LOGINShare
บทที่ 330
Last Updated:
2025-01-08 17:00:00Related chapters
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 331
วันรุ่งขึ้น ณ ด่านเจิ้นกวนชาวบ้านทั้งเมืองต่างต่อแถวไปที่ศาลเทพริมแม่น้ำแม่ทัพใหญ่นำเหล่านายทหารทุกคนมาสักการะบูชาที่ศาลเทพพิธีกรรมในครั้งนี้ซื่อเมิ่งเป็นผู้นำพิธีจ้านเฉิงอิ้นสวมชุดเกราะสีเงิน ผูกผมสูง เผยหน้าผากรูปหัวใจแสนประณีตเรียบเนียนออกมา บุคลิกของเขาดูเย็นชา ใบหน้าหล่อเหลา หน้าตาขาวผ่องดุจหิมะ สีปากจางเป็นอย่างมาก ตรงกระจับปากมีตุ่มริมฝีปาก สายตามองไปยังรูปปั้นเสมือนจริงของท่านเทพชุบทองที่ถูกคลุมเอาไว้ด้วยผ้าไหมสีแดงหลังสร้างรูปปั้นเสมือนจริงของท่านเทพเสร็จ เขากลัวว่าจะไปล่วงเกินท่านเทพเข้า จึงไม่เคยมาดูมาก่อนทว่าลอบข่มขู่ช่างเป็นการส่วนตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากทำพัง ช่างอย่าได้คิดจะได้กินข้าวอีกในทางตรงกันข้าม หากทำดีจะมีรางวัลใหญ่!ช่างทุกคนต่างตั้งอกตั้งใจจนแทบกลั้นหายใจ ดูว่าแม่ทัพใหญ่พอใจหรือไม่! ในขณะนี้ จ้านเฉิงอิ้นนำเหล่านายทหารเดินไปตรงหน้ารูปปั้นเสมือนจริงของท่านเทพ ด้วยท่าทางน่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่ง พร้อมเม้มริมฝีปากจนเป็นเส้นตรง หมอบลง ก้มลงกราบ...“ข้าขอบคุณท่านเทพที่ประทานน้ำและอาหารให้แก่ด่านเจิ้นกวน ช่วยชีวิตชาวบ้านและทหารของด่านเจิ้นกวนหนึ่งแสนค
Last Updated : 2025-01-08ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 332
ผ่านไปประมาณหนึ่งเดือน ทั้งภายในภายนอกก็สร้างและตกแต่งเสร็จแล้วพี่ซุนวิ่งไปทาสี ลงสีโป๊วที่ห้องนั้นทุกวันเธอจ่ายเงินเดือนสูง ช่วงนี้สองสามีภรรยามีรายได้สูง ยิ่งทุ่มเททำงานหนักมากขึ้น*หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ หัวหน้าผู้รับเหมาก็ต่อสายเข้ามา บอกว่าเขาจัดการหารถขุดให้ได้สามสิบคัน รถดันดินยี่สิบคันรถบรรทุก รถหกล้อ รถบรรทุกดินที่บรรทุกดินในก่อนหน้านี้ มีให้ได้ยี่สิบห้าคันหากเธอต้องการ เขาปรึกษากับเถ้าแก่ที่ทำงานเกี่ยวกับดินเรียบร้อยแล้ว ปล่อยให้ได้ราคาถูก ๆสรุปราคาประมาณสี่สิบเก้าล้านสองแสนห้าหมื่นเย่มู่มู่คิดแล้วสี่สิบเก้าล้านสองแสนห้าหมื่นบวกกับเงินค่าน้ำห้าแสนทั้งหมดต้องจ่ายห้าสิบสองล้านห้าแสนเธอโอนเงินให้หัวหน้าผู้รับเหมาทันทีในวินาทีที่หัวหน้าผู้รับเหมาได้รับเงิน เห็นว่าเย่มู่มู่ให้เพิ่มอีกเจ็ดแสนห้าหมื่น การค้าขายในครั้งนี้ เขาได้กำไรสุทธิสามล้านสองแสนห้าหมื่นเถ้าแก่ที่ทำงานเกี่ยวกับดินเหล่านั้นยังให้อั่งเปาเขาและเลี้ยงข้าวเขาอีกด้วยรายได้ของเขาไม่ต่ำกว่าสี่ล้านช่วงสองสามวันระยะเวลาสั้น ๆ ก็ได้มาแล้วสี่ล้าน ทำเงินได้เยอะกว่างานที่เขาต้องทำอย่างเหน็ดเหนื่อยสาย
Last Updated : 2025-01-08ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 333
