บทที่ 567

"อันไหนเหมาะกับคุณมากกว่ากัน หรือทั้งหมดเลย!"

ลั่วอู๋ฉางสีหน้าไม่กลัวและกล่าวอย่างเย็นชาว่า "ชิวเทียนฉือ นายมันไร้ยางอายมาก แน่ใจหรือว่าจะทำแบบนี้?"

"ชายหนุ่ม เห็นแก่ที่นายรักษาฉันให้หาย คำพูดเมื่อกี้ ฉันสามารถไม่คิดอะไรก็ได้"

ชิวเทียนฉือหน้าบึ้งตึงและกล่าวว่า "แต่ไม่ได้หมายความว่านายจะทำอะไรก็ได้ ในถิ่นตระกูลชิวของฉัน ไม่ใช่ที่ที่คนนอกอย่างนายจะมาหยิ่งผยองได้!"

"ให้นายสองทางเลือก หยิบเช็คแล้วไปซะ หรือจะให้ฉันเอาคนมาเชิญนายออกไป!"

เขาจงใจเพิ่มน้ำเสียงของคำว่า "เชิญ" ซึ่งคำขู่นั้นชัดเจนเป็นพิเศษ

เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่ตัวเองพูดเป็นความจริง ชิวเทียนฉือยกมือขึ้น

ทหารยามชั้นยอดที่มีเจตนาฆ่าปรากฏตัวที่ลานบ้านทันที

ผู้นำคือจุดสูงสุดของปรมาจารย์สี่คนที่ระเบิดพลังออกมา

นายลั่วอู๋ฉางสามารถเอาชนะจุดสูงสุดของปรมาจารย์อย่างเมิ่งป๋ออันได้ แต่ฉันที่นี่มีสี่คน!

สี่ต่อหนึ่ง ใครแพ้ใครชนะเห็นได้ชัดเจน!

ยิ่งไปกว่านั้น นอกเหนือจากจุดสูงสุดของปรมาจารย์ ยังมียอดฝีมืออีกหลายสิบคน

"ชายหนุ่ม ฉันจะขอเตือนนายเป็นครั้งสุดท้าย!"

ชิวเทียนฉือแสดงรอยยิ้มของผู้ชนะอีกครั้งและพูดอย่างไม่รีบร้อนว่า "ผู้ที่รู