หานเซียงหยุนกลับไม่ได้ไปเอาหญ้าสวนแหยนเลยทันที แต่มายืนยันอาการของสามีก่อน "คุณลั่ว ร่างกายของสามีฉัน ไม่มีปัญหาแล้วจริง ๆ เหรอ?""นอกจากรอยผ่าตัดที่ท้องแล้ว ด้านอื่นก็ไม่มีปัญหา"ลั่วอู๋ฉางไม่ได้ให้การรับประกันหลังการขายเหมือนหมอคนอื่น ๆเพราะไม่จำเป็น!มังกรลั่วออกมา พญายมล่าถอย!ประโยคนี้รับประกันได้ดีที่สุดหานเซียงหยุนพยักหน้าและกล่าวว่า "โอเค เชิญท่านรอสักครู่"พูดจบเธอก็หันหลังและจากไป"ยังอึ้งกันอยู่ทำอะไร ทำความสะอาดสิ่งที่ไร้ประโยชน์เหล่านี้ออกไป!"ชิวเทียนฉือมองอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่มีราคาแพงเหล่านั้น แสดงสีหน้าหงุดหงิดมาก ในคำพูดนั้นมีสองความหมายสิ่งที่ไร้ประโยชน์ไม่ใช่แค่สิ่งเหล่านี้เท่านั้น แต่ยังมีพวกเจียงข่ายเกอด้วยนี่เท่ากับเป็นความอัปยศอดสูอย่างมากสำหรับเจียงข่ายเกอ ผู้ที่ซึ่งมักจะคิดว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงแต่เจียงข่ายเกอไม่โกรธเลย กลับมีความโชคดีเต็มหน้าเป็นโชคดีของเจียงข่ายเกอจริง ๆ ที่สามารถหนีจากเสืออย่างหานเซียงหยุนไปได้โชคดีที่หานเซียงหยุนจากไปก่อน ถ้าเรื่องนี้ปล่อยให้เธอจัดการ เจียงข่ายเกอไม่ตายก็ต้องหนังถลอก"เสี่ยวเสวี่ย รีบเสิร์ฟ
"ผิดคำพูด นี่คือความซื่อสัตย์ของคุณใช่ไหม?" ลั่วอู๋ฉางถามกลับชิวเทียนฉือหน้าแดงและอธิบายว่า "แม้ว่าหญ้าสวนแหยนจะมีค่า แต่มูลค่าของเช็คนี้เกินกว่านั้นมากไม่ใช่เหรอ?""ไม่ใช่ว่าผมผิดคำพูด แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น หญ้าสวนแหยนให้คุณไม่ได้แล้ว...""ผมไม่อยากอธิบายอะไรมาก เพราะเช็คใบนี้เพียงพอที่จะชดเชยความสูญเสียทั้งหมดของคุณ ในเมื่อไม่ได้เสียเปรียบ คุณจะคิดอะไรอีกล่ะ?""ชายหนุ่ม จิตใจต้องเปิดกว้างหน่อย อย่าคิดเล็กคิดน้อยในเรื่องเล็กน้อย ไม่เช่นนั้นคุณจะไปได้ไม่ไกล!"การผิดคำพูดโดยไม่ให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลนั้นก็มากเกินไปแล้ว!ยังกลับมาล้างสมองลั่วอู๋ฉางอีก ท่าทางแบบผมหวังดีกับคุณการกระทำของชิวเทียนฉือสามารถอธิบายได้ว่าไร้ยางอายเท่านั้น"ผมบอกแล้วว่าผมต้องการหญ้าสวนแหยน" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างเย็นชาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ให้มีข้อสงสัยชิวเทียนฉือดูเหมือนจะไม่พอใจเล็กน้อย เลิกคิ้วแล้วพูดว่า "หนุ่มน้อย ทำไมไม่ฟังคำแนะนำเลยล่ะ?""เห็นได้ชัดว่าคุณเอาเปรียบผม แล้วคุณยังจะไม่พอใจอะไรอีกล่ะ?""คนเราต้องรู้จักสำนึกบุญคุณ ไม่ควรโลภมากเดี๋ยวลาภจะหาย!""การเอาเปรียบนี้คุณเก็บไว้เองเถอะ ผมไม่สนใจ!"
