MasukShare
ฝากไว้ก่อนเหอะยายตัวแสบ
Terakhir Diperbarui:
2025-04-07 22:54:16
Bab terkait
ปราบร้ายซ่อนรัก เรื่องของเรายังไม่จบแค่นี้แน่!
“นายต้องการอะไร”ปราบดาแอบยิ้มร้าย ก่อนที่จะลากปลายจมูกลงมาคลอเคลียที่แก้มเนียนใสเล่น สัมผัสได้ว่าเจ้าของแก้มมีอาการตัวสั่นสะท้านนิดๆ กลิ่นกายสาวหอมละมุนที่เขาโหยหามาแสนนานโชยเตะจมูกทำให้ชายหนุ่มแอบใจแกว่ง ค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้าหาเป้าหมายที่กลีบปากนุ่มหวานติดตรึงอยู่ในใจเขามาตลอดหลายปีวิศรามองเรียวปากที่เคลื่อนเข้ามาใกล้อย่างตกใจจนตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดทำให้เธอรีบเม้มริมฝีปากแน่น เบือนหน้าหนีทันที หูแว่วได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ อย่างพอใจ ก่อนที่ปากร้ายกาจนั่นจะกระซิบชิดริมฝีปากเธอว่า“ผมต้องการคุ...”ก๊อกๆ“มีใครอยู่ด้านในรึเปล่าคะ ช่วยเปิดประตูที”ยังไม่ทันได้เอ่ยจนจบ จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน ทำให้ชายหนุ่มตกใจเผลอละสายตาจากสาวสวยในอ้อมแขนชั่วขณะ“โอ๊ย!” ร่างสูงผงะ เมื่อเจอฤทธิ์ส้นสูงที่กระแทกลงมาที่ปลายเท้าเข้าอย่างจังพร้อมบดขยี้จนเขาเผลอคลายวงแขนเปิดพื้นที่ให้เหยื่อสาวฉวยจังหวะกระทุ้งเข่าเข้าที่จุดกึ่งกลางลำตัวของเขาอีกครั้ง แม้จะพลาดเป้า แต่ก็มีผลทำให้อีกฝ่ายเสียหลักเซถอยหลังไปชนประตูดังโครมใหญ่“โอ๊ะ! หยุดนะยายตัวแสบ!” ปราบดาคำรา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก ตบตา
“ทุกคนครับ ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จัก นี่คือคุณส้ม วิศรา เธอเป็นผู้หญิงที่พิเศษสุดสำหรับผม และเราก็คบหากันมาตั้งแต่ก่อนไปเรียนที่อังกฤษแล้วครับ”แม้สีหน้าจะยิ้มแย้มเป็นปกติ แต่วิศราก็แอบเห็นเพื่อนของเธอทำนิ้วไขว้กันอยู่ด้านหลัง หญิงสาวยกมือไหว้พ่อแม่รวมถึงญาติผู้ใหญ่ของเพื่อนรักอย่างอ่อนน้อม หางตาแอบเหลือบมองแม่สาวน้อยชื่อเหมือนยาแก้ไข้ที่ทำหน้าม่อยลงแล้วอดรู้สึกผิดไม่ได้ แต่เอาเหอะ คิดเสียว่าเธอกำลังช่วยผู้หญิงด้วยกันไม่ให้ต้องมาจบชีวิตคู่กับผู้ชายที่ไม่มีวันพิศมัยผู้หญิงได้ก็แล้วกัน“ส้ม...ส้ม...อ๋อ! ม้าจำได้แล้ว” คุณนายลาวัณย์ร้องลั่น ก่อนคลี่ยิ้มเมื่อจำอีกฝ่ายได้ ไม่คิดเลยว่าลูกชายตนจะตาแหลมเพราะแม่หนูตรงหน้านอกจากสวยแล้วฐานะทางบ้านก็ดี เหมาะสมกันกับลูกชายคนเดียวของเธอที่สุด ถ้าเป็นแม่สาวคนนี้ท่านให้สามผ่าน “อีเคยมากินข้าวที่บ้านเราวันรวมญาติกับอายุทธเมื่อหลายปีก่อนไงเฮีย เฮียยังชมว่าอีสวยเหมือนนางงามจักรวาลอยู่เลย จำไม่ได้เหรอ”“อ๋อๆ จำได้แล้ว” บิดาของยุทธนาพลอยพยักพเยิด แต่พอหันไปเห็นสีหน้าบึ้งตึงของเพื่อนสนิทและภรรยาที่มองมาด้วยเครื่องหมายคำถามก็พลันชะงักกึก เริ่มทำหน้าไม่ถูก “นั่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก ต่อให้ตายเธอก็ไม่มีวันบอกหมอนั่น!
