MasukShare
ตอนที่ : 16 แน่ใจนะว่าฮันนีมูน 4
Terakhir Diperbarui:
2025-03-04 09:00:00ตอนที่ : 16 แน่ใจนะว่าฮันนีมูน 4
“เว่อร์ไปแล้ว อ๊ะ!” วิเนตย์ดึงคนเถียงไม่หยุดเข้ามากอดแล้วเอนตัวลงนอนบนเตียงนุ่มไปด้วยกัน วธุกาดิ้นขลุกขลักเพียงเล็กน้อยก่อนจะสงบลงในอ้อมกอดของสามี หัวใจเต้นในจังหวะแรงเร็วด้วยกันทั้งคู่ จนไม่รู้ว่าเป็นเสียงเต้นของใครกันแน่ ชั่วอึดใจหนึ่งฝ่ายสามีก็กดจูบลงบนหน้าผากของภรรยาอย่างนุ่มนวล
“ผมขอโทษที่พูดถึงเมียเก่าให้คุณได้ยิน ต่อไปนี้ผมจะไม่หลุดปากแบบนี้อีกแล้วคุณวาท” ดวงตาคู่สวยกะพริบถี่ๆ เพราะไม่คิดว่าจะได้ยินเขาพูดเรื่องนี้ออกมา หญิงสาวยิ้มน้อยๆ แบบคนเผื่อใจเจ็บไว้แล้ว
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณวิเนตย์ ยังไงเสียเขาก็คือเมียคุณส่วนฉันก็แค่...คนอื่น” ขมขื่นอยู่ไม่น้อยที่ต้องเอ่ยคำนี้ออกมา คำว่า คนอื่น
“อย่าพูดแบบนี้สิคุณวาท”
“จะให้ฉันพูดแบบไหนคะ ยังไงมันก็คือความจริง ความจริงแล้วฉันไม่น่าแต่งงานกับคุณเลย ถ้าคุณป้าไม่เอาสินสอดไปให้คุณยายแล้ว หัวเด็ดตีนขาดฉันก็ไม่แต่งหรอก” วธุการะบายอย่างอึดอัดใจตรงหน้าอกล่ำๆ ของเขา ทำไมต้องอยู่ในท่านี้ด้วยนะหญิงสาวเองก็ไม่เข้าใจ เขานอนเหยียดตัวยาวโดยที่มีเธออยู่ในอ้อมกอด แถมซุกหน้าซบเหมือนคนยินยอมแบบนี้ด้วย
“ผมเสียใจนะที่คุณพูดแบบนี้ ผมอุตส่าห์เลือกคุณ” คำพูดของวิเนตย์ดังแผ่วๆ เหมือนคนเอ่ยลอยๆ อย่างไม่ตั้งใจ
“ฉันอยากมีครอบครัว แต่ว่า...คงไม่มีโอกาสนั้นแล้ว ฉันทำลายมันเองเพราะความโง่ของตัวเอง”
“อย่าพูดแบบนี้สิคุณวาท เรากำลังฮันนีมูนอยู่นะ เราควรจะทำวันนี้ให้มีความสุขสิไม่ใช่ไปพูดถึงอดีตที่มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้” วิเนตย์ตัดบทเพราะไม่อยากได้ยินน้ำเสียงเศร้าๆ ของภรรยาอีกต่อไป
‘อดีตที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้’ วธุกาเงยหน้าขึ้นมองสามีและจ้องเขาชนิดที่ไม่ยอมลดละให้แก่กัน ดวงตาคู่สวยหรี่แคบลงนิดๆ ก่อนจะประกายจ้าขึ้นเต็มดวงใหม่อีกครั้ง
“มีอะไร ทำไมมองผมแบบนั้น” จนวิเนตย์อดที่จะสงสัยไม่ได้
“คุณควรบอกตัวเองนะคะไม่ใช่ฉัน”
เจ็บลึกไปถึงทรวงเลยทีเดียวสำหรับวิเนตย์ เขาจ้องตาคนพูดนิ่งๆ แล้วคลายอ้อมแขนออก ท่าทางของเขาเย็นชาในทันทีทำเหมือนวธุกาไม่ได้มีตัวตนอยู่ตรงนี้ ไม่ได้โกรธหญิงสาวเลยจริงๆ แค่อยากอยู่เงียบๆ สักครู่เท่านั้นเอง
ฝ่ายภรรยาตีความหมายการเฉยชาของสามีว่าเขากำลังโกรธที่เธอกล้าไปแตะต้องเรื่องในอดีตของเขา หญิงสาวพลิกตัวออกจากท่อนแขนของเขา แล้วลุกขึ้นนั่งเดินกลับออกไปนอนอยู่บนเปลญวนเหมือนก่อนหน้า คนที่นอนอยู่บนเตียงมองออกไปข้างนอกดวงตาคู่คมเข้มมองนิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ หลับตาลงแน่นแล้วยกศีรษะกระแทกลงกับหมอนใบใหญ่สองสามที ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาคนที่อยู่บนเปล
“คุณวาทผมอยากเล่นน้ำ” ชายหนุ่มเดินมาเกาะเปลญวนของภรรยา
“ก็เล่นไปสิคะ” อีกคนก็ทำเหมือนไม่สนใจ
