Share

บทที่ 13

Author: เหวินเหยียนหน่วนหยู่
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
"เริ่มจับสลากได้ ใครที่ได้อยู่ทีมเดียวกันต้องสลับที่นั่ง ห้ามนั่งติดกันนะ~"

อันเหยียนวางเศษกระดาษลงบนโต๊ะ ใครที่จับได้ตัวเลขเหมือนกัน จะต้องอยู่ทีมเดียวกัน

จำนวนผู้เข้าร่วมครั้งนี้มีสี่คน คนที่จับได้เลข1-2ต้องเล่นก่อน คนที่เหลือต่อแถวรอ

ซูหว่านดวงไม่ดีหนักมาก เธอจับได้เลข2

เธอช้อนเงยหน้ามองอีกฝ่าย จี้ซือหานจับได้หมายเลข1 ซึ่งเป็นคู่แข่งของเธอพอดี

ส่วนอันเหยียนที่จับได้เลข1เหมือนกัน ก็เลิกคิ้วใส่ซูหว่าน ดูซิว่าอีกเดี๋ยวฉันจะเล่นงานเธอยังไง

"ยังมีเลข2อีกใบนึง ใครจับได้?"

จี้เหลียงชวนลังเลไปนิดหน่อย สุดท้ายก็คลี่กระดาษที่อยู่ในมือออก

เขาส่งยิ้มให้ซูหว่าน "ฉันเล่นไพ่ไม่ค่อยเก่ง เธอต้องแบกแล้วล่ะ"

ซูหว่านฉีกยิ้มแห้งๆ หน้าตาเหยเกราวกับจะร้องไห้ใส่เขา

จริงๆแล้วเธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อยมาก ในชีวิตนี้แทบจะไม่เคยแตะเกมไพ่อะไรแบบนี้เลย

เมื่อกี้อันเหยียนอธิบายกติกาเร็วอย่างกับแร็พขนาดนั้น ยังไม่ทันจะได้จำวิธีเล่นด้วยซ้ำ ที่ไหนได้ขนาดสายปาร์ตี้อย่างจี้เหลียงชวนยังเล่นไม่เป็น นี่มันตั้งใจแกล้งเธอชัดๆเลยหนิ สงสัยจริงๆว่าเมื่อกี้ตอนที่จับสลาก อันเหยียนเล่นตุกติกอะไรแหงๆ

ซูหว่านรับไพ่ที่อันเหยียนส่งมาให้ พอเห็นไพ่แต่ละใบพวกนั้น ไม่ได้มีอันไหนลำดับใกล้เคียงกันสักนิด เธอก็ยิ่งหมดคำจะพูด

ปลายนิ้วของอันเหยียนพลิกไปมาอีกสองสามครั้ง จากนั้นก็ยื่นไพ่ใบสุดท้ายมาให้ "เกมเริ่มแล้ว คุณซู"

น้ำเสียงเซ็กซี่นั่น ทำเอาซูหว่านรู้สึกนั่งไม่ติด

เธอสวมใส่แค่ชุดราตรีชุดเดียว ถ้าแพ้แค่หนึ่งครั้ง ก็ต้องแก้ผ้าไปเลย มันก็เท่ากับว่าต้องเปลือยต่อให้ประชาชี ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงทำงานกลางคืน เดาว่าอันเหยียนคงจะโมโหที่หลินเจ๋อเฉินพูดคำว่า "ไม่เคยรับงาน" หล่อนถึงจงใจเอาเกมมาเป็นที่ระบายใส่เธอ

ซูหว่านเข้าสถานการณ์อย่างแจ่มแจ้ง ไหนจะไพ่กากๆในมือ ไหนจะจี้เหลียงชวนที่เล่นแบบงงๆอีก เธอร้อนใจจนเหงื่อตก แล้วจี้ซือหานไม่รู้ฮึกเหิมมาจากไหน ไม่ยอมอ่อนข้อให้แม้แต่นิดเดียว เธอเอาออกไปได้แค่สามใบ แต่เขาแทบจะปาไพ่ทั้งกำมือใส่หน้าเธออยู่รอมร่อ

ซูหว่านโมโหจนหน้าเขียวไปหมด หลินเจ๋อเฉินี่นั่งอยู่ข้างๆเห็นสถานการณ์ไม่ดี ก็รีบอุ้มเธอมานั่งบนตักแล้วปลอบโยน "ใจเย็นๆ เดี๋ยวฉันสอน"

ซูหว่านกำลังจดจ่ออยู่กับไพ่ในมือ จึงไม่ทันรู้สึกตัวว่าตัวเองนั่งอยู่บนหน้าตักของหลินเจ๋อเฉิน เธอหันไปถามหลินเจ๋อเฉินอย่างหัวเสีย "ไพ่พวกนี้เล่นยังไง?"