เป็นครูที่ดี?เห็นได้ชัดว่าชิวเทียนฉือเอาความดีเข้าตัวเอง!คนไร้ยางอายมักจะอ้างว่าหวังดีกับผู้อื่น ใช้วิธีนี้เพื่อกำจัดความรู้สึกผิดของตนเองในมุมมองของชิวเทียนฉือ ตัวเองได้ทุ่มเทเงินพันล้านอย่างกล้าหาญ ลั่วอู๋ฉางควรยอมรับด้วยความยินดีและขอบคุณความเอื้ออาทรของเขาแน่นอน ถ้าลั่วอู๋ฉางไม่ยอมรับ ก็ใช้วิธีอื่น "ช่วย" ให้เขายอมรับข่มขู่?ทำคุณบูชาโทษ?ถีบหัวส่ง?ไม่มีอยู่เลย โอเค!เห็นได้ชัดว่าเป็นการช่วยสอนวัยรุ่นคนหนึ่งให้รู้จักความเป็นคน เป็นการทำความดีที่ยิ่งใหญ่พอลั่วอู๋ฉางโตขึ้น จะตระหนักถึงความตั้งใจที่หวังดีของเขาแน่นอนสำหรับตอนนี้ ลั่วอู๋ฉางจะสามารถเข้าใจได้ไหม ชิวเทียนฉือไม่สนใจเลยย้อนกลับไปที่สิบกว่านาทีก่อน ชิวเทียนฉือมาที่คลังสมบัติ ถามหานเซียงหยุนภรรยาของเขาว่าทำไมนานขนาดนี้แล้วยังไม่ได้หญ้าสวนแหยนอีกหานเซียงหยุนกลับบอกว่าหญ้าสวนแหยนได้มอบให้คนอื่นไปแล้ว!เพิ่งส่งไปเมื่อกี้เองไม่รอให้ชิวเทียนฉือถาม เธอก็พูดถึงอีกเรื่องด้วยความโกรธนั่นก็คือลั่วอู๋ฉางเสนอขอเอาทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของชิวเทียนฉือเป็นค่ารักษาพยาบาลและหญ้าสวนแหยนก็อยู่ในนั้นด้วยชิวเทียนฉือโก
"อันไหนเหมาะกับคุณมากกว่ากัน หรือทั้งหมดเลย!"ลั่วอู๋ฉางสีหน้าไม่กลัวและกล่าวอย่างเย็นชาว่า "ชิวเทียนฉือ นายมันไร้ยางอายมาก แน่ใจหรือว่าจะทำแบบนี้?""ชายหนุ่ม เห็นแก่ที่นายรักษาฉันให้หาย คำพูดเมื่อกี้ ฉันสามารถไม่คิดอะไรก็ได้"ชิวเทียนฉือหน้าบึ้งตึงและกล่าวว่า "แต่ไม่ได้หมายความว่านายจะทำอะไรก็ได้ ในถิ่นตระกูลชิวของฉัน ไม่ใช่ที่ที่คนนอกอย่างนายจะมาหยิ่งผยองได้!""ให้นายสองทางเลือก หยิบเช็คแล้วไปซะ หรือจะให้ฉันเอาคนมาเชิญนายออกไป!"เขาจงใจเพิ่มน้ำเสียงของคำว่า "เชิญ" ซึ่งคำขู่นั้นชัดเจนเป็นพิเศษเพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่ตัวเองพูดเป็นความจริง ชิวเทียนฉือยกมือขึ้นทหารยามชั้นยอดที่มีเจตนาฆ่าปรากฏตัวที่ลานบ้านทันทีผู้นำคือจุดสูงสุดของปรมาจารย์สี่คนที่ระเบิดพลังออกมานายลั่วอู๋ฉางสามารถเอาชนะจุดสูงสุดของปรมาจารย์อย่างเมิ่งป๋ออันได้ แต่ฉันที่นี่มีสี่คน!สี่ต่อหนึ่ง ใครแพ้ใครชนะเห็นได้ชัดเจน!ยิ่งไปกว่านั้น นอกเหนือจากจุดสูงสุดของปรมาจารย์ ยังมียอดฝีมืออีกหลายสิบคน"ชายหนุ่ม ฉันจะขอเตือนนายเป็นครั้งสุดท้าย!"ชิวเทียนฉือแสดงรอยยิ้มของผู้ชนะอีกครั้งและพูดอย่างไม่รีบร้อนว่า "ผู้ที่รู