“ผมไม่มีเพื่อน”
ตูม!!! ไม่ทันไรเสียงกระโดดน้ำจากห้องข้างๆ ก็ดังขึ้น วธุกาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาแต่หันไปมองลูกค้าที่ลอยคออยู่ในน้ำ จากนั้นก็หันมามองสามี สื่อด้วยสายตาว่าเขามีเพื่อนแล้ว
“ผมอยากเล่นน้ำ...กับคุณ มาฮันนีมูนกันนะคุณวาทจะปล่อยให้ผมเล่นน้ำคนเดียวได้ยังไง”
“คนเดียวที่ไหนคนอื่นเขาก็เล่น”
“คุณวาท”
“อะไรอีกล่ะ”
“ไปกันเถอะ เร็วเข้าให้ผู้ใหญ่รอมันไม่ดีนะ” วธุกาหันหน้าขึ้นมองคนที่บอกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ก่อนจะแบะปากออกคล้ายหมั่นไส้เสียเต็มประดา
“อย่างคุณน่ะไม่ใช่ผู้ใหญ่แล้ว คนสูงอายุชัดๆ”
“นี่กล้าว่าผัวตัวเองแบบนี้เลยเหรอคุณวาท นี่แน่ะ”
“โอ๊ะโอ๊ะ! อย่าเล่นแบบนี้นะ อ๊าย! คุณวิเนตย์ฉันบอกให้หยุดไง” วธุกาตีมือเขาที่แหย่เข้ามาจิ้มเอว จนเธอสะดุ้งสะท้านเปลสั่นสะเทือนไปหมดแล้ว
“จะลงน้ำได้หรือยัง” วิเนตย์ทำท่าจะคว่ำเปลของหญิงสาวลงให้รู้แล้วรู้รอดหากว่าไม่ได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ
“โอเคๆ พอแล้วๆ” ต้องยอมจำนนเพราะไม่อยากเจอดรรชนีแสนร้ายกาจของเขา
“ดี งั้นลุกขึ้นไปหยิบเสื้อชูชีพมาสวมเดี๋ยวนี้” วิเนตย์บอกพร้อมชี้นิ้วไปตรงเสาที่แขวนเสื้อชูชีพไว้สองตัว
“คนบ้าอะไรผีเข้าผีออก” บ่นไปพร้อมกับสวมเสื้อชูชีพไปด้วย
“บ่นอะไรได้ยินนะ”
“เปล๊า ว่าแต่คุณเถอะจะเล่นน้ำตรงไหน ก็ตามโปรแกรมนี่ต้องสี่โมงไม่ใช่เหรอถึงจะมีลอยคอในน้ำ”
“ก็เล่นหน้าห้องนี่แหละ ปล่อยตัวจากจุดนี้ให้ลอยตามน้ำไปตรงท้ายรีสอร์ตโน่น จากนั้นก็ปีนขึ้นบันไดตรงท้ายรีสอร์ตเดินย้อนกลับมายังไงล่ะ” พูดพร้อมกับชี้นิ้วไปท้ายรีสอร์ตที่ไกลลิบลิ่ว
“จะบ้าเหรอ ไม่ใช่ใกล้ๆ เลยนะ คุณจะลอยคอก็ลอยไปคนเดียวเถอะ ฉันจะเกาะเชือกอยู่แถวนี้นี่แหละ”
“ไปเถอะคุณวาท” วิเนตย์ทำตาเจ้าเล่ห์หลังจากสวมเสื้อชูชีพเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ อย่ามาชักจูงเสียให้ยาก”
“ไปเถอะน่า” เขามองอีกคนอย่างมีเลศนัย เมื่อเห็นว่าเสื้อชูชีพถูกสวมใส่เรียบร้อยแล้ว ก็คว้าเอวของภรรยาแล้วกระโดดลงน้ำไปด้วยกัน
“กรี๊ด! ตูม!!!” ร่างของทั้งคู่จมดิ่งลงไปใต้ผืนน้ำที่ใสแจ๋วจนสามารถมองเห็นพื้นด้านล่างได้ วิเนตย์รีบคว้าภรรยาแล้วดันตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ เพียงแค่ตั้งสติได้วธุกาก็ตบตีเขาเป็นการใหญ่
“จะบ้าหรือไง ทำแบบนี้ได้ไงคุณวิเนตย์ ฉันไม่เล่นน้ำแล้วเกือบตายแน่ะ” หญิงสาวพูดคล้ายคนอยากร้องไห้ วิเนตย์เห็นแล้วอดสงสารและหมั่นไส้ในคราวเดียวกันไม่ได้
“ลงน้ำแค่นี้ไม่ตายหรอก ใส่ชูชีพอยู่จะกลัวอะไร”
“ฉันว่ายน้ำไม่เป็น! เกิดตายขึ้นมาจะทำยังไง”
“อยู่กับน้ำแต่ว่ายน้ำไม่เป็น คุณนี่มันเหลือเกินนะ แต่เอ๊ะ! หลอกกันนี่หว่า คุณบอกว่าไปว่ายน้ำเล่นที่รีสอร์ตของเพื่อนไม่ใช่เหรอ กล้าโกหกผมเหรอคุณวาท นี่แน่ะๆ”
