‘ยัยวาทแกจะไปซื้อของไว้ก่อนคลอดทำไม โบราณเขาถือ’ ผู้เป็นป้าบอกไว้เสียน่ากลัวในวันที่เธอไปเยี่ยมลูกชายของอรตี แต่มีหรือเธอจะไม่เตรียมของไว้ก่อน เพราะพอเข้าห้องคลอดไปแล้วใครจะไปซื้อของให้ลูก สามีของเธอก็ใช่ว่าจะเลือกของพวกนี้เป็นเลยทีเดียว คนเป็นแม่หาข้อมูลไว้เรียบร้อยและเตรียมพร้อมเสมอ เลือกเสื้อผ้าผ้าอ้อมในลวดลายที่เป็นกลางใส่ได้ทั้งชายและหญิง จากนั้นพอคลอดเสร็จแล้วค่อยไปเลือกซื้อใหม่อีกรอบ พอถึงเวลานี้จริงๆ จึงสะดวกและรวดเร็วมาก
วิเนตย์สั่งงานเอกวัสเอาไว้พร้อมกับบอกว่าตัวเขาอาจจะอยู่โรงพยาบาลไปเลยหากวธุกาคลอดจริง จากนั้นก็พาภรรยาขึ้นรถขับไปโรงพยาบาลในตัวเมืองทันที ระหว่างทางคนท้องก็ไม่ได้มีอาการปวดท้องแต่อย่างใด
“คุณแน่ใจนะว่ามูกเลือดจริงๆ คุณวาท”
&
ตอนที่ : 1 กฎของเรา 1กฎของเรา ผู้หญิงอายุสามสิบห้าปีเข้าไปแล้วยังไม่เคยมีประสบการณ์ด้านความรัก ขืนปล่อยให้ชีวิตดำเนินไปตามธรรมชาติคานทองนิเวศน์คงได้ถามหา วธุกา จึงไม่ลังเลที่จะรับปากแต่งงานทันทีที่มีการสู่ขอเกิดขึ้น สิ่งใดก็แล้วแต่ที่จะทำให้ชีวิตของเธอได้เปลี่ยนแปลงไปจากที่เป็นอยู่ ได้มีชีวิตครอบครัวแสนอบอุ่นหญิงสาวก็พร้อมจะตัดสินใจเลือกทางนั้นในทันที เว้นเสียแต่กฎบ้าบอคอแตกของเขานั่นแหละที่ทำให้เธอต้องหยุดเพื่อคิดสักนิดหนึ่ง ส่วนเขา วิเนตย์ ชายผู้ฝังความรักไปพร้อมกับภรรยาและลูกน้อยที่เสียชีวิตไปเมื่อห้าปีก่อนจากอุบัติเหตุทางเครื่องบิน หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบจึงไม่ต้องการอะไรในชีวิตอีก นอกจากปรารถนาจะปลดปล่อยความรุ่มร้อนในร่างกาย การแต่งงานคือทางออกเดียวของเขา เพื่อจะระบายสิ่งที่เก็บกักเอาไว้ห้าปีเต็มได้อย่างถูกต้อง หลังจากที่ตอบตกลงแต่งงานไปเมื่อวันก่อน วันนี้ตัวแทนจากฝ่ายชายก็เข้ามาพบนางอารตีผู้เป็นป้าของเธอ พร้อมกับการสนทนาที่ใช้เวลานานเกือบหนึ่งชั่วโมง กระดาษแผ่นหนึ่งถูกยื่นมาตรงหน้าของวธุกา หลังจากตัวแทนของฝ่ายชายได้กลับไปแล้ว “อะไรคะค
