LOGINShare
ตอนที่ : 17 ฮันนีมูนจริง ๆ
Last Updated:
2025-03-04 09:00:20ตอนที่ : 17 ฮันนีมูนจริง ๆ
6
ฮันนีมูนจริงๆ
ในเมื่อตกปากรับคำกันเป็นมั่นเหมาะแล้ว วธุกาก็ไม่คิดทำตัวเองให้ทุกข์ใจมากไปกว่านี้ หญิงสาวหลับตาลงแล้วพยายามนึกไว้อยู่เสมอว่าเขาคือ สามี และจะเป็นไปจนกว่าจะถึงวันนั้น วันที่เป็นอิสระหย่าขาดจากกันไป ท้องฟ้าสีสดใสเสียงน้ำไหลเอื่อยตามกระแสกับสามีที่ลอยตัวอยู่ด้านข้าง มีบางครั้งที่ตัวของวิเนตย์จะหลุดออกห่างไป เขาก็จะดึงข้อมือของเธอเอาไว้แทน
“นานมากแล้วนะที่ผมไม่ได้ทำแบบนี้”
“ค่ะ ฉันเองก็เหมือนกัน อยู่กับแม่น้ำทั้งทีกลับไปว่ายแต่ในสระ” หญิงสาวมองดูนักท่องเที่ยวที่มีบางส่วนลากกระเป๋ามารวมกันไว้ตรงแพใหญ่ส่วนกลาง เหมือนกำลังจะเตรียมตัวคืนห้องพักและเดินทางกลับกัน
“อ้าวแป๊บเดียวจะถึงท้ายรีสอร์ตแล้ว เร็วจัง” วธุการีบพลิกตัวขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเธอกับเขาลอยคอกันมานานพอสมควร และอีกนิดเดียวก็จะถึงปลายทางเสียแล้ว
“รีบว่ายเข้าฝั่งเถอะคุณวาทเดี๋ยวเลยไปแล้วจะยุ่ง” วิเนตย์ชวนหญิงสาวว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง และปีนขึ้นบันไดตรงห้องสุดท้าย ยื่นมือออกมาให้วธุกาจับแล้วดึงหญิงสาวขึ้นจากน้ำ
“เหนื่อยเหมือนกันนะคะ ว่าแต่จะต้องเดินกลับจริงๆ เหรอคะคุณวิเนตย์ขอขี่หลังกลับได้ไหมคะ ฉันขี้เกียจเดิน” คนพูดทำท่าเหมือนไม่อยากเดินเอาดื้อๆ คนเป็นสามีหัวเราะเบาๆ แล้วเบนสายตาไปตรงด้านข้างซึ่งมีเชือกผูกเจ็ตสกีเอาไว้
“นี่คุณ...หลอกฉันนี่นาที่ว่าจะเดินกลับ”
“ถือว่าหายกันเรื่องที่คุณหลอกผมว่าว่ายน้ำไม่เป็นไง ขึ้นเร็วผมปรับเสียงให้เบาที่สุดเพราะไม่อยากรบกวนแขกที่มาพัก ถ้าไม่จำเป็นก็จะไม่ใช้หรอกเจ้านี่ เอาไว้เวลาที่ลูกค้าหลุดเลยแพไปให้พนักงานขี่ไปตามกลับมา แต่ก็ยังไม่เคยเกิดกรณีนี้หรอกเอาไว้เผื่อเฉยๆ” เขาบอกพร้อมกับปีนลงไปนั่งบนเจ็ตสกีแล้วดึงวธุกาให้นั่งซ้อนท้ายอยู่ด้านหลัง
“แต่ฉันเห็นตรงแพกลางอีกสองลำเหมือนกันนี่คะ”
“ครับสองลำนั้นเพื่อลูกค้า แต่ลำนี้ของผม” วิเนตย์ดึงมือทั้งสองข้างของหญิงสาวให้มากอดรอบเอวของตนเองเอาไว้ แล้วบิดกุญแจสตาร์ตเครื่องยนต์ เสียงเบาอย่างที่เขาบอกเอาไว้ไม่มีผิด แต่แทนที่ชายหนุ่มจะพาภรรยากลับไปยังห้องพักกลับขี่เลยไปทางท้ายรีสอร์ตพาเที่ยวชมบรรยากาศยามสายฆ่าเวลา
“ตอนอยู่ในน้ำก็อุ่นดีนะคุณวิเนตย์ แต่ขึ้นมามันหนาวเหมือนกันนะคะ”
“มีผัวให้กอดทั้งคนยังจะหนาวอีกนะคุณวาท หรือต้องให้จูบด้วยถึงจะอบอุ่นถึงใจ”
“พูดบ้าๆ มาจงมาจูบอะไรกันกลางป่ากลางน้ำแบบนี้” วธุกาเหลียวไปมองด้านหลังก็พบว่าเป็นทางเลี้ยวโค้งที่ไม่สามารถมองเห็นท้ายรีสอร์ตได้แล้ว ที่สำคัญมันเงียบสงบเป็นอย่างมาก เพราะที่นี่ไม่ใช่เส้นทางสัญจรผ่านไปไหนได้ จึงไม่มีเรือโดยสารแล่นผ่านแต่อย่างใด