“โอ๊ยๆ พอๆ ฉันแค่ขำๆ อย่าเอาจริงเอาจังนักสิจี้เอวในน้ำนี่ฉันตายได้จริงๆ นะ” หญิงสาวรีบเกาะคอเขาไว้แน่นพร้อมกับมองตาละห้อยเหมือนคนยอมแพ้แล้วจริงๆ เพียงไม่อยากให้เขาแกล้งตัวเองในน้ำถึงกับปั้นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลออกไป
“ร้ายจริงๆ คุณนี่”
“ล้อเล่นนิดเดียวเอง น้ำอุ่นสบายดีนะ ว่าแต่คุณปล่อยมือจากเอวฉันได้แล้วล่ะ ฉันว่ายน้ำเป็นเก่งด้วยลืมบอก” วธุกาแกะมือเขาออกจากเอวของตนเองแล้วหงายตัวบนผิวน้ำกางแขนขาออกให้ลอยไปตามกระแสน้ำที่ไหลเอื่อยๆ ในตอนสาย
“เห็นคุณเป็นแบบนี้แล้วค่อยยังชั่วหน่อย” วิเนตย์ทำท่าเดียวกับภรรยา
“อะไร”
“ก็โกรธง่ายหายเร็ว ไม่ทำตัวงี่เง่าอย่างที่คิด”
“อย่างที่คิด หึ คงคิดว่าฉันจะต้องงอนสุดโต่งโกรธสุดฤทธิ์ล่ะสิ ฉันไม่ใช่วัยรุ่นนะคะคุณวิเนตย์ รู้ค่ะว่าอะไรเป็นอะไร เราโตๆ กันแล้ว”
“รู้สึกดีที่ได้ยินแบบนี้” ชายหนุ่มโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก หันไปมองด้านข้างก็พบภรรยาคนสวยกำลังทำตาโตมองท้องฟ้าสีคราม มือก็ใช้ตีน้ำเพื่อพยุงตัวเองและบังคับทิศทางไปด้วย
“เรื่องอื่นอย่าเพิ่งคิดได้ไหมคุณวาท ผมอยากให้เราฮันนีมูนกันอย่างมีความสุข ผมขอนะคุณวาทแค่สี่ห้าวันเองมันจะเป็นความทรงจำของคุณและผมในอนาคต คุณไม่อยากเก็บวันเวลาดีๆ ตอนอยู่ที่นี่เอาไว้บ้างหรือยังไง” ดวงตาของหญิงสาวหรี่แคบลงเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มตรงมุมปากนิดๆ
“ถ้าคุณไม่ทำให้ฉันอารมณ์บูดเสียก่อน ฉันก็พร้อมจะทำฮันนีมูนของเราให้มีความสุขค่ะคุณวิเนตย์” หญิงสาวหันไปมองสามีและทำหน้าเหมือนกับว่าทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เขาไม่ใช่ตัวเธอ
“ตามนั้น เราจะร่วมมือกันฮันนีมูนอย่างมีความสุข” ชายหนุ่มยิ้มรับอย่างพอใจในคำพูดของภรรยา
Bab terkait
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 17 ฮันนีมูนจริง ๆ
ตอนที่ : 17 ฮันนีมูนจริง ๆ6ฮันนีมูนจริงๆ ในเมื่อตกปากรับคำกันเป็นมั่นเหมาะแล้ว วธุกาก็ไม่คิดทำตัวเองให้ทุกข์ใจมากไปกว่านี้ หญิงสาวหลับตาลงแล้วพยายามนึกไว้อยู่เสมอว่าเขาคือ สามี และจะเป็นไปจนกว่าจะถึงวันนั้น วันที่เป็นอิสระหย่าขาดจากกันไป ท้องฟ้าสีสดใสเสียงน้ำไหลเอื่อยตามกระแสกับสามีที่ลอยตัวอยู่ด้านข้าง มีบางครั้งที่ตัวของวิเนตย์จะหลุดออกห่างไป เขาก็จะดึงข้อมือของเธอเอาไว้แทน “นานมากแล้วนะที่ผมไม่ได้ทำแบบนี้” “ค่ะ ฉันเองก็เหมือนกัน อยู่กับแม่น้ำทั้งทีกลับไปว่ายแต่ในสระ” หญิงสาวมองดูนักท่องเที่ยวที่มีบางส่วนลากกระเป๋ามารวมกันไว้ตรงแพใหญ่ส่วนกลาง เหมือนกำลังจะเตรียมตัวคืนห้องพักและเดินทางกลับกัน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 18 ฮันนีมูนจริง ๆ 2