ตอนที่ : 2 กฎของเรา 2 “คุณยาย วาทไม่ค่อยอยากแต่งงานเลยค่ะ มันแปลกๆ ไงไม่รู้” “อ้าว แล้วกัน ไม่แต่งแล้วจะมีลูกเลี้ยงตอนแก่เหรอยัยวาท เป็นสาวโสดไปชั่วชีวิตมันไม่สนุกหรอกนะ” “วาทเลี้ยงตัวเองได้ค่ะคุณยาย สมัยนี้ผู้หญิงเราเก่งจะตายไปไม่ต้องง้อให้ใครมาเลี้ยงหรอกค่ะ” วธุกาไม่กล้าบอกผู้เป็นยายถึงกฎสามข้อโดยเฉพาะข้อที่สามของวิเนตย์ เกรงว่าท่านจะไม่เห็นด้วยแล้วเรื่องราวจะบานปลายใหญ่โตไป “อย่าคิดแบบนั้นสิวาท อนาคตวาทจะอยู่คนเดียวไปอย่างนั้นเหรอ ถ้าวาทแต่งงานยายก็ยังใจชื้นขึ้นมาหน่อยว่ามีคนรับไปดูแลแล้ว ดีกว่าอยู่กับยัยตีมีแต่จะถูกโขกสับไปวันๆ ประสาทจะกินอยู่แล้วยายน่ะ มีเรื่องมาให้คิดอยู่ได้ไม่เว้นแต่ละวัน ตั้งแต่สาวยันแก่นิสัยมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย” ยายนวลน้อยพูดแล้วก็ส่ายหน้า เพราะว่าเป็นลูกในไส้ถึงได้รู้เห็นธาตุแท้ของนางอารตีมาตั้งแต่เล็กจนโต “คุณยายว่าวาทควรจะแต่งงานกับคุณวิเนตย์จริงๆ เหรอคะ” หญิงสาวถามย้ำเพื่อให้แน่ใจ “สมควรที่สุดเลยล่ะวาทเอ๊ย อย่างน้อยๆ ก็จะได้มีสามีเป็นตัวเป็นตนมีคนคอยช่วยเหลือกันในวันข้างหน้า มีลูกคอย
ตอนที่ : 3 คืนวิวาห์2คืนวิวาห์ มหัศจรรย์พันลึกมากสำหรับงานแต่งที่เพิ่งผ่านพ้นไปสดๆ ร้อนๆ ก่อนหน้าที่จะมีวันนี้วิเนตย์ไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปหาเธอที่บ้านของยายนวลน้อยเลยแม้แต่วันเดียว วธุกานับหนึ่งถึงสิบทุกครั้งที่อยากจะขอยกเลิกการแต่งงานในครั้งนี้ พอมาคิดถึงเรื่องสินสอดที่ยายนวลน้อยรับมาแล้วก็ทำไม่ลงเลยจริงๆ ภายในงานเป็นไปอย่างเรียบง่ายแขกเหรื่อก็มีเพียงแค่ญาติสนิทของคู่บ่าวสาวฝั่งละไม่กี่สิบคน ครั้งแรกที่หญิงสาวได้เห็นหน้าเจ้าบ่าวแบบถนัดตาก็ในวันแต่งงานของตัวเองนี่แหละ อดยอมรับไม่ได้ว่าวิเนตย์เป็นชายไทยแท้ผู้มีใบหน้าเคร่งขรึม แววตาดุดันจนบางครั้งก็น่ากลัวจนเกินไป ตลอดเวลาที่อยู่ภายในงานเขาไม่ชวนเธอพูดสักคำเดียว แม้แต่รอยยิ้มนิดๆ ก็ยังไม่มี นี่มันงานแต่งประเภทไหนกันอยากรู้นัก แต่วธุกาก็มีวุฒิภาวะเพียงพอที่จะรักษาหน้าของทุกคนเอาไว้ ด้วยการนิ่งและเงียบจนกว่าจะได้ฤกษ์เข้าหอ และอยู่ด้วยกันสองต่อสองภายในห้องนอน “คุณเข้าใจกฎเหล็กสามข้อของผมดีหรือยัง” นี่คือคำพูดแรกของเจ้าบ่าวภายในห้องหอ เจ้าสาวคนงามถึงกับถอนหายใจเบาๆ ที่ได้ยิน “เข้าใจค่ะ” อา