“เห็นเกาะไหมคุณวาท” วิเนตย์ขี่เจ็ตสกีช้าๆ เพื่อวนรอบเกาะกลางน้ำซึ่งวธุกาไม่เคยเห็นมาก่อน
“ไม่เคยเห็นเกาะกลางแม่น้ำแบบนี้เลยคุณวิเนตย์ สวยมากค่ะ ไม่คิดว่าที่นี่จะมีสถานที่แบบนี้ด้วย” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น รอยยิ้มผุดพรายเต็มใบหน้าที่เปียกชื้น จนเส้นผมบางปอยหลุดออกมาแนบกับพวงแก้มด้านซ้าย
“ไม่เคยเห็น งั้นก็ไหว้ซะสิคุณวาท”
“คุณวิเนตย์” หญิงสาวเรียกชื่อเขาลากเสียงยาว กำลังจะเคลิ้มๆ กับบรรยากาศและภาพที่เขาอยากให้เห็น แต่ก็เขาอีกนั่นแหละที่ทำลายความโรแมนติกลงเสียเอง ‘ตาบ้านี่รู้จักคำว่าโรแมนติกหรือเปล่าก็ไม่รู้’
แต่ขณะที่เจ็ตสกีจะวนรอบเกาะกลางน้ำแห่งนี้เพื่อเลี้ยวกลับทางเดิม เครื่องยนต์ก็เกิดดับขึ้นมาดื้อๆ คนขี่พยายามสตาร์ตเครื่องอยู่สองสามทีก่อนจะดึงกุญแจออกแล้วหันหลังกลับมามองภรรยา
“มีอะไรคะ อย่าบอกนะว่าน้ำมันหมด”
“น้ำมันไม่หมดหรอกครับ แต่เครื่องสตาร์ตไม่ติดและเราก็อยู่ในมุมอับสงสัยต้องว่ายน้ำกลับไปที่รีสอร์ตแล้วล่ะคุณวาท”
“ว่ายน้ำกลับ! ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ ให้ว่ายทวนกระแสน้ำกลับคงได้เป็นตะคริวตายก่อนถึงรีสอร์ตพอดี แล้วทำไมคุณไม่ตรวจอะไรให้มันรอบคอบก่อนที่จะขี่ออกมา” หญิงสาวต่อว่าเขาด้วยสีหน้าจริงจัง ความสนุกสนานพลันหายวับไปกับตา เพียงแค่ได้รู้ว่าจะต้องว่ายทวนกระแสน้ำกลับไปยังรีสอร์ต
“คุณวาท...”
“หรือว่าคุณแกล้งฉัน อยากให้ฉันว่ายน้ำกลับใช่ไหมล่ะ” วิเนตย์พูดไม่ทันจบภรรยาก็แทรกขึ้นเสียก่อน
“คุณวาทเงียบได้แล้ว”
“คุณนั่นแหละที่ต้องเงียบ มือถือก็ไม่พกติดตัวมาอย่างน้อยมีปุ่มฉุกเฉินบ้างก็ยังดีบนเจ็ตสกีนี่” พูดพร้อมจับโน่นนี่ตามบริเวณที่นั่งเผื่อจะเจอบ้าง ปุ่มฉุกเฉิน
“ลงน้ำใครเขาพกมือถือกัน ปุ่มไอ้ที่คุณว่าก็ไม่มีหรอกไม่ต้องหา”
“นั่นไงก็เพราะความประมาทของคุณคนเดียวเลย แล้วอีกอย่างฉันก็แทบจะไม่มีแรงเหลืออยู่แล้วด้วย ถึงจะลอยตัวเฉยๆ แต่ก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะคุณ อุ๊บ...” ยังบ่นไม่จบก็ถูกวิเนตย์คว้าท้ายทอยเข้ามาแล้วบดขยี้ริมฝีปากใส่อย่างรุนแรง วธุกาดิ้นฮึดฮัดทุบตีเขาเป็นการใหญ่จนเจ็ตสกีโคลงเคลงไปมาบนผิวน้ำ
“พูดมากชะมัด พอใจหรือยังบ่นเป็นยายแก่ไปได้” ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกแล้วมองอีกคนด้วยสายตาล้อเลียน ซึ่งคนถูกมองก็กัดปากตัวเองเอาไว้แน่น ราวกับจะสร้างกำแพงไม่ให้เขารุกรานเข้ามาได้อีก แต่ที่ทำให้วธุกาโมโหหนักยิ่งกว่าเดิมก็คือเขาเสียบกุญแจแล้วสตาร์ตเครื่องติดในครั้งเดียว
“อ๊ายยย!!!” เธอกรีดร้องอย่างขัดใจ ในขณะที่เขาหัวเราะลั่นอย่างสบายอารมณ์ กว่าจะขี่เจ็ตสกีมาถึงห้องพักได้วิเนตย์ก็ถูกภรรยาทั้งหยิกทั้งข่วนมาตลอดทาง ก่อนที่ฝ่ายหญิงจะเก็บไม้เก็บมือไว้นิ่งยามเจ็ตสกีแล่นผ่านหน้ารีสอร์ต ยังไงเสียเขาก็คือเจ้าของรีสอร์ตและเธอก็คือภรรยาผู้ที่ควรจะไว้หน้าสามีต่อหน้าทุกคน