หลังจากนั้นเธอก็เห็นรัฐทายาทน้อย นายทหารคนอื่นต่างสวมชุดเกราะ มีเพียงรัฐทายาทน้อยเพียงผู้เดียวที่สวมเสื้อคลุมตัวยาวปักลายดอกไม้ทำจากผ้าฝ้าย ตรงเอวรัดเข็มขัดหนังสีดำและห้อยหยกแขวนสีขาวโปร่งแสงเอาไว้อันหนึ่งเขาแต่งตัวดูมั่งคั่งและโดดเด่นเป็นพิเศษในหมู่นายทหารเขารูปร่างผอมสูง ใบหน้าหล่อเหลา เมื่อเทียบกับนายทหารหน้าตาขึงขังรอบ ๆ หน้าตาของเขาแฝงไปด้วยการเย้ยหยันถากถางสังคมและกลิ่นอายของผู้ดีเล็กน้อยบรรดาแม่ทัพที่เหลือ เธอไม่รู้จักอีกแล้วเนื่องจากนายทหารมีจำนวนคนเพิ่มมากขึ้น ในพวกหลี่หยวนจง เปี้ยนจื่อผิงและเฉินจวิ้นหลินปะปนอยู่ในนายทหารใต้บังคับบัญชาของสวีหวย...ผู้นำของกองกำลังกบฏก็อยู่ในนั้นด้วยพวกเขาต่างสวมรองเท้าผ้า นายทหารบางนายสวมรองเท้ากีฬาต่างสวมชุดเกราะสีเงิน ภายใต้ชุดเกราะสวมเครื่องแบบทหารสีสันต่างกันออกไปล้วนตัดจากผ้าที่เย่มู่มู่ส่งไปให้ทั้งสิ้นกระทั่งชาวบ้านรอบข้างที่หันกล้องไปถ่ายติด พวกชาวบ้านไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งอีกต่อไป ทุกคนต่างสวมเสื้อผ้ารัดรูปที่ทำจากผ้าฝ้ายทั้งสิ้นไม่มีที่ปะซ่อม ไม่มีที่ขาด สะอาดสะอ้านเรียบร้อยอีกทั้งบนหน้าแต่ละคนล้วนมีเนื้อ
Last Updated : 2025-01-09ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 334
ไม่คิดเลยว่า เมื่อปลุกเสกทำพิธีวัดที่สร้างขึ้นเพื่อท่านเทพ นางก็ส่งของที่ยิ่งใหญ่โตมโหฬารมาเลยทั้งสองคนรับภารกิจมาอย่างดีอกดีใจ รีบขยับตัวหาพื้นที่โล่งกว้างที่พอจะจอดรถได้ทันทีซ่งตั๋วยังคิดคำนวณอีกยกหนึ่งด้วยรถบรรทุกหนึ่งคันบรรจุได้ห้าสิบคน หากมีรถหนึ่งร้อยคันละก็ จะบรรทุกขนย้ายได้ห้าพันอย่างรวดเร็วกองทัพตระกูลจ้านห้าพันคน กำลังการต่อสู้เท่ากับห้าหมื่นพวกเขากลับไปสนับสนุนป้องกันได้รวดเร็วยิ่งขึ้นสำหรับพวกเขารถบรรทุกนี้ ไม่ใช่เพียงขนย้ายอุปกรณ์เท่านั้น ยังเป็นอาวุธสงครามที่แหลมคมอีกด้วยทั้งสองคนเรียกทหารใต้บังคบบัญชามา ให้รีบหาที่ว่าง และทำความสะอาดให้เสร็จก่อนคืนนี้*เย่มู่มู่ยังคิดหาวิธีหาแทงค์น้ำมันใหญ่มา ท้ายที่สุดก็ไปถามเวินลี่เธอเป็นคนที่ผู้อาวุโสสวี่แนะนำมา บางทีอาจมีลู่ทางเพียงแต่หากอธิบายขึ้นมา เธอก็ยากจะหาคำโกหกกลบเกลื่อนเธอโทรไปหาเวินลี่ ถามเธอว่ารู้จักเถ้าแก่ที่เปิดปั๊มน้ำมันบ้างไหมเธออยากซื้อแทงค์น้ำมันขนาดใหญ่ ขนาดรถบรรทุกน้ำมันประเภทนั้นเมื่อเวินลี่ได้ยินดังนั้น ก็เงียบไปหลายนาทีเธอคิดว่าเย่มู่มู่จะถามเรื่องร้านขายวัตถุโบราณที่เมืองหลวง คิดไม่
Last Updated : 2025-01-09ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 335