ตอนที่ : 18 ฮันนีมูนจริง ๆ 2 “หยุด! เอาไว้ที่เดิมเดี๋ยวนี้คุณวาท” คนในอ่างก็ใช่จะยอมลุกยืนตามภรรยาแล้วดึงเสื้อคลุมเก็บไว้ที่เดิม “คุณเก่งนะ คุณรู้ด้วยว่าผมกำลัง...” เขากระซิบชมติดใบหูแล้วหอมแก้มนุ่มๆ เสียฟอดใหญ่ คนถูกหอมก็ผิวเนื้อแดงซ่านไปทั้งตัว วิเนตย์เห็นแล้วก็ครางฮือในลำคอถ้าไม่รู้อายุจริงของหญิงสาว เขาก็คงคิดว่าตัวเองได้เมียเด็กเป็นแน่แท้ เพราะไม่ว่าจะจับจะชิมตรงไหนก็หวานละมุนนุ่มลิ้นไปเสียทุกสัดส่วน กว่าจะออกมาจากห้องน้ำได้ก็ร่วมหนึ่งชั่วโมง วิเนตย์เลยต้องโทรศัพท์สั่งให้คนงานนำอาหารมาเสิร์ฟที่ห้องพักแทน ระหว่างนั่งรับประทานมื้อเที่ยงตรงหน้าระเบียง วธุกาก็แทบไม่กล้ามองสบตากับสามีตรงๆ สักครั้ง ความขวยอายก่อเกิดขึ้นเพราะว่าก่อนหน้าในห้องน้ำนั้นเร่าร้อนจนเดือดพล่านกันเลยทีเดียว ยิ่งคิดก็ยิ่งหน้าร้อนผ่าวจนปรากฏเด่นชัดออกมาให้สามีได้เห็น
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 19 ฮันนีมูนจริง ๆ 3
ตอนที่ : 19 ฮันนีมูนจริง ๆ 3 “ก็ถูกใช้งานหนักนี่ร่างกายเลยอ่อนแรง” อีกคนก็บ่นไปกินไปด้วย ได้ยินแล้วแทนที่จะโกรธแต่ชายหนุ่มกลับระบายรอยยิ้มเต็มใบหน้า ดูๆ ไปภรรยาของเขาก็น่ารักน่าเอ็นดูอยู่ไม่น้อย นึกว่าเขาจะต้องเจอกับผู้หญิงที่เอาแต่ปั้นหน้าเป็นผู้ใหญ่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา แต่ผิดคาดเหมือนกับว่าเขาได้ย้อนเวลากลับไปอยู่ในสมัยหนุ่มๆ อีกครั้ง ได้ต่อปากต่อคำหยอกเย้ากันบ้างบางเวลา “คุณวิเนตย์! เอ่อ เสื้อผ้าฉันไม่ต้องก็ได้ค่ะ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วฉันเก็บเอง คุณก็มากินข้าวได้แล้ววางไว้นั่นแหละค่ะ” คนถูกห้ามเสียงดังรีบก้มลงมองผ้าชิ้นน้อยในมือ ดวงตาคู่คมเบิกโตอย่างตกใจรีบปล่อยบิกินีสีแดงเพลิงลงพื้นในทันที “ผมเผลอไปนึกว่าของตัวเอง” แล้วเดินไปนั่งข้างๆ กับภรรยา ซึ่งตอนนี้จิกตามองเขา เหมือนกำลังต่อว่าเรื่องทิ้งบิกินีของตัวเองอย่างไม่แยแส&n
Terakhir Diperbarui : 2025-03-05ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 20 ฮันนีมูนจริง ๆ 4
ตอนที่ : 20 ฮันนีมูนจริง ๆ 4 วธุกาเห็นสามีลงน้ำมาหญิงสาวก็จ้วงว่ายเข้ามาหาตรงบันไดปูนทางลง ซึ่งด้านหน้าของห้องจะเป็นแบบเปิดโล่งเดินลงสระว่ายน้ำได้เลย มองออกไปก็จะเป็นวิวของภูเขาและต้นไม้ที่ขึ้นหนาตา มองเห็นหลังคาของห้องพักบนแพแต่ไม่สามารถมองเห็นถึงแม่น้ำที่ไหลผ่านได้ ด้วยเหตุนี้นี่เองจึงทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ค่อยเข้ามาพักที่นี่ในวันธรรมดา แต่สำหรับวธุกาแล้วเธอคิดว่าบรรยากาศที่นี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน ออกจะสะดวกสบายไปเสียทุกอย่าง เงียบสงบไม่มีเสียงคนอื่นกระโดดน้ำตูมๆ เหมือนบ้านพักบนแพ “ผมกะว่าจะลงน้ำกันตอนค่ำๆ แต่คุณชิงลงเสียตอนเที่ยงกว่าๆ เลย” วิเนตย์พูดกับภรรยาที่ว่ายน้ำเข้ามาเกาะขอบบันไดซึ่งเป็นปูนหยาบสามชั้น “ไม่เห็นเป็นไรนี่คะว่ายตอนค่ำๆ อีกรอบก็ได้ ฉันสบายมาก ดีกว่าอยู่ในห้องเฉยๆ” เป็นไปได้เธออยากจะว่ายทั้งวันทั้งคืนจะได้ไม่ต้องเอาแต่ขลุกอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-05ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 21 ฮันนีมูนจริง ๆ 5
