เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 76
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-08-05 19:06:33บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 77
คำพูดของจินเอ้าเทียนสิ้นสุดลง ชายร่างกำยำห้าหรือหกคนในชุดฝึกวิชาก้าวมาข้างหน้า เพียงแค่ยื่นมือไปก็สามารถจับคอเสื้อของฉู่เฉินไว้ได้ฉู่เฉินถอยหลังไปหนึ่งก้าว ยักคิ้วให้จินเอ้าเทียนแล้วพูดว่า “พวกแกเป็นใคร?”จินเอ้าเทียนพ่นควันบุหรี่ออกมาเป็นวง แววตายั่วยุมองไปยังฉู่เฉิน แล้วขยับนิ้วพูดอย่างกำแหงว่า “ฉันเป็นใคร แกไม่ต้องรู้หรอก จัดการมัน!”เมื่อสิ้นเสียงนั้น ชายร่างกำยำสองคนก็พุ่งเข้าไปขวางฉู่เฉินไว้ข้างหลังส่วนชายสามคนที่เหลือก็ก้าวไปข้างหน้า ยืนสามมุมล้อมฉู่เฉินไว้โดยรอบ“ไอ้นี่ อย่าพล่ามให้มันมาก ยอมให้จับซะดีๆ แกจะได้เจ็บน้อยหน่อย!”หัวหน้าเป็นชายที่ซึ่งมีใบหน้าที่ดูแข็งแรง เหยียดฝ่ามือออกเหมือนพัดใบไม้ธูปฤาษี และกำลังจะคว้าแขนของชูเฉินไว้ข้างๆ เขามีชายใบหน้าดำแดง ในมือถือมีดสั้นไว้ในมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเยือกเย็นนั้นพุ่งเข้ามา หลังจากจับฉู่เฉินได้แล้ว เขาก็ตัดเอ็นมือและขาออกด้วยมีด“ปัง!”ก่อนที่หัวหน้าจะคว้าแขนของฉู่เฉิน เขาก็ได้ยินเสียงอู้อี้ดังออกมาวินาทีต่อมา ชายร่างกายสูงใหญ่กำยำสองเมตร น้ำหนักกว่าหนึ่งร้อยกิโลกรัม ก็ถลาออกมา!ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 78
เมื่อคำพูดนี้ได้เอ่ยออกไป จินเอ้าเทียนก็อดไม่ได้ที่จะโมโห จะหักมือทั้งสองข้างของเขางั้นเหรอ?ไอ้คนไร้ประโยชน์ฉู่เฉิน มันเอาความมั่นใจมาจากไหน!“แกไปตายซะ!”เมื่อคำพูดนี้จบลง จินเอ้าเทียนยังฝ่ามือขึ้นมา พุ่งตรงไปที่ส่วนศีรษะของฉู่เฉิน!ขอเพียงแค่หมัดนี้ต่อยโดน แม้ว่าศีรษะของฉู่เฉินจะไม่แบะออกมา แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิต!ฉู่เฉินหรี่ตาสองข้าง ตามองไปที่ฝ่ามือของจินเอ้าเทียนที่ห่างจากส่วนศีรษะเขาไม่ถึงสามนิ้ว เขายกมือขึ้นมาทันทีปัง!หลังจากนั้นก็มีเสียงดังตามขึ้นมา ร่างร่างหนึ่งมีเลือดกระจายออกมา พร้อมกระเด็นไปข้างหลัง!ตึ่ง!จินเอ้าเทียนหล่นลงบนพื้นอย่างแรง เขามองไปที่ฉู่เฉินอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองฝ่ามือเมื่อครู่ เขาเหมือนกับการซัดขุนเขา แขนของเขาสั่น และเขาก็หมดสติไปช็อก!หวาดกลัว!นี่จะเป็นคนไร้ประโยชน์ได้อย่างไร?นี่มันปรมาจารย์ยุทธ์ชัดๆ !หลิ่วหรูเยียนนังเลว กล้าหลอกฉันเหรอ!แม้ว่าเขาจะรู้สึกเสียใจ แต่จินเอ้าเทียนจะมาเสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้วล่ะ!ฉู่เฉินไม่รีรอให้เขาลุกขึ้นมาจากพื้น ฉู่เฉินยกเท้าขึ้นมาเหยียบที่หน้าอกของเขา พละกำลังเฉกเช่นภูผา ทันทีที่ถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 79