“แต่...” สีหน้าแม่สาวน้อยดูพะอืดพะอมแปลกๆ แต่ไม่มีใครทันสังเกตนอกจากวิศราที่หรี่ตามองอาการนั้นอย่างสงสัย“ไม่รู้ละ งานนี้พวกลื้อต้องรับผิดชอบ”“แล้วลื้อจะให้พวกเรารับผิดชอบยังไงล่ะ ในเมื่ออายุทธมันก็มีแฟนไปแล้ว หรือจะให้มัน...”“อุแหวะ!”เสียงนั้นทำให้การต่อปากที่ทำท่าว่าจะร้อนระอุต้องหยุดลงกลางคัน เมื่อแม่สาวน้อยยาแก้ปวดโก่งคออาเจียนพุ่งออกมาขัดจังหวะการปะทะอารมณ์“อาเหมย!” มารดาของแม่สาวน้อยรีบเข้ามาลูบหลังให้ลูกสาว เจ้าหล่อนหน้าถอดสีเมื่อหันไปสบตากับสามีวิศราแอบสะกิดขาเพื่อนหนุ่มที่อ้าปากค้าง ทำหน้าเหวอ ก่อนโน้มตัวเข้าไปกระซิบเบาๆ“เอาไงดีแก เผ่นก่อนดีมั้ย”ยุทธนาส่ายหน้าไปมา พยายามอดกลั้นไม่ให้อาเจียนตาม “ไม่รู้ว่ะ รู้แต่ว่าฉันจะอ๊อกตามแล้วเนี่ย”“เป็นยังไงบ้างอาเหมย เอ๊ย! อาซาร่า อั๊วว่าอาการไม่ค่อยดีนา พาไปหาหมอก่อนดีไหม”“อย่าเพิ่งเปลี่ยนเรื่องน่าอาซ้อ มาว่าเรื่องของเราให้จบก่อน ลูกชายลื้อเป็นฝ่ายผิด งานนี้เขาต้องรับผิดชอบ” ศักดิ์สิทธิ์ประกาศกร้าวไม่แคร์อาการลูกสาวที่โก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย สีหน้าคนพูดตอนนี้เดี๋ยวแดงเดี๋ยวเขียวและมีทีท่าจะเปลี่ยนเป็นคล้ำในไม่ช้า“จะให้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก กลับตาลปัตร
ก่อนที่ทุกคนจะทันได้ขยับตัว ร่างเพรียวระหงก็ปรี่เข้าหาชายอารมณ์ร้อนนั้นอย่างรวดเร็ว“หยุดนะ! นี่คุณจะทำอะไร” วิศรารีบคว้ามือของอีกฝ่ายไว้ไม่ให้ฟาดลงมาใส่สาวน้อยผู้น่าสงสารได้อีก“ปล่อยนะ มาจับมืออั๊วทำไม อั๊วจะสั่งสอนลูกอั๊ว คนอื่นไม่เกี่ยว”“สั่งสอนด้วยการตบตีทั้งๆ ที่ลูกกำลังท้องกำลังไส้เนี่ยนะ คุณเอาสมองส่วนไหนคิด” วิศราขึ้นเสียงใส่อย่างลืมตัว “ลูกคุณก็แค่ท้อง เธอไม่ได้เป็นฆาตกรฆ่าใครสักหน่อย ถ้าจะมีใครที่ผิดก็คงเป็นคุณต่างหากที่คิดแก้ปัญหาด้วยวิธีผิดๆ แบบนี้”“แล้วลื้อมายุ่งอะไรเรื่องในครอบครัวคนอื่นด้วย ปล่อยนะ” ชายมากวัยตะคอกใส่ และด้วยความโมโหเขาจึงพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุมแต่หญิงสาวก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ ทั้งสองจึงยื้อกันไปมาจนกระทั่งเพียะ! แม้จะเป็นเพียงปลายนิ้วแต่ความแรงมีผลทำให้หญิงสาวหน้าสะบัดตามแรงฝ่ามือ ใบหน้านวลใสชาวาบไปทั้งแถบ รอยแดงเห่อจางๆ ประดับที่แก้มชัด“ยายส้ม!” ยุทธนาเบิกตาค้าง พอได้สติก็รีบคว้าตัวเพื่อนหลบให้พ้นรัศมีคนพาลผู้นั้น ก่อนผลักอีกฝ่ายสุดแรงจนศักดิ์สิทธิ์ล้มลงไปกองที่พื้น “เป็นอะไรหรือเปล่าส้ม”“ฉันไม่เป็นอะไร นู่นต่างหากคนที่เป็น” วิศราที่กุมแก้มไว้หั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก เกือบได้ลูกสะใภ้แถมหลานนอกไส้ฟรีแล้วไหมล่ะ
