LOGINShare
กลับตาลปัตร
Last Updated:
2025-04-07 23:00:46
Related chapters
ปราบร้ายซ่อนรัก เกือบได้ลูกสะใภ้แถมหลานนอกไส้ฟรีแล้วไหมล่ะ
ซาร่าผละออกจากอ้อมกอดของมารดาคลานเข่าเข้าไปยกมือไหว้อ้อนวอน ก่อนที่จะกราบลงแทบเท้าผู้เป็นบิดาที่ยืนนิ่งขึงปวดร้าวไปทั้งหัวอก ทั้งรักทั้งโกรธปะปนกันไป“ป๊าคะ หนูขอโทษที่ทำให้ป๊าผิดหวัง ถึงเฮียกวงจะเป็นแค่ลูกจ้างเรา แต่เขาก็รักและยินดีจะรับผิดชอบหนูกับลูก ป๊าให้โอกาสเราสักครั้งได้ไหมคะ”นายศักดิ์สิทธิ์สูดหายใจลึกๆ ก่อนที่จะยอมใจอ่อนรวบตัวบุตรสาวเข้ามากอดแล้วร่ำไห้ออกมาเป็นสัญญาณว่าเขาให้อภัยและยอมรับคำขอโทษนั้นแล้ว“อาเหมย ป๊าขอโทษนะที่บังคับลื้อ ป๊าขอโทษ...” เสียงสั่นๆ เจือสะอื้นละล่ำละลักเอ่ยไม่ขาดปากวิศรามองภาพตรงหน้าอย่างตื้นตัน เธอเองก็หวังว่าหากวันหนึ่งที่พ่อได้รู้ความลับที่เธอซุกซ่อนไว้ ท่านจะยอมให้อภัยแบบที่สองพ่อลูกตรงหน้ากำลังทำ และเธอคงจะดีใจมาก แต่ก็นั่นแหละ ตราบใดที่นายตัวร้ายนั่นยังอยู่และคอยตามราวีกันไม่เลิกรา เธอไม่มีวันบอกความลับนี้กับใครแน่สถานการณ์ตึงเครียดผ่อนคลายลงและผ่านพ้นไปเมื่อสามพ่อแม่ลูกขอตัวกลับไปจัดการกันต่อที่บ้าน ท่ามกลางความโล่งใจของยุทธนาผู้รอดพ้นจากการถูกจับคลุมถุงชนแบบไม่เต็มใจ ชายหนุ่มเข้ามาดูรอยแดงที่แก้มของเพื่อนสาวด้วยความห่วงใย“เจ็บมากไหมแก แก้
Last Updated : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก งานเข้า
ยุทธนารู้สึกขนที่ท้ายทอยลุกแปลกๆ เริ่มมีอาการหนังตาขวากระตุกถี่ๆ ส่งสัญญาณอันตราย เมื่อเห็นทีท่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบมีเลศนัยของบุพการี เขาหันไปสบตาพร้อมสะกิดขาเพื่อนยิกๆ ดูเหมือนวิศราเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน“แต่ไม่เป็นไรนี่ รู้ตอนนี้ก็ไม่สายนี่นา ถ้าพวกลื้อรักใคร่ชอบพอกัน เดี๋ยวป๊ากับม้าจะได้ลองไปเจรจากับพ่อแม่อาหนูส้มให้ หมั้นหมายไว้ก่อน หรือจะหาฤกษ์ยกน้ำชากันเลยก็ยังได้”นั่นไง งานเข้า! ประโยคนั้นทำเอาคนเป็นลูกตาเหลือก เมื่อโดนบ่วงที่ตัวเองหามารัดคอ วิศราเองก็ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะแต่พยายามไม่ออกอาการ“เดี๋ยวๆ ครับป๊า คือมันจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอ”“ไฮ้...เร็วอะไรกัน ก็ไหนลื้อว่าคบกันตั้งแต่ก่อนไปอังกฤษ มันก็ผ่านมาตั้งห้าปีแล้ว ไม่เร็วหรอกน่า ช้าไปด้วยซ้ำ”“แต่ตอนนี้พ่อของส้มเขายังไม่ออกจากไอซียูเลย ผมว่าเรารอไปก่อนดีกว่า พวกเราเองก็ยังไม่รีบ จริงไหมส้ม”“อ้าว พ่ออาหนูส้มเข้าโรงพยาบาลเหรอ” นายยงยศหันไปถามว่าที่ลูกสะใภ้กำมะลอ ทำให้วิศราต้องรีบตอบรับอ้อมแอ้ม “ไม่เป็นไรๆ งั้นเดี๋ยวออกจากไอซียูเมื่อไหร่เราก็ค่อยไปเยี่ยมพ่อของหนูที่โรงพยาบาลแล้วกัน ถ้าได้ยินข่าวดีนี้ ป๊าว่าพ่อของหนูต้องอาการดีขึ
Last Updated : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก แม้จะบอกให้ตัวเองหยุด