ตอนที่ : 21 ฮันนีมูนจริง ๆ 5 วธุกาทำหน้าเซ็งถ้าเคยเป็นแฟนกันมาก่อนคงจะคิดเข้าข้างตัวเองได้ว่าเขาหึงหวงอย่างแน่นอน แต่ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาในตอนนี้คงไม่อาจคิดเป็นอื่นไปได้นอกจากเขาจะหวงก้างเท่านั้นเอง แหวกว่ายไปมาอยู่ในสระว่ายน้ำได้เพียงสิบห้านาที สามีของเธอก็เข้ามาประชิดตัวแทบไม่ห่าง “ทำไมไม่สิงร่างฉันเลยล่ะ” อดไม่ได้ที่จะประชดคนที่นัวเนียหนุบหนับอยู่ตลอดเวลา “ก็ตัวคุณนุ่มน่าจับไปหมด” “คุณเล่นมากอดฉันแบบนี้แล้วฉันจะเล่นน้ำยังไง” ปากบ่นเขาแต่มือก็ไม่ได้ผลักไสออกแต่อย่างใด “ก็เล่นด้วยกันนี่แหละคุณไปไหนผมไปด้วย ให้ขี่หลังด้วยนะใจดีสุดๆ” วิเนตย์หันหลังให้ภรรยาขี่หลังอย่างที่พูดจริงๆ วธุ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-05ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 22 ฮันนีมูนจริง ๆ 6
ตอนที่ : 22 ฮันนีมูนจริง ๆ 6 “เอ่อ คุณวัสค่ะ แกบอกว่ามื้อพิเศษเลยต้องจัดให้พิเศษหน่อย อ้อ มีไวน์ด้วยนะคะ” น้ำเพลินเดินออกไปนอกห้อง เปิดลิ้นชักรถเข็นแล้วหยิบขวดไวน์กับแก้วออกมาสองใบ “ฝากขอบคุณคุณวัสด้วยแล้วกัน” “ได้ค่ะ เพลินจะบอกให้นะคะ” น้ำเพลินยิ้มแฉ่งเพราะคิดว่าจะถูกตำหนิเพราะทำเกินหน้าที่ “ไปได้แล้ว” “ค่ะ” “โรแมนติกมากแต่ผมไม่จุดเทียนนะคุณวาท มองไม่เห็นกับข้าวเดี๋ยวก้างปลาติดคอ” วธุกามองค้อนสามีที่หยิบเทียนไขออกไปวางอีกทางหนึ่ง เดินไปหย่อนตัวฝั่งด้านข้างกับสามี มองดูอาหารมื้อพิเศษแล้วก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-06ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 23 ชีวิตคู่กับงาน
ตอนที่ : 23 ชีวิตคู่กับงาน7ชีวิตคู่กับงาน หลังจากวันฮันนีมูนผ่านพ้นไปแล้ว วธุกาก็ช่วยเหลืองานของสามีอย่างเต็มความสามารถของเธอ ให้การต้อนรับลูกค้าไม่ว่าจะไทยหรือเทศ หญิงสาวก็พร้อมให้บริการด้วยรอยยิ้มเสมอ จนเป็นที่คุ้นชินต่อสายตาของทุกคนภายในวิเนตย์ธารารีสอร์ตแห่งนี้ “ผมเพิ่งรู้ว่ารอยยิ้มของคุณวาททำให้ลูกค้าเขาจากอารมณ์บูดๆ เปลี่ยนเป็นอารมณ์ดีขึ้นมาได้ เก่งจริงๆ” เอกวัสชื่นชมภรรยาเจ้านายซึ่งกำลังรับมือกับชาวต่างชาติ ที่กำลังอารมณ์เสียจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องพักไม่เย็น และระหว่างที่ช่างเข้าไปซ่อมหญิงสาวก็เข้าไปขอโทษพร้อมกับนำน้ำผลไม้เย็นๆ ไปให้ดื่มระหว่างรออีกต่างหาก “หน้าหม้อล่ะไม่ว่า” สายตาของวิเนตย
Terakhir Diperbarui : 2025-03-06ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 24 ชีวิตคู่กับงาน 2
ตอนที่ : 24 ชีวิตคู่กับงาน 2 หญิงสาวแกล้งหลับกระทั่งสามีเดินออกจากห้องน้ำมา เขาสวมใส่เสื้อผ้าแล้วเดินมาหอมแก้มของเธออีกครั้งก่อนออกจากห้องไป วธุกาสะบัดผ้าห่มแล้วย่องตามเขาไปเงียบๆ แง้มประตูเพียงเล็กน้อยแล้วเลือกที่จะเดินไปยังห้องที่เขาเพิ่งเปิดประตูเข้าไป หญิงสาวเจ็บแปลบทุกครั้งที่รู้ว่าเขายังเดินเข้าไปทักทายภรรยาและลูกสาวที่จากไป แต่ก็ต้องฝืนปั้นหน้ายิ้มให้เขาในแต่ละวัน เธอไม่มีสิทธิ์ไปแตะต้องอดีตของเขา ไม่มีเลยจริงๆ ด้วยความอยากรู้ว่าเขาเข้ามาทำอะไรในห้องนี้ทุกๆ วัน จังหวะก็ช่างพอเหมาะเมื่อเขาไม่ได้ปิดประตูให้สนิท หญิงสาวแนบแผ่นหลังตรงข้างประตูห้องแล้วเงี่ยหูฟังว่าคนด้านในกำลังทำอะไรอยู่ “ว่าไงจ๊ะน้องเพียงหลับสบายดีไหม วันนี้พ่อหลับสบายมากเลยลูก” เสียงของคนด้านในดังแว่วเบาๆ ให้คนตรงประตูห้องได้ยิน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