“มันจะเป็นใครได้อีกล่ะคะ มันก็ต้องเป็นฉู่เฉินคนไร้ประโยชน์นั่นไงคะ!”เมื่อพูดถึงตอนนี้ ในดวงตาของหลิ่วหรูเยียนก็ฉายแววตาเกลียดชังออกมาเมื่อนึกถึงฉู่เฉินคนไร้ประโยชน์นั่น บังอาจให้เธอคุกเข่าโขกหัวขอโทษ ในใจของหลิ่วหรูเยียนเต็มไปด้วยความโกรธอย่างไรก็ตามหลังจากดูเวลาแล้ว ฉู่เฉินก็น่าจะไม่รอดแล้วล่ะ น่าจะโดนคุณจินหักมือเท้าใช่ไหม?เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อารมณ์ของหลิ่วหรูเยียนก็ดีขึ้นมาเยอะ“ลูกบอกว่าฉู่เฉินเปิดบริษัทเหรอ? เป็นบริษัทเกี่ยวกับอะไรล่ะ?”หลิ่วชิงเหออดไม่ได้กับคำพูดที่ฉู่เฉินพูดตอนนั้น หรือว่าไอ้เลวนั่นมันคิดจะแก้แค้นพวกเธอสองแม่ลูกกันนะ?“เป็นบริษัทยาค่ะ ชื่อบริษัทคือซินฉู่ฟาร์มาซูติคอล คนไร้ประโยชน์แบบมันน่ะเหรอ อยากจะเลียนแบบคนอื่นเปิดบริษัทเหรอ? หนูเกรงว่าแม้แต่ทุนจดทะเบียนก็จะไม่พอนะสิคะ”หลิ่วหรูเยียนสีหน้าเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยกิจการของตระกูลฉู่ทั้งหมด ล้วนแต่อยู่ในมือของเธอและหลิ่วชิงเหอ ฉู่เฉินไม่มีเงิน แม้แต่ค่าดำเนินการก็อาจจะต้องไปหามาอย่างยากลำบาก“ซินฉู่ฟาร์มาซูติคอล...”หลิ่วชิงเหอสีหน้าเคร่งขรึมขึ้น คิ้วทั้งสองข้างของเธอขมวดเข้าหากัน จริงๆ ด้วย!ฉู่เฉิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 80
ขอเพียงแค่พิษของหรูเยียนหายไปจนหมด หลังจากนั้นจะกลายเป็นเวลาตายของไอ้เลวนี่!หลิ่วชิงเหอแอบวางแผนในใจ แม้จะสูญเสียทุกสิ่งไปก็ตาม เธอก็จะเชิญผู้เชี่ยวชาญ หั่นไอ้เลวนี้เป็นชิ้นๆ ซะ!ฉู่เฉินที่อยู่ปลายสายก็สามารถจินตนาการท่าทางเกรี้ยวกราดของหลิ่วชิงเหอได้เขาพูดด้วยสีหน้าติดตลกเล็กน้อย “ง่ายนิดเดียว ก็เงื่อนไขที่ฉันบอกไปไง”ฉู่เฉินหัวเราะออกมาเล็กน้อย“แก... ฉันเป็นแม่บุญธรรมของแกนะ!”หลิ่วชิงเหอกัดริมฝีปากไว้แน่น“เธอไม่ใช่แม่บุญธรรมของฉัน ในเมื่อยังคิดไม่ได้ งั้นก็อย่าโทรมาหาฉัน”พูดเสร็จ ฉู่เฉินก็วางสาย“เดี๋ยว!”หลิ่วชิงเหอตะโกนออกมา เล็บจิกลึกเข้าไปในเนื้อ เลือดหยดลงตามข้อมือของเธอ หลังจากนั้นไม่นาน หลิ่วชิงเหอก็ปริปากพูดออกมาอย่างยากลำบากว่า “ได้! ฉันรับปากแก!”“ได้ ไปรอฉันที่บ้าน”ฉู่เฉินยิ้มอย่างชั่วร้าย วางสาย รีบไปยังคฤหาสน์ของตระกูลหลิ่วเมื่อฟังสัญญาณไม่ว่างทางโทรศัพท์ หลิ่วชิงเหอหายใจเข้าลึก ๆ และสั่งด้วยเสียงเย็นชา “ป้าอู๋ พยุงหรูเยียนไปที่โซฟา”“ค่ะ!”ป้าอู๋เห็นว่าสีหน้าของหลิ่วชิงเหอดูไม่ดี ก็ไม่กล้าที่จะปริปากถาม พยุงหลิ่วหรูเยียนไปที่โซฟา พร้อมกับซ่อนตัว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 81