“เออ ดีเหมือนกัน ฉันก็เพลียร่างจะแย่ ไปส่งแกก่อนเพราะเป็นทางผ่าน แล้วค่อยกลับไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านหนีมาค้างกับแกสักคืนสองคืน ไม่อย่างงั้นมีหวังคืนนี้หูเฉาแน่ ป๊ากะม้าฉันคงกรอกหูเรื่องหาทางไปขอแกเป็นลูกสะใภ้ทั้งคืนแน่” ยุทธนาทำหน้าสยอง“ตามใจ รีบไปกันเหอะ”ทั้งสองไม่ทันสังเกตเลยว่า ทันทีที่รถของพวกเขาแล่นออกไป รถคันหนึ่งก็ค่อยๆ เคลื่อนตามไปห่างๆ คนที่วิศราคิดว่ากลับไปแล้ว แท้จริงเขาเพียงแค่ทำให้เธอตายใจ รอจังหวะที่จะได้อยู่ตามลำพังกับเธอ เพื่อสะสางความข้องใจให้กระจ่างอีกครั้งปราบดากำพวงมาลัยแน่น เมื่อเห็นภาพความห่วงใยที่หนุ่มสาวทั้งสองมีให้แก่กัน หลังจากที่เขาโดนเอาคืนอย่างแสบสันต์ แต่เขาก็เอาตัวรอดมาได้ ชายหนุ่มจงใจเข้าไปนั่งกดดันเธอถึงในห้องอาหารนั่น และได้เห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น แต่น่าเสียดายที่ห้องนั้นเก็บเสียง แถมเพลงจีนด้านนอกก็เปิดคลอกลบทำให้เขาได้ยินไม่ถนัดว่าคนในห้องนั้นกำลังเจรจาอะไรกันบ้าง แต่จากภาพที่เห็นก็ไม่น่าจะเดาความสัมพันธ์ของวิศราและผู้ชายหน้าตี๋คนนั้นได้ยากนักว่าไปถึงขั้นไหน แต่ที่ทำให้เขาแทบจะพุ่งถลันเข้าไปด้านในคือ...ภาพที่หญิงสาวถูกชายแปลกหน้าคนนั้นตบห
Last Updated : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก ตกหลุมรักแต่แรกพบ
“โอ๊ย! อูย...”เสียงใสๆ ร้องอย่างตกใจมากกว่าเจ็บ ทำให้ปราบดาต้องก้มลงมามอง ก่อนพบว่าสิ่งที่พุ่งชนเขานั้นคือ...เด็กหญิงตัวน้อยหน้าตาน่าเอ็นดูที่สุดคนหนึ่ง เมื่อดวงตาใสแจ๋วไร้เดียงสาคู่นั้นเหลือบขึ้นประสานกับดวงตาของเขา โลกทั้งใบก็พลันหยุดหมุนลงไปในห้วงวินาทีนั้นเองปราบดาไม่รู้ว่าความรู้สึกอบอุ่นประหลาดแผ่ซ่านไปทั่วร่างเขายามนี้มาจากไหน มันราวกับมีกระแสไฟอ่อนๆ แล่นผ่านร่างกายของเขาจนชาวูบวาบเหมือนถูกไฟชอร์ต ยามที่มือหนาสัมผัสข้อมือเล็กๆ ข้างนั้น เขาก็ไม่นึกอยากปล่อยคนตรงหน้าไปไหนอีกเลย ชายหนุ่มหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนี้มันเหมือนการตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ และเขากำลังรู้สึกเช่นนั้นกับเด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้!“คุณลุงขา!”เจ้าตัวน้อยเขย่าแขนเขาเบาๆ ปากสีชมพูอ่อนจิ้มลิ้มเอื้อนเอ่ยเจื้อยแจ้วน่าฟัง เรียกสติที่กระเด็นกระดอนหายไปในห้วงอากาศให้กลับคืนมาสู่ร่าง เมื่อจักษุสัมผัสกับรอยยิ้มแสนจะคุ้นตาแต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหนของอีกฝ่าย หัวใจเขาก็ถูกบีบอัดแน่นจนหายใจติดขัด รู้สึกตื้อๆ ในอกแปลกๆ“ครับ หนูเจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก...” ปราบดาทอดเสียงอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว ร่างสูงใหญ่ทรุดกายลงนั่งใ
Last Updated : 2025-04-07ปราบร้ายซ่อนรัก อังเคิลอลันคิดถึงแม่ส้มมาก