ตอนที่ : 4 คืนวิวาห์ 2 “อย่ามาโวยวายใส่ผมนะคุณวาท ผมไม่ชอบผู้หญิงสติไม่ดีที่อะไรนิดอะไรหน่อยก็เอาแต่กรี๊ดๆ ใส่กันแบบนี้ มันน่ารำคาญรู้ไหม” ‘ผู้หญิงสติไม่ดี?’ คนถูกตำหนิอ้าปากเหวอชี้นิ้วใส่ตัวเองแบบอยากจะกระโดดถีบเจ้าบ่าวในคืนเข้าหอเสียเหลือเกิน ‘เย็นไว้วาทๆ’ ได้แต่ท่องสามคำนี้ไว้ในใจ แล้วดวงตาคู่สวยก็ต้องเบิกโตขึ้นเมื่อเจ้าบ่าวของตนเดินตรงดิ่งเข้ามาหา “เดี๋ยว! คุณจะทำอะไร” “ก็คุณช้าผมจะถอดให้เอง” วธุกาถูกดันตัวลงไปนอนอยู่บนเตียงขณะที่เขาจับโน่นพลิกนี่หาบางอย่างอยู่ ไม่ช้าซิปที่ฝังอยู่ด้านหลังชุดก็ปรากฏให้เขาได้รูดลงอย่างง่ายดาย “อย่าดิ้นสิ” เสียงดุไม่ได้ทำให้เจ้าสาวที่กำลังดิ้นหนีไปมาหยุดได้ หนักเข้าเจ้าบ่าวก็เอาเนกไทที่รูดทิ้งเมื่อครู่มามัดมือของหญิงสาวเอาไว้ “คุณวิเนตย์นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอยังไง มามัดฉันทำไม!” “ใครใช้ให้คุณดิ้น” “โธ่...คุณวิเนตย์อย่ามัดฉันสิ แล้วก็อย่าถอดด้วย อะ...อ๊าย!” ไม่ทันแล้วชุดเจ้าสาวถูกถอดออกจากปลายเท้าและหล่นลงไปกองอยู่บนพื้น เหลือเพียงผ้าลูกไม้ชิ้นน้อยแสนบางเบา แค่เหลือบตาขึ้
ตอนที่ : 5 คืนวิวาห์ 3 บทรักของวิเนตย์คล้ายคนตายอดตายอยากมาอย่างยาวนาน วธุกาเหลือบตาลงด้านล่างมองคนตัวใหญ่ที่กำลังทำตัวเป็นทารกดูดนมมารดา รู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ตรงที่ถูกเขาดูดดึงจนแข็งขืน ได้แต่ยกมือขึ้นไปวางบนหัวไหล่ของเขาแล้วดันออกเบาๆ แต่ก็ถูกเขาปัดออกอย่างนุ่มนวลและแนบเนียนเป็นที่สุด หญิงสาวอยากปล่อยเสียงโฮออกมานักในตอนนี้ ครั้งแรกมันไม่ได้อ่อนหวานน่าละลายใจเลย กลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเป็นที่สุด เป็นเพราะไอ้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าบ่าวนี่แหละ ที่ตะกละตะกลามเหลือเกิน “คุณวิเนตย์ อื้อ!” เขาจูบหน้าท้องแบนราบลงไปจุ่มปลายลิ้นตรงหลุมสะดือ ก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นด้านบนแล้วเปิดลิ้นชักออกมา กว่าจะรู้ว่าเขาทำอะไรวธุกาก็หน้าชาเจ็บจุกไปถึงขั้วหัวใจ ในคืนเข้าหอเขากำลังสวมถุงยางอนามัย! ‘แต่ผมไม่ต้องการแม่ของลูก หรือเพื่อนคู่ชีวิตที่จะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า’ สวมเสร็จก็หันมามองเธอ ซึ่งตอนนี้แววตาคงรื้นไปด้วยหยาดน้ำใสๆ เต็มสองข้าง มันห่อเหี่ยวและรู้สึกเศร้าเหลือเกินในตอนนี้ เหมือนเขาจะรู้ว่าเธอคิดสิ่งใดอยู่ในใจ “เราคุยกันแล้วคุณเองก็รู้” และเขาเล