เมื่อเห็นว่าใบหน้าของฉู่เฉินไร้อารมณ์ หลิ่วชิงเหอก็โกรธจนแทบจะบ้า!แต่เมื่อมองไปลูกสาวของเธอที่ลมหายใจรวยริน หลิ่วชิงเหอก็ค่อยๆ คลานมา......หลังจากสิบนาทีผ่านไป ความรู้สึกยินดีแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ฉู่เฉินถึงคลายมือจากผมของหลิ่วชิงเหอ“ตอนนี้ แกพอใจหรือยัง?” หลิ่วชิงเหอเช็ดปาก สายตาขยะแขยงจ้องไปที่ฉู่เฉินฉู่เฉินหัวเราะออกมาสองที ขยับกายขึ้นมา เดินไปทางหลิ่วหรูเยียน อุ้มเธอเข้าสู่อ้อมอกของเขาทันที“ไอ้เดรัจฉาน! แกจะทำอะไร!” หลิ่วชิงเหอเกิดอาการตกใจฉู่เฉินจ้องมองไปที่หลิ่วชิงเหอ หัวเราะร้ายแล้วพูดว่า “ก็ต้องช่วยเธอถอนพิษไง รอบนี้วิธีไม่เหมือนเก่า”“แกไอ้ชั่ว! อย่ามาแตะต้องลูกสาวฉันนะ! ไม่อย่างนั้นละก็ฉันฆ่าแกทิ้งแน่นอน!” หลิ่วชิงเหอพูดขึ้นมาอย่างร้อนรน กัดฟันโกรธ เกรี้ยวกราดเป็นอย่างมาก! ไอ้เดรัจฉานนี่ เมื่อกี้มันเพิ่งกระทำชำเราตัวเธอไป มันยังไม่พออีกเหรอ?ยังจะอยากลงมือกับลูกสาวของเธออีก...ฉู่เฉินหัวเราะอย่างยั่วยุ “หลิ่วชิงเหอ เธอมีสิทธิ์ขู่ฉันด้วยเหรอ?”พูดเสร็จฉู่เฉินก็อุ้มหลิ่วหรูเยียนขึ้นไปข้างบน ทิ้งให้หลิ่วชิงเหอยืนอยู่ข้างล่างฉู่เฉินใช้เท้าข้างเดียวถีบเข้าไปที
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 82
เห็นหลิ่วหรูเยียนที่หายใจรวยริน หลิ่วชิงเหอจึงทำได้แค่ทิ้งคำพูดรุนแรงอย่างไม่ยินยอมพวกนั้นไป เปิดประตูห้องดังปังปัง!ต่อมา ระหว่างที่ฉู่เฉินยกมือขึ้นมากำลังจะฝังเข็มเข้าไปยังจุดจงตันของหลิ่วหรูเยียนตามมาด้วยปลายเข็มที่สั่นเบาๆ ลมหายใจที่แผ่วเบาก็ถูกถ่ายโอนไปยังร่างกายของหลิ่วหรูเยียนพร้อมกับเข็ม“อือ...”หลิ่วหรูเยียนที่ไม่ได้สติ ครางออกมาโดยสัญชาตญาณขณะที่ปราณแท้นี้เข้าสู่ร่างกายของเธอ...“หรูเยียน!”หลิ่วชิงเหอ เอาตัวแนบติดอยู่กับประตูแอบฟังการเคลื่อนไหวในห้องได้ยินได้ชัดเจน และทันใดนั้นหัวใจของเธอก็กังวลเป็นอย่างมากแต่ในเวลาต่อมา ก็ได้ยินเสียงครวญครางดังออกมาจากห้องอย่างชัดเจนหลิ่วชิงเหอเริ่มวิตกกังวลขึ้นมาไอ้สัตว์เดรัจฉานนี่มันทำอะไร?มันคงไม่ได้ทำเรื่องบ้าๆ กับหรูเยียนหรอกนะ?ไม่หรอก... ไม่หรอก...แต่ว่า...แต่ว่าเสียงเมื่อกี้มันคืออะไรกัน?หากมันกล้าลงไม้ลงมือกับหรูเยียน ฉันจะ... ฉันจะ...หลิ่วชิงเหอเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย ถึงขนาดที่ภาพเหตุการณ์ในคืนนั้นมันปรากฏขึ้นมา ภาพที่เธอถูกฉู่เฉินกระทำอย่างบ้าคลั่งจากด้านหลังตอนนี้สำหรับหลิ่วชิงเหอแล้วทุกวินาทีม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 83
ทันใดนั้น ลมหายใจอันอบอุ่นของผู้ชายก็พุ่งเข้าหาใบหน้าของหลิ่วชิงเหอในเวลาชั่วครู่นั้น หลิ่วชิงเหอก็เกิดอาการใจเต้นเร็วขึ้นมาสิ่งนี้มันช่างชวนให้จินตนาการ ทั้งยังทำให้เธอเกิดความรู้สึกอยากต่อต้านในเวลาเดียวกัน นั่นทำให้เธอแทบจะเป็นบ้าเลยล่ะไม่นะ!ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย?เหตุใดเธอถึงใจเต้นกับไอ้สัตว์เดรัจฉานฉู่เฉินนี่...เมื่อครั้นนึกถึงการกระทำของฉู่เฉินครั้งแล้วครั้งเล่า หลิ่วชิงเหอทั้งอายและโกรธเธอยกกำปั้นสีชมพูของเธอขึ้นมา ออกแรงทุบเข้าไปอย่างแรงที่หน้าอกอันแข็งแกร่งทรงพลังของฉู่เฉิน“แกไอ้สัตว์เดรัจฉาน รีบปล่อยฉันนะ!”