กลับมายังห้องพักก็เกือบสิบเอ็ดโมงแล้วทั้งคู่ต่างเข้าไปอาบน้ำเพื่อที่จะได้รับประทานอาหารมื้อเที่ยง แต่ใช่ว่าการอาบน้ำจะราบรื่น วธุกาถูกสามีบังคับให้ลงไปอยู่ในอ่างน้ำอุ่นเดียวกันแล้วผลัดกันถูสบู่ให้ทั่วตัว แรกๆ ก็เขินอายที่จะต้องเปลือยกายต่อหน้าเขายามกลางวันแสกๆ เช่นนี้ แต่สักพักความหนาบนหน้าก็เริ่มมีมากขึ้น ระหว่างที่ถูสบู่ให้เขาทางข้างหลังหญิงสาวก็รับรู้ได้ถึงปฏิกิริยาของผู้ชายที่กำลังตื่นตัวขึ้นมา
‘เอาอีกแล้วนะคุณวิเนตย์’ รีบลุกขึ้นจากอ่าง แล้วเอื้อมมือไปคว้าเสื้อคลุมบนราว
Related chapters
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 18 ฮันนีมูนจริง ๆ 2
ตอนที่ : 18 ฮันนีมูนจริง ๆ 2 “หยุด! เอาไว้ที่เดิมเดี๋ยวนี้คุณวาท” คนในอ่างก็ใช่จะยอมลุกยืนตามภรรยาแล้วดึงเสื้อคลุมเก็บไว้ที่เดิม “คุณเก่งนะ คุณรู้ด้วยว่าผมกำลัง...” เขากระซิบชมติดใบหูแล้วหอมแก้มนุ่มๆ เสียฟอดใหญ่ คนถูกหอมก็ผิวเนื้อแดงซ่านไปทั้งตัว วิเนตย์เห็นแล้วก็ครางฮือในลำคอถ้าไม่รู้อายุจริงของหญิงสาว เขาก็คงคิดว่าตัวเองได้เมียเด็กเป็นแน่แท้ เพราะไม่ว่าจะจับจะชิมตรงไหนก็หวานละมุนนุ่มลิ้นไปเสียทุกสัดส่วน กว่าจะออกมาจากห้องน้ำได้ก็ร่วมหนึ่งชั่วโมง วิเนตย์เลยต้องโทรศัพท์สั่งให้คนงานนำอาหารมาเสิร์ฟที่ห้องพักแทน ระหว่างนั่งรับประทานมื้อเที่ยงตรงหน้าระเบียง วธุกาก็แทบไม่กล้ามองสบตากับสามีตรงๆ สักครั้ง ความขวยอายก่อเกิดขึ้นเพราะว่าก่อนหน้าในห้องน้ำนั้นเร่าร้อนจนเดือดพล่านกันเลยทีเดียว ยิ่งคิดก็ยิ่งหน้าร้อนผ่าวจนปรากฏเด่นชัดออกมาให้สามีได้เห็น
Last Updated : 2025-03-04ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 19 ฮันนีมูนจริง ๆ 3
ตอนที่ : 19 ฮันนีมูนจริง ๆ 3 “ก็ถูกใช้งานหนักนี่ร่างกายเลยอ่อนแรง” อีกคนก็บ่นไปกินไปด้วย ได้ยินแล้วแทนที่จะโกรธแต่ชายหนุ่มกลับระบายรอยยิ้มเต็มใบหน้า ดูๆ ไปภรรยาของเขาก็น่ารักน่าเอ็นดูอยู่ไม่น้อย นึกว่าเขาจะต้องเจอกับผู้หญิงที่เอาแต่ปั้นหน้าเป็นผู้ใหญ่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา แต่ผิดคาดเหมือนกับว่าเขาได้ย้อนเวลากลับไปอยู่ในสมัยหนุ่มๆ อีกครั้ง ได้ต่อปากต่อคำหยอกเย้ากันบ้างบางเวลา “คุณวิเนตย์! เอ่อ เสื้อผ้าฉันไม่ต้องก็ได้ค่ะ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วฉันเก็บเอง คุณก็มากินข้าวได้แล้ววางไว้นั่นแหละค่ะ” คนถูกห้ามเสียงดังรีบก้มลงมองผ้าชิ้นน้อยในมือ ดวงตาคู่คมเบิกโตอย่างตกใจรีบปล่อยบิกินีสีแดงเพลิงลงพื้นในทันที “ผมเผลอไปนึกว่าของตัวเอง” แล้วเดินไปนั่งข้างๆ กับภรรยา ซึ่งตอนนี้จิกตามองเขา เหมือนกำลังต่อว่าเรื่องทิ้งบิกินีของตัวเองอย่างไม่แยแส&n