Bab terbaru
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 61 แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ (จบ)
ตอนที่ : 61 แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ (จบ)23แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ แวมสกาวสาวน้อยในวัยสี่ขวบกลายเป็นขวัญใจของทุกคน เด็กน้อยโตขึ้นมากับการเลี้ยงดูที่ดีจนเกินเหตุ หรือว่าเป็นที่ตัวเด็กเองที่ชอบการรับประทานอาหารเป็นที่สุดก็ไม่รู้ จึงทำให้กลายเป็นเด็กตัวอ้วนปุ๊กลุกเกินกว่าปกติ วธุกาเองก็ตัดสินใจเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองว่าวาทตามความต้องการของสามี ในขณะเดียวกันก็เรียกเขาสั้นๆ ว่าคุณเนตย์เหมือนกัน วันนี้วธุกาได้พาลูกสาวไปเยี่ยมเยียนนนท์นทีตั้งแต่ช่วงสายแล้ว เที่ยงนี้วิเนตย์จึงต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง หลังรับประทานอาหารเที่ยงเสร็จเขาก็เดินเข้าไปในห้องรับแขก เพื่อที่จะเอนหลังตรงโซฟา แต่แล้วสายตาของชายหนุ่มก็มองไปเห็นสมุดเล่มหนึ่งวางเอาไว้บนโต๊ะในห้องร
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 60 ปล่อยวาง 3
ตอนที่ : 60 ปล่อยวาง 3 วธุกาเปลี่ยนชุดเป็นบิกินีสีแดงเพลิง เป็นชุดเดียวกับที่เคยใส่ตอนฮันนีมูนครั้งแรก ส่วนสามีของเธอก็เดินไปปิดม่านตรงหน้าบ้านพักไม่ให้คนข้างนอกมองผ่านเข้ามาได้ ปิดไฟตรงหน้าบ้านให้เหลือเพียงโคมสลัวๆ แสงนวลตา ในบ้านหากลูกร้องก็สามารถได้ยินเสียงได้เช่นเดียวกัน เมื่อพร้อมเสร็จสรรพทุกสิ่งอย่าง ภรรยาคนงามก็เดินลงไปแช่ตัวอยู่ในสระว่ายน้ำขนาดเล็ก มีน้ำผลไม้วางไว้บนขอบสระพร้อมกับแก้วเครื่องดื่มของสามี มองเห็นเขาเดินเข้าไปเปลี่ยนเป็นกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋วแล้วหัวใจของภรรยาอย่างเธอก็เต้นแรง “กินเบียร์ก่อนไหมคุณวิเนตย์ มีของว่างด้วยนะคะ” พยายามเบี่ยงความสนใจไปที่เครื่องดื่มและของว่าง แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเอาเสียเลย เพราะเขาเดินลงสระว่ายน้ำและตรงดิ่งมาหาเธอในทันที
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 59 ปล่อยวาง 2
ตอนที่ : 59 ปล่อยวาง 2 “อยากไหม จูบน่ะ” เจอคำถามจี้ใจดำกับสายตาประกายหยาดเยิ้ม วธุกาเลยต้องก้มหน้าลงต่ำจนปากนุ่มแตะกับริมฝีปากหนาของสามี เพียงเท่านั้นท้ายทอยของเธอก็ถูกเขารั้งเอาไว้แน่น แล้วแทรกชิวหาอุ่นซ่านเข้าหาอย่างรวดเร็ว จูบของเขาช่างหอมหวานละมุนละไม อ่อนนุ่มนาบเนิบตามความปรารถนา เนิ่นนานพอสมควรก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน ริมฝีปากของวธุกามันวับจนเขาต้องยกมือขึ้นเช็ดป้ายให้“หวานมากคุณวาท”“ปากคนนะคะไม่ใช่น้ำตาล” “เอางี้ดีไหมคุณวาท ครั้งนี้ถือว่าเรามาฮันนีมูนกันรอบสองดีไหม บรรยากาศให้ด้วยดูสิท้องฟ้าสีสวย ทะเลก็แสนงาม มีหาดทรายสีขาวนวลพร้อมกับสระว่ายน้ำส่วนตัว ให้นึกถึงวันที่เราฮันนีมูนกันคุณว่าไหม” “จะดีเหรอคะ”
