ตอนที่ 10 เมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะ

ตันหยงเงยหน้าขึ้นมามองเขาอย่างไม่สบอารมณ์แต่เขากลับทำหน้าเป็นเชิงถามว่า“ทำไมละ มีปัญหาเหรอ” ส่งกลับมาให้เธอ ตันหยงอยากจะผลักเขาออกไปแต่พื้นที่ในลิฟต์แคบจนทำให้เธอขยับไม่ได้เลยจนถึงชั้นหนึ่งของโรงแรม ทั้งคู่ต้องรอให้ครอบครัวนั้นออกไปจนหมดถึงเดินออกไป

“เดี๋ยวก่อน นั่นคุณจะไปไหน”

“คุณหมอคะ เรื่องนี้คิดว่า….”

“พอดีผมว่าจะชวนไปกินข้าวน่ะ ผมหิว เมื่อกี้นี้เหมือนได้ยินเสียงท้องคุณร้อง คุณก็น่าจะลงมาหาอะไรกินใช่ไหมล่ะ”

“ค่ะ ฉันคิดว่าจะหากินอะไรง่าย ๆ แถวนี้ดีกว่า สะดวกดีที่สำคัญ..”

“ดีเลย ไปเถอะผมรู้จักร้านอร่อย ๆ ไปเป็นเพื่อนหน่อย”

“เดี๋ยว นี่คุณ…คุณหมอคะ คือว่า...หยงไม่สะดวก...”

ตันหยงถูกเขาดึงมือเดินออกไปยังที่จอดรถด้านหลัง เดิมทีตะวันคิดว่าจะออกมาเดินเล่นริมหาด แต่พอเจอเธอเข้าเขาเลยเปลี่ยนแผนนิดหน่อยและดึงกุญแจรถมาจากมือของพิชิต เขาเปิดรถหรูและเปิดประตูให้เธอขึ้นไปบนรถแต่ตันหยงมีเหรอจะยอมง่าย ๆ

“จะไปไหนเหรอคะ”

“ไปกินข้าวไงถามได้ ขึ้นไปสิ ที่นี่ไม่มีเพื่อนหรือคนในแผนกหรอก เอาละรีบไปเดี๋ยวจะหิวตายซะก่อน”

“เดี๋ยวสิคะ หยงบอกแล้วว่า…”

เขาไม่ฟังเธอและดันเธอเข้าไปนั่งในรถและดึงเข็มขัดมารัดเธอพร้