Last Updated : 2025-03-05ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 20 ฮันนีมูนจริง ๆ 4
ตอนที่ : 20 ฮันนีมูนจริง ๆ 4 วธุกาเห็นสามีลงน้ำมาหญิงสาวก็จ้วงว่ายเข้ามาหาตรงบันไดปูนทางลง ซึ่งด้านหน้าของห้องจะเป็นแบบเปิดโล่งเดินลงสระว่ายน้ำได้เลย มองออกไปก็จะเป็นวิวของภูเขาและต้นไม้ที่ขึ้นหนาตา มองเห็นหลังคาของห้องพักบนแพแต่ไม่สามารถมองเห็นถึงแม่น้ำที่ไหลผ่านได้ ด้วยเหตุนี้นี่เองจึงทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ค่อยเข้ามาพักที่นี่ในวันธรรมดา แต่สำหรับวธุกาแล้วเธอคิดว่าบรรยากาศที่นี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน ออกจะสะดวกสบายไปเสียทุกอย่าง เงียบสงบไม่มีเสียงคนอื่นกระโดดน้ำตูมๆ เหมือนบ้านพักบนแพ “ผมกะว่าจะลงน้ำกันตอนค่ำๆ แต่คุณชิงลงเสียตอนเที่ยงกว่าๆ เลย” วิเนตย์พูดกับภรรยาที่ว่ายน้ำเข้ามาเกาะขอบบันไดซึ่งเป็นปูนหยาบสามชั้น “ไม่เห็นเป็นไรนี่คะว่ายตอนค่ำๆ อีกรอบก็ได้ ฉันสบายมาก ดีกว่าอยู่ในห้องเฉยๆ” เป็นไปได้เธออยากจะว่ายทั้งวันทั้งคืนจะได้ไม่ต้องเอาแต่ขลุกอ
Last Updated : 2025-03-05ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 21 ฮันนีมูนจริง ๆ 5
ตอนที่ : 21 ฮันนีมูนจริง ๆ 5 วธุกาทำหน้าเซ็งถ้าเคยเป็นแฟนกันมาก่อนคงจะคิดเข้าข้างตัวเองได้ว่าเขาหึงหวงอย่างแน่นอน แต่ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาในตอนนี้คงไม่อาจคิดเป็นอื่นไปได้นอกจากเขาจะหวงก้างเท่านั้นเอง แหวกว่ายไปมาอยู่ในสระว่ายน้ำได้เพียงสิบห้านาที สามีของเธอก็เข้ามาประชิดตัวแทบไม่ห่าง “ทำไมไม่สิงร่างฉันเลยล่ะ” อดไม่ได้ที่จะประชดคนที่นัวเนียหนุบหนับอยู่ตลอดเวลา “ก็ตัวคุณนุ่มน่าจับไปหมด” “คุณเล่นมากอดฉันแบบนี้แล้วฉันจะเล่นน้ำยังไง” ปากบ่นเขาแต่มือก็ไม่ได้ผลักไสออกแต่อย่างใด “ก็เล่นด้วยกันนี่แหละคุณไปไหนผมไปด้วย ให้ขี่หลังด้วยนะใจดีสุดๆ” วิเนตย์หันหลังให้ภรรยาขี่หลังอย่างที่พูดจริงๆ วธุ
Last Updated : 2025-03-05ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 22 ฮันนีมูนจริง ๆ 6
ตอนที่ : 22 ฮันนีมูนจริง ๆ 6 “เอ่อ คุณวัสค่ะ แกบอกว่ามื้อพิเศษเลยต้องจัดให้พิเศษหน่อย อ้อ มีไวน์ด้วยนะคะ” น้ำเพลินเดินออกไปนอกห้อง เปิดลิ้นชักรถเข็นแล้วหยิบขวดไวน์กับแก้วออกมาสองใบ “ฝากขอบคุณคุณวัสด้วยแล้วกัน” “ได้ค่ะ เพลินจะบอกให้นะคะ” น้ำเพลินยิ้มแฉ่งเพราะคิดว่าจะถูกตำหนิเพราะทำเกินหน้าที่ “ไปได้แล้ว” “ค่ะ” “โรแมนติกมากแต่ผมไม่จุดเทียนนะคุณวาท มองไม่เห็นกับข้าวเดี๋ยวก้างปลาติดคอ” วธุกามองค้อนสามีที่หยิบเทียนไขออกไปวางอีกทางหนึ่ง เดินไปหย่อนตัวฝั่งด้านข้างกับสามี มองดูอาหารมื้อพิเศษแล้วก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่
