แชร์

บทที่ 616

เธอลงมาจากด้านบน จงใจกระแอมทีนึงเพื่อขัดจังหวะทั้งคู่ที่กอดรัดกันหวานชื่นไม่ยอมปล่อย

"เอ่อ...เรื่องมีลูกน่ะ ไปให้อลันช่วยตรวจให้อีกทีสิ อลันยังไม่ได้วินิจฉัยออกมาว่ามีลูกไม่ได้สักหน่อย ก็แปลว่ายังมีทางรักษาอยู่"

แม้ว่าซานซานจะคิดว่าการมีหรือไม่มีลูกก็ไม่ได้สำคัญ แต่เธอต้องคิดให้มากเพื่อชีวิตในภายหลังของทั้งคู่

พอพวกเขาอายุมากขึ้นแล้ว จะต้องอยากมีลูกแน่นอน มีลูก ชีวิตที่แสนยาวนานก็จะได้ไม่โดดเดี่ยวยังไงล่ะ

อีกอย่าง เธอก็ไม่คาดหวังว่าพอแก่ตัวไป คนแก่โดดเดี่ยวสองคนนี้ ถึงเวลาก็ถ่อมาบ้านเธอ แล้วแย่งเล่นลูกของเธอหรอก...

หือ? แปลกจริง? ทำไมเธอถึงได้เกิดความคิดที่อยากมีลูกขึ้นมา?

ซานซานยังตกใจจนเหงื่อตกเพราะความคิดของตัวเอง ก็รีบสลัดภาพในหัวทิ้งไป ดึงสติกลับไปมองซูหว่านที่เดินมาหาเธอ

"หว่านหว่าน รีบไปจัดแจง เรานัดกันไว้แล้วว่าวันนี้จะไปหาอลัน จะได้ให้เธฮช่วยดูร่างกายเธอพอดี แล้วรีบๆมีลูก"

ซานซานพูดคำว่ามีลูกออกมาทุกประโยค จนซูหว่านที่หน้าบางอยู่แล้ว ก็อายจนหน้าแดงขึ้นมา...

เธอใช้สายตาส่งซิกให้ซานซานว่า "อย่ามาพูดเรื่องพวกนี้ต่อหน้าจี้ซือหาน มันน่าอายนะ"

กระนั้นซานซานกลับไม่เข้าใจ มิ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status