ซาร่าผละออกจากอ้อมกอดของมารดาคลานเข่าเข้าไปยกมือไหว้อ้อนวอน ก่อนที่จะกราบลงแทบเท้าผู้เป็นบิดาที่ยืนนิ่งขึงปวดร้าวไปทั้งหัวอก ทั้งรักทั้งโกรธปะปนกันไป“ป๊าคะ หนูขอโทษที่ทำให้ป๊าผิดหวัง ถึงเฮียกวงจะเป็นแค่ลูกจ้างเรา แต่เขาก็รักและยินดีจะรับผิดชอบหนูกับลูก ป๊าให้โอกาสเราสักครั้งได้ไหมคะ”นายศักดิ์สิทธิ์สูดหายใจลึกๆ ก่อนที่จะยอมใจอ่อนรวบตัวบุตรสาวเข้ามากอดแล้วร่ำไห้ออกมาเป็นสัญญาณว่าเขาให้อภัยและยอมรับคำขอโทษนั้นแล้ว“อาเหมย ป๊าขอโทษนะที่บังคับลื้อ ป๊าขอโทษ...” เสียงสั่นๆ เจือสะอื้นละล่ำละลักเอ่ยไม่ขาดปากวิศรามองภาพตรงหน้าอย่างตื้นตัน เธอเองก็หวังว่าหากวันหนึ่งที่พ่อได้รู้ความลับที่เธอซุกซ่อนไว้ ท่านจะยอมให้อภัยแบบที่สองพ่อลูกตรงหน้ากำลังทำ และเธอคงจะดีใจมาก แต่ก็นั่นแหละ ตราบใดที่นายตัวร้ายนั่นยังอยู่และคอยตามราวีกันไม่เลิกรา เธอไม่มีวันบอกความลับนี้กับใครแน่สถานการณ์ตึงเครียดผ่อนคลายลงและผ่านพ้นไปเมื่อสามพ่อแม่ลูกขอตัวกลับไปจัดการกันต่อที่บ้าน ท่ามกลางความโล่งใจของยุทธนาผู้รอดพ้นจากการถูกจับคลุมถุงชนแบบไม่เต็มใจ ชายหนุ่มเข้ามาดูรอยแดงที่แก้มของเพื่อนสาวด้วยความห่วงใย“เจ็บมากไหมแก แก้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก งานเข้า
ยุทธนารู้สึกขนที่ท้ายทอยลุกแปลกๆ เริ่มมีอาการหนังตาขวากระตุกถี่ๆ ส่งสัญญาณอันตราย เมื่อเห็นทีท่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบมีเลศนัยของบุพการี เขาหันไปสบตาพร้อมสะกิดขาเพื่อนยิกๆ ดูเหมือนวิศราเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน“แต่ไม่เป็นไรนี่ รู้ตอนนี้ก็ไม่สายนี่นา ถ้าพวกลื้อรักใคร่ชอบพอกัน เดี๋ยวป๊ากับม้าจะได้ลองไปเจรจากับพ่อแม่อาหนูส้มให้ หมั้นหมายไว้ก่อน หรือจะหาฤกษ์ยกน้ำชากันเลยก็ยังได้”นั่นไง งานเข้า! ประโยคนั้นทำเอาคนเป็นลูกตาเหลือก เมื่อโดนบ่วงที่ตัวเองหามารัดคอ วิศราเองก็ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะแต่พยายามไม่ออกอาการ“เดี๋ยวๆ ครับป๊า คือมันจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอ”“ไฮ้...เร็วอะไรกัน ก็ไหนลื้อว่าคบกันตั้งแต่ก่อนไปอังกฤษ มันก็ผ่านมาตั้งห้าปีแล้ว ไม่เร็วหรอกน่า ช้าไปด้วยซ้ำ”“แต่ตอนนี้พ่อของส้มเขายังไม่ออกจากไอซียูเลย ผมว่าเรารอไปก่อนดีกว่า พวกเราเองก็ยังไม่รีบ จริงไหมส้ม”“อ้าว พ่ออาหนูส้มเข้าโรงพยาบาลเหรอ” นายยงยศหันไปถามว่าที่ลูกสะใภ้กำมะลอ ทำให้วิศราต้องรีบตอบรับอ้อมแอ้ม “ไม่เป็นไรๆ งั้นเดี๋ยวออกจากไอซียูเมื่อไหร่เราก็ค่อยไปเยี่ยมพ่อของหนูที่โรงพยาบาลแล้วกัน ถ้าได้ยินข่าวดีนี้ ป๊าว่าพ่อของหนูต้องอาการดีขึ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก แม้จะบอกให้ตัวเองหยุด