Last Updated : 2025-03-06ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 23 ชีวิตคู่กับงาน
ตอนที่ : 23 ชีวิตคู่กับงาน7ชีวิตคู่กับงาน หลังจากวันฮันนีมูนผ่านพ้นไปแล้ว วธุกาก็ช่วยเหลืองานของสามีอย่างเต็มความสามารถของเธอ ให้การต้อนรับลูกค้าไม่ว่าจะไทยหรือเทศ หญิงสาวก็พร้อมให้บริการด้วยรอยยิ้มเสมอ จนเป็นที่คุ้นชินต่อสายตาของทุกคนภายในวิเนตย์ธารารีสอร์ตแห่งนี้ “ผมเพิ่งรู้ว่ารอยยิ้มของคุณวาททำให้ลูกค้าเขาจากอารมณ์บูดๆ เปลี่ยนเป็นอารมณ์ดีขึ้นมาได้ เก่งจริงๆ” เอกวัสชื่นชมภรรยาเจ้านายซึ่งกำลังรับมือกับชาวต่างชาติ ที่กำลังอารมณ์เสียจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องพักไม่เย็น และระหว่างที่ช่างเข้าไปซ่อมหญิงสาวก็เข้าไปขอโทษพร้อมกับนำน้ำผลไม้เย็นๆ ไปให้ดื่มระหว่างรออีกต่างหาก “หน้าหม้อล่ะไม่ว่า” สายตาของวิเนตย
Last Updated : 2025-03-06ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 24 ชีวิตคู่กับงาน 2
ตอนที่ : 24 ชีวิตคู่กับงาน 2 หญิงสาวแกล้งหลับกระทั่งสามีเดินออกจากห้องน้ำมา เขาสวมใส่เสื้อผ้าแล้วเดินมาหอมแก้มของเธออีกครั้งก่อนออกจากห้องไป วธุกาสะบัดผ้าห่มแล้วย่องตามเขาไปเงียบๆ แง้มประตูเพียงเล็กน้อยแล้วเลือกที่จะเดินไปยังห้องที่เขาเพิ่งเปิดประตูเข้าไป หญิงสาวเจ็บแปลบทุกครั้งที่รู้ว่าเขายังเดินเข้าไปทักทายภรรยาและลูกสาวที่จากไป แต่ก็ต้องฝืนปั้นหน้ายิ้มให้เขาในแต่ละวัน เธอไม่มีสิทธิ์ไปแตะต้องอดีตของเขา ไม่มีเลยจริงๆ ด้วยความอยากรู้ว่าเขาเข้ามาทำอะไรในห้องนี้ทุกๆ วัน จังหวะก็ช่างพอเหมาะเมื่อเขาไม่ได้ปิดประตูให้สนิท หญิงสาวแนบแผ่นหลังตรงข้างประตูห้องแล้วเงี่ยหูฟังว่าคนด้านในกำลังทำอะไรอยู่ “ว่าไงจ๊ะน้องเพียงหลับสบายดีไหม วันนี้พ่อหลับสบายมากเลยลูก” เสียงของคนด้านในดังแว่วเบาๆ ให้คนตรงประตูห้องได้ยิน
Last Updated : 2025-03-06ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 25 ที่ระบาย
ตอนที่ : 25 ที่ระบาย8ที่ระบาย ช่วงบ่ายวธุกาก็ขออนุญาตสามีไปหาเพื่อน โดยไม่ได้บอกเขาไว้ล่วงหน้าว่าให้นนท์นทีมารับถึงที่นี่ วิเนตย์เคืองทันทีที่ได้เห็นรถของนนท์นทีแล่นเข้ามาจอดภายในรีสอร์ต คิดไว้ว่าภรรยาจะให้เขาไปส่งที่โน่นเสียอีก แต่เพื่อมิตรภาพที่เพิ่งจะผูกสัมพันธ์ไปหยกๆ เมื่อเช้านี้ เขาจึงต้องพยายามเก็บกดอาการไม่พอใจเอาไว้ข้างใน “สวัสดีครับคุณวิเนตย์ แล้วยัยวาทอยู่ไหนล่ะครับ” นนท์นทีเดินเข้ามายกมือขึ้นไหว้เจ้าของบ้านตามมารยาท สายตาก็เหลียวหาเพื่อนตนเองไปด้วย “สวัสดีครับคุณนนท์นที เดี๋ยวให้คนไปตามให้นะครับ เชิญนั่งก่อนสิครับ” วิเนตย์ฝืนยิ้มให้เพื่อนของภรรยา ผายมือให้นั่งลงตรงเก้าอี้เสียก่อน
Last Updated : 2025-03-07
Latest chapter
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 61 แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ (จบ)