“แม่ส้มขา!” ร่างเพรียวระหงผงะเซถอยหลังไปสองสามก้าวเมื่อถูกโถมเข้ากอดโดยไม่ทันได้ตั้งตัว วิศราก้มมองเจ้าตัวต้นเหตุที่ทำเธอเกือบหงายหลังล้มอย่างตกใจระคนตื่นเต้นดีใจ“อลิศ! มาได้ไงลูก!”เจ้าตัวน้อยเงยหน้ายิ้มตาหยีให้มารดาสุดที่รัก ก่อนบุ้ยใบ้ไปทางร่างสูงสง่าที่เดินตามมาติดๆ “ผมพาแกมาเอง เพราะทนฟังเสียงใครบางคนรบเร้าคิดถึงคุณทั้งวันทั้งคืนไม่ไหว” อลันที่ก้าวตามมาเป็นฝ่ายตอบแทนแม่ตัวยุ่งด้วยรอยยิ้มอบอุ่นที่แสนจะคุ้นตา เขาฉวยโอกาสรีบกวาดมองสำรวจความผิดปกติของคนตรงหน้าอย่างรวดเร็วด้วยความห่วงใย หลังจากที่ขาดการติดต่อกับเธอไปแบบดื้อๆ เมื่อวาน เขาก็เฝ้าเป็นห่วงมาตลอดทางว่าเธอจะเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงอะไรหรือเปล่า พอได้เห็นกับตาว่าเธอไม่ได้บาดเจ็บอย่างที่คิดก็พลอยโล่งอก ก่อนที่นัยน์ตาสีเทาจะมาสะดุดลงที่แก้มนวลซึ่งมีรอยนิ้วมือประดับเป็นปื้น“นั่นแก้มคุณไปโดนอะไรมาวีวี่”วิศราสะดุ้งวาบ รีบกุมแก้มที่โดนตบโดยอัตโนมัติ แต่พอหันไปเห็นแววตาของชายหนุ่มที่มองมา เธอก็รู้ว่าไม่อาจปกปิดความจริงต่อคนตรงหน้าได้ และอีกฝ่ายคงไม่ยอมปล่อยผ่านง่ายๆ“มีเรื่องนิดหน่อยค่ะ แต่เดี๋ยวฉันค่อยเล่าให้ฟังนะคะ ไหนคะอลิศ เจอ
Last Updated : 2025-04-09ปราบร้ายซ่อนรัก ความลับเรื่องลูก
“คุณรอตรงนี้นะคะ เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องกระเป๋าก่อน อลิศอยู่กับอังเคิลอลันตรงนี้ก่อนนะลูก แล้วก็ห้ามซนล่ะ”“โอเคค่า รีบๆ มานะคะแม่ส้มขา” ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินไปสั่งการทางเคาน์เตอร์ต้อนรับอีกครั้ง ทว่าตอนจะเดินกลับไปหาคนทั้งสองนั้นเอง จู่ๆ เธอก็รู้สึกเสียววาบที่ท้ายทอยแปลกๆ ราวกับกำลังถูกจ้องมองจากทางด้านหลังจึงหันขวับไปมอง แล้วก็ได้พบกับสายตาของใครคนหนึ่งกำลังจ้องเขม็งมาที่เธออยู่ หญิงสาวใจหล่นวูบไม่จริงน่า! เขาสะกดรอยตามมาอีกแล้ว หมอนั่นจะตามราวีเธอไปถึงไหนกันนะ ทำไมไม่ไปผุดไปเกิดสักที “แม่ส้มขา...”ร่างระหงแข็งทื่อ หน้าถอดสี ช็อกจนหัวใจแทบหยุดเต้น เมื่อเห็นร่างเล็กวิ่งตรงเข้ามาหา“คุณเป็นอะไรไปวีวี่ ทำไมหน้าซีดแบบนั้น”“ปะ...เปล่าค่ะ เปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไร แค่เพลียนิดหน่อย เรารีบขึ้นไปพักผ่อนกันดีกว่านะคะ” หญิงสาวรีบเอ่ยปากคอสั่น แอบเห็นทางหางตาว่าศัตรูตัวร้ายนั่นยังคงปักหลักมองอยู่ และเธอไม่ไว้ใจเขาคนบ้าเลือดอย่างปราบดาทำได้ทุกอย่าง เธอจะไม่แปลกใจหากเขาพุ่งเข้ามาหาเรื่องกันกลางล็อบบีโรงแรมนี่ ลำพังเธอคนเดียววิศราคงไม่หวั่นเกรง เธอพร้อมจะสู้เขายิบตา ไม่ยอมโดนรังแกง่ายๆ ตอนนี้เธอไม
Last Updated : 2025-04-09ปราบร้ายซ่อนรัก ถ้าวันหนึ่งหัวใจของฉันแข็งแรงมากขึ้นกว่านี้