“เออ ดีเหมือนกัน ฉันก็เพลียร่างจะแย่ ไปส่งแกก่อนเพราะเป็นทางผ่าน แล้วค่อยกลับไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านหนีมาค้างกับแกสักคืนสองคืน ไม่อย่างงั้นมีหวังคืนนี้หูเฉาแน่ ป๊ากะม้าฉันคงกรอกหูเรื่องหาทางไปขอแกเป็นลูกสะใภ้ทั้งคืนแน่” ยุทธนาทำหน้าสยอง“ตามใจ รีบไปกันเหอะ”ทั้งสองไม่ทันสังเกตเลยว่า ทันทีที่รถของพวกเขาแล่นออกไป รถคันหนึ่งก็ค่อยๆ เคลื่อนตามไปห่างๆ คนที่วิศราคิดว่ากลับไปแล้ว แท้จริงเขาเพียงแค่ทำให้เธอตายใจ รอจังหวะที่จะได้อยู่ตามลำพังกับเธอ เพื่อสะสางความข้องใจให้กระจ่างอีกครั้งปราบดากำพวงมาลัยแน่น เมื่อเห็นภาพความห่วงใยที่หนุ่มสาวทั้งสองมีให้แก่กัน หลังจากที่เขาโดนเอาคืนอย่างแสบสันต์ แต่เขาก็เอาตัวรอดมาได้ ชายหนุ่มจงใจเข้าไปนั่งกดดันเธอถึงในห้องอาหารนั่น และได้เห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น แต่น่าเสียดายที่ห้องนั้นเก็บเสียง แถมเพลงจีนด้านนอกก็เปิดคลอกลบทำให้เขาได้ยินไม่ถนัดว่าคนในห้องนั้นกำลังเจรจาอะไรกันบ้าง แต่จากภาพที่เห็นก็ไม่น่าจะเดาความสัมพันธ์ของวิศราและผู้ชายหน้าตี๋คนนั้นได้ยากนักว่าไปถึงขั้นไหน แต่ที่ทำให้เขาแทบจะพุ่งถลันเข้าไปด้านในคือ...ภาพที่หญิงสาวถูกชายแปลกหน้าคนนั้นตบห
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก ตกหลุมรักแต่แรกพบ
“โอ๊ย! อูย...”เสียงใสๆ ร้องอย่างตกใจมากกว่าเจ็บ ทำให้ปราบดาต้องก้มลงมามอง ก่อนพบว่าสิ่งที่พุ่งชนเขานั้นคือ...เด็กหญิงตัวน้อยหน้าตาน่าเอ็นดูที่สุดคนหนึ่ง เมื่อดวงตาใสแจ๋วไร้เดียงสาคู่นั้นเหลือบขึ้นประสานกับดวงตาของเขา โลกทั้งใบก็พลันหยุดหมุนลงไปในห้วงวินาทีนั้นเองปราบดาไม่รู้ว่าความรู้สึกอบอุ่นประหลาดแผ่ซ่านไปทั่วร่างเขายามนี้มาจากไหน มันราวกับมีกระแสไฟอ่อนๆ แล่นผ่านร่างกายของเขาจนชาวูบวาบเหมือนถูกไฟชอร์ต ยามที่มือหนาสัมผัสข้อมือเล็กๆ ข้างนั้น เขาก็ไม่นึกอยากปล่อยคนตรงหน้าไปไหนอีกเลย ชายหนุ่มหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนี้มันเหมือนการตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ และเขากำลังรู้สึกเช่นนั้นกับเด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้!“คุณลุงขา!”เจ้าตัวน้อยเขย่าแขนเขาเบาๆ ปากสีชมพูอ่อนจิ้มลิ้มเอื้อนเอ่ยเจื้อยแจ้วน่าฟัง เรียกสติที่กระเด็นกระดอนหายไปในห้วงอากาศให้กลับคืนมาสู่ร่าง เมื่อจักษุสัมผัสกับรอยยิ้มแสนจะคุ้นตาแต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหนของอีกฝ่าย หัวใจเขาก็ถูกบีบอัดแน่นจนหายใจติดขัด รู้สึกตื้อๆ ในอกแปลกๆ“ครับ หนูเจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก...” ปราบดาทอดเสียงอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว ร่างสูงใหญ่ทรุดกายลงนั่งใ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07
Bab terbaru
