บทที่ 172

แม่ทัพออกไปแล้ว พวกเขาไม่ว่าใครก็คิดไม่ถึงว่าแม่ทัพจะบุกไปโจมตีรังของราชสำนักเก่าของม่อเป่ยอ๋อง

ความกังวลเดียวของพวกเขาคือระเบิดจะส่งมาไม่ได้

แต่ตอนนี้ ในที่สุดก็ไม่ต้องกังวลแล้ว

ท่านเทพส่งกระดาษขาวมาได้ ก็ต้องส่งวัตถุระเบิดมาได้อย่างแน่นอน

พวกเขายกแจกันลงมาจากหอสูง ย้ายไปยังพื้นที่รกร้างผืนหนึ่ง มีบ้านดินหลายหลังตั้งอยู่

รอให้ท่านเทพส่งวัตถุระเบิดมาให้

แต่หลังจากรอไปหนึ่งถ้วยชา ท่านเทพก็ยังไม่ส่งวัตถุระเบิดมาให้

ต้องรู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาที่สามกองทัพเผชิญหน้ากัน ทหารกำลังจะมาประชิดใต้กำแพงเมือง!

พวกเขาต่างก็เป็นกังวล แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

จวงเหลียงก็ลองดู เขียนจดหมายตอบกลับเย่มู่มู่ ให้นางสบายใจส่งมาได้เลย

แต่ว่าส่งจดหมายไปไม่ได้

แจกันไม่รู้จักจวงเหลียง

มั่วฝานเองก็ลองดูเช่นกัน แต่มันก็ไร้ประโยชน์

ทหารที่เหลือ แต่ละคนต่างก็ลองดูกันคนละรอบ แจกันยังปล่อยให้กระดาษร่วงลงไปเช่นเดิม

หลังจากรอจนเวลาครึ่งก้านธูป ทุกคนก็มองจนเซ่อซ่าแล้ว

ไม่มีทางตอบจดหมายกลับให้ท่านเทพได้เลย จึงไม่แน่ใจว่านางจะส่งมาเมื่อไหร่

แล้วต้องรอจนถึงเมื่อไหร่?

ถ้าเกิดว่านางไม่ส่งมาล่ะ พวกทหารจะทำอย่างไร?

*

เ