ตอนที่ : 6 ชีวิตคู่หรือคี่ดี3ชีวิตคู่หรือคี่ดี ตื่นเช้าขึ้นมาก็ไม่พบสามีบนเตียงนอนเสียแล้ว วธุกามองนาฬิกาที่ติดอยู่ข้างผนังห้อง เจ็ดโมงเช้าแล้วเธอเพิ่งตื่นเป็นเรื่องที่ผิดปกติไปจากทุกวัน เพราะหญิงสาวมักจะตื่นขึ้นมาตรวจตราความเรียบร้อยของงานที่รีสอร์ตในช่วงตีห้าครึ่งในแต่ละวัน หญิงสาวถอนหายใจหนักๆ ให้กับห้องนอนที่ไม่คุ้นเคย ผ้าปูสีขาวยับยู่ยี่และมีหลักฐานบางอย่างจากการเข้าหออย่างดุเดือดเลือดพล่าน รีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อลงไปยังด้านล่างของบ้าน “คุณวาทหนูชื่อเพลินนะคะ เป็นแม่บ้านของที่นี่ค่ะ” สาวน้อยหน้าตาน่ารักทักวธุกาอย่างยิ้มแย้ม “แล้วยังไงจ๊ะ” วธุกาถามสาวน้อยที่ถักเปียทั้งสองข้างอย่างชื่นชมในความอ่อนน้อมถ่อมตนของหญิงสาว “หนูมีหน้าที่มาเก็บกวาดเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้คุณวิเนตย์ทุกเช้า และก็ทำความสะอาดบ้านหลังนี้ค่ะ” “อ้อ งั้นเหรอ แล้วอาหารเช้าคุณวิเนตย์ของเพลินกินที่ไหนล่ะ” “กินที่ห้องอาหารของลูกค้าค่ะ” “ห้องอาหารของลูกค้า?” คิ้วขมวดแน่นเพราะคิดว่าเขาน่าจะรับประทานมื้อเช้าที่บ้านหลังน
ตอนที่ : 7 ชีวิตคู่หรือคี่ดี 2 “ทำงานไม่ได้เรื่องขนาดต้องให้เมียฉันมาช่วยเลยหรือยังไง หรือว่าต้องให้เปลี่ยนคนใหม่” พูดตำหนิใส่พนักงานแล้วสายตาก็หรี่มองภรรยาแบบไม่พอใจ “เอ่อ ดาขอโทษค่ะคุณวิเนตย์” “ไม่ต้องมาขอโทษ ปัญหาแค่นั้นยังแก้ไขเองไม่ได้ต่อไปฉันจะไว้ใจให้เธอดูแลจุดนี้ได้ยังไง” “คุณวิเนตย์คะ” วธุกาเรียกเขาเบาๆ “อะไร!” แต่สามีเธอกลับตวาดกลับมาให้หน้าเสีย “ฉันแค่อยากบอกว่าลูกค้ากำลังเดินมาทางนี้ค่ะ เบาๆ เสียงหน่อย แค่นี้แหละค่ะที่อยากบอก” พูดเสร็จว
ตอนที่ : 8 ชีวิตคู่หรือคี่ดี 3 หญิงสาวไม่มีวันทำใจได้หรอกในเรื่องนี้ ในเมื่อเขาไม่ให้ยุ่งงานในบ้าน แต่ให้ออกนอกบ้านไปได้ เรื่องอะไรที่เธอจะอยู่ให้ชอกช้ำใจ วธุกาไม่มีรถขับ แต่หญิงสาวก็ยังมีเพื่อนสนิทที่พอจะขับรถมารับถึงรีสอร์ตแห่งนี้ได้เหมือนกัน “แกออกมากับฉันแบบนี้คุณวิเนตย์เขาจะไม่โกรธเอาเหรอ เพิ่งแต่งงานเองนะ” นนท์นทีเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนประถมเอ่ยขึ้นระหว่างที่ขับรถพาวธุกาออกจากวิเนตย์ธารารีสอร์ตไป “เขาคงไม่โกรธแกหรอกนนท์อย่าคิดมาก ฉันอยากหาที่สงบๆ พักสมองเสียหน่อย ขอฉันไปนอนที่รีสอร์ตของแกนะ” “ยัยวาท แกพูดอะไรออกมา กลับไปนอนที่บ้านยายนวลน้อยยังจะดีเสียกว่ามานอนกับฉันนะ ฉันเป็นผู้ชายนะถึงจะเคยแก้ผ้าเล่นน้ำมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้