ปราบร้ายซ่อนรัก โอกาสสุดท้ายของหัวใจ
“สะ...โซ้ม...หะหา...พ่อ”หญิงสาวมีอาการลังเล ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมจะเผชิญหน้าหรือตอบคำถามบิดา“แม่รู้จักกับคุณตาคนนั้นด้วยเหรอคะ” คนช่างเจรจาหันมาถามโดยหารู้ไม่ว่ากำลังทำให้คนเป็นแม่กระอักกระอ่วนใจแค่ไหน“เอ่อ...รู้จักซีลูก ก็นั่นคือ...” ตอบได้เท่านั้นคนตอบก็สะเทือนใจจนพูดไม่ออก กระบอกตาปวดแสบปวดร้อนจนแทบกลั้นน้ำตาต่อไปไม่ไหว อลันมองอาการอ้ำอึ้งของหญิงสาวอย่างเข้าใจ มือใหญ่เอื้อมมาบีบมือของเธอเบาๆ ให้รู้ว่าเธอไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว“อลันคะ คุณช่วยพาลูกไปรอที่รถก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะรีบตามไป”“อืม...ได้สิ!” อลันพยักหน้ารับ พร้อมกับหันมาเอ่ยกับคนตัวเล็ก “กลับบ้านเรากันนะอลิศคนเก่ง”“โอเคค่ะ แต่ขออลิศไปสวัสดีคุณตา คุณยาย พี่ลูกปลา แล้วก็ลุงปราบก่อนนะคะ”“ลุงปราบ!” วิศราขมวดคิ้วเอะใจ หรือว่าหมอนั่นจะยังไม่รู้...“คุณตา คุณยายคะ พี่ลูกปลา ลุงปราบขา อลิศจะกลับบ้านแล้วนะคะ สวัสดีค่า...”“น้องอลิศจะกลับแล้วเหรอ เรายังเล่นไล่จับกันสนุกๆ อยู่เลย” คนไม่เคยมีน้องสาวถามเสียงละห้อย“นั่นสิ! ไหนๆ คุณก็ไม่ได้กลับบ้านมาตั้งหลายปี นี่พ่อคุณก็เพิ่งออกจากโรงพยาบาล ทำไมไม่อยู่ดูแลท่านก่อนล่ะ”ดวงตาเขียวปั๊ดตวั
ปราบร้ายซ่อนรัก คุณตากับหลานสาว
ถึงเขาจะไม่ใช่คนดีเด่แต่เขาก็ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นพ่อที่เลวของเด็กคนนี้ หากต้องยกเมียและลูกตัวเองให้ชายอื่นไปง่ายๆ นายปราบดาคนนี้ก็ขอตายเสียดีกว่า!พอรู้ตัวอีกที ชายหนุ่มก็พาเจ้าตัวน้อยหนีมาอยู่ที่นี่เสียแล้ว เท่านั้นยังไม่พอ ชายหนุ่มยังถือวิสาสะพาพี่เขยออกจากโรงพยาบาลมาพักฟื้นที่บ้านด้วย เพราะรู้ดีว่าหากเขาขอร้องดีๆ เธอคงไม่ฟังกัน เผลอๆ อาจจะหอบลูกหนีเขาไปเลยก็เป็นได้ ในเมื่อหาทางออกที่ดีกว่านี้ไม่ได้ มันก็ต้องทำแบบนี้แหละเขาแน่ใจว่าคนสองคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของวิศราจะทำให้เธอต้องกลับมาที่นี่แน่นอน และเมื่อเธอกลับมาเขาก็จะขอโทษในสิ่งที่เคยทำผิดต่อเธอในวันนั้น และขอรับผิดชอบเธอกับลูกอย่างที่ควรทำมาตั้งแต่เมื่อห้าปีที่แล้ว หากเธอยังไม่ยอมอีก เขาก็จะยอมเสี่ยงหัวแตก กราบเท้าสารภาพบาปกับพี่เขย เพราะไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อาจปล่อยเธอและลูกไปจากเขาได้อีกแล้วแม้ว่าการเริ่มต้นของเขาและเธอจะเลวร้าย แต่เขาจะขอโอกาสสุดท้ายจากเธออีกครั้ง เพื่อกลับตัวใหม่ให้กลายเป็นสามีและพ่อที่แสนดีของเธอกับลูกให้ได้ ไม่ว่าจะต้องทนกับการลงโทษจากแม่ของลูกมากมายเท่าไรเขาก็จะทำเขาจะทวงคืนหัวใจสองดวงนี้กลับมาเป็นข
ปราบร้ายซ่อนรัก เขาไม่มีวันยอม!