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 58 ปล่อยวาง
ตอนที่ : 58 ปล่อยวาง22ปล่อยวาง สองเดือนหลังจากนั้นวธุกาก็ได้รับข่าวร้าย บิดาของเธอได้เสียชีวิตลงด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน ซึ่งไม่ได้มีการแจ้งอาการป่วยของท่านมาก่อนหน้านี้ แต่มีโทรศัพท์มาที่บ้านยายนวลน้อยในวันที่ท่านเสียไปแล้ว นางอารตีบ่นแล้วบ่นอีกเพราะบิดาของวธุกาไม่เคยติดต่อมาถามไถ่ข่าวคราวลูกสาวเลย แต่พอเสียชีวิตลงฝ่ายภรรยาใหม่ก็โทรศัพท์มาบอกเสียอย่างนั้น “ไม่ตายก็ไม่โทรมานะคะคุณแม่ นึกว่าลืมเบอร์โทรไปแล้วที่ไหนได้... แสดงว่าตั้งใจทอดทิ้งยัยวาทชัดๆ” “เขาเป็นพ่อลูกกัน แกก็จะอะไรนักหนายัยตี”&
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 57 ผลผลิตจากการขโมย 2
ตอนที่ : 57 ผลผลิตจากการขโมย 2 “มิน่าล่ะ ผมก็สงสัยทำไมคืนนั้นเมียผมถึงได้เร่าร้อนนักนะ รุกผมทั้งคืนเลย ที่ไหนได้ก็มีแผนอันพิลึกพิลั่นแบบนี้นี่เอง” เขาโคลงตัวไปมาเบาๆ พร้อมกับขำในเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต “ก็ต้องโทษคุณนั่นแหละที่ไม่ยอมมีลูกกับฉันเอง ก็เลยต้องใช้เล่ห์กลอุบายกันบ้าง มีเท่าไหร่ก็งัดใส่ทั้งหมด ดูซิ เคยอ่อยใครที่ไหนล่ะ แล้วยังจะทำเรื่องแบบนั้นอีก ไม่ด้านพอทำไม่ได้นะนั่น” หญิงสาวประชดประชันตัวเองไปพร้อม ดันตัวออกห่างเพียงเล็กน้อยเพื่อที่จะได้มองสบสายตากับเขาได้ถนัด “ผมขอเดานะว่าความคิดนี้คุณนนท์นทีต้องมีส่วนร่วมด้วยใช่ไหม ลำพังคุณคงไม่คิดได้ประหลาดขนาดนี้” “ก็พูดไปนั่น ความจริงฉันตั้งใจจะไปขออสุจิที่โรงพยาบาล แต่นนท์เขาแนะ
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 56 ผลผลิตจากการขโมย
ตอนที่ : 56 ผลผลิตจากการขโมย21ผลผลิตจากการขโมย เสียงร้องไห้กระซิกๆ ของคนที่อยู่หลังโต๊ะตรงจุดบริการ ทำให้วธุกาต้องชะโงกหน้าเข้าไปมองด้วยความสงสัย พบประชาสัมพันธ์สาวสวยของวิเนตย์ธารารีสอร์ตกำกระดาษทิชชูเพื่อซับคราบน้ำตาอยู่ ท่าทางเหมือนคนกำลังเสียอกเสียใจอย่างรุนแรง “ดาเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” วธุการีบเข้าไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่รู้จักศิรดามาหญิงสาวก็ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอ “ฮะ...ฮึก ฮือ คุณวาท ฮือๆ” คนร้องเงยหน้าขึ้นมามองแล้วสะอื้นฮักๆ อย่างน่าสงสาร ยิ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่อีกคน “แล้วกัน ยิ่งร้องใหญ่เ
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 55 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 3