หลิ่วชิงเหอทั้งส่งเสียงกรีดร้อง ทั้งใช้มือทั้งสองข้างจับไหล่ของฉู่เฉินไว้อย่างแน่น ขาสีขาวราวหิมะที่สวยงามคู่หนึ่งก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อต่อต้านการเคลื่อนไหวของฉู่เฉิน“ปล่อยเธอไปงั้นเหรอ? หรือว่าเธอลืมเรื่องที่รับปากกับฉันไปแล้ว?”ฉู่เฉินยิ้มอย่างยั่วยุ ไม่ได้สนใจเรี่ยวแรงที่ดิ้นรนของหลิ่วชิงเหอแม้แต่น้อย ยืนมือออกไปคว้าชุดนอนกระโปรงซีทรูของเธอแคว้ก!เสียงแหลมดังมาถึงหูของเธอ ชุดนอนกระโปรงซีทรูที่อยู่บนร่างกายของเธอชุดนั้นได้ถูกฉู่เฉินฉีกออกเป็นรูโบ๋ให
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 84
“รีบกลับไปสิ ไม่งั้น... แกเข้าใจ”หลิ่วชิงเหอเพิ่งวิ่งออกไปได้ไม่กี่ก้าว เสียงเหนื่อยล้าของฉู่เฉินดังขึ้นมาจากข้างหลัง“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน มันจะต้องมีสักวันที่ฉันจะฆ่าแก!”หลิ่วชิงเหอ หยุดครู่หนึ่งแล้ววิ่งออกจากห้องอย่างรวดเร็ว โดยกลัวว่าจะพลาดโอกาส หากฉู่เฉินเปลี่ยนใจ เธอจะมาเสียใจทีหลังก็ไม่ทันแล้วเวลาผ่านไปไม่นาน หลิ่วชิงเหอย่องกลับไปยังห้องนอน มองไปที่ฉู่เฉินที่ดูเหมือนจะหลับไปแล้ว ลมหายใจสม่ำเสมอ แววตาของเธอก็มีแสงหนาวแวบขึ้นมา!“ถึงแม้ว่าจะฆ่าแกไม่สำเร็จ แต่ฉันก็จะตอนแกให้ได้!”เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หลิ่วชิงเหอก็เดินไปที่โต๊ะอย่างเงียบ ๆ และจับมีดปอกผลไม้“ทางที่ดีเธอเป็นเด็กดีเชื่อฟังหน่อยนะ เธอคิดว่าไอ้มีดเล็กๆ นั่นจะทำร้ายฉันได้งั้นเหรอ?”เมื่อปลายนิ้วของหลิ่วชิงเหอสัมผัสกับมีดปอกผลไม้ เสียงเย็นชาก็ดังขึ้นมาลอย ๆ“อ๊ะ!”หลิ่วชิงเหอตกใจจนร่างกายเหงื่อออกชุ่ม รีบชักมือกลับมาไอ้สัตว์เดรัจฉานนี่ไม่ได้หลับอยู่เหรอ?ทำไมมันถึงรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ?ในขณะที่หลิ่วชิงเหอกำลังตกตะลึงอยู่นั้น ฉู่เฉินก็ค่อยๆ ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมาในสัมผัสของเขาการกระทำในระยะห้าร้อยเมตร ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 692
“พวกนายรีบดูสิ นั่นมันอะไรน่ะ?”“เชี่ย นั่นเหมือน...เหมือนก้อนเมฆเลย?” “นี่แม่งไม่สมเหตุสมผลเลย ขะ...เขาจะมีก้อนเมฆอยู่ในมือได้ยังไง?” แม้แต่เจียงถิง เวลานี้ก็สังเกตเห็นแล้วเหมือนกันว่ามีก้อนเมฆขนาดเท่าฝ่ามือค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นเหนือเตาหลอมโอสถของฉู่เฉินนอกจากนี้ด้านในยังมีสายฟ้าที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!ซี้ด!พวกฮว่าจิ่วหยางที่อยู่บนที่นั่งกรรมการก็มองไปทางฉู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อหรือว่านั่นก็คือเคราะห์โอสถในตำนาน?