“ท่านแม่ทัพใหญ่ ไม่ใช่แค่เยี่ยนอ๋องเท่านั้น กองทัพแคว้นฉี แล้วก็กองทัพแคว้นหย่ง กระทั่งเผ่าหมานเองก็เคลื่อนทัพแล้ว กระเหี้ยนกระหือรืออยู่นอกชายแดนขอรับ!”จ้านเฉิงอิ้น ซ่งตั๋ว เปี้ยนจื่อผิงรีบเดินเข้ามาเบื้องหลังนายทหารรายงานข่าว เฉินขุย เฉินอู่ อู๋ลี่ เฉิงจื่อเซียว...ทุกคนต่างขี่ม้าห้อตะบึงเข้ามาเนื่องจากด่านเจิ้นกวนขยายอาณาเขต เฉิงจื่อเซียวจึงนำนายทหารภายใต้อาณัติส่วนของสวีหวย ไปปกป้องทางเหนืออู๋ลี่นำกองกำลังกบฏ เปี้ยนจื่อผิงและหลี่หยวนจง...ไปปกป้องทางตะวันตกและทางใต้พวกเฉินขุย เฉินอู่สองสามคนปกป้องด้านตะวันออกการขยายพื้นที่เพาะปลูก พวกเขาไม่ได้มีกำแพงเมืองเป็นที่คุ้มกัน ตั้งหลักปักฐานริมแม่น้ำที่ห่างจากพื้นที่เพาะปลูกไม่ไกลโดยตรงมีคนลาดตระเวนตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง สร้างหอสังเกตการณ์เอาไว้ที่ไกล ๆ ทุกหนึ่งชั่วยามจะมีอากาศยานไร้คนจับจะมาตรวจสอบสถานการณ์รอบ ๆ ครั้งหนึ่งคิดไม่ถึงเลยว่า แคว้นเหล่านี้จะยังมีความกระเหี้ยนกระหือรืออยู่โดยเฉพาะแคว้นฉี คราวก่อนต้องรีบหนีหัวซุกหัวซุนยังไม่ถอดใจ ยังจะยุยงให้แคว้นเยี่ยน แคว้นหย่งมาโจมตีด่านเจิ้นกวนครั้งนี้ไม่คิดเลยว่าเผ่าหมานไม
Last Updated : 2025-01-09ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 336
จ้านเฉิงอิ้นเรียกให้เขาหยุด “ส่งอากาศยานไร้คนขับ ไปตรวจสอบดูสถานการณ์ที่ประจำการของเซี่ยเวย!”“ขอรับ!”“เปี้ยนจื่อผิง หลี่หยวนจง เฉิงจื่อเซียว พวกเจ้าปกป้องฐานที่มั่นเอาไว้ พื้นที่เหล่านี้เป็นที่ที่พวกชาวบ้านปลูกมาอย่างยากลำบาก อย่ายอมให้รุกล้ำแม้แต่นิ้วเดียว”เหล่านายทหารพยักหน้า “ขอรับ แม่ทัพใหญ่!”“หากครานี้ถอนทัพกลับไป แล้วพวกเขาไม่มีอะไรกิน ก็จะมาปล้นด่านเจิ้นกวน กองทัพตระกูลจ้านต้องคิดหาวิธีรับมือกับพวกเขา บีบคอให้ตายในเปล!”“ล่าถอยเถอะ ติดอุปกรณ์ให้ครบครัน รีบกลับไปป้องกันโดยเร็ว!”“ขอรับ ข้าน้อยรับคำสั่ง!”จ้านเฉิงอิ้นขี่ขึ้นหลังม้า นำเหล่านายทหารมุ่งหน้าไปทางตะวันออกที่แล้วทางทิศตะวันออกขยายไปถึงอาณาเขตแคว้นฉี ยึดพื้นที่เพาะปลูกที่ดีที่สุดในก่อนหน้านี้ของประชาชนแคว้นฉีกระทั่งแม่น้ำที่แห้งขอดมานาน ขุดลอกทรายที่ทับถมออกมากองไว้บนพื้น ปล่อยน้ำไปกักเก็บเอาไว้...ที่ดินทางทิศตะวันออกเป็นที่ดินที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดมันฝรั่ง มันเทศ ฟักทอง ข้าวโพดที่ปลูก แนวโน้มดีขึ้นเป็นพิเศษมันเทศบางส่วนขุดออกมาได้แล้ว แต่ละหัวขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ กินดิบ ๆ ได้รสชาติหวานหอม อีกหนึ่งเดือ
Last Updated : 2025-01-09ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 1