หลินเจ๋อเฉินหยิบไพ่ในมือของเธอมาเรียงสัญลักษณ์ที่เหมือนกัน จากนั้นโยนพวกมันออกไปอย่างรวดเร็ว

อันเหยียนเห็นแบบนั้น ก็กรอกตามองบนด้วยความไม่พอใจ "คุณชายหลินแบบนี้มันโกงนะ"

หลินเจ๋อเฉินยักคิ้ว "ก็พูดมาเลยว่ายุ่งได้หรือไม่ได้"

อันเหยียนแค่นเสียง หยิบไพ่ขึ้นมา แล้วทิ้งตัวพิงลงบนโซฟา

ซูหว่านเห็นท่าทางของอันเหยียนแบบนั้น คิ้วที่ขมวดมานานก็ค่อยๆคลายออก

เธอหันไปยิ้มให้หลินเจ๋อเฉินด้วยความดีใจ

หลินเจ๋อเฉินเห็นรอยยิ้มนั้นของเธอ จู่ๆก็รู้สึกจักจี้หัวใจขึ้นมา จึงหันไปจุ๊บเธออย่างอดไม่ได้

สัมผัสเย็นๆประทับลงมา ดึงสติของซูหว่านกลับมาในทันที เธอถึงได้รู้ว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนขาของหลินเจ๋อเฉิน

เธอขัดขืนอยากจะผลักออก แต่หลินเจ๋อเฉินกลับกอดเธอเอาไว้แน่นไม่ปล่อย "ถ้ายังไม่หยุดดิ้น ฉันจะทำเธอซะตรงนี้เลย"

คำพูดนั้นทำให้ซูหว่านตกใจจนไม่กล้าขยับตัวอีก เธอหันกลับมาด้วยสีหน้าซีดๆ และเป็นอีกครั้งที่ประสานสายตาเข้ากับจี้ซือหาน

ครั้งนี้เธอเห็นอย่างชัดเจน เส้นเลือดแดงก่ำในดวงตาของเขา แฝงไปด้วยความเย็นยะเยือก ทำให้เธอใจเต้นขึ้นมา

จี้ซือหาน นี่เขา...

ขณะกำลังคิดอยู่ว่าเขาหึงเธอหรอเปล่า จู่ๆเขาก็โยนไพ่คิงออกมา ทำให้ไพ่ของเธอเสียเปรียบ ก่อนจะโยนต่อด้วยไพ่อีกสองสามใบรัวๆ ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พลิกเกมอีกต่อไป

ซูหว่านเห็นว่าเขาทิ้งไพ่ในมือจนหมด ทันใดนั้นสีหน้าของเธอก็เคร่งเครียด

ส่วนอันเหยียนพูดอย่างสนุกสนาน "ฉันก็เหลือแค่กลุ่มสุดท้ายเหมือนกัน"

ว่าจบ หล่อนก็โยนกลุ่มไพ่ที่สัญลักษณ์ติดกันลงบนโต๊ะ จากนั้นก็ยักคิ้วใส่จี้เหลียงชวนกับซูหว่าน

"พวกคุณแพ้ ตามกติกา ทั้งสองคนต้องถอดเสื้อผ้าออกหนึ่งตัวนะ"

จี้เหลียงชวนยิ้มอย่างหมดปัญญา เมื่อวางไพ่ที่เหลือในมือลง เขาก็ถอดเสื้อคลุมออก

อันเหยียนจังหันไปหาซูหว่าน "คุณซู เหลียงชวนของฉันถอดแล้ว ตอนนี้ถึงตาคุณบ้าง"