เล่ากันว่า มีเพียงโอสถที่ไปถึงระดับท้าทายสวรรค์ถึงจะเกิดเคราะห์โอสถขึ้นมาในขณะกำลังหลอมยาเสร็จแม้แต่หลี่จวิ้นเฟิงก็มองฉู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อเล็กน้อย นั่นมันเคราะห์โอสถเชียวนะ! เพียงแต่ว่าแม้กระทั่งผู้อาวุโสของสำนักหมอก็หลอมโอสถชั้นเลิศที่สามารถผ่านเคราะห์โอสถออกมาไม่ได้เลย ฉู่เฉินเขาทำได้อย่างไร? เป็นไปไม่ได้!จะต้องประสาทหลอนแน่ ๆ! “เลิกหลอกลวงอยู่ตรงนั้นได้แล้ว!”หลี่จวิ้นเฟิงกลืนน้ำลายหนัก ๆ ตะคอกเสียงดังลั่นขึ้นมาฉับพลัน ก่อนจะยกเท้าข้างหนึ่งเตะไปที่เตาหลอมโอสถในมือฉู่เฉินไม่ว่าจะเป็นจริงหรือไม่ เขาต้องหยุดยั้งไม่ให้ฉู่เฉินหลอมยาได้สำเร็จ!แ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 691
“ติ๊ง!”เวลานี้เอง ภายในสนามกีฬาเจียงจง หลี่จวิ้นเฟิงที่กำลังหลับตาพักผ่อนพลันได้ยินเสียงใสกังวานดังขึ้นข้างหูสำเร็จแล้ว!หลี่จวิ้นเฟิงลืมตาขึ้นฉับพลัน ท่าทางดูล้ำลึกจนยากจะคาดเดา เขายกเตาหลอมโอสถบนพื้นขึ้นมาด้วยมือข้างเดียว แล้วเอ่ยปากพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ยาเทวดาสำเร็จแล้ว สามารถทดสอบผลลัพธ์ได้ทันที!”เมื่อสิ้นเสียงพูด หลี่จวิ้นเฟิงก็เปิดฝาเตาหลอมโอสถ ยาสีดำสามเม็ดกลิ้งจากเตาหลอมโอสถมาที่มือของหลี่จวิ้นเฟิงไม่นาน เจ้าหน้าที่ก็เลือกผู้โชคดีสามคนจากที่นั่งผู้ชมด้านล่างเวที ทั้งสามคนล้วนเป็นผู้สูงวัยอายุเกิดหกสิบปี นอกจากนี้ยังมีคนหนึ่งถือผลตรวจสุขภาพจากโรงพยาบาล ป่วยเป็นโรคระบบหัวใจหลอดเลือดอย่างรุนแรง ใส่ขดลวดหัวใจไว้ในร่างกายสามอันแล้วหลี่จวิ้นเฟิงส่งยาในมือให้คนผู้นั้นหนึ่งเม็ดทันที แล้วยื่นน้ำแร่ไปให้อีกหนึ่งขวดผู้สูงอายุทั้งสามคนกินยาของหลี่จวิ้นเฟิงลงไปแล้ว อาการป่วยก็ดีขึ้นมากจริง ๆ ถึงขนาดที่ผู้ป่วยอาการหนักที่สุดคนนั้น จากเดิมที่ถูกลูกชายลูกสาวประคองขึ้นเวที แต่หลังจากกินยาเข้าไปก็ยืดตัวตรง เดินลงจากเวทีด้วยตัวเอง เมื่อเห็นฉากนี้ หลายคนที่ก่อนหน้านี้วิพากษ์วิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 690
แต่ยาลูกกลอนที่กระถางยาของเขาหลอมออกมาได้ก็สาเหตุมาจากยันต์อักขระเหล่านั้น ราวกับผลิตออกมาจากสายการผลิตไม่ว่าจะเป็นคุณสมบัติหรือคุณภาพของยาที่หลอมสำเสร็จ เทียบไม่ได้กับกระถางยาทองคำม่วงที่อยู่ในมือของฉู่เฉินแม้แต่น้อยหลี่จวิ้นเฟิงอดหัวเราะขำขันออกมาไม่ได้หลังจากเห็นกระถางยาที่ขึ้นสนิมในมือฉู่เฉิน จึงชี้ไปยังกระถางยาทองคำม่วงในมือฉู่เฉินพร้อมกล่าวขึ้น “คนแซ่ฉู่ ไม่ใช่ว่ากะอีแค่กระถางยาที่ดีกว่านี้หน่อยยังซื้อไม่ไหวหรอกนะ”“นี่เก็บสินค้าแผงลอยจากตลาดขยะที่ไหนมา ยังกล้าเอามาหลอมโอสถอีก ไม่กลัวคนกินแล้วตายหรือไง”ฉู่เฉินคร้านจะสนใจเขาเลยหยิบวัตถุดิบยาสองสามชนิดออกมาจากในกองสมุนไพร แล้วใช้มือเดียวบี้บดจนวัตถุดิบเหล่านั้นเป็นผง จากนั้นจึงโยนผงยาที่ใช้ประโยชน์ไม่ได้ทิ้งไปขณะที่ผงสมุนไพรเข้าสู่กระถางยาทองคำม่วง