“แต่ถึงยังไงผมก็ไม่อยากเห็นคุณต้องเจ็บตัวแบบนี้อีก”แววตาอ่อนหวานยามที่เขามองมาทำให้แก้มคนถูกมองร้อนผ่าว ต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง“จริงสิคะ! ฉันยังไม่ได้ขอบคุณคุณเลยที่ช่วยดูอลิศให้ แล้วก็ต้องขอโทษคุณด้วยที่ทำให้ลำบาก ต้องคอยดูยายจอมซนให้ตั้งหลายวัน แล้วนี่คุณยังต้องลำบากหอบหิ้วลูกมาหาฉันถึงเมืองไทยอีก ทั้งๆ ที่งานคุณก็ยุ่งขนาดนั้น บอกตามตรงว่าฉันเกรงใจคุณมาก...อุ๊ย!” วิศราชะงักกึกเมื่ออีกฝ่ายยื่นปลายนิ้วมาแตะที่ริมฝีปาก“ชู่...ถ้าคุณพูดออกมาอีกคำเดียว ผมจะไม่เกรงใจคุณแล้วนะ!” ดวงตาสีเทาที่ทรงอานุภาพทำลายล้างสูงมองสบตาอย่างมีนัย จนวิศราต้องเสหลบตาคู่นั้นด้วยหัวใจที่หวั่นไหวใช่ว่าเธอจะไม่รู้ความในใจที่อีกฝ่ายมีให้มาตลอด แต่กระนั้นเธอก็ไม่อยากเอาเปรียบให้เขาเข้าใจว่าเธอกำลังให้ความหวัง หรือหลอกใช้ความหวังดีของเขาเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองฝ่ายเดียว“อลันคะ...อย่าทำแบบนี้ คุณก็รู้ใช่ไหมว่าระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ และตอนนี้ฉันไม่เหลือหัวใจที่จะรักใครได้อีกนอกจากลูก สิ่งที่ฉันให้คุณได้ก็มีเพียงแค่ความปรารถนาดีอย่างจริงใจเท่านั้น ยังมีผู้หญิงอีกมากมายที่เหมาะสมกับคุณมากกว่าผู้หญิงที่เต็มไปด้วยบา
Last Updated : 2025-04-09ปราบร้ายซ่อนรัก ผมเชื่อในตัวคุณเสมอวีวี่
“มากับใครเนี่ยลูก”“ก็มากับคนที่แกก็รู้ว่าใครไงเล่า” วิศราตอบแทนลูกสาว พลางบุ้ยใบ้ไปที่ร่างสูงสง่างามที่ยืนกอดอกมองคู่ซี้ต่างวัยกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์“ตายแล้ว! มิสเตอร์บอสของฉันก็มาด้วยเหรอนี่!” หนุ่มตี๋ทำตาโตดี๊ด๊า ก่อนตวัดค้อนใส่อย่างหมั่นไส้เมื่อเห็นอลันแกล้งขยับกายหลบด้านหลังแม่เพื่อนสาวทันควัน เพราะกลัวถูกเขากอดฟัดเหมือนที่ทำกับอลิศ“เชอะ...ทำมาเป็นหวงตัวกับเรา ใช่ซิ ฉันมันแค่ตัวสำรอง ไหนเลยจะสู้คนบางคนได้...” คนพูดแกล้งชายตามองหน้าแม่เพื่อนสาวที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อย่างหมั่นไส้ “แล้วนี่มากันเมื่อไหร่ ทำไมแกไม่โทร. บอกฉันก่อนล่ะ”“ก็มาเจอตอนที่แกมาส่งฉันแล้วกลับบ้านไปเอาเสื้อผ้านั่นแหละ ฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกันเลยไม่ได้โทร. บอก” วิศราตอบพลางต้อนทุกคนไปที่ห้องนั่งเล่น โดยมีแม่หนูอลิศเดินตามติดมานั่งเบียดกระแซะเพื่อนรักของมารดาไม่ห่างราวกับเป็นปาท่องโก๋“มิน่าล่ะ โทร. หาทั้งวันก็ไม่ติด ที่แท้ก็แอบดอดพาหลานฉันมาหาสาวแถวนี้นี่เอง ชิ ร้ายจริงๆ”“ใครว่าผมมาหาสาวอย่างเดียว” อลันกลั้นหัวเราะแกล้งเก๊กหน้าขรึมวางมาดบอสใหญ่น่าเกรงขาม “ผมจะมาตรวจงานของ ‘พวกคุณ’ ด้วยต่างหากเล่า
Last Updated : 2025-04-09
Latest chapter
ปราบร้ายซ่อนรัก รักแสนหวาน (ตอนจบ)
สถานที่จัดงานแต่งงานของคู่รักดีไซเนอร์คือสวนดอกไม้ที่ถูกจัดแต่งอย่างเรียบง่ายตามเจตนารมย์ของเจ้าสาวที่ไม่ต้องการงานเอิกเกริกแต่กระนั้นก็แอบมีกิมมิคเล็กๆ น้อยๆ สำหรับคู่รักดีไซเนอร์คนดังโดยเวทีถูกออกแบบให้เป็นรันเวย์สำหรับบ่าวสาวเดินไปทำพิธีอย่างมีสไตล์ แขกที่มาร่วมงานนอกจากครอบครัวแล้วก็มีแค่เพื่อนสนิทของสองฝ่ายเท่านั้น และทันทีที่เจ้าสาวปรากฏตัวขึ้น แขกทุกคนก็พร้อมใจยืนขึ้นต้อนรับด้วยบรรยากาศที่อบอุ่นวิศรุตในชุดสูทลุกขึ้นช้าๆ โดยมีภรรยาสาวช่วยประคองและส่งไม้เท้าให้สามีทำหน้าที่ส่งตัวเจ้าสาว เขายื่นมือไปรับมือลูกรักด้วยใบหน้าที่เป็นปลื้มจนน้ำตาคลอ“คุณพ่อ” เจ้าสาวสวมกอดบิดาสุดที่รักอย่างตื้นตัน ไม่คิดเลยว่าเธอจะได้มีวันนี้“ไปเถอะลูก”วิศรุตจับมือเจ้าสาวคนสวยพาเดินตรงไปยังแท่นทำพิธี โดยด้านหน้ามีเด็กหญิงตัวน้อยนำขบวนสองคนคือเด็กหญิงลูกปลาที่ทำหน้าที่คอยโปรยดอกไม้ให้ และอีกคนคืออลิศลูกสาวของเธอที่ทำหน้าที่ถือแหวน วันนี้หนูน้อยอลิศสวมชุดสีชมพูฟูฟ่องน่ารัก ที่ลำคอของเด็กน้อยสวมสร้อยแปลกตาที่มีแหวนวงหนึ่งห้อยเป็นจี้ แหวนเพชรสีชมพูสวยทอประกายสวยสดใส เป็นภาพที่น่ารักน่าเอ็นดูสำหรับทุกคนวิ
ปราบร้ายซ่อนรัก รักที่ไม่ต้องซ่อนอีกต่อไป
‘และเธอเพิ่งตอบตกลงยอมแต่งงานกับผมเมื่อไม่นานมานี้’แวบหนึ่งเหมือนชายหนุ่มหันมองตรงมาด้วยแววตาอ่อนหวานทำให้วิศราหน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นโครมคราม นี่เขากำลังประกาศแต่งงานออกสื่อ อลัน เลวิธ หนุ่มโสดเนื้อหอมคนนั้นเนี่ยนะ‘โอ...พระเจ้า’ พิธีกรสาวรุ่นเดอะยกมือทาบอก ทำตาโตเท่าไข่ห่าน เชื่อว่าหากเทปนี้ออกอากาศไป จะต้องเรียกเรตติงได้ถล่มทลายเลยทีเดียว ‘คุณพอจะบอกได้ไหมคะอลันว่าใครคือผู้หญิงที่โชคดีคนนั้น’คำถามนั้นทำให้ใบหน้าคนถูกถามแต้มสีแดง นัยน์ตาสีเทาทอประกายพราวระยับ‘เธอเป็นดีไซเนอร์สาวชาวไทยครับ และเธอเป็นรักแรกพบของผม’วิศราแว่วได้ยินเสียงหวีดผ่านฝ่ามือที่ปิดปากของยุทธนา คำว่ารักแรกพบของเขาทำให้เพื่อนของเธอถึงกับเสียอาการไปไม่น้อยเลยทีเดียว“รักแรกพบ...”วิศราพึมพำเบาๆ สมองนึกย้อนไปถึงตอนที่เธอและเขาได้พบกันครั้งแรก จำได้ว่าเป็นตอนที่เธอใจลอยเดินตัดหน้ารถเขาเพราะกำลังช็อกที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ นี่เขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่ตอนนั้นเนี่ยนะมันใช่เหรอ‘ว้าววว ฟังดูโรแมนติกจัง คุณพอจะเล่าเหตุการณ์นั้นให้พวกเราฟังได้ไหมคะ’‘อืม...ตอนนั้นเธอยังเป็นนักศึกษาทุนที่วิทยาลัยแฟชั่น และผมได้ร
ปราบร้ายซ่อนรัก ผมกำลังมีความรักครับ
“ว้าววว...สวยที่สุดเลย สวยอย่างกับเจ้าหญิงแน่ะค่ะ ลองส่องกระจกดูสิคะ”ประโยคนั้นของช่างแต่งหน้าทำให้หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างระหงในชุดเจ้าสาวที่ออกแบบและตัดเย็บจากผ้าไหมและผ้าลูกไม้ที่สั่งทอมาเป็นพิเศษเพื่อเธอโดยเฉพาะและเป็นชุดเดียวในโลกจากการออกแบบของดีไซเนอร์หนุ่มชื่อดังของแบรนด์ระดับโลกอย่าง Lewis โดยใช้โทนสีครีมอ่อนปนด้วยสีชมพูพาสเทลหวานละมุนไปทั้งตัวขับให้ผิวเนียนละเอียดของเธอเปล่งปลั่งงดงามเฉิดฉายราวกับเป็นเจ้าหญิงที่หลุดออกมาจากเทพนิยายก็ไม่ปานวิศรามองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกด้วยความรู้สึกตื้นตันในหัวใจปนประหม่า เธอเป็นคนขอร้องให้เขาเลือกสีอื่นที่ไม่ใช่สีขาว เพราะเธอไม่ใช่เจ้าสาวที่แสนบริสุทธิ์ผุดผ่อง