Related chapters

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 14

    สีหน้าของซูหว่านตึงขึ้นมาสูทที่จี้เหลียงชวนใส่ แค่ถอดตัวนอกออก เขายังเหลือเสื้อเชิ้ตตัวในอีก แต่ถ้าเธอถอด ก็ไม่เหลืออะไรเลยเธอเงยหน้ามองทุกคน ทุกสายตาราวกับกำลังรอเธอถอดอยู่ ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่คิดจะช่วยแก้สถานการณ์ให้เธอแม้แต่หลินเจ๋อเฉินก็ตั้งหน้าตั้งตารอ สายตาจับจ้องมาที่รูปร่างของเธอตอนนี้เธอไม่ต่างอะไรกับสัตว์แปลกๆตัวนึง ที่กำลังถูกกลุ่มผู้มีอิทธิพลทั้งหลายจ้องมองเชยชมถ้าเธอยอมทำตามแต่โดยดี พวกเขาก็คงยอมปล่อยเธอไป แต่ถ้าไม่ คิดว่าคงไม่ปล่อยให้เธอได้ออกจากห้องนี้ไปง่ายๆเมื่อซูหว่านคิดได้ เธอก็คลายมือที่กำแน่นออกถึงยังไงเธอก็จะตายในอีกไม่ช้า จะยังสนใจเรื่องศักดิ์ศรีไปทำไมขณะที่เธอเอื้อมไปด้านหลัง แล้วรูปซิปชุดกระโปรงลง จู่ๆจี้เหลียงชวนก็พูดขึ้น"ฉันเล่นไม่เป็นเอง ก็เลยทำให้คุณซูต้องเดือดร้อนไปด้วย รอบนี้ฉันจะถอดแทนเธอเอง"จี้เหลียงชวนพูดจบ เขาก็ถอดเสื้อเชิ้ตออกทันที เผยให้เห็นซิกแพ็กแข็งแรงเป็นรูปสวยอันเหยียนเห็นจี้เหลียงชวนถึงขั้นยอมลดศักดิ์ศรีเพื่อปกป้องซูหว่าน หล่อนก็ยิ่งไม่พอใจซูหว่านมากขึ้นหล่อนกัดฟันจ้องหน้าซูหว่าน แต่ซูหว่านกลับไม่สนใจสายตาของหล่อน และห

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 15

    ซูหว่านไม่คิดว่าหลินเจ๋อเฉินจะโกหกไปแบบนั้น เธอจึงทำหน้าไม่ถูกทันทีจี้ซือหานเป็นโรคอนามัยจัด เขาเคยบอกว่าไม่อนุญาตให้เธอไปมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่นเธออยากจะอธิบายอะไรสักอย่างกับจี้ซือหาน แต่ตอนนี้ระหว่างเขาสองคนมันจบลงแล้ว ก็คิดว่าคงไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีกขณะกำลังลังเลอยู่นั้น จู่ๆจี้ซือหานก็พยักหน้ามาทางเธอ "ในเมื่อบริสุทธิ์ขนาดนั้น ก็ให้เธอมาริน"หลินเจ๋อเฉินเห็นว่าจี้ซือหานให้โอกาสซูหว่าน ก็รีบส่งขวดไวน์คืนให้ซูหว่าน "รีบไป"ซูหว่านนึกว่าจี้ซือหานจะโกรธ แต่ที่ไหนได้นอกจากจะไม่ได้อารมณ์แปรปรวนเลยสักนิด แถมยังเปลี่ยนใจให้เธอเป็นคนรินนั่นทำให้ซูหว่านไม่เข้าใจอย่างมาก แต่เพราะหลินเจ๋อเฉินกำลังเร่งเธออยู่ ก็เลยต้องรับขวดไวน์มาใหม่ แล้วโน้มตัวรินให้เขายังไม่ทันจะได้รินของเหลว มือที่เห็นเส้นเลือดของเขาก็ปิดปากแก้วอีกรอบเขาช้อนสายตาเย็นชานั้นจ้องหน้าเธอ "คุกเข่าริน"คราวนี้หลินเจ๋อเฉินแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นแล้วว่าจี้ซือหานมีอะไรในใจกับซูหว่านแน่นอนเพียงแต่เขาคิดยังไงก็คิดไม่ออก ทำไมจี้ซือหานต้องรังแกซูหว่านแบบนี้? หรือทั้งสองคนรู้จักกัน?ซูหว่านได้ยินคำนั้น ก็ไม่อยากจะเชื่อหูต

