เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 401
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 402
ซูหว่านตกตะลึง เหม่อมองผู้ชายตรงหน้า สมองว่างเปล่าจี้ซือหานเชยคางขึ้นเล็กน้อย จับจ้องดวงตาของเธออยู่เงียบๆ ราวกับกำลังรอคําตอบจากเธอซูหว่านก้มหน้า ครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วน แต่กลับนึกอะไรไม่ออก จึงได้แต่พูดอย่างรู้สึกผิด "ฉันจำไม่ได้แล้ว..."ถ้าหากเธอยังเพ้อถึงชื่อซ่งซือเยว่ในฝันเหมือนอย่างในอดีต ถ้างั้นระหว่างเธอกับเขาก็คงไม่ต้องไปต่อกันแล้วมือของเธอที่อยู่บนแผงอกของเขา ค่อยๆกำแน่น "ขอโทษ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้..."เธอลุกขึ้นเตรียมจะไป แต่จี้ซือหานกลับกอดเธอแล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างของเธอเอาไว้เบื้องล่าง ดวงตาสวยงามจ้องเธอเขาไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น แต่จูบลงบนแก้มของเธอแผ่วเบา จากนั้นลุกขึ้น อุ้มเธอเข้าห้องอาบน้ำ...เสียงร้องครางของชายหนุ่ม เคล้าคลอกับเสียงน้ำไหลที่ตามมาติดๆ ลอยออกมาจากด้านในแว่วๆ...เสียงสุดท้าย เป็นเสียงจากลำคอที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาของชายหนุ่มซึ่งยังไม่เต็มอิ่มและต้องการอีกเขาว่า "หว่านหว่าน ในที่สุดเธอก็เรียกชื่อของฉันในฝันแล้ว..."ซูหว่านเหนื่อยจนสุดชีวิต แต่กลับยังฝืนร่างกายมานั่งวาดแบบต่อ เธอวาดไปด้วยแล้วก็ด่าจี้ซือหานในใจไปด้วยในที่สุดภายก็วาดจุดสุดท้า
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 403
เสิ่นหนานอี้ที่มาถึงเมืองเกรทฟอลส์ เมื่อเห็นวิลล่าสไตล์ปราสาทที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าที่สมมาตรอยู่ตลอดเวลาพังทลายลงทันทีเขาก้มหน้ามองรองเท้าแตะแห่งการประท้วงเพื่อแสดงออกต่อจี้ซือหานว่า "ฉันไม่แคร์นาย"...แล้วมองดูปราสาทตรงหน้าอีกครั้ง จู่ๆก็รู้สึกว่า การตัดสินใจของเขาเมื่อกี้ ออกจะเลอะเทอะไปหน่อย...ประตูวิลล่าเปิดอยู่ เสิ่นหนานอี้กลืนน้ําลายและเดินเข้าไปข้างในเมื่อเห็นว่าภายในวิลล่าหรูหราโอ่อ่ากว่าด้านนอก ความคับข้องใจของเสิ่นหนานอี้ก็หลั่งไหลเข้ามาในใจ"คุณซู รู้หรือเปล่า วันนั้นที่คุณถูกท่านประธานจี้พาตัวไป ผมนอนอยู่ที่ไหน?"ซูหว่านกำลังม้วนภาพวาด พร้อมกับถาม "นอนอยู่ที่ไหน?"เสิ่นหนานอี้ฉีกยิ้มบางๆ แล้วหัวเราะแห้ง "นอนอยู่ใต้สะพานลอย เป็นเพื่อนกับพวกคนจรจัดแอฟริกัน!"มือของซูหว่านที่กำลังม้วนภาพวาดอยู่ ก็ชะงักเล็กน้อย เธอพูดอย่างรู้สึกผิด "ขอโทษนะ คุณเสิ่น ฉันไม่รู้เลย..."เสิ่นหนานอี้โบกมืออย่างใจกว้าง บ่งบอกว่าไม่เป็นไร "ถึงแม้ว่าคุณนอนในที่ที่ดีกว่าผม แต่คุณก็ต้องเสียเงินไปห้าล้าน"ขอแค่เธอต้องเจอกับเรื่องน่าสังเวชมากกว่าเขา เขาก็จะพอหาความรู้สึกยุติธรรมในใจได้ เพียงแต่