ฉู่เฉินก็ถ่ายพลังวิญญาณมายังกลางฝ่ามือต่อจากนั้นเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มก็ปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือของฉู่เฉินราวกับเล่นกลหลี่จวิ้นเฟิงไม่กล่าววาจาใดอีก คว้าวัตถุดิบยาแล้วก็นำวัตถุดิบยาทั้งหมดใส่เข้าไปในกระถางยาเป็นไปตามที่อวี้ลู่คาดการณ์ไว้เลย ในกระบวนการหลอมโอสถทั้งหมด หลี่จวิ้นเฟิง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 689
“หรูเยียน ที่ลูกพูดมาเป็นเรื่องจริงเหรอ”หลิ่วชิงเหอได้ยินแล้วก็เริ่มรู้สึกมีความหวังขึ้นมาบ้างถ้าเป็นอย่างที่หลิ่วหรูเยียนพูดมาจริง ถ้ามีโอกาสครั้งหน้าก็หลอกล่อเอาสูตรยาบำรุงปราณมาจากฉู่เฉินในช่วงที่ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด ฉู่ซื่อกรุ๊ปก็จะได้มียาบำรุงปราณขายด้วยเช่นกันแล้วนี่?คิดเรื่องพวกนี้แล้วหลิ่วชิงเหอก็กลับมานั่งลงที่เดิม จากที่ตอนแรกกะจะลุกขึ้นเตรียมออกจากสนามแข่งขันนี้ไป“จริงแท้แน่นอน หลี่จวิ้นเฟิงบอกกับหนูเองเลยนะ อีกอย่าง ถ้าเขาไม่มั่นใจก็คงไม่เลือกการแข่งขันหลอมโอสถหรอกค่ะ”หลิ่วหรูเยียนพูดพลางยิ้มชั่วร้ายแม้ฉู่เฉินชนะไปรอบหนึ่งแล้ว ยังไงการแข่งขันรอบสองก็ถือว่าเสมอกันขอแค่หลี่จวิ้นเฟิงชนะการแข่งขันรอบที่สาม ผลก็จะออกมาเสมอกันทุกคนฉู่ซื่อกรุ๊ปก็จะไม่ขายหน้า และในทางตรงกันข้ามก็ยังได้รับความนิยมและประโยชน์โดยอาศัยการแข่งขันรอบที่สามนี้ด้วย ……อีกด้านหนึ่ง ถังจิ้งจือที่นั่งอยู่ตำแหน่งกรรมการก็ไม่เสแสร้งอีกต่อไป เยาะเย้ยกล่าว “ใช่แล้วยังไงล่ะ หรือว่าการแข่งขันรอบสามนี้ไม่ยอดเยี่ยมน่าชมหรอกเหรอ”“พวกคุณอย่าลืมซะล่ะ สามารถจัดการแข่งขันแพทย์แผนจีนตลอดทั้งปีนี้ได้ก็เพร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 688
หลินจื้อหงทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาตบโต๊ะกล่าวเสียงดังลั่น“ท่านหลิน ผมไม่เห็นด้วยกับคำพูดคุณ!”ถังจิ้งจือเบะปากกล่าว “การแข่งขันแพทย์แผนจีนคราวก่อนก็จับฉลากได้ผู้ป่วยอาการแตกต่างกัน หรือใครจับได้โรคอาการรุนแรงก็ถือว่าคนนั้นชนะเหรอ?”“กฎก็เขียนชัดเจนอยู่แล้วว่าตัดสินจากการรักษา”“ไม่ใช่ความผิดของคุณหลี่ที่หยิบได้ผู้ป่วยที่มีอาการไม่รุนแรง ก็คงกล่าวได้ว่าคุณหลี่มีคุณธรรมสูงส่งโชคเข้าข้างเขาก็เท่านั้น”“ส่วนฉู่เฉินรักษาคนไข้โรคฝีหนองทั้งร่างนั้นหายได้ก็เป็นวาสนาของคนไข้รายนั้น ไม่ใช่ผลงานของฉู่เฉินฝ่ายเดียว ดังนั้นฉันคิดว่าการแข่งขันนี้ต้องตัดสินเสมอกันเท่านั้น”แม่ง!จางเสวี่ยเหยียนเริ่มเกิดความคิดอยากจะตบปากคน!ฮว่าจิ่วหยางสูดลมหายใจลึก ถึงยังไงพวกเขาไม่กี่คนก็ล้วนเป็นกรรมการ หากมีการทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้ขึ้นมาระหว่างกรรมการด้วยกันเอง จะทำให้คนอื่นเห็นวงการแพทย์แผนจีนเป็นเรื่องตลกฮว่าจิ่วหยางคิดแล้วก็หันหน้าไปกล่าวกับฉู่เฉิน “คุณฉู่ ไม่ทราบว่าคุณยอมรับคำตัดสินของท่านถังนี้หรือไม่” ฉู่เฉินยิ้มเยาะ มองสำรวจหลี่จวิ้นเฟิงและถังจิ้งจือ แล้วพยักหน้ากล่าว “ก็ได้ ถ้าผมไม่ยอมรับ เจ้าสอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 687