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 16

    "พี่สอง"จี้เหลียงชวนทีฟื้นจากความตกใจรีบเรียกเขา แต่เขาไม่หันหน้ากลับเลยหลินเจ๋อเฉินมองไปเงาด้านหลังของจี้ซืหาน และถามอย่างมีความหมายมากว่า "พี่สองของคุณเกิดอะไรขึ้น"จี้เหลียงชวนยิ้มและพูด "เขาเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลจี้ มีความกดดันสูงมาก บางทีก็อารมณ์แปลกๆบ้าง ขอให้คุณกับคุณหนูซูอย่าถือสา"หลังจากอธิบายแบบประโยคหนึ่งง่ายๆแล้ว จี้เหลียงชวนยกแก้วไวน์ขึ้นขอโทษกับหลินเจ๋อเฉินและซูหว่าน "ผมลงโทษตัวเองหนึ่งแก้วแทนเขา"ดื่มหมดคําเดียว จี้เหลียงชวนวางแก้วลง พูดอย่างอ่อนโยนว่า "พวกคุณเล่นก่อนเถอะ ผมจะกลับไปดูเขาหน่อย"พฤติกรรมของเขามีมารยาทมาก คำพูดก็เกรงใจมาก หลินเจ๋อเฉินไม่มีเหตุผลที่ไม่ปล่อยเขาไป "งั้นไว้คราวหน้าเราค่อยนัดก็แล้วกัน"จี้เหลียงชวนพยักหน้า สวมเสื้อเชิ้ต หยิบเสื้อสูทขึ้นมา แล้วก็รีบจากไปอันเหยียนยังอยากเล่นต่ออีก แต่เห็นจี้เหลียงชวนจากไปแล้ว มีแต่ทิ้งไพ่ในมือและตามไปอย่างรวดเร็วพอกี่คนนี้จากไปแล้ว ในห้องส่วนตัวก็ว่างเปล่าไปไม่น้อย หลินเจ๋อเฉินนวดคิ้วอย่างหดหู่เล็กน้อยที่เดิมยังอยากรอให้จี้ซืหานเล่นจนดีใจแล้วค่อยคุยเรื่องโครงการ แต่นี่ยังไม่ถึงเอ่ยปากเลย คนก็จาก

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 17

    เมื่อได้ยินว่าซูหว่านสามารถช่วยเขาเอาโครงการ หลินเจ๋อเฉินเกิดความสนใจทันทีเขตเฉิงซีเริ่มแข่งขันจากเดือนหน้า คุณปู่ว่าแล้ว ตราบใดที่เขาสามารถเอาได้โครงการนี้ ก็ให้เขาเป็นทายาทแต่คู่แข่งครั้งนี้คือตระกูลกู้ที่มาจากเมืองกลางซึ่งนั่นเป็นหนึ่งในกรุ๊ปชั้นนำในประเทศ อยากเอาชนะตระกูลกู่ในด้านสาขาอาชีบมันยากมาก เขาจึงอยากจะได้โครงการนี้โดยผ่านเอาใจจี้ซืหานแต่ยากมากที่เอาใจจี้ซืหานครั้งนี้ถ้าไม่ใช่ขอจี้เหลียงชวนช่วยแนะนำให เขาแม้คนก็ไม่สามารถได้เจอเพราะฉะนั้นการที่เอาโครงการนี้โดยผ่านเอาใจจี้ซืหานมันยากมากถ้าซูหว่านสามารถช่วยเขาเอาโครงการนี้ได้ก็ย่อมดีที่สุด แต่ว่า.....เขาถามซูหว่านแบบสงสัยบ้าง "ในเมื่อคุณมีจุดอ่อนของจี้ซืหานในมือแล้วทำไมไม่นำมาขึ้นครองตำแหน่งโดยขู่เขา"ซูหว่านรีบบอก "ใครว่าฉันไม่เคย ฉันเคยขู่เขาแล้ว ฉันบอกว่าจะเป็นแฟนสาวของเขา แต่เขาไม่ยอม"หลินเจ๋อเฉินหรี่ตามองเธอ "เขาไม่เห็นด้วยเงื่อนไขคุณ คูณไปขู่เขาก็ไม่มีประโยชน์ดิ"ซูหว่านพูดอย่างมั่นใจว่า "ถ้าครั้งนี้เขาไม่ยอม งั้นฉันจะส่งคริปนี้ให้คุณหนูหนิง"หลินเจ๋อเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย "จริงๆแล้วคุณคือเพื่อไม่ให้ผมแต