หลังจากพ่อแม่ตายไป เย่มู่มู่ก็ใช้ชีวิตอย่างเลอะ ๆ เลือน ๆ มาตลอดจึงไม่ได้สังเกตเห็นแต่แรกว่าในบ้านมีสิ่งของเพิ่มขึ้นมาโดยไร้สาเหตุยกตัวอย่างเช่นบางครั้งก็เป็นกระดาษเหลืองโบราณที่เขียนรายงานเกี่ยวกับการรบ ภัยแล้งและทุพภิกขภัยด้วยอักษรตัวเต็มบางคราก็เป็นเศษชามกระเบื้องเก่า ๆ ที่แตกไปครึ่งหนึ่งมีหนหนึ่งที่จู่ ๆ ในบ้านก็มีเศษดาบเปื้อนเลือดปรากฏขึ้นมาเธอถึงได้ค้นพบด้วยความตกอกตกใจ นึกว่าในบ้านมีผีแล้วเสียอีก!วันนี้ตอนกลางวันแสก ๆ ในบ้านอยู่ดี ๆ ก็มีเสื้อชั้นในยุคโบราณเปื้อนเลือดโผล่มา เสื้อชั้นในตัวนั้นมีสีออกเหลืองเปื้อนคราบเหงื่อไคลมือเธอไปสัมผัสโดนเข้าพอดี~อ้าก~เสื้อยังอุ่นอยู่เลย!เลือดก็อุ่นเหมือนกัน!เย่มู่มู่กรีดร้องเสียงหลงด้วยความตกใจนานทีเดียว จนกระทั่งในบ้านไม่มีสิ่งของโผล่มาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยอีก เธอถึงสงบสติเย็นลงได้เย่มู่มู่หยิบเสื้อชั้นในขึ้นมาอย่างระมัดระวัง แน่ใจว่าเป็นเสื้อชั้นในแบบโบราณ เป็นของผู้ชาย เจ้าของเสื้อชั้นในตัวนี้สูงเกินหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ช่วงไหล่กว้างจุดที่เสื้อชั้นในปรากฏขึ้นคือ พาดอยู่บนปากแจกันดอกไม้ใบเขื่องตรงมุมห้องรับแขก
Last Updated : 2024-09-30ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 2
จ้านเฉิงอิ้นหันขวับไปทางนั้น แจกันเขรอะฝุ่นตรงมุมผนังมีน้ำพุ่งออกมาไม่หยุดน้ำพุ่งรุนแรงมาก สาดถูกอาภรณ์ของเขากับหมอซ่งจนเปียกชุ่มเขาผุดลุกขึ้นยืน มือสองข้างกำแน่นจนสั่นน้อย ๆ“นี่ คือน้ำงั้นรึ?”ทุกคนไม่ได้เห็นน้ำมาครึ่งค่อนปีแล้ว หมอซ่งใช้สองมือกอบน้ำมาดื่มหวานเย็นชุ่มชื้น เป็นน้ำจริง ๆ ด้วย!เขาร้องเสียงดังด้วยความพลุ่งพล่านใจ “ท่านแม่ทัพ เป็นน้ำจริง ๆ ด้วย!”เหล่าทหารในด่านเจิ้นกวนเฝ้ารอน้ำทุกวัน รอมาครึ่งค่อนปีแล้วขุดหาแหล่งน้ำใต้ดิน ขุดไปสิบกว่าบ่อ ขุดลงไปลึกเกินสามสิบจั้ง[1]แล้วก็เจอแต่ทรายเหลืองแห้ง ๆ ไม่เจอน้ำแต่อย่างใดหมอซ่งนำชามแตกเป็นรูมารองน้ำให้แม่ทัพ ประคองด้วยสองมือที่สั่นระริก“ท่านแม่ทัพ ท่านลองชิมดูสิ”จ้านเฉิงอิ้นใช้มือข้างเดียวรับมาจิบคำหนึ่ง หวานเย็นชื่นใจ เป็นน้ำสะอาดเขาดื่มรวดเดียวจนหมด!“สวรรค์ประทานน้ำอมฤต สวรรค์ไม่ได้ต้องการให้กองทัพตระกูลจ้านของข้าพินาศ!”สิ้นคำ นายทหารหลายนายก็ถลาเข้ามาด้วยความยินดี ใช้สองมือรองน้ำดื่มอึก ๆ ๆหมอซ่งรองน้ำให้แม่ทัพอีกชาม ส่งมาให้เขาดื่มนายทหารหลายนายนั้นดื่มน้ำไปพลางเอ่ยด้วยความยินดี “ท่านแม่ทัพ เทพยดาบ
Last Updated : 2024-09-30
Latest chapter
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 336
