ใหญ่สวีไม่สามารถตอบโต้ได้"ฉันจะโทรหาเดี๋ยวนี้" หานเซียงหยุนรีบโทรทันทีสักพักก็โทรติด"ของยังอยู่หรือเปล่า? นายฟังฉันนะ กลับมาพร้อมกับของเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องถามอะไรมาก..."เห็นได้ชัดว่าหานเซียงหยุนกังวล ไม่รอให้อีกฝ่ายส่งเสียง "ฮัลโหล" ออกมาก็สั่งการโดยตรงเธอเปิดลำโพงและเสียงหยิ่งผยองก็ออกมาจากลำโพงอย่างรวดเร็ว "ขออภัย มันสายไปแล้ว""ของอยู่ในมือฉันแล้ว เพิ่งได้มาเมื่อกี้เลย"สีหน้าของหานเซียงหยุนตกตะลึง "ปรมาจารย์หม่า... ท่านเองเหรอ! ขอร้องท่านได้โปรดคืนของให้ฉันเถอะ ไม่เช่นนั้น คุณลั่วจะฆ่าครอบครัวของฉันทั้งหมด!"หม่าเป่ากัวพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก "เขาไม่กล้า!""เธอให้เขาฟังให้ชัด อยากได้หญ้าสวนแหยน พรุ่งนี้ให้มาสำนักฮุ้นหยวนอย่างเชื่อฟัง และอย่าลืมล้างคอให้สะอาด ฉันจะตัดหัวของเขาเซ่นไหว้ให้กับลูกศิษย์ทั้งสอง""ถ้าเขาไม่กล้ามา ฉันจะทำลายหญ้าสวนแหยนต่อหน้าทุกคน!"หานเซียงหยุนโพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็น "ไม่ใช่ ปรม
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 572
เป็นลูกไก่ในกำมือ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอดชิวเทียนฉือรู้สึกขมขื่นอย่างมากในใจ เสียใจมากอย่างสุดซึ้งเรื่องที่สามารถแก้ไขได้ด้วยหญ้าสวนแหยนเพียงอันเดียว จำเป็นต้องก่อปัญหาจนมาถึงขั้นนี้ถ้ารู้แต่แรกว่าจะเป็นแบบนี้ ตอนที่อยู่บนเรือสำราญ ก็ไม่ควรดูถูกลั่วอู๋ฉาง ยอมให้เขารักษาโรคก็จบแล้วตอนนั้นลั่วอู๋ฉางพูดชัดเจนมาก พอลงจากเรือแล้วจะเป็นราคาอื่นทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูล!ก็ทำให้ชิวเทียนฉือรู้สึกเสียดายมากพอแล้วแต่ตอนนี้ แม้ว่าเขาจะเต็มใจให้ ลั่วอู๋ฉางก็ไม่เห็นด้วยแล้วโอกาสสองครั้ง คว้าไว้ไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว"เพื่อเป็นการลงโทษ ทรัพย์สินที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งของตระกูลนาย ต้องเอามาอีกครึ่งหนึ่งเพื่อเป็นค่ารักษาพยาบาลด้วย"ลั่วอู๋ฉางสีหน้านิ่งเฉย กล่าวว่า "ให้เวลาพวกคุณหนึ่งวัน โอนใส่บัญชีของฉันก่อนเย็นวันพรุ่งนี้ หมดเวลาไม่รอ"ชิวเทียนฉือเสียดายจะตายแล้ว แต่ต้องพูดด้วยความจริงใจว่า "คุณลั่วโปรดวางใจได้ ผมจะทำตามแน่นอน""ยังคงเป็นประโยคเดิม ฉันทำให้นายมีชีวิตได้ ก็ทำให้นายตายได้!"ลั่วอู๋ฉางก้าวไปข้างหน้า " ซีซี เราไปกันเถอะ!""ไม่ฆ่าแล้วเหรอ น่าเบื่อจริง ๆ!" หูเยว่ซีเต็มไ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 573