"ใครกันที่กล้าดีขนาดนี้ กล้ามาก่อเรื่องที่ตระกูลชิว!"เสียงคำรามดังขึ้นและคลื่นเสียงก็คำรามเข้ามา โจมตีทุกคนรวมถึงลั่วอู๋ฉาง อย่างไม่แตกต่างกัน"หาเรื่องตายเหรอ? ยังไม่รีบปล่อยหัวหน้าตระกูลชิวอีก!"แก้วหูถูกสะเทือนคนเจ็บปวด สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด!นี่ไม่ใช่การทำร้ายเพื่อนร่วมทีมโดยไม่ได้ตั้งใจ แม้แต่คนของตัวเองก็โจมตี แต่เป็นเพราะเพื่อนร่วมไก่เกินไป!คนของตัวเองยังไม่ถูกเขาเห็นอยู่ในสายตา เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าคนนี้หยิ่งผยองแค่ไหนทันทีหลังจากนั้นเงาสีเทาก็ลอยมาจากวิลล่าที่อยู่ข้าง ๆรูปร่างสง่างามและรวดเร็วสุดขีด!นี่คือชายชราในชุดคลุมยาว ผมหงอก แผ่ออร่าอันทรงพลังไปทั่วร่างกายดวงตาที่แหลมคมคู่หนึ่งราวกับมีดคมกริบนั้นทำให้คนตกใจสายตามองไปทางไหน ทำให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ"ลุงสวีมาแล้ว!""เยี่ยมมาก เรารอดแล้ว... ไม่ เถ้าแก่ชิวรอดแล้ว""ไอ้หนู นายต้องคิดไม่ถึงแน่ ๆ ว่าตระกูลชิวของเราไม่เพียงแต่มีจุดสุงสุดของปรมาจารย์เท่านั้น แต่ยังมีลุงสวีปรมาจารย์ใหญ่สวีอยู่ด้วยใช่ไหม?""นายตาบอดจริง ๆ กล้าลบหลู่เถ้าแก่ชิวของเรา! ยังไม่รีบปล่อยคน คำพูดของปรมาจารย์ใหญ่นายกล้าไม่ทำตาม นาย
"ตุบ!"เสียงร่างมนุษย์ตกลงบนพื้นอย่างแรงดังขึ้น ทำให้นอกลานบ้านเกิดควันและฝุ่นทันทีหลังจากนั้น ก็เป็นเสียงกรีดร้องที่ของลุงสวี "โอ๊ย! เจ็บชิบหาย"ทุกคน ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง!ที่เกิดเหตุเงียบกริบ จนสามารถได้ยินเสียงเข็มตก!ลุงสวีแข็งแกร่งแค่ไหน พวกเขารู้ดีกว่าใครเพื่อเชิญลุงสวีมาคุ้มครองที่นี่ ไม่เพียงแต่ตระกูลชิวได้จ่ายเงินจำนวนมาก ตระกูลหานตระกูลทางฝั่งภรรยาก็ใช้ความสัมพันธ์จนเกือบทั้งหมดจุดประสงค์ของชิวเทียนฉือที่เชิญลุงสวีมา นอกเหนือจากการรับประกันความปลอดภัยของครอบครัวแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการข่มขู่คนรุ่นหลังและปกป้องของสะสมที่มีค่าที่บ้านหลังจากลุงสวีมาก็ไม่เคยลงมืออะไรเลยแม้ว่าจะไม่มีใครรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา แต่มีบทบาทในการยับยั้งก็เพียงพอแล้วในยุทธภพ ตำนานต่าง ๆ ของลุงสวีถูกพูดถึงในโลกศิลปะการต่อสู้โบราณมากมายใครก็ตามที่เป็นนักบู๊โบราณ สามารถบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเขาได้ตอนที่ชายชราคนนี้ยังหนุ่ม เนื่องจากพรสวรรค์ด้านนักบู๊ที่แข็งแกร่ง เขามีชื่อเสียงมากมายในโลกของศิลปะการต่อสู้บู๊ลิ้ม ต่อมาไม่สามารถควบคุมได้และกลายเป็นยอดฝีมือ