ตอนที่ : 61 แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ (จบ)23แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ แวมสกาวสาวน้อยในวัยสี่ขวบกลายเป็นขวัญใจของทุกคน เด็กน้อยโตขึ้นมากับการเลี้ยงดูที่ดีจนเกินเหตุ หรือว่าเป็นที่ตัวเด็กเองที่ชอบการรับประทานอาหารเป็นที่สุดก็ไม่รู้ จึงทำให้กลายเป็นเด็กตัวอ้วนปุ๊กลุกเกินกว่าปกติ วธุกาเองก็ตัดสินใจเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองว่าวาทตามความต้องการของสามี ในขณะเดียวกันก็เรียกเขาสั้นๆ ว่าคุณเนตย์เหมือนกัน วันนี้วธุกาได้พาลูกสาวไปเยี่ยมเยียนนนท์นทีตั้งแต่ช่วงสายแล้ว เที่ยงนี้วิเนตย์จึงต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง หลังรับประทานอาหารเที่ยงเสร็จเขาก็เดินเข้าไปในห้องรับแขก เพื่อที่จะเอนหลังตรงโซฟา แต่แล้วสายตาของชายหนุ่มก็มองไปเห็นสมุดเล่มหนึ่งวางเอาไว้บนโต๊ะในห้องร
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 60 ปล่อยวาง 3
ตอนที่ : 60 ปล่อยวาง 3 วธุกาเปลี่ยนชุดเป็นบิกินีสีแดงเพลิง เป็นชุดเดียวกับที่เคยใส่ตอนฮันนีมูนครั้งแรก ส่วนสามีของเธอก็เดินไปปิดม่านตรงหน้าบ้านพักไม่ให้คนข้างนอกมองผ่านเข้ามาได้ ปิดไฟตรงหน้าบ้านให้เหลือเพียงโคมสลัวๆ แสงนวลตา ในบ้านหากลูกร้องก็สามารถได้ยินเสียงได้เช่นเดียวกัน เมื่อพร้อมเสร็จสรรพทุกสิ่งอย่าง ภรรยาคนงามก็เดินลงไปแช่ตัวอยู่ในสระว่ายน้ำขนาดเล็ก มีน้ำผลไม้วางไว้บนขอบสระพร้อมกับแก้วเครื่องดื่มของสามี มองเห็นเขาเดินเข้าไปเปลี่ยนเป็นกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋วแล้วหัวใจของภรรยาอย่างเธอก็เต้นแรง “กินเบียร์ก่อนไหมคุณวิเนตย์ มีของว่างด้วยนะคะ” พยายามเบี่ยงความสนใจไปที่เครื่องดื่มและของว่าง แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเอาเสียเลย เพราะเขาเดินลงสระว่ายน้ำและตรงดิ่งมาหาเธอในทันที
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 59 ปล่อยวาง 2
ตอนที่ : 59 ปล่อยวาง 2 “อยากไหม จูบน่ะ” เจอคำถามจี้ใจดำกับสายตาประกายหยาดเยิ้ม วธุกาเลยต้องก้มหน้าลงต่ำจนปากนุ่มแตะกับริมฝีปากหนาของสามี เพียงเท่านั้นท้ายทอยของเธอก็ถูกเขารั้งเอาไว้แน่น แล้วแทรกชิวหาอุ่นซ่านเข้าหาอย่างรวดเร็ว จูบของเขาช่างหอมหวานละมุนละไม อ่อนนุ่มนาบเนิบตามความปรารถนา เนิ่นนานพอสมควรก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน ริมฝีปากของวธุกามันวับจนเขาต้องยกมือขึ้นเช็ดป้ายให้“หวานมากคุณวาท”“ปากคนนะคะไม่ใช่น้ำตาล” “เอางี้ดีไหมคุณวาท ครั้งนี้ถือว่าเรามาฮันนีมูนกันรอบสองดีไหม บรรยากาศให้ด้วยดูสิท้องฟ้าสีสวย ทะเลก็แสนงาม มีหาดทรายสีขาวนวลพร้อมกับสระว่ายน้ำส่วนตัว ให้นึกถึงวันที่เราฮันนีมูนกันคุณว่าไหม” “จะดีเหรอคะ”