เสียงเด็กวิ่งเล่นเจี๊ยวจ๊าวในสนามหญ้าหน้าบ้านทำให้บ้านอาภาพิพัฒน์ที่เคยเงียบเหงามานานปีสดชื่นและเต็มไปด้วยชีวิตชีวาขึ้นทันตา แล้วไหนจะยังมีข่าวดีเรื่องที่ประมุขของบ้านมีอาการดีขึ้นมาก จนได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลกลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ ยิ่งทำให้ทุกคนในบ้านมีความสุขมาก“ลูกปลาพาน้องมากินขนมก่อนลูก” ปุริมาร้องตะโกนบอกลูกสาวที่กำลังจูงมือเด็กหญิงวัยไล่เลี่ยกันอีกคนวิ่งเล่นไล่จับกับเจ้าเด็กโข่งตัวโตอย่างสนุกสนานนึกแล้วก็ให้อดแปลกใจไม่ได้ ที่จู่ๆ ก็เห็นน้องชายของเธออุ้มเด็กหญิงแปลกหน้าท่าทางน่าเอ็นดูคนนี้เข้าบ้านมา ครั้นพอเธอถามถึงพ่อแม่ของเด็กน้อย เจ้าตัวดีก็ทำเฉไฉตอบอ้อมแอ้มไม่ได้ความกระจ่าง พอซักหนักเข้าก็บอกส่งๆ ว่าเป็นลูกคนรู้จักฝากเลี้ยงสักสองสามวันก่อนเดินหนี นี่ถ้าไม่ใช่น้องนุ่งที่คลานตามกันมา ปุริมาคงนึกว่าปราบดาไปลักพาตัวลูกชาวบ้านที่ไหนมา หรือไม่ก็ไข่ทิ้งไว้กับสาวที่ไหนแม้ปราบดาจะไม่ให้ความกระจ่าง แต่ความน่ารักช่างเจรจาของเด็กน้อยก็ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งบ้านหลง ‘คุณหนูอลิศ’ กันยกใหญ่ แต่คนที่ดูเหมือนจะหลงเด็กที่สุดเห็นจะเป็นพ่อน้องชายตัวดีของเธอนี่เอง ปราบดาทั้งหลงทั้งหวงกันจนถ้
ปราบร้ายซ่อนรัก ฉันเกลียดนาย...เกลียดที่สุดในโลก!
วิศราไม่รู้ตัวเลยว่าผ่านคืนวันอันแสนโหดร้ายและบีบหัวใจนั้นมาได้อย่างไร จนถึงวันนี้ก็ก็ไม่มีวี่แววหรือได้ข่าวคราวของลูกสาวตัวน้อยเลย หญิงสาวตัดสินใจเข้าแจ้งความตั้งแต่วันแรกที่ลูกหาย แต่ก็ทำได้แค่ลงบันทึกประจำวันไว้ก่อน เพราะต้องรอให้ครบกำหนดเวลาตามกฎหมายจึงจะรับแจ้งความคนหายได้ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น หญิงสาวใช้ความหวังอันริบหรี่และยึดอลันที่อยู่เคียงข้างมาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวใจไปวันๆ ตื่นนอนก็ออกไปตระเวนตามหาลูกกับอลันในที่ที่คิดว่าลูกอาจจะไป กลับมาบ้านค่ำมืดก็รอฟังข่าวความคืบหน้าจากทีมช่วยเหลือ และผล็อยหลับไปทั้งน้ำตาจวบจนวันที่สามที่หนูน้อยอลิศหายไป...หญิงสาวสะดุ้งตกใจตื่นเพราะฝันร้ายซ้ำๆ ทว่าตอนจะลุกขึ้น ก็พบว่าตัวเองกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของใครบางคน วิศราก้มมองท่อนแขนแข็งแรงที่พาดโอบกอดร่างเธอไว้ แรกที่เห็นก็ตกใจจะปลุกอีกฝ่ายให้ตื่น แต่พอเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่หลับตาพริ้มอย่างผ่อนคลายจึงเปลี่ยนใจ เพราะรู้ว่าเขาเองก็เหน็ดเหนื่อยในการช่วยเธอตามหาลูกมาหลายวัน ยอมเป็นหมอนข้างให้เขากอดเพื่อจะได้หลับสบายขึ้นอีกสักเล็กน้อยเป็นการตอบแทนก็คงไม่หนักหนาอ
ปราบร้ายซ่อนรัก ลูกหาย!