แล้วเขาก็เลือกสีนี้มาให้ด้วยเหตุผลว่าเขาอยากเห็นเจ้าสาวของตัวเองสวยหวานที่สุดในวันที่แสนพิเศษของเราคนเป็นเจ้าสาวยิ้มบางๆ เมื่อนึกถึงตอนที่เขาอาสาออกแบบตัดเย็บชุดนี้ให้เธอด้วยมือตัวเอง ทุกขั้นตอนทุกรายละเอียดที่เขาใส่ลงไปล้วนมีความหมายลึกซึ้งซ่อนอยู่ และมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในหัวใจอย่างบอกไม่ถูกตั้งแต่ครั้งที่ยังเป็นเด็กน้อยช่างฝันตามประสาเด็กผู้หญิงทั่วๆ ไป เธอเคยจินตนาการถึงง
ปราบร้ายซ่อนรัก ครอบครัวก็มีพ่อแม่แล้วก็ลูก
จริงอย่างที่อลันว่า พอได้ล้างหน้าล้างตาด้วยน้ำเย็นๆ หญิงสาวก็รู้สึกสดชื่นขึ้นทันตา แต่ตอนที่กำลังจะลงไปด้านล่างเพื่อช่วยคนอื่นๆ ตามหาลูกสาว จู่ๆ สายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องแหวนที่วางอยู่บนหัวเตียง แหวนที่ได้จากปุริมาวันนั้นแหวนของนายปราบดา!อะไรบางอย่างทำให้ร่างระหงเดินย้อนกลับไปหยิบแหวนนั้นขึ้นมาเปิดดู ประกายจากเพชรสีชมพูสะท้อนวูบเข้านัยน์ตาจนแสบพร่า“นายยังอยู่แถวนี้หรือเปล่า...” วิศรามองแหวนวงงามราวกับมันมีชีวิต “ถ้ายังอยู่แถวนี้ ช่วยให้ฉันตามหาลูกของเราให้พบด้วยนะคะ ขออย่าให้ลูกต้องเป็นอะไร อย่าให้อลิศเป็นอะไร ช่วยฉันด้วยนะคะ”ทันใดนั้น ลมเย็นวูบหนึ่งก็พัดผ่านร่างเธอไปทั้งๆ ที่หน้าต่างไม่ได้เปิด ราวกับใครบางคนได้ตอบรับคำขอนั้น หญิงสาวยิ้มกับตัวเองเศร้าๆ หากปราบดายังอยู่ตรงหน้า เธอคงไม่กล้าเอ่ยปากขอร้องเขาเช่นนี้ คงชวนทะเลาะมากกว่า แต่เพื่อลูกสุดที่รัก สิ่งไหนที่พอจะยึดเหนี่ยวหรือช่วยทำให้สบายใจได้บ้าง เธอก็ยอมทำทั้งนั้นวิศราปิดกล่องแหวนนั้นแล้ววางมันไว้ที่เดิม ทว่าตอนที่เธอกำลังจะก้าวเท้าออกจากห้องนั้นเอง จู่ๆ หูก็พลันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแว่วมา“ฮือๆ...” วิศราหันขวับอย่างตกใจ ก
ปราบร้ายซ่อนรัก ครอบครัวของเรา
งานแต่งงานของวิศราและอลันถูกตระเตรียมขึ้นท่ามกลางความดีใจของทุกคน แม้เจ้าสาวจะบอกว่าไม่ต้องการให้จัดงานใหญ่โตเอิกเกริก และอยากให้เป็นงานเล็กๆ ที่อบอุ่นมากกว่า ถึงกระนั้นทุกคนในบ้านอาภาพิพัฒน์ที่เพิ่งผ่านความเศร้าจากการสูญเสียไปเมื่อไม่นานมานี้ก็เริ่มยิ้มออกและกระตือรือร้นกับงานมงคลที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า โดยเฉพาะนายผู้หญิงของบ้านอย่างปุริมาและนางรื่นรมย์ซึ่งถือเป็นพี่เลี้ยงคนสนิทของว่าที่เจ้าสาวกลายเป็นหัวเรือใหญ่ที่คอยเป็นธุระช่วยเหลือในการจัดการเรื่องต่างๆ อย่างเต็มใจท่ามกลางความดีใจเหล่านั้น ทุกคนกลับไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนมองภาพเหล่านั้นด้วยความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เด็กหญิงอลิศทำหน้าหม่นหมอง ในมือกอดตุ๊กตาหมีที่แม่ของเธอให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีก่อนแน่นราวกับมันกลายเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวในโลกที่เหลืออยู่ ก่อนค่อยๆ เดินแยกห่างออกมาเงียบๆ หลังจากเห็นทุกคนกำลังวุ่นวายจนลืมไปว่าวันนี้ยังมีความสำคัญกับใครอีกคน ไม่ทันไรทุกคนก็ลืมวันเกิดของเธอไปเสียแล้ว“พี่หมีจ๋า ทุกคนลืมวันเกิดอลิศหมดเลย ไม่มีใครรักอลิศแล้ว ไม่มีเลย...” เด็กน้อยขมุบขมิบงึมงำด้วยความรู้สึกว้า