จ้านเฉิงอิ้นเรียกให้เขาหยุด “ส่งอากาศยานไร้คนขับ ไปตรวจสอบดูสถานการณ์ที่ประจำการของเซี่ยเวย!”“ขอรับ!”“เปี้ยนจื่อผิง หลี่หยวนจง เฉิงจื่อเซียว พวกเจ้าปกป้องฐานที่มั่นเอาไว้ พื้นที่เหล่านี้เป็นที่ที่พวกชาวบ้านปลูกมาอย่างยากลำบาก อย่ายอมให้รุกล้ำแม้แต่นิ้วเดียว”เหล่านายทหารพยักหน้า “ขอรับ แม่ทัพใหญ่!”“หากครานี้ถอนทัพกลับไป แล้วพวกเขาไม่มีอะไรกิน ก็จะมาปล้นด่านเจิ้นกวน กองทัพตระกูลจ้านต้องคิดหาวิธีรับมือกับพวกเขา บีบคอให้ตายในเปล!”“ล่าถอยเถอะ ติดอุปกรณ์ให้ครบครัน รีบกลับไปป้องกันโดยเร็ว!”“ขอรับ ข้าน้อยรับคำสั่ง!”จ้านเฉิงอิ้นขี่ขึ้นหลังม้า นำเหล่านายทหารมุ่งหน้าไปทางตะวันออกที่แล้วทางทิศตะวันออกขยายไปถึงอาณาเขตแคว้นฉี ยึดพื้นที่เพาะปลูกที่ดีที่สุดในก่อนหน้านี้ของประชาชนแคว้นฉีกระทั่งแม่น้ำที่แห้งขอดมานาน ขุดลอกทรายที่ทับถมออกมากองไว้บนพื้น ปล่อยน้ำไปกักเก็บเอาไว้...ที่ดินทางทิศตะวันออกเป็นที่ดินที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดมันฝรั่ง มันเทศ ฟักทอง ข้าวโพดที่ปลูก แนวโน้มดีขึ้นเป็นพิเศษมันเทศบางส่วนขุดออกมาได้แล้ว แต่ละหัวขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ กินดิบ ๆ ได้รสชาติหวานหอม อีกหนึ่งเดือ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 335
“ท่านแม่ทัพใหญ่ ไม่ใช่แค่เยี่ยนอ๋องเท่านั้น กองทัพแคว้นฉี แล้วก็กองทัพแคว้นหย่ง กระทั่งเผ่าหมานเองก็เคลื่อนทัพแล้ว กระเหี้ยนกระหือรืออยู่นอกชายแดนขอรับ!”จ้านเฉิงอิ้น ซ่งตั๋ว เปี้ยนจื่อผิงรีบเดินเข้ามาเบื้องหลังนายทหารรายงานข่าว เฉินขุย เฉินอู่ อู๋ลี่ เฉิงจื่อเซียว...ทุกคนต่างขี่ม้าห้อตะบึงเข้ามาเนื่องจากด่านเจิ้นกวนขยายอาณาเขต เฉิงจื่อเซียวจึงนำนายทหารภายใต้อาณัติส่วนของสวีหวย ไปปกป้องทางเหนืออู๋ลี่นำกองกำลังกบฏ เปี้ยนจื่อผิงและหลี่หยวนจง...ไปปกป้องทางตะวันตกและทางใต้พวกเฉินขุย เฉินอู่สองสามคนปกป้องด้านตะวันออกการขยายพื้นที่เพาะปลูก พวกเขาไม่ได้มีกำแพงเมืองเป็นที่คุ้มกัน ตั้งหลักปักฐานริมแม่น้ำที่ห่างจากพื้นที่เพาะปลูกไม่ไกลโดยตรงมีคนลาดตระเวนตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง สร้างหอสังเกตการณ์เอาไว้ที่ไกล ๆ ทุกหนึ่งชั่วยามจะมีอากาศยานไร้คนจับจะมาตรวจสอบสถานการณ์รอบ ๆ ครั้งหนึ่งคิดไม่ถึงเลยว่า แคว้นเหล่านี้จะยังมีความกระเหี้ยนกระหือรืออยู่โดยเฉพาะแคว้นฉี คราวก่อนต้องรีบหนีหัวซุกหัวซุนยังไม่ถอดใจ ยังจะยุยงให้แคว้นเยี่ยน แคว้นหย่งมาโจมตีด่านเจิ้นกวนครั้งนี้ไม่คิดเลยว่าเผ่าหมานไม
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 334
ไม่คิดเลยว่า เมื่อปลุกเสกทำพิธีวัดที่สร้างขึ้นเพื่อท่านเทพ นางก็ส่งของที่ยิ่งใหญ่โตมโหฬารมาเลยทั้งสองคนรับภารกิจมาอย่างดีอกดีใจ รีบขยับตัวหาพื้นที่โล่งกว้างที่พอจะจอดรถได้ทันทีซ่งตั๋วยังคิดคำนวณอีกยกหนึ่งด้วยรถบรรทุกหนึ่งคันบรรจุได้ห้าสิบคน หากมีรถหนึ่งร้อยคันละก็ จะบรรทุกขนย้ายได้ห้าพันอย่างรวดเร็วกองทัพตระกูลจ้านห้าพันคน กำลังการต่อสู้เท่ากับห้าหมื่นพวกเขากลับไปสนับสนุนป้องกันได้รวดเร็วยิ่งขึ้นสำหรับพวกเขารถบรรทุกนี้ ไม่ใช่เพียงขนย้ายอุปกรณ์เท่านั้น