คุณพ่อ...พ่อปราบ ฟังแล้วช่างไพเราะรื่นหูและดีต่อใจเหลือเกิน โดยเฉพาะการได้เป็นพ่อของเด็กน้อยแสนน่ารักคนนั้น เพียงแค่คิดหัวใจก็พองโตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาเคยได้ยินเด็กหญิงเรียกขานวิศราอย่างน่ารักน่าเอ็นดูว่า...แม่ส้มขา คงจะดีถ้าเด็กคนนี้เรียกเขาด้วยคำนี้บ้าง...พ่อปราบขา!“ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นหมอขอตัวก่อนนะคะ ส่วนเรื่องห้องเดี๋ยวรบกวนคุณไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ทางนั้นได้เลยค่ะ”“เดี๋ยวครับคุณหมอ”แพทย์สาวหันขวับ ก่อนอึ้งกับคำถามที่ฝ่ายนั้นยิงกลับมาว่า...“ถ้าผมต้องการขอตรวจดีเอ็นเอต้องทำยังไงบ้างครับ!”///////////////////////“ว่าไงนะ! ใครหายตัวไป!” วิศรารู้สึกราวกับเสียงแหบโหยนั่นไม่ใช่เสียงของตัวเอง ร่างระหงชาดิกราวกับถูกใครเอาค้อนมาทุบศีรษะ มันมึนๆ งงๆ จากนั้นก็เริ่มตัวสั่นระริกสะบัดร้อนสะบัดหนาว แข้งขาที่ยืนก็ร่ำๆ จะอ่อนยวบจนทรุดฮวบลงเหมือนเรี่ยวแรงที่มีเหือดหายสูญสิ้นไปจากร่าง อาการพวกนี้เกิดขึ้นหลังจากได้ยินสิ่งที่เพิ่งออกจากปากพี่เลี้ยงของลูกสาว“คุณว่าใครหายไปนะ พูดใหม่ซิ ใคร...”“ฮือ...คะ...คุณหนูอลิศค่ะ”คราวนี้คนฟังแทบล้มทั้งยืน ยังดีที่มีมือของอลันเข้ามาช่วยประคองร่างไว
ปราบร้ายซ่อนรัก แกล้งให้ห่วงเล่นๆ
“ถ้าพ่อฉันออกจากโรงพยาบาลและมีอาการดีขึ้นกว่านี้อีกนิด เรากลับลอนดอนกันเสียทีดีไหมคะ”อลันมองคนถามอย่างแปลกใจ แต่พอเห็นน้ำตาบางๆ ที่เคลือบบนลูกแก้วคู่งามของคนที่เขารัก ชายหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ“ได้สิ กลับเสียทีก็ดีเหมือนกัน”วิศราเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนเดินเข้าไปซบหน้ากับอกของเขาราวกับต้องการซึมซับกำลังใจจากอีกฝ่ายมาชโลมหัวใจที่อ่อนล้าให้เข้มแข็งดังเดิม ชายหนุ่มมองอากัปกิริยานั้นอย่างเข้าใจ วงแขนอันอบอุ่นโอบล้อมร่างคนที่เขารักไว้แนบแน่น “กลับบ้านเถอะค่ะ ฉันคิดถึงอลิศแล้ว”“อืม...ไปสิ ไปหาลูกของเรากัน” อลันส่งยิ้มให้คนในอ้อมแขนยามที่นึกถึงคนอันเป็นที่รักอีกคน ป่านนี้คงชะเง้อคอยเขาและเธออยู่ที่บ้าน การได้รักใครและได้มีคนที่รักอยู่เคียงข้างคือความสุขที่แท้จริงร่างสูงใหญ่เดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉินอย่างร้อนรนกระวนกระวายใจ ตรงที่นั่งหน้าห้องมีพี่เลี้ยงวัยกลางคนที่มาด้วยนั่งหน้าเครียดไม่แพ้กัน หลังจากคนตัวเล็กถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดในเวลาต่อมา ตลอดเวลาตั้งแต่มาถึงชายหนุ่มก็ไม่ยอมอยู่ห่างกายของคนเจ็บตัวน้อย จนกระทั่งถูกกันให้ออกไปรอนอกห้อง เขาก็ยังยืนกรานให้หมอตรวจ
ปราบร้ายซ่อนรัก เรากลับลอนดอนกันเสียทีดีไหมคะ
คนไข้บนเตียงรีบพลิกกายนอนหันหลังให้ทันทีที่เห็นว่าใครเดินเข้ามา ในขณะที่นางลาวัณย์ที่นั่งข้างๆ เตียงด้วยท่าทีอิดโรยถึงไม่ได้ทำตาม แต่สายตาที่มองมาก็ดูปวดร้าวผิดหวังไม่น้อยเลย ยิ่งเมื่อเห็นหน้าสตรีสาวสวยที่เคยหมายมั่นว่าจะได้มาเป็นศรีสะใภ้ด้วยแล้ว นางก็ลอบถอนหายใจออกมาอย่างแสนเสียดายลูกหนอลูก ลูกชายสุดที่รักที่หวังฝากผีฝากไข้ ทำไมถึงมากลายเป็นแบบนี้ได้ ขืนคนอื่นในวงศ์ตระกูลรู้คงได้อับอายขายขี้หน้าเขา รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น อุตส่าห์มีลูกชายทั้งคนก็ดันมากลายเป็นเกย์เสียได้ มันช่างน่าช้ำใจจนสุดจะบรรยาย“ป๊า...ม้า...” ยุทธนากลืนน้ำลายเหนียวคอยามที่ต้องเอ่ย “เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ”“เจ็บที่ใจไง!” คนเป็นแม่สะบัดเสียงเขียวตอบกลับมาทำให้คนฟังหน้าหดเหลือสองนิ้ว จนวิศราต้องบีบมือให้กำลังใจเพื่อน“พวกเราเลี้ยงลูกผิดตรงไหนเหรอ ไหนตอบมาซิอายุทธ ม้าเลี้ยงลื้อไม่ดีตรงไหน ถึงทำให้ลูกชายของม้ากลายเป็น...” คนเป็นมารดาชะงักยามที่ต้องกล่าวคำที่ทำให้ยอกแสยง “เป็น...พวกผิดเพศแบบนี้ไปได้ อั๊วกับป๊าลื้อทำผิดไปตอนไหนกัน ฮือ...”เสียงสะอื้นปานจะขาดใจทำให้คนเป็นลูกแทบจะเข่าอ่อนทรุดแปะลงไปตรงนั