ยาสร้างกล้ามเนื้อดวงตาคู่งามของอวี้ลู่จดจ้องและจำเม็ดยาสีทองในมือฉู่เฉินได้ในทันทีก็เพราะยาสร้างกล้ามเนื้อในโลกเซียนราคาแพงลิบลิ่ว!ผู้ใดก็ตามที่มียาสร้างกล้ามเนื้อแค่หนึ่งเม็ดก็เท่ากับมีสองชีวิตเชียวและนักหลอมยาที่หลอมยาสร้างกล้ามเนื้อสำเร็จแทบนับนิ้วได้เลยในโลกเซียนด้วยเหตุนี้ยาสร้างกล้ามเนื้อแค่เม็ดเดียวก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นทรัพยากรล้ำค่าในการฝึกบำเพ็ญได้มหาศาลเช่นกันแต่ฉู่เฉินตัวดี กลับนำสิ่งล้ำค่าขนาดนี้ใช้กับหญิงวัยกลางคนเพียงเพื่อรักษาโรคฝีหนองนะหรือ?เสียของดีหมด!ช่างเสียของจริงๆ!ถ้าไม่ใช่เพราะมีคนในนี้เยอะ อวี้ลู่คงคิดจะพุ่งขึ้นไปตบเจ้าฉู่เฉินสักป๊าบ!นี่มันไม่ใช่การสิ้นเปลืองหรอกหรือ?รู้แต่แรกว่าเจ้ารักษาไม่ได้ก็บอกข้าที่เป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์สิ แค่ไอเซียนก็ทำให้นางฟื้นตัวเป็นปกติเช่นเดิมแล้ว ไยต้องสิ้นเปลืองยาสร้างกล้ามเนื้อไปหนึ่งเม็ดด้วย?ทุกคนประหลาดใจหญิงวัยกลางคนที่ร่างกายเต็มไปด้วยแผลฝีหนองอยู่ๆ ก็หายดีราวปาฏิหาริย์ในเวลานี้เองผิวของเธอซึ่งก่อนหน้านี้ทั้งดำและหยาบกร้าน กลับเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาใหม่ในขณะนี้ และแม้แต่ผิวหนังชั้นแรกที่อักเสบเป็นพิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 686
เช่นเดียวกันที่ถังจิ้งจือหน้าเปลี่ยนสีไปมาบนเก้าอี้กรรมการผู้ป่วยที่รักษายากโดยแท้จริงแล้วมีเพียงแค่หญิงวัยกลางคนคนเดียวเพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝันล่วงหน้าจึงเขียนเลขหนึ่งร้อยสิบแปดในกระดาษฉลากทั้งหมดกล่าวได้อีกว่าไม่ว่าฉู่เฉินจะหยิบใบไหนผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม“โกงจริงๆ ด้วย!”“น่าละอายใจจริงๆ คนจากสำนักหมอมีสันดานอย่างนี้เองเรอะ?”ผู้ชมล่างเวทีและชาวเน็ตบนอินเทอร์เน็ตด่าทอหลี่จวิ้นเฟิงกันยกใหญ่ขนาดฟางอวี่เจิ้งก็หันไปมองหลี่จวิ้นเฟิงด้วยสายตาเกลียดชังราวกับมองศัตรูคู่แค้นแม่เอ๊ย ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนสินะ?กล้าเล่นตุกติกต่อหน้าฉัน!ฟางอวี่เจิ้งคิดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเจียงไห่ตงทันทีไม่ว่าผลการแข่งขันวันนี้จะออกมายังไง ไอ้สุนัขเฒ่าถังจิ้งจือและสารเลวหลี่จวิ้นเฟิงอย่าได้คิดหนีเลยส่วนฉู่เฉินที่อยู่บนเวทีกลับไม่ได้สนใจรับฟังทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบข้างสักนิด จับชีพจรหญิงวัยกลางคนพลางตกอยู่ในภวังค์ความคิดพูดตามสัตย์จริง การรักษาโรคฝีหนองสำหรับฉู่เฉินไม่ได้ยากเย็นเลยแต่หากรีบรักษาให้หายโดยเร็วคงต้องคิดวิธีที่พิเศษสักหน่อย“ขอน้ำแร่หนึ่งขวดให้ผมได้ไหม?”ฉู่เฉินก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 685