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 18

    กลิ่นหอมสดชื่นที่บางๆผสมกับกลิ่นไวน์ลอยมาและปั่นป่วนหัวใจเธอทันทีเมื่อเผชิญกับการเข้าใกล้ตัวของเขา ซูหว่านไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรบ้าง ขยับไปทิศทางของประตูรถแต่ในรถแคบมาก เธอเพียงขยับไม่กี่ครั้ง ด้านหลังของเธอก็ติดกับประตูรถแล้วจี้ซืหานประคองหน้าต่างรถด้วยมือเดียว กอดเธอที่ผอมบางไว้ในอ้อมแขนอย่างแน่นดวงตาดอกท้อที่หนาวเย็นเหมือนหิมะคู่นั้นตกลงบนสร้อยคอเพชรที่คอหลังจากที่กวาดดูเธออย่างเย็นชาสักพักหนึ่ง ข้างหูเธอมีเสียงหัวเราะที่ดูถูก "ดูเหมือนว่าเจ้าของใหม่ของคุณดีต่อคุณมากนะ"เขาไม่ค่อยยิ้ม ส่วนใหญ่สีหน้าก็คือเย็นชาแต่รอยยิ้มนี้ยิ่งน่ากลัวกว่าเวลาที่สีหน้าเย็นชาซูหว่านอยากจะอธิบาย แต่"เจ้าของใหม่"คำนี้ ทำให้เธอเงียบลงเริมจากหลินเจ๋อเฉินแนะนำว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา การอธิบายนั้นก็ไร้ความหมายแล้วจี้ซืหานเห็นเธอไม่พูด ก็ไม่ได้แก้ตัว สีหน้ามืดลงเขายกมือที่เรียวและสวยขึ้นมา ลูบไปข้างหลังหูจากแก้มหน้าเธอความหนาวเย็นของปลายนิ้ว กระจายจากผิวหนัง ซูหว่านอดไม่ได้ที่ขนลุกเทียบกับความรู้สึกคลื่นไส้ของหลินเจ๋อเฉินแล้ว การสัมผัสของจี้ซืหานทำให้เธอรู้สึกกลัวออร่าอันทรงพลังที่อยู

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 19

    ร่างกายที่สูงและตรงของจี้ซือหานก็แข็งทื่อทันทีดวงตาที่มืดมนและกระหายเลือดนั้นเปรียบเสมือนก้อนน้ำแข็งในสระน้ำเย็นซึ่งสามารถแช่แข็งผู้คนให้ตายได้ทันทีเขาจ้องมองเธอเป็นเวลานาน เธอมีรอยยิ้มในดวงตาและที่มุมปาก ไม่มีร่องรอยความโกรธเลย แต่กลับเต็มไปด้วยออร่าที่ฆราวาสทัศนคติที่ไม่แยแสของเธอและการยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำอีกทำให้จี้ซือหานผู้มีการศึกษาดีโกรธขึ้นทันทีเขาบีบคางของเธออย่างแรงใช้แรงไป10%ของความแข็งแกร่งของเขา คางเล็กและสวยงามของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินทันทีใบหน้าของซูหว่านซีดลงด้วยความเจ็บปวด แต่จี้ซือหานไม่สนใจว่าสีหน้าของเธอเป็นอย่างไร และเข้าใกล้ใบหน้าของเธอ"ผมเคยบอกคุณหรือยังว่าไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แตะต้องของของผมจี้ซือหาน!"มีเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา และเขาก็บีบคางของเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าเขาต้องการเอาคางของเธอหลุดออกทั้งหมดนี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านได้เห็นจี้ซือหานโกรธมาก เธอมึนงงเล็กน้อยเธอไม่จำเป็นต้องยั่วยุจี้ซือหาน แต่หลังจากที่เขาทำให้เธออับอายหลายครั้ง เธอจึงต่อสู้กลับด้วยวิธีนี้แต่ไม่คิดว่าเขาจะโกรธขนาดนี้ แต่เขาไม่สนใจเธอไม่ใช่หรือ ทำไมเขาถึงโกรธขนาดนี้