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 404
ในสระว่ายน้ำ คลื่นค่อยๆซัดเป็นระลอกบนผิวน้ำ ใต้แสงของดวงจันทร์...ชายหนุ่มกดหญิงสาวลงกับขอบสระว่ายน้ำ น้ำเสียงยั่วยวนล่อลวงให้เธอหลงใหล "หว่านหว่าน เธอยังไม่เคยพูดเลยว่ารักฉัน..."ฉันรักคุณสามคํานี้ เป็นสัญญาอย่างหนึ่ง ที่เมื่อพูดออก มันก็คือคําสาบานที่สัญญาไว้กับคนรักซูหว่านที่ขาดความกล้า มองดูดวงจันทร์ที่ส่องสว่างบนท้องฟ้า แล้วก็ไม่รู้จะเอ่ยปากยังไงจี้ซือหานจ้องมองหญิงสาวในอ้อมกอด รอให้เธอเอ่ยคำว่า "ฉันรักคุณ" ออกมาอย่างเงียบๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้รับคำตอบดวงตาของเขาที่ก้มต่ำลงกระตุกขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ยกริ้มฝีปากยิ้มบางๆ "ฉันคงขอมากไป"ซูหว่านอ้าปากพะงาบๆ อยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ชายหนุ่มก็อุ้มเธอขึ้นมา ใช้ผ้าขนหนูหห่อหุ้มตัวเธอไว้ จากนั้นอุ้มเธอกลับห้องอาบน้ำคืนนี้ จี้ซือหานไม่ได้พูดอะไรกับเธอมาก เพียงแต่สวมกอดเธอจากด้านหลังแน่น ราวกับแค่ว่านี้ก็พอใจแล้วซูหว่านหันกลับไปมองเขาหลายครั้ง แต่ชายหนุ่มไม่มีปฏิกิริยาอะไร ช่วงที่เธอพลิกไปพลิกมานอนไม่หลับนั้นเอง เขาจึงลืมตาคู่นั้นขึ้นนิ้วเรียวยาวลูบแผ่นหลังของเธอ กล่อมให้เธอนอน "หว่านหว่าน นอนเถอะ พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปที่ที
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 405
จี้ซือหานเห็นรอยยิ้มที่สดใสของเธอ ความรู้สึกหดหู่ที่มืดมนในห้องหัวใจตั้งแต่เมื่อคืน ก็หายไปไม่น้อยทันทีเขาจับมือเธอและพาเธอไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากเปลี่ยนชุดขี่ม้าให้เธอด้วยตัวเองแล้ว เขาก็หันไปสั่งให้คนเอาเสื้อผ้าพิเศษของเขามาซูหว่านรออยู่นอกประตู เท้ากับบนราวบันได เขณะที่กำลังเตะก้อนหินบนพื้นอย่างเบื่อหน่ายนั้นเอง ประตูด้านหลังก็เปิดออกอย่างช้า ๆชายหนุ่มเดินออกมารับแสงแดด บนใบหน้าที่เย็นชาราวหิมะ สวมแว่นกันแดดสีดํา ขับใบหน้าให้ประณีตและมีมิติมากขึ้นสัดส่วนของเขาสมบูรณ์แบบ ท่อนบนสวมเสื้อสีขาวรัดรูป เข้ากับเข็มขัดสีดําที่พันรอบเอวแน่นท่อนล่างสวมกางเกงขี่ม้าสีขาว ขาเรียวยาวเมื่อถูกกางเกงยกสูงยิ่งเผยให้ดูขายาวมากขึ้น ใต้หัวเข่าลงไปเป็นรองเท้าบูทขี่ม้าทรงสูงสีดำชายหนุ่มถือหมวกกันน็อคด้วยมือข้างเดียว เอียงศีรษะน้อยๆปะทะกับแสงอาทิตย์แสงที่มีสีสันหลากหลายปรากฏขึ้น สะท้อนบนแว่นกันแดดตามทิศทางเอนเอียงของเขาทำให้เขาที่แผ่รังสีเย็นชาไปทั้งกาย ดูเหมือนกับคุณชายผู้สูงศักดิ์ที่เดินออกมาจากภาพวาดสีน้ำมันโบราณเขาเดินมาตรงหน้าซูหว่าน ยกนิ้วมือเรียวยาวที่เห็นกระดูกข้อต่อ สวมหม