ตอนที่ : 54 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ 2 ‘ยัยวาทแกจะไปซื้อของไว้ก่อนคลอดทำไม โบราณเขาถือ’ ผู้เป็นป้าบอกไว้เสียน่ากลัวในวันที่เธอไปเยี่ยมลูกชายของอรตี แต่มีหรือเธอจะไม่เตรียมของไว้ก่อน เพราะพอเข้าห้องคลอดไปแล้วใครจะไปซื้อของให้ลูก สามีของเธอก็ใช่ว่าจะเลือกของพวกนี้เป็นเลยทีเดียว คนเป็นแม่หาข้อมูลไว้เรียบร้อยและเตรียมพร้อมเสมอ เลือกเสื้อผ้าผ้าอ้อมในลวดลายที่เป็นกลางใส่ได้ทั้งชายและหญิง จากนั้นพอคลอดเสร็จแล้วค่อยไปเลือกซื้อใหม่อีกรอบ พอถึงเวลานี้จริงๆ จึงสะดวกและรวดเร็วมาก วิเนตย์สั่งงานเอกวัสเอาไว้พร้อมกับบอกว่าตัวเขาอาจจะอยู่โรงพยาบาลไปเลยหากวธุกาคลอดจริง จากนั้นก็พาภรรยาขึ้นรถขับไปโรงพยาบาลในตัวเมืองทันที ระหว่างทางคนท้องก็ไม่ได้มีอาการปวดท้องแต่อย่างใด “คุณแน่ใจนะว่ามูกเลือดจริงๆ คุณวาท”&
ตอนที่ : 53 ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ20ภารกิจของคุณแม่กับคุณพ่อ พอเริ่มเข้าเดือนที่แปดวธุกาก็น้ำหนักพุ่งพรวดจาก 48 กิโลกรัมช่วงก่อนท้อง มาเป็น 60 กิโลกรัมในปัจจุบัน ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องผิดปกติแต่อย่างใด ทั้งคู่รอที่จะลุ้นเพศของลูกตอนคลอดเลยทีเดียว เพราะไม่ว่าจะหญิงหรือชายพวกเขาก็รักไม่ต่างกัน ส่วนคนกำลังจะเป็นพ่อก็เอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดี คอยเตือนให้ภรรยานับช่วงเวลาที่ลูกดิ้นตามคำสั่งของคุณหมออย่างเคร่งครัด หลังจากได้รับสมุดตารางบันทึกการดิ้นของทารกเอาไว้ในแต่ละวัน เพื่อที่จะได้รู้ว่าทารกที่อยู่ในครรภ์ยังปกติดีหรือเปล่า หากผิดปกติก็จะได้ไปพบหมอได้ทันเวลา “หลังกินข้าวเจ้าตัวเล็กดิ้นไปกี่ครั้งแล้วคุณวาท” วิเนตย์เดินเข้ามาถามหลังจากภรรยาเพิ่งรับประทานมื้อเที่ยงไปหมาดๆ คนท้องเลยหันไปหยิบสมุดตา
ตอนที่ : 52 ขอขมา 2 วิเนตย์หิ้วกระเป๋าเดินตามภรรยาเข้าไปภายในบ้าน สายตาของคนงานต่างพากันมองมาอย่างสงสัย ทว่าไม่มีใครกล้าเข้ามาถามไถ่หาความจริงแม้แต่คนเดียว และระหว่างที่เดินผ่านจุดบริการที่มีศิรดาประจำตำแหน่งอยู่ เจ้าของรีสอร์ตก็หยุดแล้วเดินไปใกล้ๆ กับหญิงสาว “มีอะไรให้ดารับใช้เหรอคะคุณวิเนตย์” ศิรดารีบอาสาในทันที มุมปากอมยิ้มที่เห็นวธุกาเดินมาพร้อมกับเจ้านายของตนเอง “ช่วยเป็นกระบอกเสียงหรือโทรโข่งก็ได้ งานถนัดไม่ใช่เหรอ” “เอ่อ กระบอกเสียงเรื่องอะไรคะ” “ไปบอกทุกคนว่าต่อไปนี้คุณวาทจะกลับมาอยู่ที่นี่ในฐานะเมียของผมเหมือนเดิม และเด็กที่อยู่ในท