ยังเป็นอาวุธสงครามที่แหลมคมอีกด้วยทั้งสองคนเรียกทหารใต้บังคบบัญชามา ให้รีบหาที่ว่าง และทำความสะอาดให้เสร็จก่อนคืนนี้*เย่มู่มู่ยังคิดหาวิธีหาแทงค์น้ำมันใหญ่มา ท้ายที่สุดก็ไปถามเวินลี่เธอเป็นคนที่ผู้อาวุโสสวี่แนะนำมา บางทีอาจมีลู่ทางเพียงแต่หากอธิบายขึ้นมา เธอก็ยากจะหาคำโกหกกลบเกลื่อนเธอโทรไปหาเวินลี่ ถามเธอว่ารู้จักเถ้าแก่ที่เปิดปั๊มน้ำมันบ้างไหมเธออยากซื้อแทงค์น้ำมันขนาดใหญ่ ขนาดรถบรรทุกน้ำมันประเภทนั้นเมื่อเวินลี่ได้ยินดังนั้น ก็เงียบไปหลายนาทีเธอคิดว่าเย่มู่มู่จะถามเรื่องร้านขายวัตถุโบราณที่เมืองหลวง คิดไม่
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 333
หลังจากนั้นเธอก็เห็นรัฐทายาทน้อย นายทหารคนอื่นต่างสวมชุดเกราะ มีเพียงรัฐทายาทน้อยเพียงผู้เดียวที่สวมเสื้อคลุมตัวยาวปักลายดอกไม้ทำจากผ้าฝ้าย ตรงเอวรัดเข็มขัดหนังสีดำและห้อยหยกแขวนสีขาวโปร่งแสงเอาไว้อันหนึ่งเขาแต่งตัวดูมั่งคั่งและโดดเด่นเป็นพิเศษในหมู่นายทหารเขารูปร่างผอมสูง ใบหน้าหล่อเหลา เมื่อเทียบกับนายทหารหน้าตาขึงขังรอบ ๆ หน้าตาของเขาแฝงไปด้วยการเย้ยหยันถากถางสังคมและกลิ่นอายของผู้ดีเล็กน้อยบรรดาแม่ทัพที่เหลือ เธอไม่รู้จักอีกแล้วเนื่องจากนายทหารมีจำนวนคนเพิ่มมากขึ้น ในพวกหลี่หยวนจง เปี้ยนจื่อผิงและเฉินจวิ้นหลินปะปนอยู่ในนายทหารใต้บังคับบัญชาของสวีหวย...ผู้นำของกองกำลังกบฏก็อยู่ในนั้นด้วยพวกเขาต่างสวมรองเท้าผ้า นายทหารบางนายสวมรองเท้ากีฬาต่างสวมชุดเกราะสีเงิน ภายใต้ชุดเกราะสวมเครื่องแบบทหารสีสันต่างกันออกไปล้วนตัดจากผ้าที่เย่มู่มู่ส่งไปให้ทั้งสิ้นกระทั่งชาวบ้านรอบข้างที่หันกล้องไปถ่ายติด พวกชาวบ้านไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งอีกต่อไป ทุกคนต่างสวมเสื้อผ้ารัดรูปที่ทำจากผ้าฝ้ายทั้งสิ้นไม่มีที่ปะซ่อม ไม่มีที่ขาด สะอาดสะอ้านเรียบร้อยอีกทั้งบนหน้าแต่ละคนล้วนมีเนื้อ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 332
ผ่านไปประมาณหนึ่งเดือน ทั้งภายในภายนอกก็สร้างและตกแต่งเสร็จแล้วพี่ซุนวิ่งไปทาสี ลงสีโป๊วที่ห้องนั้นทุกวันเธอจ่ายเงินเดือนสูง ช่วงนี้สองสามีภรรยามีรายได้สูง ยิ่งทุ่มเททำงานหนักมากขึ้น*หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ หัวหน้าผู้รับเหมาก็ต่อสายเข้ามา บอกว่าเขาจัดการหารถขุดให้ได้สามสิบคัน รถดันดินยี่สิบคันรถบรรทุก รถหกล้อ รถบรรทุกดินที่บรรทุกดินในก่อนหน้านี้ มีให้ได้ยี่สิบห้าคันหากเธอต้องการ เขาปรึกษากับเถ้าแก่ที่ทำงานเกี่ยวกับดินเรียบร้อยแล้ว ปล่อยให้ได้ราคาถูก ๆสรุปราคาประมาณสี่สิบเก้าล้านสองแสนห้าหมื่นเย่มู่มู่คิดแล้วสี่สิบเก้าล้านสองแสนห้าหมื่นบวกกับเงินค่าน้ำห้าแสนทั้งหมดต้องจ่ายห้าสิบสองล้านห้าแสนเธอโอนเงินให้หัวหน้าผู้รับเหมาทันทีในวินาทีที่หัวหน้าผู้รับเหมาได้รับเงิน เห็นว่าเย่มู่มู่ให้เพิ่มอีกเจ็ดแสนห้าหมื่น การค้าขายในครั้งนี้ เขาได้กำไรสุทธิสามล้านสองแสนห้าหมื่นเถ้าแก่ที่ทำงานเกี่ยวกับดินเหล่านั้นยังให้อั่งเปาเขาและเลี้ยงข้าวเขาอีกด้วยรายได้ของเขาไม่ต่ำกว่าสี่ล้านช่วงสองสามวันระยะเวลาสั้น ๆ ก็ได้มาแล้วสี่ล้าน ทำเงินได้เยอะกว่างานที่เขาต้องทำอย่างเหน็ดเหนื่อยสาย