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 406
เมื่อกี้เห็นจี้ซือหานช่วยสวมหมวกกันน็อคให้ซูหว่าน ท่าทางนุ่มนวลและคลั่งรักแบบนั้น ทำให้เซิ่งจิ่นอิจฉา ในขณะเดียวกันก็ริษยาด้วยนิดหน่อยเธอกับซูหว่านก็หน้าตาเหมือนกัน แต่ภูมิหลังครอบครัว ความสามารถ การศึกษาของเธอสูงกว่าซูหว่านด้วยซ้ำจี้ซือหานดันไม่ชอบเธอ แต่กลับไปชอบซูหว่านที่คุณสมบัติเทียบฉันเธอไม่ติด นี่มันทำให้เธอรู้สึกเหนือความคาดหมายไปมากจริงๆซูหว่านปรายตามองเซิ่งจิ่นที่มั่นใจซะเต็มประดา แล้วตอบกลับเรียบๆ "งั้นคุณก็ไปถามเขาดูสิ"เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมจี้ซือหานถึงตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ เพราะงั้นก็เลยไม่สามารถตอบคำถามของเซิ่งจิ่นได้เซิ่งจิ่นได้ยินคำพูดนี้ ก็เข้าใจว่าเป็นคำท้าทาย ใบหน้างามบึ้งตึงขั้นทันที "คุณซูไปเอาความมั่นใจขนาดนี้มาจากไหน?"ซูหว่านขมวดคิ้ว ถามเธอด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ "คุณหมอเซิ่ง คุณถาม ฉันก็แค่ตอบตามความจริง มันเกี่ยวอะไรกับความมั่นใจ?"เซิ่งจิ่นยกริมฝีปากแสยะยิ้ม "คุณก็แค่มีจี้ซือหานคอยหนุนหลังให้ ถึงได้กล้ามาอวดดีต่อหน้าฉัน"ซูหว่านรู้สึกว่าคุยกับเซิ่งจิ่นไม่รู้เรื่อง จึงเม้มริมฝีปากสีแดง ไม่ตอบอะไรเธออีกเซิ่งจิ่นเห็นว่าเธอเป็นใบ้ไม่พูด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 407
มองดูแผ่นหลังของเซิ่งจิ่นที่เดินเข้าสนามม้าไปอย่างสง่างามและมีชั้นเชิงแล้ว มือที่กำหมัดของซูหว่านก็กำแน่นยิ่งขึ้นเธอจ้องเซิ่งจิ่นพลิกตัวขึ้นม้า แล้ววิ่งตามจี้ซือหานไปติดๆ คล้ายๆว่าจะพูดอะไรบางอย่างกับเขาจี้ซือหานค่อยๆลดความเร็วในการขี่ม้าลง จากนั้นมองตามทิศทางที่เซิ่งจิ่นชี้มายังเธอซึ่งกำลังนั่งอยู่ในโซนพักผ่อนชายหนุ่มที่อยู่บนม้า เวลาที่เคียงข้างกับเซิ่งจิ่น ดูเหมาะสมกันมาก ในขณะที่ซูหว่านที่ขี่ม้าไม่เป็น ได้แต่ดูอยู่ไกลๆความสิ้นหวังของคนที่มาจากชนชั้นล่าง ก็คือเกิดมาก็แพ้ตั้งแต่เริ่มต้น พอโตขึ้นแล้วมาเรียนรู้เรื่องพวกนี้ ก็เหมือนจะยากที่จะเรียนให้เป็นถึงแม้ว่าเมื่อกี้ซูหว่านจะสวนเซิ่งจิ่นไป แต่ลึกๆในใจก็ยังรู้สึกต่ำต้อย จึงค่อยๆดึงสายตากลับมา ลุกขึ้นเดินไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ่งที่เซิ่งจิ่นพูดกับจี้ซือหานก็คือ "จี้ซือหาน คุณซูใช้ประโยชน์จากการที่มีคุณหนุนหลัง มาทำหยิ่งผยองใส่ฉัน คุณจะสั่งไม่สั่งสอนเธอหน่อยหรอ?"จี้ซือหานมองซูหว่านนิดนึง ดึงสายตากลับมา ดึงแส้เรียวยาวจากอานม้า แล้วยกมือขึ้นฟาดใส่ก้นม้าตัวที่เซิ่งจิ่นนั่งอยู่อย่างแรง!ม้าตัวนั้นยกขาหน้าขึ้นด้วยความเจ็บปวด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 408