ปราบร้ายซ่อนรัก ผมจะใช้ความรักของผมปราบคุณให้อยู่หมัด
คิดเพลินๆ จู่ๆ ก็มีเสียงสัญญาณโทรศัพท์เรียกเข้ามา หญิงสาวยิ้มบางๆ เมื่อเห็นชื่อที่ขึ้นตรงหน้าจอ...อลัน เลวิธ!“คุณต้องเป็นญาติกับพ่อมดแน่ๆ” ปลายสายส่งเสียงหัวเราะกลับมา “รู้ได้ยังไงคะว่าคนแถวนี้กำลังคิดถึงคุณอยู่”“รู้ด้วยหัวใจไงครับ ใจของคนที่รักกันมักเชื่อมถึงกันเสมอ” เสียงทุ้มนุ่มหูตอบกลับมาอย่างอ่อนหวาน พาให้หัวใจคนฟังเต้นผิดจังหวะด้วยความเขิน“คุณทำอะไรอยู่คะ วันนี้งานยุ่งไหม”“ก็ยุ่งเหมือนทุกวัน แต่พอได้ยินเสียงคุณก็หายเหนื่อย”“ปากหวานจังนะคะบอส”“อย่างอื่นก็หวานนะ ถ้าคุณอยากชิมเมื่อไหร่ก็บอกได้เสมอ ถ้าเป็นคุณ ผมยินดีให้ชิมทั้งตัวทั้งใจเลย”วิศราหน้าแดงก่ำ ดีที่อีกฝ่ายอยู่ไกลถึงอีกซีกโลก หากเขายืนอยู่ตรงนี้ เธอคงไม่กล้าสู้หน้า ตั้งแต่ผ่านเรื่องเฉียดเป็นเฉียดตายมา ดูเหมือนจะทำให้ชายหนุ่มกลายเป็นคนที่กล้าพูดกล้าแสดงความรักออกมาอย่างเปิดเผยมากกว่าเดิม“ทำไมนิ่งไปครับ คิดอะไรอยู่”“ฉันคิดถึงคุณ ถ้าตอนนี้คุณอยู่ตรงนี้ด้วยกันก็คงดีสิคะ”“อย่ามาทำให้ผมเคลิ้มเชียวนะวีวี่ คุณยังไม่รู้สินะว่าตอนนี้ผมแทบจะกลายเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของสายการบินระหว่างประเทศอยู่แล้ว นี่เพื่อนสนิทผมมันก็ร่ำๆ อยู่
ปราบร้ายซ่อนรัก อย่าทิ้งฉันไปนะคะ
วิศรานั่งฟังอย่างสงบ และเริ่มคิดตาม เพราะเป็นคนสำคัญที่สุดจึงต้องหวงแหน เขาก็คงเหมือนเธอที่หวงบิดาเพราะคิดว่าเป็นคนสำคัญเพียงคนเดียวในชีวิต อนิจจา...หากวันนั้นเธอไม่ก้าวร้าวพี่สาวของเขาก่อน หมอนั่นก็คงไม่คิดกำราบเธอด้วยวิธีป่าเถื่อนรุนแรงแบบนั้น เธอเองก็มีส่วนผิดที่เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่ตั้งโดยไม่ได้เอาใจเขามาใส่ใจเรา เรื่องมันถึงเลยเถิดแบบนี้‘ฉันต้องขอโทษคุณแทนตาปราบด้วยนะคะ สำหรับเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด’ ปุริมาเอ่ยอย่างจริงใจ ‘แล้วก็ต้องขอบคุณที่คุณยอมอโหสิให้เขา’วิศรามองสบตาแม่เลี้ยงเต็มๆ ตาโดยไม่มีอคติมาบดบังเป็นครั้งแรก ‘ฉันเองก็ผิดที่ทำตัวไม่ดีกับคุณเหมือนกัน ที่จริงฉันก็ไม่ได้ดีไปกว่าน้องชายคุณนักหรอกค่ะ’‘แต่อย่างน้อยคุณก็ยังโชคดีกว่าปราบตรงที่ยังมีลมหายใจ โชคดีที่มีคนที่คุณรักและรักคุณมากมาย ฉันขอพูดอะไรกับคุณอีกนิดได้ไหมคะ’วิศราพยักหน้ารับนิดๆ‘พูดมาสิคะ’‘ฉันคิดว่าตาปราบเขาแอบชอบคุณมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันแล้วละค่ะ จำตอนที่เขาขับรถชนสุนัขของคุณได้ไหมคะ’แน่นอนว่าวิศราย่อมจำได้แม่น‘ที่จริงตาปราบก็ตกใจมากเหมือนกัน ทีแรกเขาก็ทำอะไรไม่ถูก ตั้งใจจะลงมาดูมาขอโทษคุณเพราะเขาเองก
ปราบร้ายซ่อนรัก ฉันไม่รู้เลย ไม่เคยรู้...