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 20

    วัสดุเช็คค่อนข้างแข็ง กรีดบนใบหน้า เจ็บมากหลังจากยืนนิ่งอยู่ที่เดิมครู่หนึ่ง เธอก็ก้มลงอย่างใจเย็นและหยิบเช็คขึ้นนั้นเมื่อเขาเห็นปริมาณข้างบน ความขมขื่นที่มุมปากของเธอก็แพร่กระจายไปทั่วหน้าอกของเธอทันทีห้าปีแลกกับ10พันล้าน ก็ค่อนข้างคุ้มค่านะถ้าเป็นห้าปีก่อน เธอต้องการเงินมากจริงๆแต่ตอนนี้เธอไม่ต้องการมันอีกต่อไปแล้ว การเงินไม่สามารถติดตัวได้ตลอดไม่ว่าจะเป็นชีวิตหรือความตายซูหว่านสีหน้าดูสงบและวางเช็คกลับไปในรถ"ประธานจี้ค่อนข้างเอื้ออาทรนะ แต่ถ้าฉันเอาเงินของคุณไป ฉันจะไม่สามารถแต่งงานกับตระกูลหลินอย่างบริสุทธิ์ใจได้"ความหมายคำพูดของเธอคือเมื่อเปรียบเทียบกับตำแหน่งของคุณนายน้อยของตระกูลหลินแล้ว เงิน10พันล้านนี้ก็ไม่มีอะไรเลยการรับเงินของเขากลับส่งผลต่อการแต่งงานของเธอกับตระกูลที่ร่ำรวยด้วยจนกระทั่งตอนนี้ที่ จี้ซือหานจึงเข้าใจเหตุผลว่าทำไมเธอถึงไม่ต้องการเงินสักเพนนีจากเขา ที่เดิมเธอวางแผนที่จะแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยร่องรอยของความสงสัยในใจเขาหายไปจนหมด และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองเธออีกครั้ง ก็เหมือนกับว่าเขากำลังมองคนแปลกหน้าโดยไม่มีอารมณ์ใดๆเลย"ซูหว่าน จากนี้ไป

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 21

    ใบหน้าที่เย็นชาและห่างเหินของจี้ซือหานค่อยๆเย็นลง แม้แต่คิ้วใต้ตาก็ถูกย้อมไปด้วยความหนาวเย็นที่กัดกระดูกเขาวางแก้วไวน์ในมือลง เงยดวงตาที่เย็นชาขึ้น มองไปที่จี้เหลียงชวน "คุณคิดว่าอย่างไร"จี้เหลียงชวนคาดเดาอย่างกล้าหาญว่า "ผมคิดว่าคุณอาจชอบนิดหน่อยมั้ง ไม่งั้นหลังจากได้ยินหลินเจ๋อเฉินบอกว่าเคยนอนกับเธอแล้ว ก็โกรธมากจนเอาเหล้าไปสาดคนอื่นได้ยังไง"จี้ซือหานยิ้มเย็นเสียงหนึ่ง "เธอเพิ่งแยกกับผมก็นอนกับหลินเจ๋อเฉินแล้ว ผมปรับตัวไม่ทัน ให้เธอบทเรียนหน่อย แบบนี้ก็กลายเป็นชอบแล้วหรือ"เมื่อเขาพูดสิ่งนี้ ความหนาวเย็นในสายตาของเขาจางหายไปตั้งนาน เหลือเพียงความเย็นชาและความเหินห่าง ราวกับว่าเขาไม่สนใจคนที่ได้รับการสอนจากเขาจี้เหลียงชวนเห็นเขาแบบนี้ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยในใจลึกพี่สองของเขามีโรคสะอาดด้านจิต รับไม่ได้ที่ผู้หญิงที่ตนเคยเล่น หันหลังไปก็ไปนอนกับคนอื่น ก็ปกติและพอหนิงหว่านกลับประเทศ พี่สองก็เลิกกันกับซูหว่านแล้ว นี่เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าในใจของพี่สอง ตัวแทนคุณซูนี้ไม่สําคัญจี้เหลียงชวนไม่ได้พูดอะไรมาก หลังจากแหงนหน้าดื่มไวน์ในแก้วจนหมด ก็ลุกขึ้นพูดว่า "พี่สอง

Latest chapter

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 715

    ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 714

    ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 713

    จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 712

    ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 711

    ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 710

    ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 709

    เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 708

    ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 707

    นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ

DMCA.com Protection Status