มือที่ถูกเขาปล่อยออกเปลี่ยนเป็นว่างเปล่า เช่นเดียวกับหัวใจที่รู้สึกหวิวๆขึ้นมาเธอมองไปยังจี้ซือหานซึ่งยืนอยู่ในระยะไกล กําลังเงี่ยหูฟังคําพูดของหญิงสาว สีหน้าค่อยๆหม่นหมองลง"รู้ไหมว่าเธอเป็นใคร?"เซิ่งจิ่นเดินมาอยู่ข้างกายซูหว่าน ยืนมองไปยังที่ไกลๆไปพร้อมกับเธอซูหว่านไม่ได้ตอบ แต่เซิ่งจิ่นกลับบ่นงึมงำออกมา"เธอคือเจียงโม่ แก้วตาดวงใจของคุณเจียง หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของยุโรป"เซิ่งจิ่นหันศรีษะมาด้านข้าง สังเกตใบหน้าของซูหว่านที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ยังแสร้งทำเป็นนิ่งเฉยอยู่"ภูมิหลังชีวิตของเธอ แม้แต่ฉันยังต้องยอมถอยให้ แต่คุณที่เทียบไม่ติดแม้กระทั่งฉัน จะไปแย่งจี้ซือหานกับเธองั้นหรอ?"ซูหว่านกำมือข้างที่ว่างเปล่าแน่น หันศีรษะมาด้านข้างมองเซิ่งจิ่นด้วยสายตาเย็นชา"คุณหมอเซิ่ง ถ้าแม้แต่คนรักยังต้องแย่งมาล่ะก็ ถ้างั้นฉันก็ไม่เสียดายหรอก ฉันว่าคุณก็เก็บความคิดที่จะแย่งไปด้วยดีกว่านะ"เธอหมุนตัวอยากจะออกจากสนามม้าไปก่อน แต่เซิ่งจิ่นกลับตามเธอมาด้านหลัง ไม่เลิกราวี"คุณซู ถ้าจี้ซือหานรักคุณจริง เมื่อกี้คงไม่ปล่อยมือคุณ แล้วเดินไปกับคุณหนูเจียงโดยไม่ลังเลขนาดนั้น""เห็นได้ชัดว่า
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 409
หลังจากที่ซูหว่านออกจากสนามม้าแล้ว ก็เห็นรถหรูหลายสิบคันที่จอดอยู่ข้างนอก จู่ๆก็รู้สึกงงงวยเล็กน้อยประเทศที่ไม่คุ้นเคย สภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย คนที่แปลกหน้า ไม่รู้จักใครเลย ความเหงาอ้างว้างเช่นนี้ จู่ๆก็ทําให้เธออยากวิ่งหนีเธอยืนอยู่ที่ประตู ขณะที่ความรู้สึกหดหู่หนักขึ้น มือใหญ่เรียวยาว ก็จับมือเล็กๆของเธอ ประสานฝ่ามือเอาไว้แน่น"หว่านหว่าน"เสียงเย็นปะปนกับความกังวลของจี้ซือหานดังขึ้นเหนือศีรษะซูหว่านไม่กล้าแหงนหน้าขึ้นมอง ได้แต่ก้มสายตาต่ำ มองมือที่ปล่อยเธอไปแล้ว และจับมือเธอขึ้นมาใหม่จี้ซือหานมองตามสายตาของเธอไปยังมือที่ประสานเข้าด้วยกันสิบนิ้ว แล้วก็เพิ่งนึกได้ว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองปล่อยมือของเธอไปทันใดนั้นเขาก็รู้สึกหวิวในใจ รีบโน้มตัวลง ก้มหัวขอโทษเธอ "หว่านหว่าน ขอโทษนะ เมื่อกี้ฉันน่าจะบอกเธอให้ชัดเจนก่อน ไม่ใช่ปล่อยมือเธอแล้วไปกับผู้หญิงคนอื่น ฉันรักษาระยะห่างไม่ดีเอง ฉันเป็นคนผิด"เมื่อซูหว่านห็นดวงตาที่ประดับด้วยดวงดาวระยิบระยับคู่นั้น มีแต่ความตึงเครียดเผยให้เห็น ก็เกิดสงสัยในตัวเองว่าเธอทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่หรือเปล่าเธอที่ไม่มีความรู้สึกปลอดภัย ความรู้
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