ตอนที่ : 51 ขอขมา19ขอขมา ยายนวลน้อยไม่รู้จะเอ่ยคำพูดไหนได้ดีกว่าคำว่ายินดี และดีใจด้วยสำหรับข่าวดีที่ได้ยินในเช้าวันนี้ แม้แต่นางอารตีที่นั่งอยู่ด้วยก็อดที่จะซาบซึ้งตามไม่ได้ เมื่อได้เห็นวิเนตย์ก้มลงกราบแทบตักมารดาของตน และขอขมาสำหรับเรื่องหย่าร้างไปก่อนหน้า “เมื่อเข้าใจกันดีแล้วยายก็ดีใจด้วยนะยัยวาทคุณวิเนตย์ ต่อไปก็ขอให้ทะนุถนอมกันไว้ให้ดีๆ มีลูกแล้วแบบนี้ก็ยิ่งต้องเอาใจใส่กันให้มากๆ” “ครับคุณยายที่ผ่านมาผมผิดเองทั้งหมด ทำให้คุณวาทเสียใจจนไม่น่าให้อภัย ต่อไปนี้ผมจะดูแลคุณวาทให้ดีที่สุด ผมสัญญาครับคุณยาย” วิเนตย์น้อมรับความผิดและให้คำมั่นต่อยายนวลน้อย&nb
ตอนที่ : 50 หากใช่ นั่นลูกเขา 2“คุณยังรักผมจริงๆ คุณวาท” ชายหนุ่มยกฝ่ามือลูบแก้มนุ่มของหญิงสาวแผ่วๆ“มีอะไรหรือเปล่าคะ อย่าทำแบบนี้สิคุณวิเนตย์” เอ่ยแล้วก็ถูกเขาตรึงเอาไว้ด้วยสายตา เมื่อใดที่เธอผินหน้าหนีเขาก็ดันปลายคางให้หันกลับมาพร้อมกับเอ่ยถ้อยคำที่เธอต้องแปลกใจ“พูดความจริงกับผม”“ความจริง?”“เรื่องลูก” เขาเอ่ยมาสองคำเธอก็รู้สึกถึงบางอย่างได้เปลี่ยนไป เขาระแคะระคายหรือว่าเพื่อนของเธอให้คนรักไปบอกเจ้านายแล้ว“คุณวัสบอกเหรอคะ” ลองเดาเรื่องราวดู“ใช่ คุณวัสบอกว่าเขาคบกับคุณนนท์นทีอยู่ บอกแค่นั้นเองแต่คุณต้องเป็นคนบอกเรื่องทั้งหมดนี้กับผม คุณวาทอย่าแกล้งผมอย่าทรมานกันแบบนี้”“อะไรกันฉันไปทรมานคุณตอนไหน”“นี่ลูกผมใช่ไหม” พูดพร้อมกับวางฝ่ามือไปที่หน้าท้องที่นูนออกมาพอสมควรของวธุกา“คุณวาทตอบผมอย่าหันหน้าหนี บอกผมคืนนั้นถุงยางขาดเขาต้องเกิดมาตอนนั้นแน่ๆ ผมนับเ
ตอนที่ : 49 หากใช่ นั่นลูกเขา18หากใช่ นั่นลูกเขา‘เพื่อคนที่เรารักทั้งสองจะได้มีความสุขเสียที คุณวัสทำให้นนท์ได้ไหมครับ’ ถูกมอบหมายหน้าที่มาแบบตั้งเป้าว่าจะต้องสำเร็จ เอกวัสก็กล้ำกลืนฝืนทำอยู่เหมือนกัน นนท์นทีมีไม้ตายเป็นลูกอ้อนแสนน่ารัก เขาถึงได้ตัดใจปฏิเสธไม่ลง คิดแล้วก็ชวนให้ขำอยู่ไม่น้อย เกิดมาเป็นผู้ชายทั้งแท่งตลอดสี่สิบสองปี แต่กลับมาชอบผู้ชายด้วยกันเสียได้ ยิ่งคิดยิ่งกลัดกลุ้มเพราะไม่รู้ว่าหากเรื่องนี้เปิดเผยออกไปแล้วคนรอบข้างจะรู้สึกอย่างไร ‘เอาน่าเพื่อความสุขของพ่อแม่ลูกเขาจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน’ คิดได้อย่างนั้นก็รีบเดินเข้าไปหาคนที่ยืนพิงต้นไม้มองคนงานก่อสร้างกำลังจะเนรมิตสระว่ายน้ำ หลังจากซื้ออุปกรณ์มาเตรียมไว้หลายเดือนแล้วแต่ช่างก็ยังไม่ว
ตอนที่ : 48 ทรมาน 2 “คุณวาท รู้ไหมว่าผมไปกับแพลูกค้าแทบทุกวันเลยนะ” อยู่ๆ เขาก็นึกอยากบอกขึ้นมา “ไปไหนคะ” “ไปน้ำตก เผื่อว่าจะเห็นคุณบ้างตรงแพนั่น คุณวัสบอกว่าคนท้องคงไม่ลงมาที่แพหรอก แต่ผมก็ยังไปขอให้เห็นแค่หลังคารีสอร์ตก็ยังดี เหมือนคนบ้า” สามคำหลังเหมือนด่าตัวเองไปในตัว วธุกาเกิดความเห็นอกเห็นใจอดีตสามีอยู่ไม่น้อย กำแพงที่สร้างขึ้นเพื่อให้บทเรียนเขากำลังจะถูกหลอมละลายลงด้วยความจริงจากปากของเขาเอง หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ “เอ่อ ฉันว่าฉันสมควรจะกลับได้แล้วล่ะ นี่ลุงน้อยก็นั่งรออยู่” แต่ต้องตัดใจเพื่อรอวันเวลาที่เหมาะสมมากกว่านี้ “เอาโฉนดก
ตอนที่ : 47 ทรมาน17ทรมาน สามเดือนผ่านมาอย่างเจ็บปวดและทุกข์ทรมาน วิเนตย์ไม่อาจข่มตาหลับนอนได้สนิทในแต่ละคืน มีบางครั้งที่เขาจำเป็นต้องใช้ยานอนหลับเข้าช่วย ครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นวธุกาก็คือที่โรงพยาบาลก่อนจะพาไปส่งที่นนท์นทีรีสอร์ต ในบางวันวิเนตย์ก็จะขึ้นแพไปเที่ยวน้ำตกกับลูกค้าด้วย และทุกครั้งที่ผ่านนนท์นทีรีสอร์ต กลับไม่เห็นแม้แต่วี่แววของหญิงสาว ‘คนท้องเขาคงไม่ลงมาข้างล่างนี่หรอกคุณวิเนตย์’ เหมือนเอกวัสจะเข้าใจในความรู้สึกของเจ้านายเป็นอย่างดี แต่ก็ยังไม่สามารถช่วยเยียวยาหัวใจของวิเนตย์ให้หายเดียวดายได้ มองไปตรงไหนในรีสอร์ตก็มีแต่ภาพของวธุกาเดินไปมาอยู่รอบด้าน บดบังภาพเพียงฝันและลูกสาวจนเลือน
ตอนที่ : 46 ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป 3 “อย่ามองฉันแบบนี้สิคะ เรื่องของเรามันจบไปแล้ว” เอ่ยแล้วก็หลบตาเขามองต่ำ “คุณวาท” “คะ” “คุณยังใส่แหวนแต่งงานของเราอยู่เลยนะ คุณยังรักผมผมรู้” คนพูดเอื้อมมือไปกุมมือหญิงสาวขึ้นมา ปลายนิ้วคลึงแหวนวงน้อยไปมา สีหน้าทุกข์ทรมานอย่างที่สุดในตอนนี้ “ผมมันโง่เองคุณวาททุกอย่างเลยสายไปหมด ผมอยากให้เรากลับมาเหมือนเดิม” “อย่าพูดเห็นแก่ตัวสิคะ บนนิ้วของคุณไม่เคยมีแหวนแต่งงานของเราเลย หัวใจคุณไม่มีที่ให้ฉันยืนหรอกค่ะคุณวิเนตย์”