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 58 ปล่อยวาง
ตอนที่ : 58 ปล่อยวาง22ปล่อยวาง สองเดือนหลังจากนั้นวธุกาก็ได้รับข่าวร้าย บิดาของเธอได้เสียชีวิตลงด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน ซึ่งไม่ได้มีการแจ้งอาการป่วยของท่านมาก่อนหน้านี้ แต่มีโทรศัพท์มาที่บ้านยายนวลน้อยในวันที่ท่านเสียไปแล้ว นางอารตีบ่นแล้วบ่นอีกเพราะบิดาของวธุกาไม่เคยติดต่อมาถามไถ่ข่าวคราวลูกสาวเลย แต่พอเสียชีวิตลงฝ่ายภรรยาใหม่ก็โทรศัพท์มาบอกเสียอย่างนั้น “ไม่ตายก็ไม่โทรมานะคะคุณแม่ นึกว่าลืมเบอร์โทรไปแล้วที่ไหนได้... แสดงว่าตั้งใจทอดทิ้งยัยวาทชัดๆ” “เขาเป็นพ่อลูกกัน แกก็จะอะไรนักหนายัยตี”&
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 57 ผลผลิตจากการขโมย 2
ตอนที่ : 57 ผลผลิตจากการขโมย 2 “มิน่าล่ะ ผมก็สงสัยทำไมคืนนั้นเมียผมถึงได้เร่าร้อนนักนะ รุกผมทั้งคืนเลย ที่ไหนได้ก็มีแผนอันพิลึกพิลั่นแบบนี้นี่เอง” เขาโคลงตัวไปมาเบาๆ พร้อมกับขำในเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต “ก็ต้องโทษคุณนั่นแหละที่ไม่ยอมมีลูกกับฉันเอง ก็เลยต้องใช้เล่ห์กลอุบายกันบ้าง มีเท่าไหร่ก็งัดใส่ทั้งหมด ดูซิ เคยอ่อยใครที่ไหนล่ะ แล้วยังจะทำเรื่องแบบนั้นอีก ไม่ด้านพอทำไม่ได้นะนั่น” หญิงสาวประชดประชันตัวเองไปพร้อม ดันตัวออกห่างเพียงเล็กน้อยเพื่อที่จะได้มองสบสายตากับเขาได้ถนัด “ผมขอเดานะว่าความคิดนี้คุณนนท์นทีต้องมีส่วนร่วมด้วยใช่ไหม ลำพังคุณคงไม่คิดได้ประหลาดขนาดนี้” “ก็พูดไปนั่น ความจริงฉันตั้งใจจะไปขออสุจิที่โรงพยาบาล แต่นนท์เขาแนะ
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 56 ผลผลิตจากการขโมย
ตอนที่ : 56 ผลผลิตจากการขโมย21ผลผลิตจากการขโมย เสียงร้องไห้กระซิกๆ ของคนที่อยู่หลังโต๊ะตรงจุดบริการ ทำให้วธุกาต้องชะโงกหน้าเข้าไปมองด้วยความสงสัย พบประชาสัมพันธ์สาวสวยของวิเนตย์ธารารีสอร์ตกำกระดาษทิชชูเพื่อซับคราบน้ำตาอยู่ ท่าทางเหมือนคนกำลังเสียอกเสียใจอย่างรุนแรง “ดาเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” วธุการีบเข้าไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่รู้จักศิรดามาหญิงสาวก็ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอ “ฮะ...ฮึก ฮือ คุณวาท ฮือๆ” คนร้องเงยหน้าขึ้นมามองแล้วสะอื้นฮักๆ อย่างน่าสงสาร ยิ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่อีกคน “แล้วกัน ยิ่งร้องใหญ่เ
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 55 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 3