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 331
วันรุ่งขึ้น ณ ด่านเจิ้นกวนชาวบ้านทั้งเมืองต่างต่อแถวไปที่ศาลเทพริมแม่น้ำแม่ทัพใหญ่นำเหล่านายทหารทุกคนมาสักการะบูชาที่ศาลเทพพิธีกรรมในครั้งนี้ซื่อเมิ่งเป็นผู้นำพิธีจ้านเฉิงอิ้นสวมชุดเกราะสีเงิน ผูกผมสูง เผยหน้าผากรูปหัวใจแสนประณีตเรียบเนียนออกมา บุคลิกของเขาดูเย็นชา ใบหน้าหล่อเหลา หน้าตาขาวผ่องดุจหิมะ สีปากจางเป็นอย่างมาก ตรงกระจับปากมีตุ่มริมฝีปาก สายตามองไปยังรูปปั้นเสมือนจริงของท่านเทพชุบทองที่ถูกคลุมเอาไว้ด้วยผ้าไหมสีแดงหลังสร้างรูปปั้นเสมือนจริงของท่านเทพเสร็จ เขากลัวว่าจะไปล่วงเกินท่านเทพเข้า จึงไม่เคยมาดูมาก่อนทว่าลอบข่มขู่ช่างเป็นการส่วนตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากทำพัง ช่างอย่าได้คิดจะได้กินข้าวอีกในทางตรงกันข้าม หากทำดีจะมีรางวัลใหญ่!ช่างทุกคนต่างตั้งอกตั้งใจจนแทบกลั้นหายใจ ดูว่าแม่ทัพใหญ่พอใจหรือไม่! ในขณะนี้ จ้านเฉิงอิ้นนำเหล่านายทหารเดินไปตรงหน้ารูปปั้นเสมือนจริงของท่านเทพ ด้วยท่าทางน่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่ง พร้อมเม้มริมฝีปากจนเป็นเส้นตรง หมอบลง ก้มลงกราบ...“ข้าขอบคุณท่านเทพที่ประทานน้ำและอาหารให้แก่ด่านเจิ้นกวน ช่วยชีวิตชาวบ้านและทหารของด่านเจิ้นกวนหนึ่งแสนค
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 330
เขาดีใจจนเนื้อเต้น “คุณหนูเย่ ตอนนี้ผมจะรีบติดต่อให้คุณ วางใจได้ พรุ่งนี้ผมจะให้คำตอบคุณแน่นอน!”เย่มู่มู่ตอบกลับจ้านเฉิงอิ้น “ฉันสั่งซื้อรถบรรทุกขนาดใหญ่ไปแล้วยี่สิบคัน รถขุดดินสามสิบคัน ถ้าในเมืองนี้มีสินค้าในสต็อก พรุ่งนี้ก็ส่งมาได้เลย!”“ตอนเย็น คุณบรรทุกเสบียงและน้ำใส่รถบรรทุกขนาดใหญ่สองคัน นำไปส่งให้เหอหง การสะสมถ่านหินเป็นสิ่งสำคัญที่สุด!”นี่เกี่ยวข้องกับว่าเหล่าทหารจะสามารถผ่านพ้นภัยพิบัติหิมะในอีกสองปีข้างหน้าไปได้หรือไม่จ้านเฉิงอิ้นตอบกลับนางว่า “ท่านเทพ ขอบคุณท่าน พรุ่งนี้เที่ยงจะมีการทำพิธีเปิดศาลเทพและบวงสรวง ชาวบ้านด่านเจิ้นกวนจะเริ่มจุดธูปบูชาตั้งแต่วันพรุ่งนี้ เมื่อถึงเวลา ข้าจะถ่ายวิดีโอให้ท่านดู!”เดี๋ยวนะ~เขาถึงกับสร้างศาลเทพจริง ๆ หรือ?เธอเป็นคนเป็น ๆ จะให้คนโบราณมากราบไหว้บูชา มันจะเหมาะสมเหรอ“หรือว่าพวกเราล้มเลิกดีไหม?”“ไม่ นี่เป็นสิ่งที่ท่านเทพสมควรได้รับ หากไม่มีท่าน ชาวบ้านด่านเจิ้นกวนคงล้มตาย กองทัพตระกูลจ้านคงพินาศ แคว้นต้าฉี่คงไม่หลงเหลืออยู่แล้ว”“บัดนี้ เวลากระชั้นชิด ด่านเจิ้นกวนจึงสร้างได้เพียงสามศาลเทพเท่านั้น”“หากวันใดสามารถรวมแผ่นดิน