ปราบร้ายซ่อนรัก ชะตากรรมของเพื่อนรัก
“ผมจะพาเด็กไปโรงพยาบาล ถ้าจะไปด้วยก็รีบขึ้นมา!” ร่างสูงรีบอุ้มคนเจ็บตัวน้อยขึ้นรถ ไม่สนใจคนเป็นพี่เลี้ยงที่ยืนละล้าละลังทำอะไรไม่ถูก เธอควรบอกแม่ของเด็กก่อนตามหน้าที่ แต่อารามตกใจทำให้ไม่ได้หยิบโทรศัพท์ออกมาด้วย ครั้นจะเข้าไปหยิบก็ไม่กล้าทิ้งหนูน้อยไว้กับคนแปลกหน้า พอเห็นทีท่าเร่งร้อนของหนุ่มคู่กรณี สุดท้ายพี่เลี้ยงของอลิศจึงตัดสินใจตามขึ้นมานั่งบนรถเพื่อดูแลคนตัวเล็กที่นอนสลบไม่ได้สติปราบดายอมปล่อยร่างป้อมให้พี่เลี้ยงดูแล ก่อนรีบกระโจนขึ้นรถและบึ่งออกไปอย่างรวดเร็ว นาทีนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาห่วง นัยน์ตาคมเข้มคอยเหลือบมองร่างในอ้อมแขนพี่เลี้ยงเป็นระยะๆ พลางภาวนาในใจ อลิศ...อลิศตื่นสิ อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะลูก...วิศราใจหายวาบ เมื่อได้เห็นสภาพที่เรียกว่าเกือบสะบักสะบอมของเพื่อนรักตอนที่มาถึงหน้าห้องฉุกเฉินแห่งนั้น คนที่อยู่ตรงหน้าดวงตาแดงก่ำ มีรอยช้ำสีเขียวจางๆ บริเวณหางตา มุมปากแตกยับยังมีเลือดซึม เสื้อผ้ายับเยินยู่ยี่เหมือนคว้ามาใส่มั่วๆ ถ้าจะบอกว่าชายหนุ่มที่นั่งเบื้องหน้าวิศราคือดีไซเนอร์มีฝีมือคงยากที่ใครจะเชื่อลง ปกติยุทธนาไม่ใช่คนที่ชอบใช้กำลังตัดสินปัญหา แต่ดูจากสภาพตอนนี้เ
ปราบร้ายซ่อนรัก นี่เขาทำอะไรลงไปเนี่ย!
“โอ...นี่ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” ชายหนุ่มยิ้มกว้างก่อนดึงร่างเพรียวบางเข้ามากอดอย่างมีความสุขที่สุดวิศรายอมอิงซบอกแกร่งของอีกฝ่าย พลางครุ่นคิดในใจ...ในเมื่อคนสร้างตราบาปให้ชีวิตเธอยังมีความสุขกับคนที่เขารักได้โดยไม่ทุกข์ร้อนหรือแคร์ใคร แล้วจะเป็นไรไปถ้าเธอจะให้โอกาสตัวเองและคนดีๆ ได้เข้ามาในชีวิตสักครั้งเล่าค่ำคืนที่เหมือนฝันของวิศราผ่านไปอย่างรวดเร็ว ความเหนื่อยที่สะสมมาตลอดหลายสัปดาห์ทำให้เธอเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ก่อนที่จะสะดุ้งตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือกรีดร้องดังลั่น หญิงสาวงัวเงียควานหาต้นตอที่ปลุกเธอจากฝันดีอย่างงุ่มง่าม ก่อนที่ใครบางคนจะอดไม่ได้คว้ามันมายื่นให้ถึงมือเสียเอง“ขอบคุณจ้ะอลิศ...หืม?”“หึๆ”คนขี้เซากะพริบตาถี่ๆ ไล่ความง่วงงุน ก่อนเบิกตาค้างเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะข้างหูที่ไม่ใช่เสียงใสๆ ของลูกสาวสุดที่รัก แต่เป็นเสียงทุ้มๆ ของผู้ชาย และตอนนี้ใบหน้าของอีกฝ่ายก็ลอยเด่นอยู่ใกล้แค่เอื้อม ก่อนที่เธอจะทันรู้ตัวปลายจมูกโด่งก็กดฝังลงมาที่แก้มใสๆ ของเธอเสียแล้ว“มอร์นิงครับที่รัก...”“อุ๊ย! บอส!” เสียงหวานเอะอะ แก้มข้างที่โดน ‘จูบรับอรุณ’ ร้อนฉ่าเหมื