รถตู้วิ่งอยู่บนถนน"พี่คนขับ หาโรงแรมพักสักแห่ง พรุ่งนี้ค่อยกลับเมืองจิงไห่" ลั่วอู๋ฉางสั่งคนขับตอบว่า "ได้ครับคุณลั่ว! คุณเกาได้สั่งไว้ว่าถ้าจะค้างคืนให้พักที่โรงแรมฮิลตันครับ""โอเค" ลั่วอู๋ฉางพยักหน้าหูเยว่ซีขมวดคิ้วและพูดว่า "ด้วยตาทิพย์ของฉันและการสังเกตที่แม่นยำในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สามารถมั่นใจได้ว่าสามีภรรยาคู่นั้นไม่ใช่คนดี""ตาทิพย์เป็นทักษะของซุนหงอคง มันเกี่ยวอะไรกับสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยอย่างคุณ อย่าเอาความดีความชอบใส่ตัวเอง"ลั่วอู๋ฉางพูดติดตลกด้วยรอยยิ้มหูเยว่ซีกลอกตาทันทีและพูดอย่างไม่พอใจ "ฉันพูดเรื่องสำคัญอยู่นะ คุณเชื่อว่าพวกเขาสองคนจะจ่ายค่ารักษาอย่างเชื่อฟังเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดเบอร์หนึ่งในสำนักงานที่หรูหราห้องหนึ่งของเมืองหลวง เหลยเทียนสงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างตื่นเต้นและกล่าวอย่างประหลาดใจว่า "ราชันมังกร ท่านเชิญสั่ง!"หลังจากที่รอมานาน ในที่สุดผมก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณลั่วเหลยเทียนสงมือสั่นเนื่องจากความตื่นเต้นมากเกินไป"มีเรื่องเล็กน้อยมอบให้คุณทำ ก่อนเย็นวันพรุ่งนี้ ถ้าชิวเทียนฉือไม่ได้โอนเงินจำนวนมากมาให้บัญชีของผมหรือโอน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 574
หยางหว่านอวี่ขมวดคิ้วอย่างต่อเนื่องและยังคงนิ่งเงียบดูเหมือนว่าจะไม่พอใจกับการจัดการของตระกูลจิน"ลูกสาว นี่สีหน้าอะไรของเธอ?"สวีชุ่ยหลานจ้องมองและพูดว่า "จุ้นเหวินสร้างฉากที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ เธอไม่รู้สึกซาบซึ้งใจเลยเหรอ?""แต่ละด้านของจุ้นเหวิน ถือเป็นหนึ่งในล้าน เธอมีอะไรไม่พอใจอีก?"หยางหว่านอวี่ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ฉันแค่คิดว่ามันรีบร้อนเกินไป"เซอร์ไพรส์ไหม?ตัวเองอายุขนาดนี้แล้ว และเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง ในใจไม่ได้คาดหวังอะไรกับการเซอร์ไพรส์มานานแล้วประเด็นที่สำคัญที่สุดคือสำหรับเรื่องใหญ่แบบนี้ จินจุ้นเหวินไม่ทักทายล่วงหน้า เหมาะสมไหม?การโจมตีกะทันหันแบบนี้ เป็นการเซอร์ไพรส์หรือตกใจกลัวกันแน่?ไม่ถามตัวเอง ไม่ใช่การปรึกษาหารือ แต่เป็นการแจ้งข่าว!แม้แต่อาจกล่าวได้ว่าเป็นคำสั่งเขาใส่ใจฉันจริง ๆ เหรอ?นับตั้งแต่จินจุ้นเหวินปรากฏตัวจนถึงตอนนี้ ในเวลาเพียงเดือนกว่า หยางหว่านอวี่ได้เจอกับเขาเพียงสิบครั้งเท่านั้นโอกาสที่จะได้อยู่กันตามลำพังนั้นหายากยิ่งกว่าแม้ว่าทั้งสองคนจะโตมาด้วยกัน แต่ก็ขาดการติดต่อกันมานานกว่าสิบปี อาจกล่าวได้ว่าไม่มีพื้นฐานทางความสัมพันธ์เล
บทล่าสุด
