ตอนที่ 12 หลุดปากไปเพราะโมโห

ตะวันไม่ได้ตอบเธอแต่ลอบยิ้มในใจ เขาเป็นคนที่ค่อนข้างระวังตัว แน่นอนว่าจะต้องมีคนที่คอยดูเวลาที่เขาเจอเรื่องและต้องถ่ายคลิปเอาไว้ตลอดเวลา และอยู่ที่เขาอีกเช่นกันที่จะให้ปล่อยคลิปนั้นหรือเปล่า เรื่องนี้มีแต่เขากับพิภพเท่านั้นที่รู้ เพราะก่อนหน้านี้ก็ใช้วิธีนี้กับหลาย ๆคนที่เขาสลัดไม่หลุด

“ทำไมคุณหมอยิ้มแปลก ๆละคะ”

“ทำไมมาสงสัยผมซะแล้วล่ะ ผมอิ่มมากก็เลยอารมณ์ดี ไม่ได้เหรอ”

“ยิ้มแบบนั้นมันน่าสงสัยชัด ๆ”

“เอ๊าคุณ ผมยิ้มก็ไม่ได้เหรอแปลกคนจริง ๆ”

“ที่จริงคุณหมอยิ้มแบบนี้แล้วหล่อดีออกนะคะ ทำไมตอนอยู่โรงพยาบาลเอาแต่ทำหน้ามุ่ย”

“หน้ามุ่ยงั้นเหรอ คุณมองเป็นแบบนั้นเหรอ”

“ไม่ใช่เฉพาะหยงค่ะ ทุกคนก็เห็นเป็นแบบนั้นแหละค่ะ คุณดูไม่ได้เป็นกันเองแบบนี้นี่คะ”

“แล้วก่อนหน้านี้ ผม..ดูเป็นยังไง”

“ดุ โหด ไม่เป็นมิตร ไม่น่าเข้าใกล้”

“น่ารังเกียจขนาดนั้นเลย แย่จัง”

“ไม่ได้แย่หรอกค่ะ มันเหมือนกับว่าคุณหมอมีกำแพงหนาที่มองไม่เห็น แยกตัวคุณออกจากคนอื่น ๆ ก็เท่านั้นเอง”

“โดยปกติงานที่โรงพยาบาลจะเครียดมาก การดูแลชีวิตคนเป็นสิ่งที่กดดันสำหรับหมออย่างพวกเรา ดังนั้นบางทีผมก็อาจจะเผลอทำแบบนั้นโดยไม่รู้ตัว คุณพูดมาก็ดีแล