ร่างเพรียวระหงของสตรีผู้หนึ่งยืนนิ่งปล่อยใจล่องลอยไปแสนไกล เธอกำลังทอดสายตามองท้องฟ้าที่ดูหม่นเศร้ายามที่พระอาทิตย์ใกล้ตกดิน ความเงียบสงัดทำให้ได้ยินแม้แต่เสียงใบไม้แห้งกรอบปลิวเมื่อยามต้องแรงลมราวกับท่วงทำนองบทเพลงแห่งชีวิตที่ทุกคนต้องเผชิญอย่างไม่อาจหลีกหนี แต่ก็มีในบางจังหวะที่ชวนให้คนฟังรู้สึกถึงความอ่อนหวานปนขมปร่าในหัวใจยามที่คิดถึงใครบางคนที่รักแต่จำต้องจากไปไกลแสนไกลนี่มันก็เกือบปีแล้วสินะที่เธอต้องอยู่โดยไม่มีเขา มันเหมือนจะยาวนาน แต่น่าแปลกที่เธอยังคงจำเหตุการณ์ต่างๆ ในวันวานที่ผ่านมาได้อย่างดีทีเดียวหลังจากเหตุการณ์ที่เธอโดนลอบยิงอย่างอุกอาจที่สวนอาหารแห่งนั้นไม่นาน ก็มีข่าวครึกโครมว่าตำรวจจับตัวคนร้ายได้ทว่าที่น่าตกใจกว่านั้นคือการที่คนร้ายซัดทอดว่า คนที่จ้างวานให้มายิงเธอนั้นคือ...พรีมโรส แฟนสาวของปราบดานั่นเอง ส่วนเหตุผลจูงใจของผู้หญิงคนนั้นวิศราก็เดาได้ไม่ยาก เพราะคงไม่พ้นเรื่องหึงหวง แต่แทนที่เธอจะโกรธแค้น น่าแปลกที่เธอกลับรู้สึกสงสารปนสังเวชใจที่นางแบบสาวที่กำลังมีอนาคตรุ่งโรจน์ผู้นั้นคิดตื้นๆ เลือกตัดอนาคตตัวเอง ทำในสิ่งที่ผิดจนทำให้คนที่เธอรักต้องจากไปตลอดกาล แถม
ปราบร้ายซ่อนรัก ดีใจที่ได้เจอคุณ
ตอนที่วิศราไปถึงหน้าห้องผ่าตัดมีคนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว นั่นคือคณะที่พากันไปทัวร์สวนสัตว์วันนี้ที่พอรู้ข่าวก็คงรีบมาที่โรงพยาบาลกันทันที รวมถึงยุทธนาที่ตามมาหลังจากทราบข่าว สีหน้าทุกคนร้อนรนมีรอยกังวล แต่คนที่อาการหนักสุดเห็นจะเป็นพี่สาวของคนเจ็บนั่นเอง ใบหน้าซีดเผือดของปุริมายังคงเปื้อนคราบน้ำตา สิ่งเดียวที่คอยเหนี่ยวรั้งไม่ให้แม่เลี้ยงของเธอล้มพับไปคือลูกสาวตัวน้อยที่นอนหลับซุกหน้ากับอกผู้เป็นแม่อย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวนั่นเอง“แม่ส้มขา...” เสียงเรียกนั้นทำเอาวิศราสะดุ้งสุดตัว พอหันไปเห็นว่าเป็นใครเธอจึงอ้าแขนรับร่างป้อมที่วิ่งตรงมาหาโดยอัตโนมัติ “แม่ส้มเป็นอะไรคะ นั่น! ทำไมเลือดแม่ส้มออกเต็มเสื้อเลยคะ”รอยเลือดแห้งกรังที่อกเสื้อทำให้แม่คนช่างเจรจาสงสัย“ไม่ใช่เลือดแม่หรอกค่ะ แต่เป็นของ...”คนพูดกัดริมฝีปากแน่น ลมหายใจสะดุดเมื่อคิดถึงใบหน้าคนที่พุ่งเข้ามารับกระสุนพร้อมกับกอดเธอไว้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกวายร้ายนั่นทำอันตรายเธอได้ แต่คนช่วยกลับรับเคราะห์เสียเอง เลือดบนอกเธอก็คงเป็นเลือดเขานั่นเอง“เป็นยังไง...หมอว่ายังไงบ้างคะ” วิศราพยายามข่มเสียงไม่ให้สั่นทั้งที่ในใจเธอตอนนี้มันเต้นรัวด้วย
