แชร์

ตอนที่ 16 ไม่กินนี่เสียชาติเกิดจริงๆนะ

ตันหยงพยายามดันหน้าเขาออกห่างจากเธอแต่คุณหมอกลับพยายามยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ

“คุณหมอคะ”

“คุณยังไม่ได้เรียกผมว่า “ที่รัก” เลยนะ"

“หยุดก่อน ไม่เอา”

“ก็รีบเรียกสิ”

“ทะ…ที่…ที่รัก”

“ก็แค่นี้เอง ไปกันเถอะ”

เขายอมปล่อยเธอในที่สุด แต่ว่าตันหยงกลับไม่ยอมออกไปพร้อมกับเขา

“หยงไปก่อนนะคะ แล้วคุณหมอค่อยตามออกไป นะคะ ขอร้อง”

“เฮ้อ คุณรู้หรือเปล่าว่าโดยปกติผมไม่เคยยอมทำแบบนี้หรอกนะ”

“งั้นก็ไม่ต้องทำ แล้วก็ไม่ต้องคุย”

“แต่กับคุณทำไมผมต้องยอมทุกที อีกสิบนาทีนะแล้วอย่าไปให้ห่างสายตามากถ้าคืนนี้ไม่อยากโดนดี”

“เราตกลงกันแล้วนะคะ”

“ตกลงแค่ว่าจะไม่บอก แต่ผมไม่ได้ตกลงเรื่องอื่น”

“แต่ว่า…”

“คุณจะไปไหมครับ หรือว่าเราก็ไม่ต้องลงไปเลยผมจะได้รวบรัดจบในคืนนี้เลยว่ายังไง”

“คนลามก”

ตันหยงรีบเดินออกจากห้องของเขาทันทีและรีบปิดประตู ตะวันถึงกับยิ้มตามคนที่เดินออกจากประตูไปพร้อมกับส่ายหัวให้กับความไม่เด็ดขาดของตัวเอง โดยปกติแล้วเขาไม่เคยปล่อยเหยื่อออกไปจากห้องง่าย ๆ ถ้าเขายังไม่กิน

แต่กับตันหยงเขากลับอยากทำอีกแบบหนึ่งและยังยอมเชื่อฟังตามที่เธอสั่งซึ่งเรื่องนี้ถือเป็นเรื่องที่น่าแปลกสำหรับเขา

งานเลี้ยง

“หยง มาแล้วเหรอ”

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status