บทที่ 611

ซูหว่านหยุดหายใจไปชั่วขณะ ดวงตาค่อยๆทอดลงต่ำ เด็กกำพร้าคนนึง จะไปมีพื้นเพประวัติได้ยังไงล่ะ...

จี้เจิ้นตงเห็นเธอเงียบ ก็หัวเราะเสียงเย็นทันที "ฉันสืบประวัติเธอมาแล้ว เกิดมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ต่อให้จะตามหาพี่สาวเจอในภายหลัง แต่ก็เป็นแค่สถาปนิก จะไปคู่ควรกับหลานชายฉันได้ยังไง?"

ถ้าใช้พื้นเพประวัติมาเทียบ เธอก็คงไม่คู่ควรจริงๆ แต่ "ถึงแม้จะเป็นแค่สถาปนิก แต่พี่สาวของหนูก็ประสบความสำเร็จอย่างมากในขอบเขตของตัวเอง"

สามารถพูดได้ว่าแม้เธอจะเติบโตมาไม่ดี แต่พี่สาวของเธอ จะให้คนนอกมาทำเสื่อมเสียไม่ได้เด็ดขาด

เห็นได้ชัดว่าจี้เจิ้นตงดูถูกสถาปนิกธรรมดาๆ ทว่าไม่ได้โต้เถียงกับซูหว่านให้มากความ แต่เน้นย้ำว่า "เธอก็รู้ว่านั่นเป็นความสำเร็จของพี่สาว งั้นมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ"

ความหมาของเขาก็คือ ความสำเร็จของพี่สาว ไม่ได้หมายความถึงความสำเร็จของเธอซึ่งซูหว่านก็เห็นด้วยกับคำพูดนี้

แต่เขาเข้าใจความหมายของเธอผิด ที่เธอโต้ตอบเขา ก็แค่เพื่อทวงความยุติธรรมให้กับพี่สาวเท่านั้น

ซูหว่านอยากจะอธิบาย ทว่าจี้เจิ้นตงไม่มานั่งหยุมหยิมกับประเด็นนี้อีก แต่ยังชูนิ้วที่สองต่อไป "คำถามข้อที่สอง คุณซูจบจ