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 329
ทหารม้าทั้งห้าหมื่นนายของเซี่ยเวยกินอิ่มดื่มพอแล้ว เลือกสถานที่ตั้งค่ายพักไม่ไกลจากแม่น้ำชลประทานตะกอนในแม่น้ำจมลง น้ำใสสะอาดแล้ว พวกม้าเห็นดังนั้นก็ส่งเสียงร้อง รีบวิ่งลงไปแช่น้ำในแม่น้ำเหล่าทหารเห็นเข้าก็ตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที“แม่น้ำ เป็นแม่น้ำ!”“มีน้ำ เป็นน้ำที่ลึกมาก...”เหล่าทหารไม่อาจอดกลั้นได้อีกต่อไป กระโดดลงไปในแม่น้ำเพื่ออาบน้ำซ่งตั๋วรีบห้ามปราม“เดี๋ยวก่อน น้ำนี่ใช้สำหรับการชลประทาน ต้องต้มให้เดือดก่อนจึงจะใช้อาบน้ำได้”แม่ทัพเซี่ยเวยพอใจกับสถานที่ตั้งค่ายที่ซ่งตั๋วจัดให้มาก ห่างจากแม่น้ำใหญ่ไม่ถึงสามสิบเมตร น้ำในแม่น้ำใสสะอาด น้ำเหล่านี้เพียงพอที่จะรับประกันได้ว่าพวกเขาจะไม่กระหายน้ำตายในอนาคตซ่งตั๋วกลับบอกว่าน้ำในแม่น้ำใช้สำหรับการชลประทาน หากจะใช้อาบน้ำ ทางที่ดีควรต้มให้เดือดก่อนใช้น้ำดีขนาดนี้ทำการชลประทาน ไม่ใช่ว่าเป็นการสิ้นเปลืองโดยเปล่าประโยชน์หรอกหรือ?แม่ทัพเซี่ยเวยยิ้มพลางกล่าวว่า “ปล่อยให้พวกเขาลงไปเถอะ ไม่ได้อาบน้ำมาครึ่งปีแล้ว ถึงเวลาต้องชำระล้างร่างกายให้สะอาดเสียหน่อย!”ซ่งตั๋วไม่ห้ามปรามอีกต่อไป ปล่อยให้พวกเขาทำตามใจเหล่าทหารกระโดดลงน้ำ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 328
พวกเขาไม่สนใจรางวัลอื่น ๆ เลยสิ่งที่เห็นเพียงอย่างเดียวคือรางวัลอันดับหนึ่งก็คือปลายข้าว“เพียงแค่ไถพรวนที่ดินหนึ่งหมู่ ก็จะได้รางวัลเป็นปลายข้าวหนึ่งชั่ง?”“ใช่! รางวัลสามารถสะสมเพิ่มได้ ไถพรวนห้าสิบหมู่ ก็จะได้รับปลายข้าวห้าสิบชั่ง!”ทหารองครักษ์ของซ่งตั๋วนำปลายข้าวออกมาในถุงสีขาวบรรจุปลายข้าวสีขาวสะอาด ไม่มีเศษหินหรือสิ่งเจือปนโจ๊กที่พวกเขากิน ล้วนปรุงจากข้าวสารเหล่านี้“หากพวกเราไถพรวนที่ดินได้มากพอ หลังจากสามเดือนไปแล้ว สามารถนำปลายข้าวทั้งหมดไปด้วยได้หรือไม่?”“ได้สิ หากต้องการนำไปให้ครอบครัวและญาติพี่น้อง ข้าแนะนำให้นำครอบครัวมาอยู่ที่ด่านเจิ้นกวนด้วยกันเลย ที่ด่านเจิ้นกวนมีโจ๊กให้กิน!”เมื่อเหล่าทหารได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที จ้องมองไปที่ซ่งตั๋วเขม็ง“จริงหรือ ครอบครัวก็สามารถพามาที่ด่านเจิ้นกวนได้ และที่ด่านเจิ้นกวนก็จะให้น้ำให้ข้าวด้วย?”“ใช่แล้ว ที่ด่านเจิ้นกวนมีชาวแคว้นฉู่ห้าหมื่นคน ทหารแคว้นฉู่แปดพัน ครอบครัวอีกสี่หมื่นกว่า พวกเขาตั้งหมู่บ้านอยู่ริมแม่น้ำที่ด่านเจิ้นกวน ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข!”“อ้อ ใช่ ข้าลืมบอกพวกเจ้าไป การเข้าร่วมกองทัพตระกู