"ไม่มี!"ชิวเทียนฉือส่ายหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว"นายพูดว่าอะไรนะ?"การแสดงออกที่ไร้ความปราณีของลั่วอู๋ฉางแต่เดิมกลายเป็นเย็นชายิ่งขึ้นไปอีก"คนอื่นไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา คนแก่อย่างนาย เห็นโลงศพแล้วก็ไม่ยอมอีก จะเป็นคนโง่ที่ยอมสละชีวิตโดยไม่ยอมเสียทรัพย์จริง ๆ เหรอ?""ชิวเทียนฉือ ฉันขอเตือนให้นายคิดให้ดีก่อนที่จะพูด! เหตุผลที่นายยังมีชีวิตอยู่ไม่ใช่เพราะโชคดีหรือเพราะฉันมีเมตตา!""เพียงเพราะนายมีหญ้าสวนแหยน!"ความอดทนของลั่วอู๋ฉางกำลังจะหมดลงอย่างเห็นได้ชัดพอหูเยว่ซีเห็นแบบนี้ก็กลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวายพอและพูดว่า "เจ้านาย เห็นได้ชัดว่าตาแก่คนนี้ไม่อยากให้ความร่วมมือ ฉันว่านะ อย่าไปเสียเวลาพูดกับเขาเลย!""ในเมื่อเป็นพวกผิดคำพูด ก็ฆ่าให้หมดเลยดีกว่า!""คนเนรคุณเช่นนี้ เดิมทีก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่อยู่แล้ว ใช่ไหม?"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็กลัวจนขี้ขึ้นสมอง!ตามเหตุผลแล้ว พลังทำลายล้างของสาวสวยจะอยู่ที่หน้าตาเป็นหลักแต่สาวสวยที่อยู่ตรงหน้ากลับเป็นข้อยกเว้น!เธอมีความสามารถในการเอาชนะปรมาจารย์ใหญ่ได้ ใครจะกล้าดูถูก?เธอบอกว่าจะฆ่าคนที่นี่ให้หมด มันง่ายเหมือนป
แน่นอน เหตุผลหลักก็คือความแข็งแกร่งที่ลั่วอู๋ฉางแสดงออกมานั้นแข็งแกร่งมาก คนเดียวทำลายปรมาจารย์ทั้งสี่คนได้บวกกับผู้หญิงที่สวยจนไร้ที่ติคนหนึ่ง ท่าเดียวก็ทำให้ปรมาจารย์ใหญ่สวีไม่สามารถตอบโต้ได้"ฉันจะโทรหาเดี๋ยวนี้" หานเซียงหยุนรีบโทรทันทีสักพักก็โทรติด"ของยังอยู่หรือเปล่า? นายฟังฉันนะ กลับมาพร้อมกับของเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องถามอะไรมาก..."เห็นได้ชัดว่าหานเซียงหยุนกังวล ไม่รอให้อีกฝ่ายส่งเสียง "ฮัลโหล" ออกมาก็สั่งการโดยตรงเธอเปิดลำโพงและเสียงหยิ่งผยองก็ออกมาจากลำโพงอย่างรวดเร็ว "ขออภัย มันสายไปแล้ว""ของอยู่ในมือฉันแล้ว เพิ่งได้มาเมื่อกี้เลย"สีหน้าของหานเซียงหยุนตกตะลึง "ปรมาจารย์หม่า... ท่านเองเหรอ! ขอร้องท่านได้โปรดคืนของให้ฉันเถอะ ไม่เช่นนั้น คุณลั่วจะฆ่าครอบครัวของฉันทั้งหมด!"หม่าเป่ากัวพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก "เขาไม่กล้า!""เธอให้เขาฟังให้ชัด อยากได้หญ้าสวนแหยน พรุ่งนี้ให้มาสำนักฮุ้นหยวนอย่างเชื่อฟัง และอย่าลืมล้างคอให้สะอาด ฉันจะตัดหัวของเขาเซ่นไหว้ให้กับลูกศิษย์ทั้งสอง""ถ้าเขาไม่กล้ามา ฉันจะทำลายหญ้าสวนแหยนต่อหน้าทุกคน!"หานเซียงหยุนโพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็น "ไม่ใช่ ปรม