เชรด พลังบุญนี้ได้มาง่ายเกินไปแล้วไหม?ฉู่เฉินกะพริบตาแล้วหันไปแย้มยิ้มกล่าวกับกลุ่มฮว่าจิ่วหยาง “ท่านฮว่าเกรงใจกันเกินไปแล้วครับ สิ่งนี้เป็นสิ่งที่คนเป็นหมอควรกระทำ”หลี่จวิ้นเฟิงที่ยืนอยู่ข้างๆฟังแล้วก็เยาะเย้ยกล่าว “ไอ้คนแซ่ฉู่ แม่งอย่าขี้คุยโวเลยแก ยังไม่ทันรักษา แกไปรู้ได้ไงว่าแกจะสามารถรักษาฝีบนผิวหนังของผู้ป่วยให้หายได้”“เหอะ วันนี้ฉันจะทำให้เอ็งคุกเข่าโขกหัวให้ฉัน!”หลี่จวิ้นเฟิงพูดจบแล้วก็เดินมายังข้างหน้ากล่องกระดาษ นิ่งไปชั่วครู่แล้วหันไปกล่าวกับเจ้าหน้าที่ที่อยู่ด้านข้าง “ต้องขออภัย ผมคิดว่ากล่องใบนี้ไม่มงคล เปลี่ยนกล่องใหม่ได้ไหม”หืม?ทุกคนจ้องมองหลี่จวิ้นเฟิงด้วยความแปลกใจ แต่ที่เขาเรียกร้องมาก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง เปลี่ยนกล่องจับฉลากเท่านั้นเอง ด้วยเหตุนี้ไม่นานก็มีคนยกกล่องจับฉลากอีกอันขึ้นมา“ผู้ป่วยลำดับที่สามสิบเจ็ด”เจียงถิงอ่านเลขลำดับพร้อมขมวดคิ้วมองไปทางกล่องที่ถูกเอาไปไว้ตรงขอบเวที ในนั้นต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่แน่นอนเวลาไม่นานก็ได้เห็นผู้ป่วยที่ติดแผ่นแปะบรรเทาหวัดที่หน้าผากหายใจทีไอทีก้าวเดินขึ้นเวทีอย่างรวดเร็ว“นี่มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย! คุณฉู่รักษาโร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 684
โรคที่เธอเป็นอยู่ เธอรู้ดีว่าไม่สามารถรักษาให้หายได้ในเวลา ณ ตอนนี้งั้นก็หมายถึงฉู่เฉินต้องแพ้พนันอย่างแน่นอน แล้วยังต้องคุกเข่าโคกศีรษะให้คนแซ่หลี่อีกคิดได้ดังนั้น หญิงวัยกลางคนรีบเก็บข้อมือกลับมาแล้วลุกขึ้นกล่าว “คุณหมอ น้ำใจของคุณฉันรับด้วยใจได้ แต่...ฉันไม่อยากเป็นให้คุณลำบาก” “อีกทั้งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาขุดหลุมดักรอให้คุณกระโดดลงไป คุณอย่าได้รักษาฉันอีกเลย”ได้ยินคำพูดของหญิงวัยกลางคนแล้ว บรรดาผู้ชมนับหมื่นก็พากันพยักหน้าใครว่าไม่ใช่ล่ะ ผู้ป่วยผิวหนังพุพองทั้งร่างจะไปรักษาให้หายทันทีในการแข่งขันนี้ได้ยังไงกันว่าก็ว่าเถอะ ขนาดฟางอวี่เจิ้งยังออกมายืนกรานตั้งข้อสงสัยเลย ขอแค่ฉู่เฉินพยักหน้า แม้จะไม่สามารถเปลี่ยนหัวข้อการแข่งขันก็ยังสามารถเปลี่ยนผู้ป่วยคนใหม่ได้ฉู่เฉินหัวเราะอย่างไม่ยี่หระ กดบ่าของหญิงวัยกลางคนให้เธอนั่งลง และเอามือไพล่หลังข้างเดียว กล่าวเนิบๆว่า “ถ้าเพื่อชัยชนะ ที่จริงผมจะเปลี่ยนคนไข้ก็ได้ หรือเปลี่ยนหัวข้อก็ได้” “แต่คนเป็นหมอต้องมีเมตตา” “ถ้าที่ผมพูดไม่ผิดละก็ คุณได้ฝากความหวังครั้งสุดท้ายกับการแข่งขันแพทย์แผนจีนครั้งนี้แล้ว ถ้าผมปฏิเสธที่จะรักษาคุณเ