ตอนที่ : 55 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 3 หญิงสาวไม่อาจเห็นได้ว่าคุณหมอกับนางพยาบาลทำอะไรกับร่างกายของเธอ เพราะว่ามีผ้าคลุมกั้นไว้ไม่ให้มองเห็น แต่ว่าคำพูดของพวกเขาเหล่านั้นดังชัดเจนในความรู้สึก ถูกสั่งให้เบ่งคลอดเหมือนเบ่งอุจจาระ คิดแล้วก็ยังงงไม่หายมันเหมือนกันตรงไหน มือไม้เย็นเฉียบทั้งที่เครื่องปรับอากาศนั้นเปิดเบาๆ เบ่งไปก็เจ็บไป จนรู้สึกได้ว่าท่อนล่างชาไปหมดแล้วในตอนนี้ แต่แล้วคุณหมอก็เปล่งเสียงตื่นเต้นออกมา “หัวออกมาแล้วค่ะคุณแม่! ออกแรงเบ่งครั้งสุดท้ายเลยค่ะ เอ้าเบ่ง! อือ...อึ๊บ!” พรวด!!! รู้สึกเหมือนเธอจะได้ยินเสียงแบบนี้ จากนั้นความเจ็บทั้งมวลก็หายไป สิ่งแรกที่รับรู้ได้คือ โล่ง สักพักนางพยาบาลก็นำเจ้าตัวเล็กมาพร้อมเผยให้เห็นเพศอย่างชัดเจน “ผู้หญิงน
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 54 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 2
ตอนที่ : 54 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 2 ‘ยัยวาทแกจะไปซื้อของไว้ก่อนคลอดทำไม โบราณเขาถือ’ ผู้เป็นป้าบอกไว้เสียน่ากลัวในวันที่เธอไปเยี่ยมลูกชายของอรตี แต่มีหรือเธอจะไม่เตรียมของไว้ก่อน เพราะพอเข้าห้องคลอดไปแล้วใครจะไปซื้อของให้ลูก สามีของเธอก็ใช่ว่าจะเลือกของพวกนี้เป็นเลยทีเดียว คนเป็นแม่หาข้อมูลไว้เรียบร้อยและเตรียมพร้อมเสมอ เลือกเสื้อผ้าผ้าอ้อมในลวดลายที่เป็นกลางใส่ได้ทั้งชายและหญิง จากนั้นพอคลอดเสร็จแล้วค่อยไปเลือกซื้อใหม่อีกรอบ พอถึงเวลานี้จริงๆ จึงสะดวกและรวดเร็วมาก วิเนตย์สั่งงานเอกวัสเอาไว้พร้อมกับบอกว่าตัวเขาอาจจะอยู่โรงพยาบาลไปเลยหากวธุกาคลอดจริง จากนั้นก็พาภรรยาขึ้นรถขับไปโรงพยาบาลในตัวเมืองทันที ระหว่างทางคนท้องก็ไม่ได้มีอาการปวดท้องแต่อย่างใด “คุณแน่ใจนะว่ามูกเลือดจริงๆ คุณวาท”&
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 53 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ
ตอนที่ : 53 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ20ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ พอเริ่มเข้าเดือนที่แปดวธุกาก็น้ำหนักพุ่งพรวดจาก 48 กิโลกรัมช่วงก่อนท้อง มาเป็น 60 กิโลกรัมในปัจจุบัน ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องผิดปกติแต่อย่างใด ทั้งคู่รอที่จะลุ้นเพศของลูกตอนคลอดเลยทีเดียว เพราะไม่ว่าจะหญิงหรือชายพวกเขาก็รักไม่ต่างกัน ส่วนคนกำลังจะเป็นพ่อก็เอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดี คอยเตือนให้ภรรยานับช่วงเวลาที่ลูกดิ้นตามคำสั่งของคุณหมออย่างเคร่งครัด หลังจากได้รับสมุดตารางบันทึกการดิ้นของทารกเอาไว้ในแต่ละวัน เพื่อที่จะได้รู้ว่าทารกที่อยู่ในครรภ์ยังปกติดีหรือเปล่า หากผิดปกติก็จะได้ไปพบหมอได้ทันเวลา “หลังกินข้าวเจ้าตัวเล็กดิ้นไปกี่ครั้งแล้วคุณวาท” วิเนตย์เดินเข้ามาถามหลังจากภรรยาเพิ่งรับประทานมื้อเที่ยงไปหมาดๆ คนท้องเลยหันไปหยิบสมุดตา
