บทที่ 236

บนรถหรูสีดํา เงียบจนน่าขนลุก

ซูหว่านอดไม่ได้ที่จะแอบมอจิเหยียนโจว

เขากําลังขับรถด้วยมือเดียว นิ้วมือเรียวยาว ขยับพวงมาลัยเป็นครั้งคราว

ใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติ ไม่มีสีหน้าใดๆ และไม่ถามว่าคนเมื่อกี้เป็นใคร

เขาดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องของเธอ แค่รับประกันว่าหัวใจดวงนี้จะอยู่ข้างกายเขาก็พอ

ขณะที่ซูหว่านกําลังคาดเดาความคิดของเขาอยู่ จิเหยียนโจวก็เอ่ยปากถามเธอว่า "ผู้ชายคนนั้นใช่จี้ซือหานหรือเปล่า?"

ซูหว่านตอบ "อืม" เบาๆ ไม่ได้พูดอะไรมาก

จิเหยียนโจวเอียงหัวมองเธอ "ทําไมเธอถึงมีผู้ชายเยอะขนาดนี้?"

ซูหว่าน "..."

อะไรที่เรียกว่าทําไมเธอถึงมีผู้ชายเยอะขนาดนี้?

ซูหว่านถามกลับอย่างโมโหเล็กน้อย "คุณสนใจอดีตของฉันมากหรือ?"

จิเหยียนโจวดูเหมือนจะคิดอย่างรอบคอบและตอบอย่างเย็นชาว่า "ไม่อ่ะ..."

ไม่สนใจยังถามอีกหรือ?

ซูหว่านกัดฟันกรอด หันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง

รถกลับมาถึงวิลล่าอย่างรวดเร็ว ซูหว่านลงจากรถและตรงไปที่ห้องนอน

ก่อนปิดประตู เสียงของจิเหยียนโจวดังมาจากด้านหลัง "อย่าล็อคประตู"

ซูหว่านกําลังจะบอกเขาว่าอย่าปรากฏตัวในตอนกลางคืนได้ไหม มันน่ากลัวมาก ก็เห็นเขาปิดประตูเสียงดังปัง ตามมาด้วยเ