ตอนที่ : 55 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 3 หญิงสาวไม่อาจเห็นได้ว่าคุณหมอกับนางพยาบาลทำอะไรกับร่างกายของเธอ เพราะว่ามีผ้าคลุมกั้นไว้ไม่ให้มองเห็น แต่ว่าคำพูดของพวกเขาเหล่านั้นดังชัดเจนในความรู้สึก ถูกสั่งให้เบ่งคลอดเหมือนเบ่งอุจจาระ คิดแล้วก็ยังงงไม่หายมันเหมือนกันตรงไหน มือไม้เย็นเฉียบทั้งที่เครื่องปรับอากาศนั้นเปิดเบาๆ เบ่งไปก็เจ็บไป จนรู้สึกได้ว่าท่อนล่างชาไปหมดแล้วในตอนนี้ แต่แล้วคุณหมอก็เปล่งเสียงตื่นเต้นออกมา “หัวออกมาแล้วค่ะคุณแม่! ออกแรงเบ่งครั้งสุดท้ายเลยค่ะ เอ้าเบ่ง! อือ...อึ๊บ!” พรวด!!! รู้สึกเหมือนเธอจะได้ยินเสียงแบบนี้ จากนั้นความเจ็บทั้งมวลก็หายไป สิ่งแรกที่รับรู้ได้คือ โล่ง สักพักนางพยาบาลก็นำเจ้าตัวเล็กมาพร้อมเผยให้เห็นเพศอย่างชัดเจน “ผู้หญิงน
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 54 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 2
ตอนที่ : 54 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 2 ‘ยัยวาทแกจะไปซื้อของไว้ก่อนคลอดทำไม โบราณเขาถือ’ ผู้เป็นป้าบอกไว้เสียน่ากลัวในวันที่เธอไปเยี่ยมลูกชายของอรตี แต่มีหรือเธอจะไม่เตรียมของไว้ก่อน เพราะพอเข้าห้องคลอดไปแล้วใครจะไปซื้อของให้ลูก สามีของเธอก็ใช่ว่าจะเลือกของพวกนี้เป็นเลยทีเดียว คนเป็นแม่หาข้อมูลไว้เรียบร้อยและเตรียมพร้อมเสมอ เลือกเสื้อผ้าผ้าอ้อมในลวดลายที่เป็นกลางใส่ได้ทั้งชายและหญิง จากนั้นพอคลอดเสร็จแล้วค่อยไปเลือกซื้อใหม่อีกรอบ พอถึงเวลานี้จริงๆ จึงสะดวกและรวดเร็วมาก วิเนตย์สั่งงานเอกวัสเอาไว้พร้อมกับบอกว่าตัวเขาอาจจะอยู่โรงพยาบาลไปเลยหากวธุกาคลอดจริง จากนั้นก็พาภรรยาขึ้นรถขับไปโรงพยาบาลในตัวเมืองทันที ระหว่างทางคนท้องก็ไม่ได้มีอาการปวดท้องแต่อย่างใด “คุณแน่ใจนะว่ามูกเลือดจริงๆ คุณวาท”&
ปรารถนาร้าย ตอนที่ : 53 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ
ตอนที่ : 53 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ20ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ พอเริ่มเข้าเดือนที่แปดวธุกาก็น้ำหนักพุ่งพรวดจาก 48 กิโลกรัมช่วงก่อนท้อง มาเป็น 60 กิโลกรัมในปัจจุบัน ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องผิดปกติแต่อย่างใด ทั้งคู่รอที่จะลุ้นเพศของลูกตอนคลอดเลยทีเดียว เพราะไม่ว่าจะหญิงหรือชายพวกเขาก็รักไม่ต่างกัน ส่วนคนกำลังจะเป็นพ่อก็เอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดี คอยเตือนให้ภรรยานับช่วงเวลาที่ลูกดิ้นตามคำสั่งของคุณหมออย่างเคร่งครัด หลังจากได้รับสมุดตารางบันทึกการดิ้นของทารกเอาไว้ในแต่ละวัน เพื่อที่จะได้รู้ว่าทารกที่อยู่ในครรภ์ยังปกติดีหรือเปล่า หากผิดปกติก็จะได้ไปพบหมอได้ทันเวลา “หลังกินข้าวเจ้าตัวเล็กดิ้นไปกี่ครั้งแล้วคุณวาท” วิเนตย์เดินเข้ามาถามหลังจากภรรยาเพิ่งรับประทานมื้อเที่ยงไปหมาดๆ คนท้องเลยหันไปหยิบสมุดตา
