บทที่ 82

ก่อนเขาออกไปข้างนอก เขาหันกลับมามองซูหว่านอย่างเย็นชา

"กู้จิ่งเซินยกเลิกการแต่งงาน ไม่ได้หมายความว่าตระกูลกู้ยกเลิกการแต่งงาน ไม่ช้าก็เร็วเขาจะเป็นลูกเขยของตระกูลจี้ คุณอย่าคิดว่าจะบอกสักสองสามคํา ให้เขาต่อสู้กับทั้งครอบครัวเพื่อคุณค่ะ"

เขาทิ้งประโยคนี้ไว้ หันไปเดินไปที่ห้องน้ำชายฝั่งตรงข้าม

หลังจากยึดติดกับเงาที่โดดเดี่ยวและห่างเหินนั้น ซูหว่านถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างลึกซึ้ง

ทุกครั้งที่เผชิญหน้ากับจี้ซือหาน เธอมีความรู้สึกตึงเครียดที่อธิบายไม่ได้

ไม่รู้ว่ากลัวเขาหรือกลัวว่าตัวเองจะควบคุมไม่ได้ที่จะแสดงความจริงใจต่อเขา

โชคดีเมื่อกี้อยากมีความสุขชั่วคราว ฝืนใจบอกว่าไม่เคยคิดอะไรกับเขา

ไม่งั้นความคิดตัวเองจะถูกจี้ซือหานค้นพบ ยังไม่รู้ว่าจะถูกเขาหัวเราะเยาะอย่างไรและเข้าใจผิดอย่างไร

ซูหว่านเก็บอารมณ์วุ่นวายของเขาและเดินไปที่อ่างล้างมือและแกล้งทําเป็นว่าหลังจากล้างมือแล้วเดินออกไป

กู้จิ่งเซินถูกเวินหลานรบกวนตลอดทางระหว่างทางไปหาซูหว่าน ทําให้เขาขมวดคิ้ว

เมื่อเห็นซูหว่านสะบัดมือที่เปื้อนน้ำในขณะที่เดินออกจากห้องน้ำ เขาก็รีบผลักเวินหลานออกไปและเดินไป

"คุณซู เรากลับไปก่อนเถอะ"