บทที่ 121

นางหย่อนกระดาษแผ่นหนึ่งให้จ้านเฉิงอิ้น บอกให้เขาเตรียมตัวรับเสบียงสี่ล้านชั่ง

ชามแสตนเลสสองชั้นสามแสนชิ้น

อาหารม้าข้นและอาหารม้าหยาบสองแสนสี่หมื่นชั่ง

ประจวบเหมาะพอดี หัวหน้าฝ่ายขายโรงงานสิ่งทอส่งผ้าใบกันน้ำ ผ้าใบและผ้าสีล้วนมาให้

มีผ้าสี่สิบตัน เธอชำระเงินส่วนที่เหลือ

หลังจากการซื้อขายชุดนี้สำเร็จ ก็นับว่าเป็นอันเสร็จสิ้น

เนื่องจากเย่มู่มู่มีกำลังซื้อมาก โรงงานสิ่งทอที่จวนจะล้มละลาย จนสามารถดำเนินการได้ตามปกติอย่างวันนี้

เจ้าของก็ไม่อยากขายโรงงานอีก เพราะการซื้อขายในสองสามครั้งนี้ ทำให้เขาได้เงินมาถึงหลายล้าน

เงินส่วนแบ่งที่ได้จากการขายของหัวหน้าฝ่ายขาย ก็สามารถซื้อรถดี ๆ ได้แล้วคันหนึ่ง

เขาไม่เต็มใจที่จะสูญเสียลูกค้าใหญ่อย่างเย่มู่มู่ไป

“คุณหนูเย่ คุณยังมีความต้องการอะไร พวกเราสามารถผลิตให้ได้ทุกอย่าง!”

เย่มู่มู่มีความต้องการจริง

เธอรู้ว่าทหารของด่านเจิ้นกวน ไม่มีค่ายพัก ไม่มีกระโจม

พวกเขานอนราบกับพื้น กลางคืนนอนบนทราย เอาของใช้ทำเป็นหมอน

ด่านเจิ้นกวนเวลากลางวันร้อนมาก กลางคืนหนาว อุณหภูมิกลางวันกับกลางคืนต่างกันสิ้นเชิง

พวกเขาไม่มีแม้แต่เตียง ไม่รู้จะผ่านพ้นฤดูหนาวอย่